گزيده سرمقاله روزنامه‌هاي امروز واقعيت هاي يك گزارش

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: گزيده سرمقاله روزنامه‌هاي امروز واقعيت هاي يك گزارش
جام جم آنلاين: روزنامه‌هاي صبح امروز ايران در سرمقاله‌هاي خود به مهمترين مسائل روز كشور و جهان پرداخته‌اند از جمله «گزارش فرمايشي !»،«شعار ما عدالت است»،«دومين ستاره امامت»،«دولت و 4 گونه داوري»،«واقعيت هاي يك گزارش»،«خاتمي يا كروبي؟» و ... كه گزيده برخي از آنها در زير مي‌آيد.

جوان

«نگاهى كوتاه به سيره سياسى امام حسن (ع)؛عقل مجسم» عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي جوان به قلم دكتر محسن اسماعيلى است كه در ابتداي آن يمس‌خوانيد؛پانزدهم ماه مبارك رمضان، سالروز ميلاد پرشكوه دومين پيشواى ما است؛ پيشوايى كه مانند ديگر امامان از هر نظر و براى هر زمان الگو و درس آموز است. بايد اعتراف كرد كه اين اسوه حسنه نه تنها، آنگونه كه بايد و شايد، شناخته نشده است، بلكه شناخت ناقص و آن هم نادرست از تاريخ زندگى و سيره آن بزرگوار همه ما را از بهره بردارى مناسب از اين خورشيد فروزان محروم ساخته است. بى ترديد فضائل اخلاقى و كرامت هاى فردى امام مجتبى (ع) بخش بزرگى از درس هايى است كه براى هميشه بايد از ايشان آموخت.

سرمقاله جوان ادامه داده است؛ترسيم چهره عابد گوشه گيرى كه با اخلاق خوش، اموال خود را ميان فقرا تقسيم مى كرده و بيست و چند بار پياده به حج رفته است و در عين حال كارى به اوضاع مردم و زمانه خويش نداشته و به همين دليل نيز عطاى خلافت را به لقاى آن بخشيده و به سوى صلح و آسايش تمايل داشته است، جفاى بزرگى به ساحت مقدس ايشان است.

در ادامه سرمقاله روزنامه‌ي جوان آمده است؛واقعيت اين است كه تحليل درست آن شرايط و درك حكمت رفتار امام جز با شناخت معاويه و دستگاه تبليغاتى او ممكن نيست. معاويه از اين جهت هنوز هم پديده اى شگفت و قابل مطالعه و عبرت اندوزى است. او با نفوذ در ميان نزديكترين حلقه ياران حضرت، آنان را به چرب و شيرين دنيا تطميع و گاهى نيز تهديد كرد و با سوء استفاده از سست عنصرى و فقدان قدرت تشخيص و تحليل آنان، كار را به جايى رساند كه چاره اى جز تدبير عاقلانه امام حسن (ع) وجود نداشت. آن حضرت بارها فرموده اند: به خدا سوگند اگر با معاويه درگير شوم، اينان مرا گرفته و هم چون اسيرى تحويل معاويه خواهند داد. همانگونه كه در عمل نيز چنين شد و به هنگام جنگ، يك به يك به سپاه دشمن پيوستند و اگر تدبير حكيمانه امام نبود، تومار امامت براى هميشه در هم پيچيده شده بود. با اين حال چقدر دردآور است كه به دستور معاويه شايع كنند كه پيشنهاد صلح از سوى حضرت بوده و دردآورتر اينكه مردم كم بهره نيز باور كرده و اگر سلامى نيز به او مى كردند به عنوان خوار كننده مومنان بود. السلام عليك يامذل المومنين!

در بخش ديگر سرمقاله مي‌خوانيد؛جنگ براى پيروزى است ولو اين پيروزى با شهادت به دست آيد، اما اگر قرار است جنگ نتيجه اى جز كشته شدن از يكسو و تحريف هميشگى واقعيت از سوى ديگر نداشته باشد، بايد ايستاد و با خون دل خوردن ( كه از خون دادن سخت تر است ) ارزش ها را حفظ كرد و اين همان كار حكيمانه و شجاعانه اى بود كه امام حسن عليه السلام انجام داد و هنوز هم خيلى ها از درك واقعيت آن عاجزند. چنين است كه پيامبر خدا فرمود: اگر عقل بخواهد بصورت يك انسان مجسم شود، همان حسن بن على خواهد بود و چقدر ظريف و تيزبين است ابن عباس كه گفت شروع خوارى و ذلت عرب، با مرگ حسن ( ع ) بود.

در بخش پاياني سرمقاله آمده است؛او بود كه با عقل و تدبير كشتى توفان زده امت مسلمان را به ساحل نجات و آرامش هدايت كرد؛ همو كه بوق هاى تبليغاتى دشمن حماسه بزرگش را به عافيت طلبى وانمود كرد و در افسانه سازى تا آنجا پيش رفتند كه از هفتاد ازدواج او خبر دادند و با جعل حديث، نارضايتى پدر بزرگوارش را از ازدواج ها و طلاق هاى مكرر او گزارش كردند
سبحان الله ! تاريخ چقدر خواندنى و درس آموز است. ولادت عقل مجسم و تبلور اخلاق نبوى، امام مجتبى عليه السلام بر همگان مبارك و شناخت دقيق او روزى همه ما باد.

