تاریخچه لباس عروس

واضح آرشیو وب فارسی:پی سی سیتی: تاریخچه لباس عروس

لباس عروسی، لباسی بی نظیر و منحصر به فردی است. در كنار تولد و مراسم تدفین، ازدواج یكی از سه موقعیت مهم و عظیم در زندگی هر شخص است و تنها موردی است كه شخص در تعیین چگونگی آن و عظمت و شكوه برگزاری آن، نقش اصلی را برعهده دارد.
این روز برای عروس، بیشتر از آنچه كه برای داماد مهم است، دارای اهمیت است و روز بزرگ زندگی او محسوب می شود.
در سرتاسر تاریخ، زنان همواره تلاش می كردند تا لباس عروسی خاصی داشته باشند كه با موقعیت و فضای جشن و شادی مناسب باشد و باعث بشود تا عروس زیبا را زیباتر از آنچه هست، نشان بدهد و عروسی كه چندان زیبا نیست، حداقل عالی و با شكوه به نظر برسد.

تاریخچه لباس عروس

لباس عروس، نشانه ای از ملیت در قرون وسطی، ازدواج بیشتر از پیوند میان دو نفر اهمیت داشت و در بسیاری موارد اتحاد و پیوند بین دو خانواده، دو تجارت و حرفه و حتی اتحاد بین دو كشور به شمار می آمد.
بنابراین عروس باید به شكلی لباسی می پوشید كه به بهترین شكلی معرف خانواده او باشد؛ لباس او تنها معرف شخص او نبود.
در آن زمان ازدواج های سلطنتی دارای اهمیت سیاسی بسیاری بود و برای ایجاد اتحاد و پیمانی محكم بین دو كشور انجام می شد، بنابراین لازم بود تا عروس جوان عالی و باشكوه به نظر برسد تا اعتبار و حیثیت كشور خود را تقویت كند و با نشان دادن ثروت و توانگری ملت خود، بر كشور داماد تاثیر بگذارد. جواهرات عروس هم به عنوان بخشی از جهیزیه او، مورد توجه و بحث قرار می گرفت.

خانواده های سلطنتی و ثروتمند از عالی تری پارچه هایی كه ممكن بود، استفاده می كردند و گران ترین پارچه ها از قبیل مخمل، ابریشم و حریر گلدار، اطلس، خز و پارچه های بافته شده از نخ های طلا و نقره را به كار می بردند. در آن زمان كه پارچه ها با دست ریسیده می شد، بافته می شد و خشك می شد، و در نتیجه استفاده اقتصادی و صرفه جویانه از پارچه معمول بود؛ دامن ها را به شكل جمع، بزرگ و پف كرده درست می كردند، طول آستین ها تا زمین ادامه داشت و دنباله دامن در پشت لباس به طول چند متر كشیده می شد.

