همه چیز در باره مرغ عشق

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: مرغ عشق پرنده ایست اهلی از نژاد طوطی . وطن اصلی این پرنده همچون بسیاری از طوطی سانان دیگر،
سرزمین استرالیا است
.

تاریخچه:
مرغ عشق برای اولین بار در اواخر سال ۱۷۰۰ میلادی به صورت گله¬های وحشی در استرالیا مشاهده شد که تعداد افراد این گله¬ها به هزاران قطعه می¬رسید. نام انگلیسی مرغ عشق «باجریگار» از کلمه بومی Betcherrygah گرفته شده است که این لغت در زبان بومیان استرالیا به معنی «غذای خوب» می¬باشد و شاید علت این تسمیه بدان جهت بوده است که وجود این پرنده در منطقه ای دلیل وفور نعمت و غذای فراوان در آن منطقه بوده است، زیرا که این پرنده در شرایط مناسب غذایی به شدت زاد و ولد نموده و گله¬های بزرگی به وجود می¬آورد. این پرنده برای اولین بار در سال ۱۸۰۵ توسط «جورج شاو» مدیر جانور شناسی موزه طبیعی بریتانیا شناسایی شد و در سال ۱۸۳۲ طبیعی دان « موزه لینه» که «یوهان واگلر» نام داشت توضیحاتی در باره مرغ عشق منتشر کرد. در سال ۱۸۴۰میلادی، زیست شناسی به نام «جان گولد» این پرنده را از استرالیا خارج کرد و به انگلستان برد. موج تقاضا برای این پرنده موجب شد تا کشتی*های زیادی دست به کار انتقال این پرندگان به اروپا، مخصوصاً انگلستان، هلند و بلژیک بزنند. کشتی*ها مرغ عشق*ها را در دسته*های چند ده هزارتایی حمل می*کردند. در طول سفر چند هفته*ای، فقط تعداد اندکی از آنان سالم به اروپا می*رسیدند. به زودی این پرنده اهلی شد و از طریق انگلستان به تمام دنیا منتقل شد. در سال ۱۸۴۶ برای اولین بار وارد کشور فرانسه شد و هشت سال بعد یعنی در سال ۱۸۵۴ طبیعی دان فرانسوی «جان دلون» مقاله¬ای در خصوص تکثیر، تغذیه و نگهداری مرغ عشق منتشر کرد. در سال ۱۸۵۹ نویسنده آلمانی «کارل بوله» در نشریه پرنده شناسی آلمان مقاله مفصلی در باره مرغ عشق منتشر کرد. از نوشته های «بوله» چنین بر می آید که مرغ عشق در آن زمان در تمامی شهرهای بزرگ آلمان به عنوان حیوان خانگی رایج بوده است و بنا به گفته او مرغ عشق برای اولین بار در سال ۱۸۵۵ درشهر برلین آلمان توسط «گرفین شورین» تکثیر یافت. مرغ عشق از سال ۱۸۶۰ به بعد در تمامی باغ وحش¬های آلمان وجود داشته و با موفقیت تکثیر و پرورش یافته است. طی ۵۰ سال، واحد¬های عظیم تجاری به وجود آمدند که هزاران قطعه از این پرنده کوچک را برای دوستداران پرندگان زینتی تکثیر می¬کردند. در اواخر قرن نوزدهم واردات مرغ عشق به ارقام غیر قابل تصوری رسید. بنابر نوشته های «دبراسای» تنها در سال ۱۸۹۴ واردات پرندگان زنده به بنادر فرانسه بالغ بر یک میلیون و دویست هزار قطعه بوده که در آن، واردات مستقیم به انگلستان و آلمان منعکس نشده است.
زیستگاه مرغ عشق:

