واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: یا High Definition Video چیست ؟
براي نمايش تصوير در سايز اصلي اينجا را كليك كنيد. سايز اصلي تصوير720در451 ميباشد
* برای مشاهده تصویر در بهترین کیفیت ( Full HD ) به چه چیزهایی نیاز داریم ؟
* HD چیست ؟
* انواع فرمتهای کیفیت تصویر
* بهترین منبع تصاویر Full HD چه می باشد ؟
* تفاوت فرمت i و p در چیست ؟ ( interlace و progressive )
* مزیت تصویر HD به سیستمهای استاندارد فعلی ( PAL,NTSC,SECAM) در چیست؟
* انواع رابطهای ویدئوی کدامند و کدامیک برای بهترین کیفیت تصویر مناسب است ؟
سوالات بالا سوالاتی هستند که ممکن است شما شما هم با آن ها مواجه شده باشید در پایان این مطلب با جواب سوالات بالا آشنا میشوید و اطلاعات نسبتا کاملی در این زمینه کسب میکنید
برای مشاهده تصویر در بهترین کیفیت ( Full HD ) به چه چیزهایی نیاز داریم ؟
- یک نمایشگر با قدرت پشتیبانی Full HD (مانند یک Full HD LCD TV )
- یک منبع پخش کننده Full HD ( مانند HTPC و یا Blue Ray Player )
- تصاویر ذخیره شده با کیفیتHD مانند فایلهای MKV یا Avi و یا فیلمهای Blue Ray
- سیم رابط منبع به نمایشگر ( HDVI Cable / DVI Cable )
HD چیست ؟
High Definition Videoیا HD Video به سیستم ویدئویی گفته میشود که وضوح تصویر بالاتری نسبت به سیستم های استاندارد ویدئویی که Standard Definition نامیده میشوند دارند. سیستم های ویدیویی استاندارد شامل PAL - NTSC - SECAM که حتما نام آنها را روی تلویزیون خود دیده اید دارای وضوح تصویر 486 خط هستند. در حالی که ویدئو های HD دارای 720 یا 1080 خط میباشند و این به معنای کیفیت بالاتر تصاویر است.
به طور کلی فرمت تصویر و تلویزیون ها به سه گروه اصلی تقسیم بندی میشوند:
1-فرمت استاندارد: در این حالت تصاویر از دقت 720 پیکسل به صورت افقی و حداکثر 576 پیکسل به صورت عمودی برخوردارند که معمولا در تلویزیون های استاندارد دیده میشود.
این همان کیفیت فیلمهای dvd موجود در بازار است. این گونه دیسکها را چه با کابل HDMI و چه با کابل S-VIDEO وصل کنیم یک کیفیت را به ما ارائه میدهند.
2-فرمت HD: در فرمت HD کاربر قادر خواهد بود تصاویر را با دقت 1280 پیکسل به صورت افقی و 720 پیکسل به صورت عمودی مشاهده کند که در این صورت کیفیت قابل مشاهده بهبود فراوانی می یابد.این فرمت را تحت عنوان HD Ready نیز می شناسند.
3-فرمت Full HD: در فرمت Full HD کیفیت تصویر به بهترین حد خود می رسد و کاربر قادر خواهد بود کوچکترین جزئیات تصویر را به راحتی مشاهده کند. در این فرمت تصویر حداکثر 1920 پیکسل به صورت افقی و 1080 پیکسل به صورت عمودی قابل مشاهده خواهد بود. پس به همین علت به این نوع فرمت 1080 نیز اطلاق میشود که در کل نشان دهنده حداکثر پیکسل های تصویر در حالت عمودی است.
طبقه بندی فرمت SD (استاندارد)
طبقه بندی فرمت HD
از زبان ویکی پدیا »
ویدیوی اچدی (به انگلیسی: HD video) یا ویدیوی وضوح بالا (به انگلیسی: High-definition video)، به سامانههای ویدیویی با تفکیکپذیری بالاتری نسبت به ویدیوی وضوح استاندارد (اسدی) گفته میشود و عمدتاً شامل وضوح ۷۲۰×۱۲۸۰ پیکسل (۷۲۰p) یا ۱۰۸۰×۱۹۲۰ پیکسل (۱۰۸۰i/۱۰۸۰p) است. این مقاله در مورد مفاهیم پایهٔ ویدیوی وضوح بالا بحث میکند و نه کاربردهای خاص آن در پخش تلویزیونی (HDTV)، قالبهای ضبط تصویر، دیسکهای نوری بلو-ری و قالب نوار ویدیویی D-VHS.