جمهوري اسلامي

«گزارش فرمايشي !» عنوان سرمقاله ي روزنامه‌ي جمهوري اسلامي است كه در ابتداي آن مي‌خوانيد؛دكتر محمد البرادعي اكنون به نامي تبديل شده است كه همواره يادآور گزارش هاي دوپهلوست ! او ديروز بار ديگر براي چندمين بار درباره فعاليت هاي هسته اي ايران گزارشي منتشر كرده كه باز هم از همان ويژگي هميشگي برخوردار است . او در اين گزارش درعين حال كه اعتراف كرده آژانس بين المللي انرژي هسته‌اي تاكنون قادر به تداوم راستي آزمائي عدم انحراف فعاليت هاي هسته اي ايران بوده با اينحال تصريح كرده است : « اين آژانس قادر نبوده به پيشرفت خاصي درباره مطالعات ادعايي و ديگر موضوعات مهم مرتبط با آن كه باعث نگراني جدي است دست پيدا كند » .

راز اين نوع گزارش دادن ها را بايد در دخالت غربي ها در تدوين گزارش آژانس جستجو كرد. براي درك اين واقعيت تاسف بار كافي است به اخبار منتشر شده توسط رسانه ها و خبرگزاري هاي غربي در آستانه اين گزارش مراجعه شود. ديروز درحاليكه گزارش آژانس هنوز منتشر نشده بود روزنامه لس آنجلس تايمز در شماره دوشنبه خود آشكارا مدعي شد : « در اين گزارش با لحن تا حدي تند از ايران انتقاد شده است و شوراي امنيت سازمان ملل متحد به زودي مباحث جديدي را درباره تحريم ايران آغاز مي كند.»
از طرف ديگر خبرگزاري رويترز هم روز دوشنبه در گزارشي اعلام كرد : « آژانس در گزارش جديد خود از ايران بخاطر ايجاد مانع بر سر راه بازرسان هسته اي در برنامه اتمي اش انتقاد كرده است.»
جالب است كه خبرگزاري فرانسه كه در فضاسازي عليه ايران مهارت دارد اعتراف مي كند آژانس چيزي عليه ايران در اختيار ندارد. اين خبرگزاري به نقل از منابع نزديك به آژانس بين المللي انرژي اتمي اعلام كرد : « آژانس گزارشي را كه پس از گفت وگوهاي مكرر بين اولي هاينونن معاون مدير كل و مقامات ايراني آماده كرده است امروز منتشر مي كند » . همين خبرگزاري در ادامه مي افزايد : « آژانس بين المللي انرژي اتمي چهار سال است كه درباره فعاليت هاي هسته اي ايران تحقيق كرده است ولي تاكنون مدركي دال بر غير صلح آميز بودن آن ارائه نكرده است » .
ديروز بعد از آنكه گزارش البرادعي منتشر شد بار ديگر خالي بودن دست مدير كل آژانس انرژي اتمي آشكار گشت و اعتراف خبرگزاري فرانسه كه نشان ميداد غرب مدركي عليه فعاليت هاي هسته اي ايران در اختيار ندارد تا غير صلح آميز بودن آنرا به اثبات برساند يك واقعيت انكارناپذير است .

در ادامه‌ي سرمقاله مي‌خوانيد؛شرايط داخلي آمريكا به دليل نزديكي به انتخابات رياست جمهوري و شكست اين كشور در ماجراي گرجستان و گزارش هاي منفي متعددي كه از وضعيت نظاميان آمريكائي در افغانستان و عراق منتشر مي شود ايجاب مي كند دولت بوش اهرمي در اختيار داشته باشد تا از طريق آن بتواند خود را تا حدودي از زير سئوال خارج كند و مشكلات داخلي خود را حل نمايد. چماق كردن موضوع فعاليت هاي هسته اي ايران باتكيه بر گزارش دوپهلوي البرادعي مي تواند راه مناسبي براي رسيدن به اين هدف باشد. هماهنگ عمل كردن رسانه هاي غربي و سمپاشي و تبليغات سنگيني كه طي روزهاي اخير به بهانه انتشار گزارش مدير كل بين المللي انرژي اتمي درباره فعاليت هاي هسته اي ايران كردند نيز همين واقعيت را به اثبات مي رساند.

در بخش پاياني آمده است؛در اين ميان جمهوري اسلامي ايران با توجه به اينكه حتي در همين گزارش دوپهلوي البرادعي نيز هيچ مدركي دال بر غيرصلح آميز بودن فعاليت هاي هسته اي ايران وجود ندارد و اصولا اقدامات شوراي امنيت سازمان ملل عليه ايران در موضوع هسته اي فاقد مبناي قانوني است و صرفا از موضع سياسي چنين برخوردي با ايران شده است به راه خود كه راه فعاليت صلح آميز هسته ايست ادامه خواهد داد. طبيعي است كه گزارش اخير البرادعي كه كاملا مشخص است هيچ حرف تازه اي ندارد و صرفا يك گزارش فرمايشي است هرگز نمي تواند عاملي براي انصراف ايران از راهي شود كه براساس مقررات بين المللي برگزيده است .