مشخصات:
مرغ عشق اهلی اندکی از همنوعان وحشی خود بزرگ*تر است. طول بدن این پرنده بین ۱۶ تا ۲۰ سانتیمتر می*باشد. عمر انواع وحشی آن ۱۰ تا ۱۴ سال و عمر نوع اهلی آن اغلب کمتر از ۵ سال است. البته در میان مرغ عشقهای اهلی گاه عمر ۱۱ ساله نیز مشاهده شده*است.
رنگ طبیعی این حیوان سبز چمنی می*باشد انتهای پشت ٬سینه و شکم سبز می*باشد.پشت سر ٬بالای شانه و روی بالها زرد همراه با خطهای سیاهی به صورت موجی می*باشد.دو پر بزرگ از میان دمش بیرون آمده که آبی تیره*اند.پرهای دم سبز بوده و دارای نوار زردی می*باشد.صورت مرغ عشق تا گلو زرد روشن است و در انتهای صورتش لکه*های بنفشی که ریش نامیده می*شود وجود دارد.پلکها بسیار نازک هستند و از سمت پاین به بالا جمع می*شوند.نوکش مانند طوطی سانان است و نوک پایینی کوچکتر از بالایی می*باشد.

تعیین جنسیت نروماده:
برای فهمیدن جنس نر و ماده این حیوان بهترین گزینه توجه به پوستی که در بالای منقار قرار دارد و سوراخهای بینی در آن هستند٬می*باشد.در نوع نر رنگ این پوست آبی تیره*است اما در نوع ماده آبی روشن ٬قهوه*ای یا متمایل به قهوه*ای است.رنگ آبی این پوست در نوع نر همواره مشخص است هرچند در نرها مریض این رنگ مات می*شود و در نرهای مسن قهوه*ای شده و ترکهایی در آن دیده می*شود.اما رنگ این پوست در ماده*ها متغیر است در موقع تخم گذاری و در جوانی صاف و روشن تر است و پس از این مدت تیره تر و چروک دار می*گردد.

رفتار شناسی مرغ عشق:

مرغ عشق پرنده¬ای هوشمند و اجتماعی است و از بازی کردن لذت می¬برد. مرغ عشق ماده علاقه زیادی به جویدن اجسامی مانند چوب دارد که این تمایل در نرها کمتر است. مرغ عشق علاقه زیادی به همبازی شدن با آدمی دارد و قادر به تقلید محدود صدا و سوت زدن است. مرغ* عشق* خیلی* زود اهلی* شده* و به* خانه* خو می*گیرد. می*توان* به* آن* یاد داد که* روی* انگشت* بنشیند. حضورسگ* و گربه* موجب* ناراحتی* پرنده* می*شود حتی* اگر به* آن* دسترسی* نداشته* باشند. پرنده* جدید را باید به تدریج* وارد کرد لذا اگر تصمیم گرفتید تا برای مرغ عشق خود جفت تهیه کنید، بهتر است* که پرنده جدید را ابتدا در قفس¬های* مجزا ولی* کنار هم نگه دارید تا به* هم* عادت* کنند.

تولید مثل:

شروع تخم گذاری مرغ عشق در آغاز فصل بارندگی می*باشد.این پرنده خود می*تواند ماهها با آب کم زندگی کند اما علت اینکه تمایل شدیدی برای تخم گذاری در فصل بارندگی دارد این است که برای پرورش جوجه*های خود نیاز به آب دارد.این پرنده لانه سازی نمی*کند بلکه از سوراخهای موجود بر روی درختان اکالی**وس استفاده می*کند.و برای پر کرد کف لانه از پوسته خود درخت استفاده می*کنند.حتی در صورتی که درختان زیادی در ناحیه موجود باشد تمام جفتهای یک گروه(گروهها معمولا ۱۰ تا ۵۰ تایی هستند) روی یک درخت تخم گذاری می*کنند.

پرنده ماده ۴ تا ۶ تخم می*گذارد و به مدت ۱۸ تا ۲۱ روز بروی آنها می*خوابد و در این مدت مرغ نر در حوالی لانه می*ماند و نقش نگهبان را بر عهده دارد و از دهانه لانه ماده را تغذیه می*کند.مرغ نر تا بزرگ شدن جوجه*ها حق ندارد به لانه وارد شود و ماده این اجازه را به وی نمی*دهد.

