نقد بازی ایرانی گرشاسپ Garshasp

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان:

یكی دیگر از عناوین بزرگ ایرانی هم روانه‌ی بازار شد اما این عنوان با دیگر بازی‌های داخلی كه تا كنون تجربه كرده‌ایم متفاوت است. بهتر است از همین ابتدای مطلب عرض كنم كه بازی گرشاسپ، نه یك گام، بلكه چندین گام صنعت بازیسازی كشور را به جلو هدایت و آن را وارد نسل تازه‌ای كرده است. تیم توانمند فن افزار شریف با مدیریت صحیح و خوش درخشیدن در رویدادهای مختلف داخلی و بعضاً خارجی و همینطور با فعالیت‌ها و ارتباطات عمومی درست و هوشمندانه‌ی خود، توانستند به خوبی توجهات زیادی را به خود معطوف كنند و اكنون با انتشار بازی ثابت كردند كه شایستگی این همه توجه را داشته‌اند.
البته توضیحاتی كه داده شد بدین معنا نیست كه با یك عنوان بی نقص و كامل طرف هستیم، گرشاسپ نیز مشكلات قابل وصفی دارد كه در ادامه به طور كامل به آنها خواهیم پرداخت اما نكته‌ی اصلی اینجاست كه مشكلات این بازی دردناك نیست! پیش از عرضه‌ی گرشاسپ به واقع صنعت بازیسازی كشور به دلایل مختلف از حداقل‌ها هم پایین‌تر بود و عناوین پر سروصدا و به ظاهر بزرگ ایرانی، ناامید كننده و با نواقص متعدد و عجیب فراوانی عرضه می‌شدند؛ علاوه بر این، رقابتی هم آنطور كه باید بین تولیدكنندگان دیده نمی‌شد اما حال با عرضه‌ی گرشاسپ به نظر می‌رسد یك تلنگور محكم به این صنعت در كشورمان وارد شده كه جای بسی امیدواریست. البته تلنگور اصلی در حقیقت زمانی زده شد كه این بازی در نمایش‌ها و كارگاه‌های مختلف خود در رویدادها‌ی داخلی، توانست خود را برای عموم به اثبات برساند و نشان دهد یك بازی حرفه‌ای چگونه باید ساخته شود ..
......
داستان بازی در مورد دلاوری‌های پهلوان بزرگ اساطیر كهن ایرانی، گرشاسپ، از نیاكان رستم است. از آنجایی كه در این دوره كمتر به این پهلوان مهم ایرانی پرداخته شده و عده‌ی كمی از حماسه‌های او آگاهی دارند، نبردهای گرشاسپ می‌تواند موضوع بسیار خوب و مفیدی برای ساخت یك بازی فاخر ایرانی باشد.
مدتی بعد از آزادی سرزمین خونیراث (ایران) از تاریكی و نابودی ضحاك، این سرزمین مجدداً مورد هجوم دیوان قرار می‌گیرد. هیتاسپ زرین تاج كه از جمله فرمانروایان قدرتمند و بی‌رحم دیوان محسوب می‌شود، به دهكده‌ی سیاوشگرد كه محل فرمانروایی اوروخشیه، برادر گرشاسپ است هجوم می‌آورد و در نبردی اوروخشیه را از بین می‌برد و گرز ثریت كه متعلق به خاندان گرشاسپ است را به چنگ می‌آورد. حال گرشاسپ برای انتقام خون برادر و باز پس گیری گرز ثریت راهی جنگ با هیتاسپ می‌شود اما قبل از آن باید از شر دیوان و هیولاهای زیر دست او خلاص شود.
متنی كه در بالا خواندید خلاصه‌ای از مقدمه‌ی داستان گرشاسپ است كه شاید با انجام خود بازی به خوبی از آن مطلع نشوید! خود بنده بخش عمده‌ی پارگراف بالا را با استفاده از نوشته‌های پشت كاور بازی و اطلاعاتی كه قبل از انتشار گرشاسپ منتشر شده بود تهیه كردم! دلیل آن هم این است كه بازی با مقدمه‌ی خوب و كاملی آغاز نمی‌شود؛ مخصوصاً با توجه به اینكه این بازی نسخه‌ی اوّل یك سری به حساب می‌آید اهمیت توجه به این مسئله بیشتر هم می‌شود. بهتر بود قبل از شروع گیم‌پلی پیش زمینه‌ای از داستان بازی به كمك میان پرده‌ها یا تصاویری بیان می‌شد تا گیمر به طور كامل از اوضاعی كه قرار است با آن روبرو شود آگاهی یابد اما این اتفاق رخ نداد و بازی خیلی زود و با چند جمله‌ی مختصر از راوی وارد اصل مطلب شد. كل بار روایت بازی نیز به دوش همین راویست و این اصلاً نمی‌تواند یك روایت مطلوب را به ارمغان بیاورد. میان‌پرده‌های pre-render كه فقط در نیمه‌ی اوّل بازی شاهد آن‌ها هستیم هم در مجموع كمكی به روایت داستان نمی‌كنند و تنها بار هیجانی دارند؛ البته به هیچ وجه نباید از كیفیت و طراحی بسیار خوب این میان پرده‌ها غافل بود.
