واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آسیا - زرداری نسبتبه بیاعتنایی غرب به مشکلات مالی دولت پاکستان در مبارزه با تروریسم انتقاد کرد سارا معصومی قریب به ده روز است که نمیتوان روزنامهای را باز کرد و در آن خبری از پاکستان نخواند. هر بار نیت کنید از احوالات بینالمللی خبردار شوید باز چندین بار نام پاکستان و طالبان را میشنوید. مبارزه میان شبهنظامیان طالبان و ارتش پاکستان به ادعای اسلامآباد همچنان ادامه دارد. در تازهترین دور این تحولات شبهنظامیان طالبان به کامیون نظامی متعلق به ارتش پاکستان حمله کردند. این حمله در شرایطی رخ داد که نظامیان پاکستان دیوارههای این کاروان را با پارچههای سفید رنگ به نشانه صلح تزئین کرده بودند تا شاید مانع از حمله شبهنظامیان به خود شوند. ترفندی که شاید در بسیاری از جنگها کارایی داشته باشد اما وقتی دشمنت طالبان باشد چندان نمیتوانی از روشهای معمول برای مصالحه استفاده کنی. در این حمله یک سرباز ارتش جان خود را از دست داد. شبهنظامیان طالبان این بار هم با گامی دیگر در جهت مخالف منافع دولت پاکستان برداشت تا بدین طریق توافقنامه صلح میان طالبان در دره سوات و دولت شکنندهتر از پیش شود. توافقنامه صلح با طالبان دره سوات نه تنها منفعتی برای دولتمردان پاکستانی در چنته نداشت بلکه فتح البابی شد تا ایالات متحده تمامی تقصیرهای ناامنیهای اخیر را بر گردن آصف علی زرداری رئیسجمهور پاکستان بیندازد. زرداری فردا راهی واشنگتن میشود تا با باراک اوباما رئیسجمهوری ایالات متحده دیدار کند. دیداری که میزبان چندان میلی به میهمان دعوت شده ندارد. واشنگتن اعتماد خود به زرداری را از دست دادهاست و این در حالیاست که زرداری میخواهد در این سفر بار دیگر از کشور میزبان برای ارائه کمکهای بیشتر استمداد طلبد. مطالبه کاخ سفید از اسلامآباد اما کاملاً واضح است: با شورشیان مذاکره نکنید بلکه بجنگید. شورشیان طالبان با پذیرفتن مسئولیت حمله روز گذشته به کاروان ارتش اعلام کردند که این تنها عکسالعمل کوچکی بوده است به نقض توافقنامه امنیتی میان دو طرف توسط دولتیها. سخنگوی طالبان در بیانیهای در این خصوص گفت: چرا فکر میکنید ما باید ساکت بنشینیم تا شما ما را ریشه کن کنید؟ ما نیز مانند ارتش حمله میکنیم. دستهای آمریکا در پاکستان بسته استچند روز پیش که نیروهای طالبان خود را تا 60 مایلی پایتخت پاکستان رساندند، دولت باراک اوباما به محض شنیدن این خبر تنها نگران یک مسئله بود. روی تمامی فکسهای ارسالی به سفارت آمریکا در پاکستان تنها یک سؤال اساسی به چشم میخورد: آیا دولت مرکزی دوام میآورد؟ هفته گذشته سرویسهای اطلاعاتی ایالات متحده اندکی آرامش را به باراک اوباما بازگرداندند. بنا بر این گزارش نه خطر سقوط پاکستان توسط طالبان وجود دارد و نه البته کودتای نظامی در آیندهای نزدیک بقای دولت پاکستان را تهدید میکند. نتیجهگیری هم چندان پیچیده نبود: فعلاً تسلیحات هستهای پاکستان امن هستند. البته به نظر میرسد که سرویسهای اطلاعاتی وابسته به کاخ سفید در این گزارش بیش از اندازه از خود خوشبینی نشان دادند. حقیقت این است که ضریب امنیتی در