تاریخچه
دورهٔ تکامل (۱۹۴۸ تا دههٔ ۱۹۷۰): تلویزیون لو دیفینیشن به جایهای دیفینیشن
ک دورنمای تاریخی، انتیاسسی یا سیستم-ام اولین قالب ارسال تلویزیونی اچدی بود.
سیستم-ام، انحصار ویدیوی اچدی را از ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۶ در اختیار داشت. تنها سامانهٔ پخش تلویزیوی موجود در اروپا در آن زمان از ۴۰۵ خط (بریتانیا، همچنین از آن با عنوان سیستم-ای هم نام برده میشد) یا ۴۴۱ خط (فرانسه، گرچه هرگز از یک نقشدهندهٔ سیستم بحث نشد) استفاده میکرد.
سپس اروپاییها سامانهٔ ۶۲۵ خط را با پال (PAL) یا سکام (SECAM) به عنوان استاندارد رنگ، استانداردسازی کردند. دراصل، پال به قالب تصویری وضوح بالا تبدیل شد. فرانسه یک سیستم ۸۱۹ خط را که تکفام بود آزمایش کرد اما به دلیل مسائل هماهنگسازی و عدم بهکارگیری آن در سایر کشورها جز در بلژیک آن را ترک کرد.
دههٔ ۱۹۸۰: جهشهای بزرگ فنآوری به سوی نقطههای کور
مشخصههای اصلی اچدی به آغاز دههٔ ۱۹۸۰ برمیگردد، زمانی که ژاپن، استاندارد تلویزیونی ۱۱۲۵-خط هایویژن (همچنین با نام MUSE) را که با ۳۰ فریم در ثانیه اجرا میشد توسعه داد. ژاپن این استاندارد را در یک اجتماع بینالمللی مهندسان تلویزیونی در الجزایر در سال ۱۹۸۱ ارائه کرد و اناچکی ژاپن، سیستم اچدیتیوی آنالوگ خود را در کنفرانس سویس در ۱۹۸۳ عرضه داد.
سیستم اناچکی در ایالات متحده به عنوان استاندارد#۲۴۰ام SMPTE (انجمن تصاویر متحرک و مهندسان تلویزیونی) در اوایل دههٔ ۱۹۹۰ استانداردسازی شد، اما بعداً در زمانی که با یک سیستم آنالوگ دیویبی جایگزین شد، متروک ماند. هایویژن هنوز هم برای تبادل ویدیوی اچدیتیوی قابل استفاده است اما تقریباً هیچ وسیلهای نیست که این عملگر را اجرا کند. تلاشها برای تطبیق اجباری هایویژن به یک کانال پخش ۶مگاهرتزی عمدتاً ناموفق بود. تمام تلاشها برای استفاده از این قالب به عنوان پخش تلویزیونی زمینی در اواسط دههٔ ۱۹۹۰ ترک گفته شد.
اروپاییها HD-MAC (۱۲۵۰ خط، ۵۰ هرتز) را به عنوان یک استاندارد تصویری توسعه دادند اما هیچگاه به عنوان یک قالب پخش ویدیویی زمینی موفق نبود. HD-MAC هیچگاه به عنوان سیستم تبادل ویدیویی جز در اتحادیه پخش اروپایی برگزیده نشد.
استاندارد وضوح بالای کنونی در آمریکای شمالی در طی دورهٔ فرآیندهای تلویزیونی پیشرفته که به وسیلهٔ کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) در ۱۹۸۷ بنا به درخواست پخشکنندگان آمریکایی آغاز گشته بود توسعه داده شد. در حقیقت، پایان دههٔ ۱۹۸۰ ناقوس مرگی بود برای بیشتر فنآوریهای وضوح بالایی که تا آن زمان توسعه داده شده بودند.