قدرت هضم غذا در مرغ عشق بسیار سریع بوده و معمولا هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه فضله میگذارند.مرغ عشق ماده به علت به خطر نیفتادن سلامتی جوجه*ها در لانه فضله نمی*کند و برای این کار از لانه خارج می*شود البته تعداد ترک لانه باید کم باشد تا خطری متوجه جوجه*ها نشود.چون نمی*شود هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ماده برای فضله گذاری از لانه خارج شود ٬ قبل از اولین تخم گذاری مرغ عشق ماده فواصل بین تعداد دفعات فضله گذاری خود را افزایش می*دهد و در هر ۲ تا ۳ ساعت مبادرت به انجام این کار می*کند اما به میزان بیشتری فضله می*گذارد به این ترتیب به فضله گذاری در مدت طولانی عادت می*کند.در هنگام تخم گذاری در برخی موارد ماده پرهایش می*ریزد و احتمالا این کار برای ایجاد محیطی گرم برای تخمها و جوجه*ها می*باشد.

بعد از تولد جوجه*ها ماده آنها را به وسیله خوراک نرم معده اش تغذیه می*کند و بعد از چند روز بچه*های بزرگتر از غذای نیمه هضم شده لوله مری و کوچکترها هنوز از طریق معده تغذیه می*شوند.به منظور جدا سازی تغذیه کودکان ابتدا بچه*های بزرگر از طریق لوله مری تغذیه می*شوند و سپس جوجه*های کوچکتر از طریق معده تغذیه می*گردند.بعد از به دنیا آمدن جوجه ا ماده کمتر از قبل مبادرت به خروج از لانه می*کند و تنها مواقع ضروری برای دفع فضله ٬ تغذیه یا تمیز کردن خود خارج می*شود.

ماده همیشه از طریق نر تغذیه می*شود که این تغذیه شامل دانه*های هضم شده آماده نیز می*شود چون اگر قرار باشد ماده غذا را هضم کند وقت بیشتری می*برد و شرایط محیط برای تامین غذا نیز نا معلوم است پس باید در وقت صرفه جویی کرد و نوزادان را هر چه زودتر پرورش داد.
دو تا سه هفته مرغ عشق ماده از نوزادان در زیر بال و پر خود مراقبت می*کند تا اینکه پرهای آنها در می*آید.بعد از حدود چهار هفته مرغ عشقهای جوان می*توانند از لانه بیرون بیایند و پرواز کنند.آنه قادر به داشتن زندگی مستقل هستند اما پدر تا یک یا دو هفته از آنها مراقبت کرده و گه گاه تغذیه شان می*نماید.در حین این مدت مرغ عشق ماده نیز اگر شرایط برای تخم گذاری سری دوم مناسب باشد مقدمات را آماده می*کند.در سه ماه اول مرغ عشق هنوز پرهای اولیه را دار هست و تفاوت چندانی از نظر ظاهر با مرغ عشقهای بالغ ندارد.تنها رنگشان مات تر از مرغ عشقهای بالغ است.رنگ پوست بینی روشن است و به سختی می*توان آنها را تعین جنسیت کرد.مهمترین نشانهٔ مرغ عشقهای جوان رنگ چشمان آنهاست که فقط سیاهی آن معلوم است.بعد از ۳ ماه پرهای مرغ عشق می*ریزد و از این موقع به بعد مرغ عشق کاملا مانند بقیه مرغ عشق*های بالغ می*شود و آماده تولید مثل می*شود.