رسالت

«شعار ما عدالت است» عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي رسالت به قلم صالح اسكندري است كه در ابتداي آن مي‌خوانيد؛هر چند نگراني دوم خردادي ها درباره كاهش تدريجي نقش جبهه اصلاحات در معادلات سياسي كشور و زوال بطئي جايگاه آنها در بين ساير اضلاع رقابت كاملا طبيعي است اما اظهارات اخير نامزد احتمالي حزب مشاركت و سازمان مجاهدين گارد مناسبي براي شروع منطقي رقابتهاي انتخاباتي تلقي نمي شود.

در بخش ديگر سرمقاله آمده است؛خاتمي اخيرا در ديدار جمعي از هواداران خود در خوزستان با اتخاذ مواضع تندي عليه دولت!! از دوم خردادي ها خواست تا از حالت تدافعي بيرون بيايند و حالت تهاجمي به خود بگيرند.
بدون ترديد منظور رئيس جمهور سابق كشورمان تدارك يك فضاي ستيزآلود و راديكال در آستانه رقابتهاي انتخاباتي رياست جمهوري دهم نيست اما ناخواسته اين دست اظهارات آب به آسياب جريان افراطي مي ريزد كه در دوره آقاي خاتمي شعارهايي نظير حاكميت دوگانه، عبور از حاكميت، خروج بر حاكميت و حتي عبور از خاتمي را سر دادند. كساني كه با تعميق شكافها و گسلهاي دوم خرداد، كشور را در يك دوره هشت ساله با بن بست سياسي مواجه كردند.

نويسنده‌ي سرمقاله رسالت معتقد است؛ريشه هاي زوال دوم خرداد و عدم تحرك آنها در منازعات سياسي را بايد در جاي ديگري جستجو كرد و نمي توان با فرافكني ناكامي هاي داخلي ساير اضلاع رقيب را به تلاش براي حذف تدريجي اين جريان متهم كرد.

در ادامه سرمقاله مي‌خوانيد؛...التزام اصولگريان به بايسته هاي نقد درون گفتماني و ربودن گوي رقابت و انتقاد مصلحانه يكي ديگر از دلايل كم رنگ شدن نقش دوم خردادي ها در معادلات سياسي كشور است. رويكردهاي سلبي و تخريبي گروههاي دوم خردادي و روزنامه هاي وابسته به آنها با مسائل كلان كشور و سياهنمايي دستاوردهاي دولت و مجلس اصولگرا نه تنها بر پايگاه اجتماعي آنها نيفزوده بلكه بالعكس روند زوال آنها را نيز تشديد و تسريع كرده است.
خاتمي در سخنراني اخير خود متاثر از گفتمان دولت نهم مدعي شده است كه “ شعار ما نيز عدالت است.” وي همچنين اصلاحات را جريان مظلومي برشمرد كه “هم اسلاميت اش و هم پايبندي اش به معيارهاي انقلاب و مايه گذاري اش براي اسلام و ايران و انقلاب بيشتر از بسياري از مدعيان بوده است.” در اين ترديدي نيست كه گفتمان عدالت از جنس گفتمان انقلاب اسلامي است و براي همگان خوشايند است كه دوم خردادي ها نيز زير پرچم و تابلوي انقلاب و منطق امام خميني(ره) تاكتيكها و مواضع كلان خود را راهبري كنند.
اما آنچه مهم است به تعبير رهبر معظم انقلاب صبر و استقامت بر اين آرمانها و ارزشها است. و الا تذبذب و تشويش ذهني درباره منطق انقلاب و خط امام(ره) بيشترين لطمه را به اسلام و انقلاب مي زند. عموم اصولگرايان معتقدند كه چتر اصولگرايي بايد باز شود چرا كه ايستار برتر فرهنگ سياسي پيشرفته در ايران، اصولگرايي و پايبندي به شعارها و ارزشهاي انقلاب اسلامي است. اين استخوان بندي امكان يك رقابت اخلاقي و عقلاني را حول تامين هر چه بهتر منافع ملي، پيشرفت كشور و خدمت به مردم فراهم مي كند. رهبر فرزانه انقلاب اسلامي دو سال پيش در تبيين اصولگرايي و شاخص ترين مولفه هاي آن فرمودند: “اصولگرايي در مقابل نحله هاي سياسي رايج كشور نيست.

در پايان سرمقاله آمده است؛در نهايت به نظر مي رسد انتخابات رياست جمهوري آينده سنگ محك مناسبي براي سنجش ميزان پايبندي گروههاي سياسي از جمله دوم خردادي ها به شعارها و ارزشهاي انقلاب اسلامي و همچنين اهتمام به افزايش كيفيت مردمسالاري ديني با احترام و التفات به كليه سلايق و علايق درون گروهي است.