دههٔ ۱۹۹۰: دیویبی و استانداردسازیها
فرابردهای FCC که توسط کمیتهٔ سامانههای تلویزیونی پیشرفته (ATSC) هدایت میشد، گسترهای از استانداردها را از ویدیوی ۱۰۸۰خطی اینترلیسد (یک نزول تکنیکی از سیستم اصلی ۱۱۲۵خط/۳۰فریم بر ثانیهٔ اناچکی) با حداکثر میزان ۳۰ فریم بر ثانیه، و ویدیوی ۷۲۰ خط با اسکن پراگرسیو با حداکثر میزان ۶۰ فریم بر ثانیه، به کار گرفت.
با این وجود در نهایت، استاندارد تقکیکپذیریهای دیویبی (۱۰۸۰، ۷۲۰، ۴۸۰...) و میزان فریمهای آن (۲۴، ۲۵، ۳۰) با الحاق به اروپاییها که در فرآیند استانداردسازی مشابهی بودند به کار گرفته شد. افسیسی به طور رسمی استاندارد انتقال ایتیاسسی (که شامل هر دوی استانداردهای اچدی و اسدی بود) را در سال ۱۹۹۶ به کار گرفت و اولین پخش آن در ۲۸ اکتبر ۱۹۹۸ بود.
دههٔ ۲۰۰۰: پذیرش اچدیتیوی جهانی، اما استانداردسازی رو به زوال
در آغاز دههٔ ۲۰۰۰ میلادی به نظر میآمد که دیویبی، استاندارد ویدیویی آینده خواهد بود. با این وجود، هم برزیل و هم چین، از کدکهای تصویری غیراستاندارد (امپی۴، و یک کدک تصویری متن-باز) استفاده کردند که بهگونهای، هماهنگسازیهایی را که بعد پس از دههها پخش تلویزیونی آنالوگ ناهماهنگ در امید آن بودند نقض کردند. به دلیل آنکه تلویزیون وضوح بالا به یک ارائهٔ ریاضیوار از یک سیگنال ویدیویی تبدیل شده و نیز قابلیتهای رایانهای بسیار ارزان است، این مسائل استاندارسازی تا کنون نقش کوچکی را ایفا کردهاند.
در تصویر زیر مقایسه وضوح تصویر را با قالب های استاندارد فعلی میبینید »
شاید این سوال برایتان پیش آمده باشد که منظور از i و p در فرمت HD چیست؟
به طور کلی فرمت HD به دو گروه اساسی تقسیم بندی میشود:
1-فرمت i: این حرف که از ابتدای کلمه interlace گرفته شده نشان دهنده این موضوع است که در این فرمت تمام پیکسل ها و خطوط در یک زمان پرداازش نمیشوند بلکه در ابتدا تعدادی از پیکسل ها پردازش می شود و در مدت زمان اندکی بقیه پیکسلهای باقی مانده پردازش میشود. به عنوان مثال 6 پیکسل را تصور کنید که هر کدام یک عدد مشخص از 1 تا 6 دارند. حال میخواهیم این 6 پیکسل را در حالت interlace پردازش کنیم. پس در این روش ابتدا پیکسلهای زوج را پردازش میکنیم، یعنی 2، 4 و 6. بعد از این موضوع دقیقا پیکسل های فرد 1، 3 و 5 مورد پردازش قرار میگیرند. با این روش تمام پیکسل ها با اختلاف زمان کمتری نسبت به یکدیگر پردازش میشوند. البته این روش یک مشکل دارد و آن هم ایجاد لرزش تصویر یا Flicker در هنگام افزایش اندازه تصویر وسرعت تعویض فریم ها است.
2-فرمت p: این فرمت نوع توسعه یافته فرمت i است که امروزه در بعضی از تلویزیون های جدید مشاهده میشود. در بیان ساده می توان بزرگترین تفاوت فرمت p با i را در نحوه پردازش پیکسل ها و خطوط دانست. به طور کلی در فرمت progressive تمام خطوط و پیکسل ها در یک زمان پردازش می شود. پس به همین علت تصاویری که براساس این فرمت ساخته میشود فاقد هرگونه لرزش یا Flicker خواهد بود.
