واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > فوتبال ملی - ایسنا نوشت: آقای گل جهان بازی مقابل استرالیا و صعود به جام جهانی 1998 را شیرین ترین خاطره ورزشی اش می داند.علی دایی که با 109 گل زده در بازی های ملی بهترین گلزن تاریخ فوتبال جهان به شمار می رود، چندی پیش از سوی مجله ی ورزشی ورلدساکر، به عنوان یکی از 50 اسطوره ی زنده ی فوتبال دنیا شناخته شد و نامش در کنار بزرگانی مانند پله، مارادونا، باجیو، فان باستن و ... قرار گرفت. این مجله به بهانهی این انتخاب گفت وگویی با کاپیتان و سرمربی پیشین تیم ملی ایران انجام داده است. این گفتوگو توسط عادل فردوسیپور انجام شده است. از این که به جای امروز در آن دوره فوتبال بازی می کردید، راضی هستید؟ بله، از دوره ای که در آن فوتبال بازی می کردم راضی هستم. اما به هر حال دلم برای آن روزها تنگ شده است. به نظر شما امروزه بازیکنان زیاد پول می گیرند؟ پول، تبلیغات و فعالیت های افتصادی در فوتبال در طول زمان همواره در حال افزایش بوده و فوتبال این روزها دیگر تنها یک ورزش به حساب نمی آید. درآمد بازیکنان امروزی به هیچ وجه با درآمد نسل های قبل قابل مقایسه نیست. به نظر من امروز بازیکنان به طور کلی بیش از حد پول میگیرند و اگر بخواهم صادق باشم باید بگویم بسیار بیشتر از ارزش و حقشان پول می گیرند. در انگلیس یک فوتبالیست حرفه ای بسیار بیشتر از یک مقام سیاسی مهم و شاخص درآمد دارد. این مساله در تمام دنیا به همین شکل است. فوتبال امروزه در دنیا به یک زبان رسمی مشترک تبدیل شده که سیاستمداران هم همانند دیگران از آن بهره جویی می کنند. شیرین ترین خاطره ورزشیتان چیست؟ من در طول دوران حرفه ای بازیگری ام افتخارات فردی زیادی به دست آورده ام. اما از آنجا که فوتبال یک ورزش گروهی است، زیباترین خاطره ام به بازی پلی آف انتخابی جام جهانی در سال 1998 بر می گردد که مقابل استرالیا پیروز شدیم. پس از پیروزی مردم ایران جشنی فراموش نشدنی برپا کردند. اگرمی توانستید به روزهای گذشته برگردید، چه کار متفاوتی انجام می دادید؟ مسلما هیچ یک از اشتباه های کوچک یا بزرگی را که در این دوران انجام دادم، تکرار نمی کردم. اما به طور خاص باید بگویم که دوست داشتم زودتر از آنچه برایم اتفاق افتاد، به فوتبال اروپا راه پیدا می کردم و احتمالا در انتهای دوران حضورم در اروپا درباره انتخاب تیم، تصمیم دیگری می گرفتم. زمانی که در هرتابرلین بودم، از چلسی پیشنهاد داشتم. همچنین در آخرین روزهای حضورم در بوندسلیگا، زمانی که می خواستم از فوتبال آلمان جدا شوم و به امارات بروم، از تیم هایی مانند نورنبرگ پیشنهاد داشتم تا باز هم بتوانم فوتبالم را بوندسلیگا ادامه دهم. همین اواخر در دورانی که هدایت تیم ملی ایران را بر عهده داشتم، اگر می دانستم وضعیت فدراسیون کشورمان تا این اندازه آشفته است، با وجود عرق ملی و حس وطن پرستی زیادی که داشتم، هیچ گاه سرمربیگری تیم ملی ایران را قبول نمی کردم. از زمانی که بازنشسته شدید، بزرگ ترین تغییری که در فوتبال رخ داده چیست؟ در این مدت کوتاهی که من کفش هایم را آویزان کرده ام، تغییرات چندانی رخ نداده است. شاید مهم ترین تغییر کاهش تعداد مهاجمان در ترکیب تیم ها باشد. در روزهای اوج دوران فوتبالی من، تیم ها با دو و حتی گاهی با سه مهاجم بازی می کردند، اما امروزه در تیم های بزرگ در سراسر دنیا، به ندرت از سانتر فورواردهای کلاسیک که قدرت سرزنی بالایی دارند، استفاده می شود. کدام بازیکن 50 سال اخیر دنیای فوتبال را بیشتر می پسندید؟ به نظر من پله، مارادونا و مسی فرازمینی هستند. اما الگوی من فان باستن بود. فوتبال نسبت به زمانی که شما بازی می کردید پیشرفت کرده است؟ به طور کلی کیفیت فوتبال امروز، نسبت به گذشته برتری دارد. فوتبال عصرحاضر تاکتیکی تر از گذشته است. چه کسی بیشترین تاثیر را در زندگی ورزشی شما داشته است؟ خانواده ام. پدر مادرم و برادر بزرگم بیشترین نقش را در زندگی من داشته اند. من در یک خانواده پر جمعیت و از قشر زحمتکش جامعه در شهری کوچک به دنیا آمدم. از همان ابتدا یاد گرفتم که هیچ وقت عقب نشینم و فرصت هایم را از دست ندهم. بعد از این که از خانواده ام جدا شدم، کمک ها و حمایت های آنها هرگز قطع نشد تا این که در زندگی به موفقیت رسیدم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 301]