لكه ننگ ابدي بر دامان مدعيان حقوق بشر

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: سالگرد كشتار صبرا و شتيلا/نماد مظلوميت مردم فلسطين/لكه ننگ ابدي بر دامان مدعيان حقوق بشر
خبرگزاري مهر - گروه بين الملل: شانزدهم تا هجدهم سپتامير هر سال يادآور سالگرد قتل عام فلسطينيان مظلوم و ستمديده در اردوگاه هاي صبرا و شتيلاي لبنان در سال 1982ميلادي به دست جلاد خون آشامي چون شارون است.

شارون جنايتكاري كه در آن زمان وزير جنگ صهيونيستها بود، به نظاميان صهيونيست كه بيروت را در اشغال خود داشتند اجازه داد با ورود به اردوگاه هاي صبرا و شتيلا، جنايتي مرتكب شوند كه تاريخ تا ابد آن را فراموش نخواهد كرد.

آفتاب نيمروز شانزدهم سپتامبر سال1982مي رفت تا در افق هاي دور دست درياي مديترانه در غرب بيروت پنهان شود كه كودكان آواره فلسطيني از مدارس به خانه هاي خود باز مي گشتند.

ساعت حدود 6 بعد از ظهر را نشان مي داد كه ژنرال آريل شارون وزيرجنگ رژيم صهيونيستي در آن زمان، از مقر فرماندهي خود در جنوب لبنان فرمان آغاز عمليات را صادر كرد. هدف قتل عام فلسطينيان در دو اردوگاه صبرا و شتيلا درغرب بيروت بود.

شارون درفرمان خود به ژنرال "عامير دروري " فرمانده وقت منطقه شمال و ژنرال " ايهود باراك" فرمانده نيروهاي رژيم صهيونيستي در بيروت كه عمليات صبرا وشتيلا را رهبري مي كرد، تاكيد نمود كه با كمك نيروهاي فالانژ لبنان به فرماندهي "سمير جعجع"و "ايلي حبيقه"، دو اردوگاه صبرا و شتيلا را محاصره و سپس تمام فلسطينيان را قتل عام كنند.

نيروهاي مشترك اسرائيلي و فالانژها بلافاصله منطقه را محاصره و در مدت سه روز، صدها كودك وزن بيگناه را با وحشي گري هرچه تمام تر قتل عام كردند.

اين عمليات ظاهرا با هدف انتقام ترور بشير جميل رئيس جمهوري وقت لبنان كه آوارگان فلسطيني هيچگونه نقشي دراين ترور نداشتند، صورت گرفت .

صبرا وشتيلا در مدت سه روز به دو اردوگاه مرگ تبديل شدند كه تمام قربانيان آن را كودكان وزنان وسالمندان فلسطيني تشكيل مي دادند.

كشتار از غروب روز پنجشنبه شانزدهم سپتامبر،هنگامي آغاز شد كه نظاميان اشغالگر صهيونيست 300 تن از نيروهاي شبه نظامي فالانژيست لبنان را وارد اردوگاه كردند. رژيم تروريستي اسرائيل كمي بعد اعلام كرد كه قصد داشت اردوگاهي را كه عرفات حدود دو هزار مبارز فلسطيني را در آنجا رها كرده بود، پاكسازي كند. قتل عام تا صبح روز شنبه 18 سپتامبر يعني بيش از 36 ساعت ادامه داشت و در اين مدت همزمان با سكوت كامل در رژيم صهيونيستي، قتل و كشتار و تجاوز به فلسطينيان در آنجا همچنان ادامه يافت.

آريل شارون پس از قتل عام ساكنان صبرا و شتيلا، نتايج عمليات را به "مناخيم بيگين" نخست وزير وقت رژيم صهيونيستي گزارش داد.

سالگرد فاجعه صبرا و شتيلا كه در آن 3297 انسان بيگناه به فرمان شارون تروريست قتل عام شدند؛ يادآور مظلوميت مردم فلسطين و سكوت مرگبار جهانيان است.

در اين قتل عام 3297 كودك و نوزاد و زن فلسطيني و لبناني از مجموع 20 هزار ساكن اين اردوگاه شهيد شدند. در ميان كشته ها 136 لبناني ديده شد. پيكر 1800 نفر در خيابانها و كوچه هاي تنگ اين دو اردوگاه رها شده بود و 1097 نفر ديگر هم در بيمارستان غزه و 400 تن ديگر در بيمارستان عكا به شهادت رسيدند.