مزیت تصویر HD به سیستمهای استاندارد فعلی ( PAL,NTSC,SECAM) در چیست؟
سه مورد تفاوت اساسی بین HDTV و آنچه بنام تلویزیون استاندارد مشهور است(یعنی NTSC , PAL , SECAM )وجود دارد. این سه مورد عبارتند از : افزایش رزولوشن تصویر، استفاده از نسبت تصویر عریض 16:9 به عنوان استاندارد و توانایی پشتیبانی از صدای چند کاناله مانند دالبی دیجیتال.
انواع رابطهای ویدئوی کدامند و کدامیک برای بهترین کیفیت تصویر مناسب است ؟
تعداد و نوع ورودي هاي ويدئوئي كه در تلويزيون وجود دارد مشخص مي كند كه شما مي توانيد چه دستگاهاي ديگري را به تلويزيون خود اتصال دهيد.بهترین نوع اتصال در حاضر رابط HDMI می باشد. انواع اين ورودي ها به شرح زير مي باشند:
كامپوزيت:
اين نوع ورودي داراي پايين ترين كيفيت اما بالاترين رنج سازگاري است. هر دستگاهي كه داراي ورودي ويدئو باشد، حتماً شامل ورودي كامپوزيت هم هست. دستگاه مورد نظر را مي توانيد با استفاده از يك سيم رابط 75 اهمي با جك RCA به تلويزيون متصل كنيد.( Capable of SDTV at 480i )
S – ويدئو:
اين سيستم ورودي، كيفيت بالاتري را ايجاد مي كند و اغلب دستگاهها بجز سيستم هاي VCR شامل اين ورودي مي باشند. براي اتصال داراي يك سيم مخصوص بخود مي باشد و با استفاده از سوكت هاي مولتي پين قابليت اتصال را پيدا مي كند. ( SDTV at 480i and EDTV at 480p )
كامپوننت: اين ورودي براي اتصال رسيورهاي ماهواره اي، دستگاه DVD، و بلو ري (Blue Ray) كاربرد دارد كه با يك سيم سه سر 75 اهمي به تلويزيون متصل مي شود. ( Capable of SDTV at 480i, EDTV at 480p, HDTV at 720p, 1080i & 1080p )
VGA (آرايه گرافيك تصوير)
سيستم اتصال آنالوگ RGB كه در ابتدا در ساخت كامپيوتر ها مورد مصرف قرار مي گرفت.( Capable of SDTV at 480i, EDTV at 480p, HDTV at 720p, 1080i & 1080p )
DVI (آرايه تصويري ديجيتال)
يكي از پر كيفيت ترين انواع ورودي هاست. اين سيستم اتصال ديجيتالي تصاوير مي تواند تنها با كمك يك آدابپتور به سيستم هايي كه داراي خروجي HDMI هستند متصل گردد. همچنين مي توان از آن براي اتصال تلويزيون به كامپيوتر نيز كمك گرفت كه به اين منظور يك سيم مخصوص به انضمام سوكت مولتي پين مورد نياز است. ( Capable of SDTV at 480i, EDTV at 480p, HDTV at 720p, 1080i & 1080p )
HDMI (آرايه كيفي مولتي مديا)
مي توان گفت اين مشخصه همان سيستم DVI است با اين تفاوت كه صداي ديجيتال و لينك كنترل هم به آن اضافه شده و در شمار اصلي ترين مشخصه هاي تلويزيون هاي نسل جديد قرار مي گيرد. براي اتصال Blue-Ray به تلويزيون نيز از همين مورد استفاده مي شود. بايد موقع خريد به اين مطلب توجه كنيد كه تلويزيون منتخب شما داراي چند ورودي HDMI مي باشد. سعي كنيد حداقل 3 تا 4 ورودي HDMI داشته باشد تا بتوانيد در آن واحد دستگاههاي مختلفي را به آن متصل نماييد. ( Capable of SDTV at 480i, EDTV at 480p, HDTV at 720p, 1080i & 1080p ) _____________________________
منبع موبایلستان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2827]