یک مرغ عشق ماده در طبیعت

جوجه در 5 روزگی

جوجه در 11 روزگی

جوجه مرغ عشق

تغذیه:

ارزن مهمترین خوراک مرغ عشق*ها محسوب می*شود و تنها در فصول معینی از سال در زیستگاه این پرنده*ها در استرالیا می*روید و این پرندگان باقی سال را از تخم خشک سایر گیاهان تغذیه می*کنند.اما در اسارت باید علاوه بر ارزن رژیم غذایی به صورت ذیل را برای ایشان مهیا کرد:

+سبزی*های تازه مثل تره که مملو از ویتامین آ می*باشد ٬ کاهو ٬ اسفناج ٬ هویج ٬چغندر و برگهای این گیاهان را به آنها داد.
+میوه*های تازه را حتما باید شسته و به آنها داد؛ میوه*هایی از قبیل:سیب قطعه شده ٬گلابی قطعه شده٬هویج که می*شود آن را به صورت رنده شده نیز به حیوان داد٬ به توت فرنگی نیز علاقه زیادی دارند و همچنین انگور دو نیم شده را نیز بسیار دوست می*دارند.
+ مواد خوراکی مانند نان خیس شده.
+دانه*های پخته شده مثل عدس ٬ باقالا و لوبیا.
+ بادام خیس شده و خام.

مرغ عشقهایی که به نوعی رژیم غذایی خاص عادت بکنند به راحتی آن رژیم را ترک نمی*کنند پس باید از خردسالی آنها را به رژیم غذایی خوبی عادت داد.

بیماری ها:

در ذیل به برخی از مشکلات شایع در مرغ عشق*ها و دلایل و علائم و مداوای آنها اشاره شده*است:
اسهال
علائم:دفوع آبکی ٬پرهای کثیف٬ بی*تفاوتی و سستی.
علل:سرماخوردگی در اثر جریان هوا٬تغییرات ناگهانی دما٬سرد بودن بیش از اندازه آب خوراکی یا استحمام٬خوراک سرد یا فاسد٬چرک کردن معده یا روده و مسمومیت.
مداوا:پرهای کثیف را با آب ولرم شسته به خوبی خشک کنید.پرنده بیمار را از سایرین جدا نموده و از دادن خوراک تازه(نظیر میوه و سبزی)به وی خودداری کنید.به او آب جوشیده یا چای نعناع داده شود.

یبوست:
علائم:پرنده در دفع فضله با مشکل بر می*خورد.
علل:تغذیه غلط و مسمومیت.
مداوا:توسط قطره چکان یک قطره روغن کرچک یا روغن زیتون از یک طرف روی زبان پرنده بچکانید.میوه و سبزی و دانه*های آبدار مفید است.

فلج:
علائم:حرکت اهسته یک پا یا اختلالات حرکت که رفته فته پدید می*آید.
علل:کمبود ویتامین یا حتی جراحت.
مداوا:اضافه نمودن ویتامین به آب آشامیدنی پرنده ٬سبزی و میوه تازه

ضربه مغزی:
علائم:فلج ناگهانی و کامل و یا بیهوشی.
علل:برخورد به پنجره یا موانع دیگر.
مداوا:پرنده بیهوش را در مکانی نرم و تاریک بگذارید.سرش باید از بدنش بالاتر باشد.پس از بهوش آمدن محیطش را گرم سازید.

جراحات پوستی:
مداوا:پرها و محل زخم را با آب جوشیده و ولرم یا حتی با چای ولرم شستشو کنید تا عفونت نکند زیرا زخمهای کوچک خود به خود بهبود می*یابند.

بزرگ شدن بیش از اندازه ناخن ها:
علائم:رشد بیش از حد ناخن*ها حتی مارپیچی شدن آنها.
علل:میله*هایی که در قفس برای نشستن پرنده گذاشته شده قطرشان کم است.
پیشگیری:شاخه*های طبیعی به قطرهای مختلف در قفس گذاشته شود.سنگ ناصاف نیز موثر است.
مداوا:باید ناخن*های پرنده را کوتاه کنید به این ترتیب که پرنده را با یک دست گرفته و با مقابل نور قرار دهید به این ترتیب سلولهای خونی ناخن پرنده مشخص می*شوند ناخنها را تا نزدیکی آنها با ناخن گیر یا قیچی کوتاه کنید.