......
اشكال دیگری كه از روند داستان و روایت بازی می‌توان گرفت مربوط به مقوله‌ی مهم شخصیت پردازیست. كل بازی تنها دارای 2 كاركتر قابل ذكر است، یعنی گرشاسپ و هیتاسپ كه این مسئله ضعف بزرگی برای یك عنوان داستان محور محسوب می‌شود. سازندگان می‌بایست كاركترهای محوری دیگری هم در دل داستان بازی قرار می‌دادند تا گرشاسپ به دلایل مختلف با آن‌ها ملاقات داشته باشد و بدین شكل می‌توانستند با عمق بیشتری كه به داستان می‌دهند، علاوه بر اینكه باعث افزایش جذابیت بازی می‌شوند، آن را تا حدودی طولانی‌تر هم كنند اما به نظر می‌رسد آنها هیچ توجهی به این موضوع مهم نداشته‌اند. به علاوه، كم‌حرفی یا بهتر است بگوییم بی‌حرفی همان دو كاركتر در طول بازی نیز سبب شد كه اصلاً نتوانیم از شخصیت آنها آنطور كه باید آگاه شویم.
..........
گیم پلی یكی از قوی‌ترین بخش‌های این بازیست. اما مشكل اصلی شباهت بیش از اندازه‌ی این بخش به سری بازی‌های God of War است. پیش از تجربه‌ی این بازی فكر می‌كردم كه گرشاسپ فقط از نظر سبك مشابه God of War است، همانطور كه Castlevania: Lords of Shadow شبیه God of War است یا همانند شباهتیست كه بین Prince of Persia و God of War وجود دارد اما گرشاسپ اینطور نیست و دقیقاً برداشتی از خود God of War است و این مسئله برایم بسیار عجیب و ناخوشایند بوده است. روند مراحل، مبارزات و دشمنان، كنترل بازی، HUD، سیستم ارب‌ها و آپگرید اسلحه، QTE و ... همه‌ی اینها، دقیقاً به همان شكلی كه در God of War تجربه كردیم، بعضاً به شكل ناقص‌تری در گرشاسپ گنجانده شده‌اند. متاسفانه مسئله‌ی نوآوری چیزیست كه اكثریت قریب به اتفاق عناوین بزرگ ایرانی از آن رنج می‌برند و به نظر می‌رسد سازندگان ما اصلاً در مورد آن فكری نمی‌كنند، به طور خواسته یا ناخواسته یك بازی بزرگ را هدف قرار می‌دهند و می‌خواهند مثل آن باشند و تمام سعیشان هم بر همین است. چه می‌شود كه یك بازی ایرانی تعدادی ویژگی در خود داشته باشد كه در هیچ بازی دیگر در سطح جهان دیده نشده یا حداقل كمتر مورد استفاده قرار گرفته است؟! به شخصه اعتقاد دارم هیچ چیزی به اندازه‌ی مسئله‌ی نوآوری و ایده‌های خلاقانه نمی‌تواند یك بازی از سوی سازندگانی گمنام را در سطح جهان مورد توجه قرار دهد و فكر نمی‌كنم تحقق چنین امری برای ذهن خلاقی كه جوانان كشورمان دارند چندان دشوار باشد.
همانطور كه اشاره شد بازی گیم پلی خوبی دارد. روند مراحل و مبارزات جذاب و رضایت بخش هستند؛ سبك بازی تركیبیست از مبارزات، پلتفورمینگ و حل معماها كه البته معما به اندازه‌ی كافی در بازی وجود ندارد و اندك معماهای بازی هم چندان چالش برانگیز نیستند. كنترل بازی نیز شامل ضربه‌ی سریع، ضربه‌ی سنگین، دفاع، پرش و غلطیدن به همراه كلید تعامل و تعویض اسلحه می‌شود. كلیدهای بازی در طول مبارزه اكثراً كاربردی هستند و نمی‌توان گفت بازی یك Button Smashing كامل است. استفاده از كلید‌های غلطیدن و به ویژه دفاع در مبارزه با Bossها و دشمنان سرسخت بسیار حیاتیست و برای عملكرد خوب حتماً باید آن‌ها را به موقع به كار گرفت. قسمت‌های پلتفورمینگ هم به خوبی در بازی قرار گرفته و كاملاً توانسته‌اند بازی را از یكنواختی خارج كنند. از دیگر قسمت‌های خوب و تنها نوآوری كوچك اما قابل توجهی كه در مراحل گرشاسپ دیده شده قسمت پایین آمدن او از دیوارهای بلند یا تنه‌ی بلند درخت است كه برای رسیدن به انتهای آنها باید از موانع مختلفی عبور كرد..