مناخيم بيگن كه در آن زمان نخست وزير رژيم صهيونيستي بود، پس از اين جنايت وحشيانه در برابر پارلمان رژيم صهيونيستي، مبارزان فلسطيني را حيواناتي توصيف كرد كه با دو پا راه مي روند!

نجات يافتگان از اين جنايت هم در وضعيتي به سر مي برند كه شايد ساده ترين عبارتي كه مي توان براي آن به كار برد، اين است كه آنها با "مرگ تدريجي" كه از زمان فاجعه با آن مواجه اند، دست و پنجه نرم مي كنند.

گزارشهايي‌ كه‌ از اردوگاه‌هاي‌ صبرا و شتيلا ارسال‌ مي‌شد، حاكي‌ از اوج‌ وحشيگري‌ و جنايت‌ بود. برخي‌ از مشاهدات‌ خبرنگاران‌ كه‌ در بعضي‌ مطبوعات‌ به‌ چاپ‌ رسيد؛ جوّي‌ از وحشت‌ در ميان‌ مردم‌ ايجاد كرد. در يكي‌ از اين‌ گزارشها آمده‌ بود:

"بوي‌ مرگ‌ و انبوه‌ مگس‌ و اجساد روي‌ هم‌ انباشته، همه‌ جا را گرفته‌...دستها و پاها به‌ هم‌ گره‌ خورده‌ است‌. انگار از قساوت مرگ‌ به‌ هم‌ پناه‌ آورده ‌بودند. گلوله ‌ها را در سرشان‌ خالي‌ كرده‌ بودند. سر عده ‌اي‌ ديگر را قطع‌ كرده‌ بودند. چشمانشان‌ باز مانده‌ بود. مرگ‌ هم‌ نتوانسته‌ بود رعب‌ و وحشت‌ را، به ويژه‌ در چشمان‌ كودكان‌، برطرف ‌كند. چند متر جلوتر، اجساد پنج‌ زن‌ و تعدادي‌ كودك‌، روي‌ تلي‌ از خاك‌ به‌ پشت ‌افتاده‌... از جمله‌ يك‌ زن‌ كه‌ اجزاي بدنش مثله شده بود و در كنارش‌ سر بريده‌ دختركي‌ با نگاهي‌ خشمگينانه‌ به‌ قاتلان‌، ديده‌ مي‌شودو دختركي‌ ديگر، تقريباً سه‌ ساله‌ در لباسي‌ سفيد، آغشته‌ به‌ خون‌ و گِل‌ و سري‌ از هم‌ پاشيده‌ با گلوله‌...

در كنار خانه‌ اي‌ نيمه‌ ويران‌، زن‌ جواني‌ در حالي‌ كه‌ طفل‌ شيرخوارش‌ را درآغوش‌ گرفته‌، به‌ رو افتاده‌ است‌. تلاش‌ كرده‌ بود خود و كودكش‌ را از چنگ ‌قاتلان‌ نجات‌ دهد، اما جنايتكاران‌ از پشت،‌ او را به‌ رگبار بسته‌ بودند. گلوله‌ها از بدنش‌ عبور كرده‌ و در بدن‌ طفل‌ شير خوارش‌ نشسته‌ بود.

در كنار ديواري‌، اجساد دست‌ بسته‌ بيست‌ نوجوان‌ پانزده‌، شانزده‌ ساله ‌رديف‌ شده‌ بود. آنها ديگر نه‌ مدرسه‌ را خواهند ديد و نه‌ معلمان‌ و دوستانشان‌،آنها را.

بالاي‌ تلي‌ از آوار، جسد دختركي‌ چهار ساله‌ افتاده‌ است‌. در ميان ‌خرابه ‌هاي‌ خانه‌ ويران‌ شده‌ خود، دنبال‌ مادرش‌ مي‌ گشت‌ كه‌ قاتلان‌ او را ديده‌ وگلوله‌هاي‌ خود را در تنش خالي كرده بودند . در كنار جسدي‌ كه‌ سر آن‌ از هم ‌پاشيده‌ بود، زني‌ كارت‌ شناسايي‌ آلوده‌ به‌ خوني‌ به‌ دست‌ گرفته‌ و فرياد مي‌زند: اين‌ برادر من‌ است‌... لبناني‌ است‌ نه‌ فلسطيني‌.