بزرگ شدن بیش از اندازه منقار:
علائم:گاهی منقار بالایی یا پایینی چنان بزرگ می*شود که پرنده قادر به خوردن نخواهد بود.
علل:تغذیه غلط و استفاده کم از منقار.
پیشگیری:شاخه*های طبیعی و سنگ آهک در قفس قرار دهید.
مداوا:باید منقار را کوتاه کنید احتمالا چند مرتبه باید این کار صورت گیرد.

نکاتی پیرامون نگهداری:

بهتر است مرغ عشق*ها بصورت جفت نگه*داری شوند.مرغ عشق به محیط اطراف خود خو می*گیرد و نباید جای قفس پرنده را تغییر داد.قفس پرنده باید جایی باشد روشن و تا حد ممکن ساکت.و در محل*های پر رفت و آمد و پشت پنجره که نور آفتاب دائم به آنها بتابد محل مناسبی نیست٬ زیرا اگر مرغ عشق زیاد زیر نور آفتاب بماند سکته می*کند.قفس پرنده باید در بالا باشد تا پرنده به همه چیز مسلط باشد و احساس ترس نکند.اگر مثلا قسمتی از قفس رو به دیوار باشد به طوری که مرغ عشق از پشت خود خیالش راحت باشد بسیار برای او مناسب خواهد بود.
کف قفس را با شن مخصوص پرندگان و یا روزنامه غیر رنگی ( رنگ استفاده شده در چاپ روزنامه برای پرنده مضر است) بپوشانید و حداقل یکبار در هفته آنرا تعویض کنید.
در قفس باید میله*هایی به قطر ۲٫۵ تا ۳ سانتیمتر قرار داده شود تا مانع ابتلای پرنده به بلندی ناخن شود.همچنین باید در قفس از شاخه درختان نیز برای نشستن پرندگان استفاده شود.مرغ عشق برای اینکه منقارش بیش از اندازه بلند نشود باید همیشه با آن کار کند ٬ وجود شاخه درختان در قفس باعث می*شود مرغ عشق با نوکش آنها را بکند.این شاخه*ها باید دائما عوض شوند.
ظروف آب و غذای مرغ عشق*ها نیز نباید زیاد تعویض کرد زیرا به آن ظرف عادت می*کنند و از ظرف جدید ممکن است بترسند و این باعث گرسنگی آنها بشود.

وسایل اضافی در قفس:

مرغ عشق علاقه زیادی به بازی و سرگرمی دارد.وسایلی برای سرگرمی مرغ عشق*ها بهتر است در قفس باشند.مثلا:
تاب حلقه*ای:این پرنده علاقه زیادی به نشستن بر روی تاب دارد.بهتر است اگر یک جفت مرغ عشق در یک قفس هستند برای آنکه نزاعی میان آنها در نگیرد دو تاب در قفس گذاشته شود.
عروسک مرغ عشق:اگر مرغ عشق تنها باشد با این عروسک همانند یک جفت رفتار می*کند.این عروسک یک مرغ عشق پلاستیکی است.
زنجیر و زنگوله کوچک:مرغ عشق نر علاقه زیادی به صدا درآوردن زنگوله و زنجیر دارد و حتی برای جلب توجه ماده از آنها استفاده می*کند.
آینه کوچک:مرغ عشق ماده معمولا در مقابل آینه رفتاری را که در هنگام غذا دادن به جوجه*هایش می*کند ٬ انجام می*دهد.(توجه داشته باشید پرنده زیاد نباید با آینه بازی کند)
وان حمام:نوعی وان حمام برای استحمام پرندگانی که به حمام علاقمند هستند در پرنده فروشی*ها عرضه می*شود.همه مرغ عشق*ها نه اما برخی از آنان به این کار علاقمند هستند.