.........
در مورد وضعیت دوربین هم باید گفت كه در عنوان گرشاسپ همانند اغلب عناوین این سبك، دوربین به صورت دستی نیست و توسط خود بازی جاسازی می‌شود. دوربین در این بازی اكثراً در جای مطلوبی قرار دارد و بعضاً می‌توانست در جای بهتری باشد، به طور مثال در اندك مواقعی در طول مبارزات دوربین پشت دیوار مرئی قرمز رنگی كه راه‌های گریز را می‌بندد قرار می‌گیرد و شما باید پشت یك هاله‌ی نور قرمز دشمنان خود را نابود كنید. همچنین گاهی هم با ورود به محیطی تازه، با چرخش وضعیت دوربین ممكن است در كنترل جهت‌ها دچار اختلال شوید.
شما بازی را با یك شمشیر آغاز می‌كنید اما در اواسط بازی یك گرز منحصر به فرد نیز به دست خواهید آورد كه سلاح كارآمدیست و استفاده از آن لذت خاص خود را دارد. در این بازی كمبوهای مختلفی هم با زدن دكمه‌های تركیبی قابل اجراست. گرشاسپ توانایی اجرای این كمبو‌ها را با ارتقاء هریك از سلاح‌هایش به دست می‌آورد؛ در طول بازی با جمع‌آوری مقدار مشخصی از ارب‌های قرمز می‌توان سلاح مورد استفاده‌ی گرشاسپ را ارتقاء داد و به واسطه‌ی آن كمبوهای جدیدی بدست آورد. HUD(رابط كاربری) بازی علاوه بر نوار سلامتی دارای نوار خشم نیز هست كه در طول مبارزات و با ضربه زدن به دشمنان پر می‌شود و با استفاده از آن می‌توان دسته‌ای از ضربات تركیبی كه قدرت بالایی را دارند اجرا كرد و هربار استفاده از این ضربات مقداری از این نوار قرمز را كم می‌كند، البته روند بازی به گونه‌ایست كه شما نیازی به استفاده از اینگونه ضربات نخواهید داشت. نوار خشم در بازی شمشیر نادر هم دیده شده و این تنها تفاوت عنوان گرشاسپ با بازی God of War در است.
.........
عنوان گرشاسپ دارای Boss Fightهایی نیز هست كه تعداد آن‌ها با توجه به كوتاهی بازی تقریباً كافی به نظر می‌رسد. این Boss Fightها هریك دارای نكات قوت و ضعفی هستند؛ به عنوان مثال مبارزه با غول آخر بازی هم از نظر مكانی و هم از نظر روند مبارزه خوب طراحی شده بود اما به اندازه‌ی یك غول آخر به یادماندنی طولانی و دشوار نبود، حتی در حالت سخت؛ یا مبارزه با گندروا با اینكه خود غول با جثه‌ی عظیمش برای نبرد هیجان انگیز بود اما به نظرم نبرد با او در مكان خوبی از نظر گیم پلی اتفاق نمی‌افتد، البته چند مرحله‌ای شدن مبارزه با یك غول و تعویض وضعیت محیط كه در مبارزه با گندروا رخ داد خود ویژگی خوبیست كه خوشبختانه سازندگان تا حد امكان به این مسائل توجه داشته‌اند.
..........
QTEهای بازی هم در پایان مبارزه با Bossها و برخی از دشمنانی كه جان سخت‌تر هستند به كار گرفته می‌شوند كه می‌بایست آن‌ها را با استفاده از كلید‌های جهت انجام داد. اما مهمترین مسئله در موردQTEها انیمیشن‌های آن است. انیمیشن‌های این بازی به صورت دستی طراحی شده و خبری از Motion Capture نیست و این كار سازندگان را برای ساخت حركات طبیعی سخت كرده است. انیمیشن‌های QTEمربوط به نبرد Bossها به نسبت دستی ساخته شدن آن‌ها می‌توان گفت خوب و زیبا كار شده‌اند اما برخی از انیمیشن‌هایی كه مربوط به كشتن دشمنان معمولی می‌شود چندان جالب به نظر نمی‌رسند.
و اما دشمنان؛ خوشبختانه تنوع دشمنان در این بازی بسیار بالاست و حتی می‌توان گفت سازندگان بیشتر از ظرفیت بازی برای گرشاسپ دشمن طراحی كرده‌اند و شما خیلی از این دشمنان را به اندازه‌ی كافی در طول مراحل تجربه نخواهید كرد. رفتار دشمنان و تنوع در عملكرد و توانایی‌هایشان همگی در سطح قابل قبولی قرار دارند و هریك از آن‌ها می‌توانند به نحوی شما را به چالش بكشند كه تمام اینها یك نقطه‌ی قوت خوب برای عنوانی در این سبك به حساب می‌آید.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 164]