مردم سالاري

«دومين ستاره امامت» عنوان يادداشت روز روزنامه‌ي مردم سالاري به قلم الهام نظام جو است كه در آن مي‌خوانيد؛در پانزدهم رمضان سال سوم هجري در مدينه منوره امام حسن مجتبي (ع) ولا دت يافت.
درباره سيره اين امام بزرگوار روايات بسياري موجود است كه به برخي از آنها اشاره مي كنيم:
امام حسن (ع) بارها پاي پياده به حج رفت ودر اين راه قدم هايش ورم كرد. هرگاه ياد قبر و قيامت مي افتاد مي گريست و گاه ناله اي ميزد و بيهوش مي شد.
به هنگام وضو رنگ مي باخت. ايشان بيست بار به حج رفتند واموال خود را سه بار در راه خدا تقسيم كردند در هنگام قرائت قرآن چون به آيه «ياايها الذين امنوا» مي رسيد، مي فرمود: لبيك، اللهم لبيك.
ايشان از روزي كه علي (ع) به خلا فت رسيد در خدمت پدر بود. در عزل و نصب ها دستي بازداشت. براي بسيج كردن مردم كوفه از سوي پدر بدان جا اعزام شد او با آن كه بيمار بود با سخنراني شور انگيز خود ده هزار نفر ازمردم كوفه را بسيج كرد در تمام جنگ هاي پدر از جمله جمل و صفين و نهروان حضور جدي داشت.
در فرمان جنگي كه براي ابن عباس نوشت چنين آمده است: با سربازان نرمخو باش،با روي گشاده برخورد كن هرگز خود به جنگ آغاز مكن، ولي اگر آنها جنگ را آغاز كردند تو از مبارزه شانه خالي مكن.
زماني ازفردي مزرعه اي خريداري كرد و پولش را تماما پرداخت نمود ولي بعدها خبر يافت كه فروشنده به علت نيازش آن را فروخته، امام بدون پس گرفتن پول، مزرعه را دوباره در اختيار صاحبش گذاشت.
زماني سوار بر اسب زيبايي بود، به شاعري كه قبلا درباره او بد گفته بود برخورد نمود. وي گفت: چه اسب زيبايي! همين كه امام علا قه او را به آن اسب دانست از آن پياده شد و آن را به وي سپرد.
روزي در اعتكاف و در حال طواف بود كه مردي آمد و گفت: طلبكار مرا تهديد كرده و آبرويم در خطر است. امام طواف را قطع كرد و با او به نزد طلبكار به راه افتادند. ابن عباس گفت: گويا فراموش كرده ايد كه در اعتكاف هستيد و نبايد از مسجد بيرون برويد. امام فرمود: رفع حاجت مومن امري ضروري است و برابر با ساليان دراز عبادت پرودگار.
داستان آن حضرت با مرد شامي معروف است كه وي آنچه از بغض و كينه با آل علي داشت در حضور امام بر زبان آورد. امام با تبسمي به او فرمود: ظاهرا غريب هستي ما عذر تو را مي پذيريم،مشكلت را برطرف مي كنيم، اما اگر بي پناهي پناهت مي دهيم.
آن مرد با شنيدن اين سخنان به گريه افتاد و پس از اقرار به امامت آن حضرت گفت: تا به حال تو و پدرت مغبوض ترين افراد نزد من بوديد و اينك محبوبترين خلا يق در نزد من هستيد.
با چند سخن از امام مجتبي(ع) مطلب را به پايان مي بريم:
هر كه به حسن اختيار خدا اطمينان داشته باشد، هرگز آرزو نكند بر غير حالي باشد كه خدا براي او خواسته است.
از ايشان پرسيدند: زندگي چه كس از همه نيكوتر است؟ فرمود: آن كس كه مردم را در زندگي خود شريك سازد.
پرسيدند: زندگي چه كس از همه بدتراست؟ فرمود: آن كس كه در زندگي او احدي نتواند خوب زندگي كند.
شنواترين گوش ها آن است كه پند را بشنود و از آن سود برد. سالمترين دلها آن است كه از شك و شبهه پاك باشد.

كيهان

«دولت و 4 گونه داوري» عنوان يادداشت روز روزنامه‌كيهان به قلم محمد ايماني است كه در ابتداي آن مي‌خوانيد؛قضاوت و داوري درباره دولت فعلي و هر دولت ديگري امر سهل و ممتنعي است. سهل از آن جهت كه معمولاً هر شخصي با هر ميزان از اطلاعات، مي تواند احساس كلي خود را بيان كند و ممتنع از آن جهت كه عملكرد سازمان گسترده دولت وسعتي دارد كه بايد جزء جزء آن را با حوصله به ارزيابي نشست و نمره داد و نهايتاً معدل كلي گرفت ضمن اينكه اغلب، داوران ضوابط گونه گون و پراكنده اي را در نظر مي آورند و محورها و متغيرهاي متفاوتي را پيش مي كشند كه بازهم قضاوت را سخت تر مي كند. در عين حال دولت ها و از جمله دولت فعلي همواره مورد انواعي از داوري ها، از احساسي ترين و حب و بغضي ترين تا دقيق ترين و جزئي ترين داوري ها بوده اند.