پاکستان هر روز تحلیل میرود. در کوهستانهای هممرز با افغانستان القاعده و طالبان به راحتی رفت و آمد دارند. استان پنجاب هم تبدیل به نمایندگی افراطیون در قلب پاکستان شده است. هر روز که میگذرد اوضاع در پاکستان تیره و تارتر از پیش میشود. دولت مرکزی در این کشور همچنان درگیر بحرانهای سیاسی است. ارتش هم نمیخواهد خاطره مناقشه تاریخی با هندوستان را از یاد ببرد و دقیقاً به همین دلیل تمرکز ارتش همچنان بر مرز مشترک میان هند و پاکستان است و مبارزه با شبهنظامیان در درجه دوم اهمیت قرار دارد. تهدید در پاکستان جدی است و با این وجود ایالات متحده گزینههای چندانی در اختیار ندارد. احساسات ضد آمریکایی در پاکستان بیداد میکند. حضور نظامی ایالات متحده در این کشور هم تقریباً به معنای خودکشی است. ارتش آمریکا برای تأمین امنیت نسبی در این کشور از طریق واسطه با شبهنظامیان میجنگد آن هم واسطهای مانند ارتش که آمریکا کنترلی بر آن ندارد و البته دولتی که واشنگتن اعتمادی به آن ندارد. ایالات متحده حالا تنها سه سلاح در برابر طالبان در دست دارد؛ پول، اسلحه و برقراری رابطه حسنه با دولت و ارتش پاکستان. به همکاری با ارتش که هیچ اعتباری نیست. در پاکستان دولت هم نمیتواند به ارتش اطمینان کند. اما نوبت به دولت که برسد باز هم باید سر را به نشانه منفی تکان داد؛ چرا که در چند هفته گذشته زرداری انتقادات فراوانی را از جانب ایالات متحده تحمل کرده است. حتی بسیاری از منابع از مذاکره میان واشنگتن و نوازشریف رقیب رئیسجمهوری فعلی سخن گفتهاند و همین امر کدورت خاطر آقای رئیسجمهور را فراهم کرده است. شاید همین موضعگیریهای خصمانه آمریکا در قبال دولت زرداری باشد که یک مقام نزدیک به رئیسجمهور را بر آن داشت تا به صراحت به خبرنگاران بگوید: آمریکا میخواهد با ما چه کند؟ اینجا ویتنام جنوبی نیست. افزایش کمکهای نقدیتحلیلگران مسائل سیاسی بر این باورند که به محض ورود زرداری به ایالات متحده نخستین چیزی که اوباما باید برای جلب اطمینان به رئیسجمهور پاکستان هدیه دهد افزایش کمکهای نقدی به اسلامآباد است، کمکهایی که قرار است خرج تجهیز ارتش پاکستان شود. البته بخشی از این نقدینگی هم خرج اسکاندادن آوارگانی شود که پس از آغاز درگیری میان شبهنظامیان و دولت چارهای نداشتند جز فرار. استراتژی باراک اوباما درخصوص مبارزه با افراطیون در پاکستان و افغانستان شاید به ذات حرکت درستی بود اما در حقیقت اشتباهی کوچک همه دستاوردهای آن را بر باد داد. اعزام نیروهای جدید به جنوب افغانستان شاید در خارج کردن طالبان از افغانستان نقش بسزایی داشت اما منجر به ناامن شدن شمال غرب پاکستان شد. آمریکاییها تصور میکردند با بیرون راندن طالبان از خاک افغانستان آنها در خاک همسایه جنوبی گرفتار ارتش میشوند و این اتفاقی بود که هرگز رخ نداد. دولت پاکستان از حمایتهای بیدلیل مالی و معنوی از دولت سابق به رهبری پرویز مشرف گلایه دارد. حالا که به جای بوش، اوباما بر مسند قدرت نشسته است نمیتوان دلارها را در افغانستان و عراق خرج کرد و انتظار آرامش مجانی در پاکستان داشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 242]