در كوچه‌اي‌، دو دختر يازده‌ يا دوازده‌ ساله‌‌ افتاده‌اند، قاتلان‌ قبل‌ از خالي‌ كردن‌ گلوله‌ درسرشان‌، آنان‌ را مورد تجاوز قرار داده‌ بودند. در جاي‌ ديگري‌، بلدوزرهاي‌اسرائيلي‌، آوار خانه ‌ها را روي‌ تعدادي‌ جسد ريخته‌ بودند. از ميان‌ سنگها وخاكها، دست‌ زن‌ بارداري‌ ديده‌ مي‌شود، مي‌ خواسته‌ كارت‌ شناسايي‌ لبناني ‌اش ‌را نشان‌ دهد كه‌ مهلتش‌ نداده‌ بودند. كارت‌ شناسايي‌ هنوز در دستش‌ بود.در خانه‌ اي‌ ديگر، همه‌ افراد خانواده‌ در حين‌ غذا خوردن‌ به‌ رگبار بسته ‌شده‌ بودند. بشقابها نيم‌ خورده‌ مانده‌ بود. در خانه‌اي‌ ديگر، قاتلان‌ شكم‌ زن ‌بارداري‌ را از هم‌ دريده بودند."

جهان در آن زمان در برابر جنايت هولناك ارتش رژيم اسرائيل و فالانژيستها سكوت اختيار كرده بود وتنها برخي از سازمانهاي بين المللي به صدور بيانيه هايي بسنده كردند.

اين قتل عام درمرحله نخست معلول همسويي وهمكاري تنگاتنگ برخي احزاب وسازمانهاي سياسي لبنان ورژيم اسرائيل بود كه مقدمات آن با طرح اخراج نيروهاي مبارز فلسطيني از لبنان آغاز شد.

هدف اين بود تا لبنان به منطقه اي براي تسويه حساب اسرائيل با كشورهاي مستقل خاورميانه و كانون چانه زني هاي منطقه اي و بين المللي اين رژيم مبدل شود.

درآن زمان رژيم اشغالگر اسرائيل به دليل تغييراتي كه در منطقه بر اثر پيروزي انقلاب اسلامي ايران به وجود آمده بود، نياز به همپيمانان جديد داشت و به همين دليل از سال 1979 تلاش كرد تا عوامل مزدور خود را در لبنان تقويت كند.

به همين دليل لبنان به ميدان تاخت وتازهاي سياسي ونظامي اسرائيل مبدل شد واين رژيم فعاليت گسترده اي را براي اشغال نظامي اين كشوركوچك به عمل آورد.

از سوي ديگر برخي رژيمهاي عربي كه پس از عزيمت انور سادات رئيس جمهوري وقت مصر به بيت المقدس و امضاي قرارداد كمپ ديويد بين مصر واسرائيل، مسئله فلسطين را به فراموشي سپرده بودند به فعاليت رژيم اسرائيل در لبنان كوچكترين اهميتي نمي دادند.

بنابراين كشتارساكنان فلسطيني صبرا و شتيلا كه لكه ننگي براي بشريت به شمارمي آيد؛ نتيجه ضعف جبهه پايداري اعراب در مقابل اسرائيل بود كه عامل آن رژيمهايي چون رژيم بعثي سابق عراق و مصر بودند.

درهرحال امروز كه 26 سال از حادثه دردناك صبرا و شتيلا مي گذرد؛ جهان در برابر اين جنايت هولناك همچنان سكوت اختيار كرده است و جلاد صبرا وشتيلا يعني آريل شارون كه از دي ماه 84 به كما رفته است؛ هرگز مجازات نشد و دادگاه بين المللي لاهه هيچ اقدامي در اين زمينه انجام نداد.

اما آمريكا كه همواره ژست بشر دوستانه به خود مي گيرد؛ از ديرباز در قبال قتل عام زنان و كودكان فلسطيني به دست جنايتكاران رژيم صهيونيستي نه تنها سكوت كرده ، كه عمل وحشيانه آنان را با عنوان دفاع ، توجيه كرده است. بدينسان بود كه محصول حمله خونبار اسرائيل به لبنان نتيجه اي جز هزاران جسد در خون آغشته، ويراني ، كشتار و ناآرامي در بر نداشت و اين نبود جز با حمايت آمريكا .
---------------------------------------
"حسن هاني زاده" تحليلگر مسائل خاورميانه
دوشنبه 25 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 237]