در ادامه يادداشت آمده است؛در اين ميان مهم اين است كه داورها از هم تفكيك شوند همچنان كه ملاك ها و استانداردهاي داوري. قضاوت كنندگان مي توانند چند طيف باشند:1- مردم به عنوان موكلين و روي كار آورندگان دولت فعلي در ماراتن سخت خرداد و تير ماه .84 2- طيف هاي گسترده اصولگرا 3- رقباي گوناگون رئيس جمهور و دولت در انتخابات قبلي و انتخابات آينده 4- قدرت هاي متخاصم بيگانه و اپوزيسيون ضدانقلاب.
قضاوت اين 4 گروه داوران در طول سه سال و نيم گذشته گاه به هم نزديك و حتي منطبق شده است مانند فهم مشترك اصولگرايان و مردم در حمايت از روي كار آمدن احمدي نژاد. يا نزديكي و بعضاً انطباق برخورد انكارآميز، تخريبي و خصمانه برخي گروه هاي رقيب دولت با قدرت هاي بيگانه. هر چه انطباق اول شيرين و افتخارآميز است اين قرابت يا انطباق دومي، سؤال برانگيز و تلخ مي باشد و چه بسا در داوري مردم درباره داوري اين قبيل رقبا، تأثيرات منفي شديدي گذاشته است حاكي از اين كه رقابت به چه قيمت و تا زير پا گذاشتن كدام مرزهاي اعتقادي و منافع ملي؟

نويسنده يادداشت كيهان معتقد است؛دولت را مي توان ازنظر رويكرد و عملكرد نسبت به هر يك از اين محورها يا مجموعه آنها سنجيد. يعني با آرمان هاي ملي و با شعارهاي خود دولت كه نوعاً به تاييد آراي مردم هم رسيده است، يك نگاه كاملاً آرماني و البته ضروري. نوع ديگر قضاوت، مقايسه دولت در اين عرصه ها در قياس با دولت هاي پيشين است. نوع سومي از قضاوت هم هست كه در واقع سنجش نيست بلكه پيشداوري است از آن جنس كه فرموده اند «حب و بغض، انسان را كور و كر مي كند.» يا شيفتگي تام است يا كينه توزي و عقده گشايي مطلق. داوري منصفانه بايد از اين حب و بغض مبرا باشد. نه به هر قيمت بخواهد دفاع و ستايش كند و نه به هر ترتيب سيماي دولت را مخدوش نشان دهد.
ا
يادداشت روز كيهان در ادامه نوشته است؛هتمام به پاكدستي، پركاري، خدمتگزاري، مردم محوري، عدالت طلبي و دشمن داشتن تبعيض و فساد، ترويج فرهنگ كار و ايثار و تعهد در عمل، رويكرد تحول خواهانه به ساختارها و رويه هاي ناكارآمد، و ستم ناپذيري و باج ندادن و برخورد عزتمندانه با دشمنان زياده طلب از جمله ويژگي هايي است كه اصولگرايان بدان خاطر بر خود تكليف مي دانند به انتخاب و اعتماد ملت به ديده احترام و حمايت بنگرند اگر چه از كاستي ها و احياناً خطاها و نقض غرض ها هم چشم پوشي نكنند. شايد اصلي ترين مطالبه برآورد نشده در اين ميان كه مردم و اصولگرايان- و شخص رئيس جمهور و دولتمردان- را رنج مي دهد مسئله اقتصاد و معيشت است. در كنار لحاظ كردن بحران هاي كم سابقه در اقتصاد جهاني كه تا مرز ورشكستگي شركت ها و بانك هاي بزرگ در دنيا- آخرين آن ورشكستگي بانك ليمن برادرز يكي از بزرگترين بانك هاي سرمايه گذار آمريكا- پيش رفته، توقع از دولت آن است كه طرح ساماندهي اقتصادي را با جديت مضاعف و در عين حال كارشناسي وسيع تر پيش ببرد. ا

در بخش ديگر مي‌خوانيد؛در نقطه مقابل دشمناني هستند كه از اصولگرايي دولت و پايمردي اش بر آرمان هاي ارجمند ملت، لطمه هاي اساسي در منطقه و دنيا ديده اند. براي آنها هر دولت جمهوري اسلامي كه به اصول و آرمان هاي انقلاب تاكيد بيشتري كند، مبغوض تر است و در قضاوت ها و داوري ها بايد بيشتر كوبيده شود. نيروهاي ميداني قدرت هاي بزرگ در اين تخطئه و تخريب، اپوزيسيون ورشكسته اي هستند كه مدام پشتيباني رسانه اي و تبليغاتي و سياسي و مالي مي شوند تا با پژواك صدا، مهم و موثر و پرشمار قلمداد شوند. و متاسفانه در حد فاصل اين جبهه دشمن و جبهه ملت، برخي جريان ها و نيروهايي ايستاده اند كه در قضاوت نسبت به دولت، به گونه اي مشي مي كنند كه نوعا شليك به جبهه خودي را تداعي مي كند آنها يا عملكرد مثبت و قوي دولت در بسياري از عرصه ها را زير سؤال رفتن عملكردهاي سابق خود مي بينند و ضروري مي بينند ارزش ها و معدل دولت را آنقدر پايين بياورند كه هم قد اين جريان هاي زير سؤال شود يا مي خواهند وارد رقابت در انتخابات آينده شوند اما چيزي در چنته ندارند و بنابراين اثبات خود را در انكار يا پوشاندن امتيازات برجسته دولت جست وجو مي كنند.