رنگ های استفاده شده هم گرانبها و با شكوه بود؛ تنها افراد ثروتمند قادر بودند رنگهای گران قیمتی همچون قرمز، ارغوانی و مشكی را تهیه كنند، زیرا این رنگها بسیار سخت تر از رنگ هایی كه از رنگ های گیاهی طبیعی به دست می آمد، تهیه می شد.
علاوه براین، لباس عروس با جواهرات قیمتی از قبیل الماس، یاقوت سرخ، یاقوت كبود، زمرد و مروارید تزئین می شد.
بنابراین عروس در لباس خود در برابر تابش آفتاب می درخشید. گاهی اوقات لباس عروس چنان با جواهرات پوشیده می شد، به طوری كه پارچه لباس در زیر آنها پنهان می شد؛
در قرن پانزدهم زمانی كه شاهزاده مارگارت در انگلستان ازدواج كرد، لباس او به حدی سنگین بود كه نمی توانست حركت كند و به كمك دو نفر به كلیسا برده شد!
پیراهن سفید عروسی در دوران باستان عروس ها برای نشان دادن شادی خود، از رنگ های شاد و روشن برای لباس عروس استفاده می كردند.
رنگ سفید مدتی طولانی است كه به عنوان رنگی سنتی و رایج برای پیراهن عروس پذیرفته شده است، اما پیراهن عروس همیشه به رنگ سفید نبوده است.
پیش از آن عروس ها، بسته به موقعیت اجتماعی خود، انواع متنوعی از رنگ ها و مواد را برای لباس عروس انتخاب می كردند. در آن روزگار رنگ سفید نشانه پاكی و عفت نبود، بلكه رنگ آبی دارای این معنا بود.
در حقیقت بسیاری از زنان به همین دلیل رنگ آبی را برای لباس عروسی خود انتخاب می كردند.
از طرفی رنگ سفید نشانه ثروت و توانگری بود.
ازدواج ملکه الیزابت , ازدواج ملكه ویكتوریا با پسر عموی خود شاهزاده آلبرت در سال 1840، بیشترین تاثیر را بر مراسم عروسی گذاشت.
ملكه ویكتوریا نخستین فرد سلطنتی نبود كه پیراهن عروس سفید رنگ پوشید، اما نخستین فرد در دوره مدرن بود.
رنگ سفید، رنگ مرسوم برای مراسم سوگواری سلطنتی بود و اگرچه همیشه به این عنوان استفاده نمی شد، اما به عنوان رنگی مناسب برای مراسم عروسی شاهانه هم محسوب نمی شد.
ملكه و یكتوریا با ازدواج در لباسی سفید، چرخ ها را به حركت درآورد.
رنگ سفید عموما برای لباس عروسی انتخاب نمی شد و لباس ویكتوریا باعث شگفتی شد. البته این لباس، غافلگیری ناخوشایندی نبود، زیرا به زودی زنان در سرتاسر اروپا و آمریكا از لباس های سفید برای عروسی خود استفاده كردند.
اگرچه عروس هایی هم وجود داشتند كه همچنان در لباس هایی به رنگهای دیگر ازدواج می كردند؛ اما رنگ سفید به عنوان رنگی مناسب و عالی برای لباس عروس تعیین شده بود و از آن زمان تا كنون ادامه یافته است.
در حقیقت بسیار نادر است كه عروسی در لباسی به رنگی غیر از سفید ازدواج كند.
در كتابی مربوط به بانوان، در سال 1849 این جمله چاپ شد:« بر اساس رسم و سنت و عرف، از چندین سال قبل رنگ سفید به عنوان مناسب ترین رنگ برای لباس عروسی انتخاب شده است.
این رنگ نمادی از پاكی و خلوص و عفت دخترانه است و نشانه ای از قلب سالم و دست نخورده ای است كه به همسر آینده خود تقدیم می كند.»
با ظهور فروشگاه های بزرگ در دهه1890، تقریبا هر زنی می توانست رویای خود را برای ازدواج در لباس عروسی جدید و نو تحقق ببخشد.
لباس سفید مورد پسند عموم مردم واقع شد و رواج یافت. درسال 1890، در یك ژورنال بانوان نوشته شد كه:« از سال های بسیار قدیم كه نمی توان آغاز آن را به خاطر آورد، لباس عروسی خانم ها سفید بوده است.»
اگرچه این جمله نادرست بود، اما عمق پذیرش این مطلب را نشان می داد كه لباس عروس باید به رنگ سفید باشد.
اگرچه رنگ سفید رایج و مرسوم شد، اما بعضی از عروس ها پیراهن هایی را می پوشیدند كه دارای كاربرد بیشتری بود و می توانستند بعد از مراسم عروسی هم از آنها استفاده كنند.
از آنجایی كه لباس عروسی تا حد زیادی به مد زمان خود شباهت داشت و به آن نزدیك بود، تنها با تغییرات اندكی می شد تا پیراهنی را برای پوشیدن مجدد آماده كرد.
اعتقادی قدیمی درباره رنگهای مختلف لباس عروس یك شعر قدیمی درباره اینكه چگونه رنگ لباس عروسی شما، بر آینده شما تاثیر می گذارد می گوید:« ازدواج درلباس سفید یعنی بسیار خوب و صحیح انتخاب كرده اید؛ ازدواج در رنگ خاكستری یعنی به راه دوری خواهید رفت؛ ازدواج در رنگ سیاه، شما آرزو خواهید كرد كه بازگردید؛ ازدواج در رنگ قرمز، شما آرزوی مرگ خواهید كرد؛ ازدواج در رنگ آبی، یعنی شما همواره خالص، پابرجا و راستگو خواهید بود؛ ازدواج در رنگ سبز یعنی شما از دیده شدن خجالت می كشید؛ ازدواج در رنگ زرد، یعنی شما از مرد خود خجالت می كشید؛ ازدواج در رنگ قهوه ای یعنی شما در خارج شهر زندگی خواهید كرد و ازدواج در رنگ صورتی یعنی روح شما غرق خواهد شد.»
تاثیر جنگ جهانی بر لباس عروس
در تمام دوره ها، عروس ها سعی می كنند تا به شكلی لباس بپوشند كه مناسب موقعیت اجتماعی آنها باشد و همیشه تا حد امكان متناسب با مد باشد و برای تهیه آن از زیباترین، بهترین و گرانبهاترین موادی كه توانایی فراهم كردن آن را دارند، استفاده بشود.
میزان و كیفیت موادی كه درتهیه لباس عروس به كار می رود، انعكاس ثروت و موقعیت اجتماعی عروس است.
مدها و مدل های لباس در دوره ادوارد هفتم، روز به روزتجملی تری و پرخرج تر می شد، تا با آغاز فاجعه جنگ جهانی اول، این روند متوقف شد و سبك لباس ها ساده تر شد.
همچنین با انعكاس تغییر نقش زنان در جامعه، دامن لباس ها كوتاه تر شد.
كوكو شانل نیروی قدرتمندی در تغییر فشن زنان بود و نخستین كسی بود كه در دهه 1920، رسما لباس عروسی كوتاه را معرفی كرد.
این لباس، پیراهن سفیدی تا زانو بود با یك دنباله بلند.
این رنگ سفید سیمانی به عنوان رنگ جهانی و همگانی لباس عروس مورد توجه قرار گرفت.

