اسوشيتدپرس / نارضايتي گسترده افغانها از دولت و حضور نظاميان امريكايي

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: اسوشيتدپرس / نارضايتي گسترده افغانها از دولت و حضور نظاميان امريكايي
تهران / واحد مركزي خبر/ سياسي 87/06/16
به گزارش خبرگزاري اسوشيتدپرس / مردان در يك منطه روستايي در ولايت ننگرهار در شرق افغانستان در زير يك درخت بزرگ و پربرگ جمع مي شوند. زماني كه مالك محمد از طرف انها شروع به صحبت مي كند صدايش ملايم اما كلماتش تند است.
محمد اين نكته را روشن مي كند كه رهبران قبائل افغان اعتقاد خود را هم به دولت افغانستان و هم سربازان خارجي مستقر در اين كشور بطور كامل از دست داده اند.چنين سرخوردگي در افغانستان حالت گسترده اي دارد و باعث تشديد شورشهايي مي شود كه تا به حال در سال جاري به كشته شدن يكصد و نود و پنج سرباز خارجي كه يكصد و پنج نفر انها امريكايي بوده اند منجر شده است.
محمد به نمايندگي از ساير روساي قبائل مي گويد " اينجا سرزمين ماست. ما مي ترسيم پسرانمان از خانه خارج شوند چون ممكن است سربازان امريكايي انها را بازداشت كنند. اين سربازان هر روز باعث بروز مشكل براي ما مي شوند. ما خسته شده ايم. دولت ما ضعيف و فاسد است و سربازان امريكايي هيچ چيزي ياد نگرفته اند."
در دهها مصاحبه اي كه اسوشيتدپرس با روستائيان ، اعضاي پليس ، مقامات دولت ، ريش سفيدان قبائل و ان دسته از اعضاي طالبان كه دوباره به اين گروه پيوسته اند انجام داد احساسي قوي از نااميدي در بين افغانها اشكار شد. اين مصاحبه ها در مناطق مختلفي از كابل گرفته تا مناطق روستائي مجاور مرز پاكستان انجام شدند.
اين مصاحبه ها يك نتيجه قاطع را اشكار كردند " مردم عادي افغانستان به علت بمبارانهاي
بي هدف ، جستجو ها و دستگيري هاي خشونت اميز و اين احساس كه خارجيان فرهنگ افغانها را درك نمي كنند احساس بسيار تلخي نسبت به امريكايي ها و نيروهاي ناتو دارند".
انها به همين اندازه از انچه كه هفت سال اكنده از فساد مالي و بي كفايتي يك دولت تحت حمايت امريكا مي نامند كه به شكل عمده اي در ايجاد توسعه شكست خورده است خسته شده اند.
حتي با وجودي كه اكنون سربازان خارجي بيشتري در افغانستان هستند اما اين كشور از امنيت كمتري برخوردار است. دوگ وانكل امريكايي شصت و دو ساله اي كه در فاصله سالهاي دو هزار و چهار تا دو هزار و هفت مسئوليت هماهنگ سازي سياست مبارزه با مواد مخدر امريكا در افغانستان را برعهده داشت و اكنون به عنوان يك مشاور امنيتي به افغانستان برگشته است مي گويد " اوضاع خيلي خراب است. امنيت به بدترين سطح در طول سالهاي گذشته رسيده است. فساد مالي حالت افسار گسيخته اي پيدا كرده است. همه افغانها تحت فشار قرار دارند".
ترس و عصبانيت در بين همسايگان اختر محمد در ولايت ننگرهار اشكار است. اين محل در فاصله يك ساعت رانندگي از جائي قرار دارد كه ماه گذشته يك بمب سرگردان در يك مجلس عروسي فرود امد و حدود پنجاه نفر را كشت. خيل شاه مي گويد پيش از اين حادثه خانه او دو بار هدف حمله قرار گرفت و سربازان نوه او را كه يك دانش اموز بود به قتل رساندند.
يك پيرمرد مي گويد "اين افراد از اعضاي طالبان نبودند. انها داشتند به حمام مي رفتند انها حتي اسلحه هم حمل نمي كردند."
روستائيان مي خواهند بدانند چرا افرادي كه اطلاعات غلط ارائه مي دهند بازداشت نمي شوند و انها مي گويند سربازان امريكايي هنوز نمي توانند فرقي بين اطلاعات خوب با اطلاعات بد بگذارند.
اختر محمد مي گويد " اكنون هفت سال مي گذرد . من كاملا اميد خود را از دست داده ام."
در يك حمله هوايي كه دو هفته قبل در ولايت هرات انجام شد دهها نفر كشته شدند. بررسي هاي ارتش امريكا اشكار كرد كه بيشتر كشته شدگان اين حمله از اعضاي طالبان بودند اما دولت افغانستان و سازمان ملل مي گويند حدود نود غيرنظامي از جمله كودك در اين حمله كشته شدند.
روستائيان افغاني مي گويند امريكا درك نمي كند كه اتحادهاي پيچيده ، خشونت و حتي مواد مخدر چه نقشي در فرهنگ انها ايفا مي كند. چشمان مالك بختيار كهنسال زماني كه از بازداشت برادر خود توسط نيروهاي امريكايي كه ظاهرا به علت داير كردن يك ازمايشگاه مواد مخدر در خانه اش صورت گرفت صحبت مي كند پر از اشك مي شود. در مناطق مشخصي از افغانستان مردم براي گذران زندگي ترياك كشت مي كنند. بختيار مي گويد " انها ما را درك نمي كنند اينجا هر در هر خانه اي اسلحه و ترياك وجود دارد."