در بخش پاياني يادداشت مي‌خوانيد؛احترام متقابل، ترجيح اصول بر فروع يا اشخاص، مزمن نكردن جروبحث ها و اختلاف نظرها و فيصله بخشيدن به بگومگوهاي كم عمق، و تدوين برنامه هاي ميان مدت و بلندمدت در جهت ساماندهي و بهبود روندهاي اجرايي، اقتصادي، سياسي و فرهنگي از جمله محورهايي است كه توجه به آن، به تقويت خدمات دولت و ستاندن بهانه از بهانه گيران در داوري خواهد انجاميد. در عين حال دولت نبايد به اين بهانه كه كساني بهانه جويي و دشمني و كارشكني مي كنند، خود را از نقد و انتقادهاي اصولي محروم يا خداي نكرده در برابر آن لجاجت كند. انسان اصولگرا همانقدر كه بر سر حق متعصب است، بايد در پذيرش خطا و جبران آن منعطف و فروتن باشد. اين چنين تواضعي، مرتبت دولتمردان خدمتگزار را از جايگاه والايي كه در قضاوت عمومي برخوردارند، بالاتر خواهد برد.

دنياي اقتصاد

«كارآيي توزيع و عدالت توزيعي» عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي دنياي اقتصاد به قلم دكتر احمد يزدان‌پناه است كه در ابتداي آن مي خوانيد؛
رهبر خبرساز ليبي هفته گذشته اعلام كرده بود كه در چارچوب برخي تحولات اقتصادي – سياسي مي‌خواهد سود ناشي از درآمد ارزي نفتي كشور را به طور مستقيم بين مردم كشور توزيع كند و ضمن حمايت جدي از خصوصي‌سازي به سوي جامعه‌اي آزاد گام‌هايي بردارد. او به مردم گفته است پول نفت را در جيب‌هاي خود بگذاريد و هر طور دلتان مي‌خواهد بچه‌هاي خود را با مسووليت خود آموزش دهيد. او يكي از دلايل توزيع مستقيم درآمد نفتي را مساله فساد در نظام بوروكراتيك دولتي كشور برشمرده است. اين كه كم و كيف سياست‌هاي توزيعي دولت‌ها بر سطح زندگي مردم تاثير كليدي دارد و رونق دين و دنياي مردم را تحت‌تاثير قرار مي‌دهد از زمان ظهور دولت – ملت‌ها و حتي قبل آن موضوعي شناخته شده است.

در ادامه سرمقاله آمده است؛...براي چارچوب‌دار شدن بحث اول تعريفي از كارآيي در توزيع بايد ارائه كرد. كارآيي در توزيع به وضعيتي گفته مي‌شود كه امكان ندارد با بازتوزيع عرضه كالاهاي موجود، خواسته‌هاي يك فرد يا خانواده را بيشتر تامين كنيم، بدون آنكه به رضايتمندي فرد يا خانواده ديگري لطمه وارد نشود. وضعي را در نظر بگيريد كه توليدات انجام شده و عرضه كالاها در جامعه ثابت است. فرض كنيد 30 دانشجو براي اوقات فراغت تابستاني قرار است به هدف ايرانگردي به شهري برده شوند. براي مديريت ريسك اين مسافرت و جلوگيري از خوردن غذا در بين راه 30بسته براي ناهار آنها تهيه شده است. در نيمي از آن بسته‌ها همبرگر و يك آب پرتغال است و در نيمي ديگر ساندويچ مرغ و نوشابه، چه اتفاقي مي‌افتد وقتي دانشجويان اين بسته‌هاي توزيع‌شده را باز مي‌كنند؟ آنها هرچه را به آنها رسيده، تناول نمي‌كنند. مبادله و بده‌بستان شروع مي‌شود.

برخي غذاي خود را معاوضه مي‌كنند و گروهي نوشابه‌هاي خود را. اين فرض را فراموش نكنيد كه منابع به اندازه‌اي نيستند كه اولين انتخاب هر فرد تامين شود و كمك راننده يا ميهمان‌دار يا هر مسوول ديگري از آنها بپرسد، چه ميل داريد؟‌ اين بده، بستان‌ها اگر در چارچوب يك بسته سياستي مناسب جهت تهيه غذا و توزيع آن در آن جامعه پيش‌بيني شده باشد، لااقل وضع برخي را نسبت به ابتداي كار يعني قبل از مبادله بهتر مي‌كند، در ضمن وضع هيچ‌كس هم بدتر نشده است. اگر برخي دانشجويان نمي‌خواهند بسته توزيع شده خود را با ديگري معاوضه كنند، اين به معني آن است كه آنها رضايت‌خاطر و مطلوبيت از آنچه به آنها رسيده، داشته و دارند. كارآ بودن توزيع بنابر تعريف گفته شده اتفاق افتاده، يعني رفع نيازهاي مردم بهبود يافته بدون آنكه كل توليدات تغيير كرده باشد. آيا اين با تعريف كارآيي در توليد سازگاري دارد؟ يعني با تصميم‌گيري فعالان اقتصادي براي جلوگيري از اتلاف منابع محدود سازگاري دارد؟ جواب آن است كه بستگي به اين دارد كه تصميم‌سازان و برنامه‌ريزان يك كشور هدف كارآيي اقتصادي را كه در برگيرنده كارآيي توزيعي و كارآيي توليدي است در يك بسته سياستي كارشناسي شده با پشتوانه نظري قوي براي يك افق زماني معقول با مهر تفاهم ملي به اجرا درآورند. وقتي اين دو به صورت تعاملي در آن بسته مطرح شوند چه لطفي براي اقتصاد ملي و پيشرفت كشور دارد؟ حسن آن اين است كه وقتي به هر دو كارآيي با هم توجه كافي شود رابطه بين اين دو مقوله با بقيه اقتصاد يعني محدوديت ثابت بودن كل توليدات جامعه از بين مي‌رود.