ازدواج در جنگ جهانی دوم ,
در زمان جنگ جهانی دوم بسیاری از عروس ها احساس كردند كه ازدواج در لباس سفیدی مجلل، شایسته نیست، بنابراین لباس های ساده ای را برای مراسم عروسی خود انتخاب می كردند.
در زمان جنگ جهانی دوم زنان وظیفه خود دیدند تا مراسم ازدواج سنتی را ترك كنند، اگرچه اكثر عروس ها ممكن بود تنها چند هفته یا حتی چند روز، پس از مراسم نامزدی خود عروسی كنند.
در نتیجه آنها زمان كافی برای یافتن لباس عروس مناسب نداشتند، بنابراین باید بهترین لباس خود را برای این كار انتخاب می كردند.
اگر عروسی می خواست كه حتما لباس عروس سفید داشته باشد، می توانست آن را برای مراسم، قرض بگیرد یا اجاره كند.
اگر عروس و داماد هر دو در جنگ شركت داشتند، در اونیفورم های نظامی خود ازدواج می كردند

پس از جنگ جهانی، یك دوره پر رونق و مرفه آغاز شد و این موضوع در لباس های عروسی هم منعكس شد.
لباس های بلند سفید عروسی رسمی، مجددا رایج شد و به مد بازگشت. رنگ مایه های سفید مانند كرم، زرد بسیار كم رنگ و عاجی رنگ، همگی به عنوان رنگ لباس عروس قابل قبول بود؛
در حالی كه رنگ های روشنی از قبیل آبی، سبز یا صورتی كمتر استفاده می شد؛ ازدواج در لباس سیاه رنگ، نشانه بدبختی و بخت بد محسوب می شد. لباس عروس در قرن جدید مركز توجه لباس های عروس از دهه 1950 تغییر كرد.
امروزه بیشتر ازهمه، تاكید بر روی شخصیت خود عروس است.
در حال حاضر عروس ها می توانند تقریبا ازهر مدل و سبك لباسی برای مراسم ازدواج خود استفاده كنند، یك پیراهن طراحی شده بسیار تزئین شده و مجلل یا حتی یك پیراهن ساده غیر رسمی.
هر سبكی كه عروس انتخاب كند تا زیباتر به نظر برسد، قابل قبول است.
بنابراین شما می توانید هر رنگی را برای ازدواج خود انتخاب كنید، اما حداقل حالا اندكی درباره سابقه و تاریخچه استفاده از لباس عروسی سفید آگاهی پیدا كرده اید.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: پی سی سیتی]

[مشاهده در: www.p30city.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 383]