در داخل محوطه محصور " كميسيون مستقل حقوق بشر " در كابل كارمندان در بين انبوهي از امارها در مورد نارضايتي افغانها غرق شده اند. انبوهي از كارمندان اين كميسيون به سي و سه ولايت از سي و چهار ولايت افغانستان سفر كردند و نظرات پانزده هزار و دويست افغاني را عمدتا در مناطق روستايي ثبت كردند. نتايج اين نظرسنجي منتشر نشده است ا ما احمد نادر نادري از اعضاي اين كميسيون در اين باره مي گويد اين نظرسنجي كه سه سال است هر سال برگزار مي شود حاكي از وخاومت پيوسته ثبات اجتماعي و اقتصادي افغانهاست. ميزان متوسط بدهي سال گذشته يك هزار دلار امريكا بود و اكنون بيست درصد افزايش يافته است و حدود هفتاد و سه درصد افغانها مي گويند انها تا زماني كه پول يا قدرت نداشته باشند نمي توانند براي دريافت كمك به سمت دولت بروند.
نادري مي افزايد " افراد كهنسال مي گويند انها زماني كه پيش مقامات دولتي مي روند با تحقير روبرو مي شوند."
سخنان يك مامور پليس به نام نجيب كه از ترس از دست دادن شغل اش خواستار ان است كه نام كاملش ذكر نشود انعكاسي از خشم كلي مردم افغان است. نجيب مي گويد او زماني كه در سال دو هزار و يك به نيروي پليس افغانستان ملحق شد به اشتباه هدف بمباران يك هواپيماي جنگي امريكا قرار گرفت كه بر اثر ان هفت نفر از همكاران او جان خود را از دست دادند. نجيب به مقامات دولتي رشوه پرداخت مي كند و در مقابل براي جبران مخارج خود رشوه مي گيرد. او مي گويد يك بار شاهد بود كه يكي از دوستانش براي دريافت شغلي در پليس دو هزار دلار رشوه پرداخت كرد. به گفته نجيب مشاغلي كه فرصت هاي بهتري براي دريافت رشوه فراهم مي سازند تا ده هزار دلار هم خريد و فروش مي شوند.
به گفته نجيب وجود فساد مالي كار را براي اعضاي طالبان جهت نفوذ به درون نيروي پليس و انجام حملات مرگبار اسانتر كرده است. نجيب كه هنوز به علت جراحات ناشي از بمباران هواپيماي امريكايي لنگ لنگان راه مي رود مي گويد " رئيس جمهور گريه مي كند اما هيچ چيزي عوض نمي شود. مردم ناراحت هستند. اوضاع روز به روز براي امريكايي ها دشوارتر و براي طالبان بهتر مي شود. سربازان امريكايي فقط يك اشتباه مرتكب نمي شوند انها هزاران اشتباه مرتكب مي شوند و افراد زيادي را مي كشند."
حامد كرزاي رئيس جمهور افغانستان در يك مصاحبه اختصاصي با اسوشيتدپرس مي گويد اشتباهات سربازان امريكايي به صورت جدي در حال تضعيف دولت اوست. كرزاي صادقانه درباره انچه كه ان را شكست خود مي نامد صحبت مي كند. كرزاي مي گويد او به بخشي و نه تمام اهداف خود براي افغانستان دست يافته است.
كرزاي مي افزايد " افغانستان هنوز داراي يك دولت با كاركرد مناسب نيست. در ارتباط با فساد مالي مشكل عميق تر است. فساد مالي مشكل همه افغانهاست. فساد مالي مشكل يك دستگاه دولتي ناكارا ، ورود پول زياد به افغانستان و حضور خارجي ها در اين كشور است."
اكنون اوضاع خارج از كابل انقدر خطرناك است كه افغانها جرئت مسافرت در خارج از اين شهر را ندارند و اكثر سازمانهاي امداد بين المللي كاركنان خود كاملا از حضور دراين مناطق منع كرده اند. رانندگان كاميونها كه چاره اي جز عبور از اين جاده ها ندارند مي گويند سارقان و پليس هاي دزد بيشتر مايه نگراني انها هستند تا اعضاي طالبان.
ست جونز تحليلگر موسسه امريكايي رند و نويسنده گزارشي در مورد اوجگيري شورشها در افغانسان مي گويد " يك راننده افغاني با صراحت گفت " طالبان را فراموش كنيد بزرگترين مشكل ما پليس است."
زمري باشري سخنگوي وزارت كشور افغانستان مي گويد بيست درصد اعضاي پليس الوده به فساد مالي هستند به گفته باشري تلاشهايي براي حل اين مشكل در جريان است. اما اكثر افغانها نظر ديگري دارند.
بر اساس اعلام دفتر دادستاني كل افغانستان ميزان ادم ربايي ها در سال جاري در كابل به عددي دو رقمي رسيده است و افغانها احتمال مي دهند ماموران پليس در اين ارتباط دخالت داشته باشند. اكثر اين ادم ربايي ها براي باج خواهي است تا مسائل سياسي.
در همين حال طالبان هم در حال پيشروي هستند. يكي از اعضاي طالبان از ولايت غزني بعد از فروپاشي طالبان در سال دو هزار و يك به ايران فرار كرد اما او چند ماه قبل به افغانستان بازگشت.
مجيب الله مي گويد " مردم از اين دولت خسته شده اند. هيچكس بدرستي كار نمي كند. اگر شما زندگي خوبي ارائه كنيد البته هيچكس دنبال ملا عمر نخواهد رفت."
ژنرال مارك ميلي در پايگاه نظامي شديدا حفاظت شده امريكا در بگرام در شمال كابل مي گويد طالبان و القاعده دشمن شماره يك و فساد مالي دشمن شماره است.
1211/145/106/0003/01013/10101
شنبه 16 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]