در بخش پاياني سرمقاله آمده است؛پايه عدالت توزيعي را بر چه بايد بنا نهاد؟ در اينجا خلق فرصت‌ها و توزيع درست آن مطرح مي‌شود كه ديگر فرصت بحث باقي نمانده و بايد در نوشتاري ديگر به آن پرداخت، درباره مدل آلاسكا يعني روش تقسيم مستقيم پول نفت و مدل صندوق ذخيره ارزي و آثار توزيعي آنها در مقاله بعد بحث خواهم كرد.

كارگزاران

«خاتمي يا كروبي؟» عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي كلرگزاران به قلم مهران كرمي است كه در آن مي‌خوانيد؛:ذهنيت دوگانه‌انديش و خير و شرگراي ايراني، اين روزها مصروف دوگانه كروبي- خاتمي است كه كداميك پرچم اصلاح‌طلبان را در انتخابات رياست‌جمهوري دهم به دست گيرند. گروهي از اصلاح‌طلبان كه به دوگانه اصلاح‌طلب و اصولگرا پايبندي بيشتري نشان مي‌دهند، به انتخاباتي دو قطبي مي‌انديشند كه در شكل منطقي و نه الزاما واقعي آن احمدي‌نژاد در راس قطب اصولگرا و خاتمي در راس قطب اصلاح‌طلب قرار مي‌گيرد تا در آن صورت با توجه به سوءتدبير در مديريت كلان سه سال گذشته كشور و انتقاداتي كه از هر سو بر دولت كنوني وارد است، محمد خاتمي يك بار ديگر به رياست‌جمهوري برگزيده شود.

در ادامه سرمقاله مي‌خوانيد؛اما اكنون اين سوال مطرح است كه آيا به جبر انتخاب ميان روشنايي و تاريكي، خير و شر يا اهورا و اهريمن،‌ همچون بخشي از اصلاح‌طلبان به اين قائل شويم كه خاتمي گزينه‌ نهايي اصلاح‌طلبان باشد و هر كه مقابل او قرار بگيرد، اصلاح‌طلب نيست. يا اينكه به ادبيات طيف مقابل بخواهيم به هر ضرب زوري نامزد خود را به ساير گروه‌هاي اصلاح‌طلب بقبولانيم بي‌آنكه تحليلي كارشناسانه و واقع‌بينانه از امكان‌ پيروزي او به دست دهيم يا راه‌هاي ديگري كه بيشتر نگاهي سلبي دارد تا پيشنهاد عملي و سازنده براي راهگشايي. در واقع دو ديدگاه اصلاح‌طلبانه ذكر شده به قاعده سنتي منطق صوري خاتمي و كروبي را در حكم نقيضين مي‌داند كه اجتماع و ارتفاع هر دو به يكسان محال مي‌نمايد و ديدگاه سوم نيز به اجتماع دو ضد قائل نيست بلكه حذف هر دو را طلب مي‌كند. حال آنكه مي‌توان گزينه چهارمي را هم تصور كرد كه مي‌كوشد، اثبات كند كه كنار رفتن هر يك از اين دو به نفع ديگري نه ممكن است و نه مطلوب و حضور هر دو نيز بر فقدان آن دو برتري دارد.

در بخش ديگر سرمقاله آمده است؛در سوي مقابل هم دوگانه مشاركت و مجاهدين كمترين انعطافي نسبت به حضور كانديدايي غير از خاتمي و به‌ويژه كروبي از خود بروز نمي‌دهند. حزب كارگزاران سازندگي هم اگرچه گوشه چشمي به حضور خاتمي در انتخابات دارد، ولي نمي‌خواهد ميان دو قطبي خاتمي- كروبي دست به انتخاب بزند اما در عين حال در تلاش براي قانع كردن كروبي براي كناره‌گيري به نفع خاتمي ناكام مانده است. اما مطلوب نيست، از آن جهت كه حضور توامان كروبي و خاتمي برخلاف اظهارنظرهاي رايج با توجه به پايگاه راي اين دو و ويژگي‌هاي شخصيتي‌شان مي‌تواند گزينه مكمل اصلاح‌طلبان باشد.

