سقوط ميلان تا رده نوزدهم - كارلتو در برزخ اخراج

واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: سقوط ميلان تا رده نوزدهم - كارلتو در برزخ اخراج
كارلو آنچلوتى يك بار ديگر در برزخ اخراج از جمع روسونرى ها قرار گرفت؛ اما اين بار پس از تنها دو هفته بعد از شروع فصل جديد كالچو. دو باخت در دو بازى نخست فصل و سقوط تا رده نوزدهم چيزى نيست كه هواداران متعصب ميلان به راحتى از كنارش بگذرند؛ مطبوعات ايتاليا هم روز شمار اخراج او را شروع كرده اند...
بايد قبول كرد على رغم قهرمانى در جام باشگاه هاى جهان و سوپر كاپ اروپا، فصل ۲۰۰۸-2007 را بايد نااميد كننده ترين فصل ميلان در دوران رياست سيلويو برلوسكنى دانست. رضايت به مقام پنجم سرى A و حذف زود هنگام از مرحله يك هشتم نهايى ليگ قهرمانان دستاورد واقعى آنچلوتى و شاگردانش بود كه به معناى تبعيد تحقير آميز به جام يوفاست.
با توجه به اين نتايج ضعيف، خيلى ها به آنچلوتى توصيه كردند تا قبل از شروع فصل جديد از تيم جدا شود اما اعتماد برلوسكنى و جذب بازيكنان بزرگى همچون زامبروتا، فلامينى، سندروس، بوريلو، شوچنكو و رونالدينيو كارلتو را متقاعد به ماندن كرد.
و حالا با نگاهى به اين خريد هاى گران قيمت به سادگى مى توان به خواسته برلوسكنى پى برد: فتح اسكودتو.
اما نتايج دو هفته نخست وحشتناك بود: شكست خانگى يك-۲ مقابل بولونياى تازه صعود كرده و تحقير با نتيجه صفر-۲ مقابل جنوا. شايد شكست روز نخست را بتوان به حساب بد شانسى گذاشت اما در استاديوم لوييجى فرارى، جنوا در تمام طول مسابقه از حريف بلند آوازه اش سر بود و انصافا شايسته ۳ امتياز هفته دوم.
شكست مقابل جنوا در واقع آخرين ضربه بر پيكر كارلو آنچلوتى بود چراكه قبل از اين مسابقه، روزنامه هاى ايتاليا پيش بينى كردند در صورت باخت و حتى كسب تساوى بهترين راه پيش روى آقاى سرمربى خداحافظى و سپردن مسؤوليت به ديگرى است.
با اين حال كارلتو هنوز مورد حمايت سران تيم خصوصا آدريانو گاليانى است. نايب رييس ميلان على رغم صدور اولتيماتوم مبنى بر پايان دادن به شكست ها، رسما اعلام كرده در سخت ترين شرايط حامى و پشتيبان آنچلوتى خواهد بود.
اما سؤال هواداران اينجاست : آيا ميلان بدون آنچلوتى بهتر نخواهد بود
البته اين سؤال به معناى فراموش كردن افتخاراتى كه او به باشگاه تقديم كرد نيست. دو بار قهرمانى در ليگ قهرمانان و ايستادن بر قله كالچو را نمى توان ناديده گرفت.
اسطوره ميلان، الساندرو كاستاكورتا يك بار گفته بود در سرى A هيچ مربى نبايد بيشتر از ۴ يا ۵ سال در يك تيم بماند. بعد از آن انگيزه ها كم كم شروع به افت مى كند تا جايى كه على رغم شايستگى مربى، ناكامى ها يكى پس از ديگرى از راه مى رسند. شايد همين اتفاق براى كارلتو هم افتاده باشد؛ او حالا هشتمين سال حضورش در سن سيرو را جشن مى گيرد و بد نيست نيم نگاهى به نظر كاستاكورتا داشته باشد.
اما گاليانى تأكيد مى كند سران باشگاه ارزشى براى اين تئورى قائل نيستند و ترجيح مى دهند فلسفه و سياست كارى باشگاه هاى انگليسى همچون منچستر يونايتد و آرسنال را در پيش بگيرند: سر الكس فرگوسن و آرسن وانژه، نمونه هاى خوبى از مربيان موفق در طول سال هاى متمادى هستند. ما هم تصميم داريم چنين شرايطى را براى ادامه كار كارلو آنچلوتى فراهم كنيم.
در اين ميان يك نفر بايد به گاليانى و همكارانش يادآورى كند كه فرگوسن در ۲۲ سالى كه هدايت منچستر يونايتد را به عهده داشت، ۳ تيم كاملاً متفاوت ساخت. ابتداى دهه ،۹۰ دوران اريك كانتونا، استيو بروس و گرى پاليستر بود. اواخر همين دهه، بكام، گيگز، اسكولز و برادران نويل در زمين همه كاره بودند و در حال حاضر هم با ستارگان جوانش دو قهرمانى در جزيره و البته قهرمانى در اروپا را دشت كرده است.
در آرسنال هم چنين شرايطى حكم فرماست، بدنه تيم شكست ناپذير سال ،۲۰۰۴ كاملاً با قهرمان سال ۹۸ متفاوت بود و حالا وانژه باز هم در حال ساختن تيمى متفاوت اما هجومى است.
اما در ميلان چه خبر است در واقع در ۸ سال گذشته، تركيب اصلى تيم دست نخورده باقى مانده كه از اين نظر بايد برلوسكنى و گاليانى را مقصر دانست. در اين سالها بازيكنانى آمده اند و رفته اند اما بازيكنانى نظير نستا، سيدورف، مالدينى، گتوزو، پيرلو، آمبروزينى و اينتزاگى حداقل از سال ۲۰۰۲ جاى ثابت خود را در زمين دارند.
به هر حال علاوه بر سر مربى، بازيكنان هم نيازمند انگيزه اى قوى براى فتح جام هاى مختلف هستند اما مردان روسونرى به همه افتخارات ممكن رسيده اند و ديگر آرزويى در سر ندارند . علاوه بر اين تمام بازيكنان نامبرده به غير از پيرلو، بالاى ۳۰ سال دارند.
با اين اوصاف آيا ميلان به يك خانه تكانى كلى از مديريت گرفته تا بازيكنان نياز ندارد
سال گذشته بعد از شكست مقابل آرسنال در چارچوب ليگ قهرمانان، همه كارشناسان صحبت از يك تحول اساسى در تيم كردند اما چه اتفاقى افتاد
سران روسونرى در بازار نقل و انتقالات تابستانى به جاى اينكه به سراغ جوانان با انگيزه و آينده دار بروند، با چند بازيكن باتجربه قهرمانى چشيده قرارداد بستند. قراردادهايى كه از همين حالا به نظر اشتباه مى رسند.
با در نظر گرفتن مسابقات دوستانه پيش فصل، ميلان ۷ بازى از ۸ مسابقه خود را واگذار كرده است. واقعيتى كه براى هواداران غير قابل توجيه و تحمل است. سران ميلان بايد فكرى به حال تيمشان بكنند. آيا اخراج آنچلوتى مى تواند شوك مناسبى باشد
چهارشنبه 27 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايران ورزشی]

[مشاهده در: www.iran-varzeshi.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]