در بخش پاياني سرمقاله مي‌خوانيد؛...حسن ديگر حضور دو اصلاح‌طلب به‌ويژگي شخصيتي و شجاعت و صراحت كروبي برمي‌گردد كه مي‌تواند به صيانت بيشتر از آرا در انتخابات كمك كند. از طرف ديگر، حضور اين دو دست‌كم در مرحله اول انتخابات از دوقطبي شدن آن و بسيج همه نيروهاي اصولگرا در پشت احمدي‌نژاد جلوگيري مي‌كند و در طيف اصولگرا هم شاهد تعدد نامزدها خواهيم بود. از اين جهت اصلاح‌طلبان به جاي آنكه نيروي خود را مصروف خنثي كردن همديگر و دادن فضا به رقيب اصولگرا كنند، بهتر است با خودداري از تخريب چهره نامزدهاي اصلاح‌طلب به حضوري قوي در انتخابات 22 خرداد 88 بينديشند و با اعتماد به نفس بيشتري در اين راه دشوار گام بردارند.

اعتماد ملي

«واقعيت هاي يك گزارش» عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي اعتماد ملي است كه در ابتداي آن مي‌خوانيد؛همانگونه كه پيش‌بيني مي‌شد، روح گزارش محمد البرادعي حاوي نكات مبهم، دوپهلو و بعضا منفي عليه منافع حقوقي و فني جمهوري اسلا‌مي ايران است. ‌با توجه به بحران گرجستان و اهميت نقش و جايگاه ايران در تحولا‌ت منطقه‌اي و اشاراتي كه گاه و بيگاه به منزلت ايران از سوي روسيه و ديگر طرف‌هاي درگير مي‌شد، چندان سخت نبود كه بتوان حدس زد، گزارش جديد از چه ماهيتي برخوردار باشد. از آغاز، ماجراي پرونده هسته‌اي ايران بيش از آنكه حقوقي و فني باشد، سياسي به نظر مي‌رسيد.

در حالي كه همزمان با پرونده هسته‌اي ايران، پرونده كشورهاي برزيل، هند، مصر و كره‌جنوبي هم در آژانس مطرح شد اما مشكل آنها با كمترين مزاحمت و تنشي حل و فصل گرديد.

هند بدون پيوستن به ‌NPT و الحاقيه‌هاي آن، دست به آزمايش‌هاي هسته‌اي زد و تا نصب رآكتورهاي هسته‌اي نيز پيش رفت. اين كشور در ساليان گذشته بارها به آزمايش‌هاي هسته‌اي و ساخت بمب اتمي دست زده است. برزيل در وضعيتي مشابه ايران قرار داشت اما با رانت‌هاي بين‌المللي به راحتي پرونده خود را به سرانجام رساند. كره جنوبي حتي كارش به شوراي حكام هم كشيده نشد. مصر نيز بدون دردسر از بحران كنار ماند. بدتر از همه رژيم اشغالگر قدس است كه داراي ده‌ها بمب با كلا‌هك هسته‌اي است. اين چندگانگي و بي‌انصافي بين‌المللي در حالي صورت مي‌گيرد كه ايران بالا‌ترين همكاري‌ها را در سطوح فني، حقوقي و سياسي داشته است. اين امر بارها در گزارش‌هاي آژانس به تاييد رسيده است. اما معلوم است آمريكا كه در داستان گرجستان به گونه‌اي احساس نگراني مي‌كند تا مبادا روسيه نسبت به سياست تبعيت محض از شوراي امنيت درخصوص پرونده هسته‌اي ايران تجديدنظر كند، آژانس را زيرفشار قرار داده است. آمريكا به مستمسكي به نام پرونده هسته‌اي ايران نياز دارد. با اين حربه آنها ضعف‌هاي خود در افغانستان، عراق، آمريكاي لا‌تين و خاورميانه را توجيه مي‌كنند.

مطالعه تاريخ به‌ويژه تاريخ معاصر نشان مي‌دهد كه ايرانيان مردمي صبور، خردمند و صلح‌طلبند. اما به نظر مي‌رسد كه آمريكايي‌ها و برخي دولت‌هاي غربي به دنبال حل مسالمت‌آميز مساله نيستند. علي‌رغم انعطاف قابل ملا‌حظه در سال‌هاي اخير همچنان بهانه‌گيري‌ها ادامه دارد. صنعت هسته‌اي ايران به رشدي قابل اعتنا رسيده است. اگر قرار باشد با هر قرينه و احتمالي بهانه‌هايي براي طرح مسائل جديد تراشيد، اين امر كار چندان سختي نيست. مهم حسن‌نيت است كه ظاهرا آژانس تحت فشار غرب تمايلي به تمسك به آن ندارد. از سوي ديگر غرب بهتر است اين حقيقت را دريابد كه نه توان و نه امكان برخوردي جز از طريق مجاري ديپلماتيك وجود ندارد.

هرگاه آمريكا توانست پرونده عراق، افغانستان، صلح اعراب و اسرائيل را حل و فصل كند، مي‌تواند اميدوار باشد كه بر ايران فشار بنيادين وارد آورد. در غير اين صورت جمله معروف مائو تسه‌تونگ به ذهن متبادر مي‌شود: ما تنها با يك روبه‌رو خواهيم بود.
سه شنبه 26 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 182]