واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: عامل وبا بعد از بهبودي مدتهاي طولاني ميتواند در روده باقي بماند
خبرگزاري دانشجويان ايران - اهواز
سرويس: بهداشت و درمان
عامل بيماري بعد از بهبودي ميتواند مدتهاي طولاني در روده باقي بماند، چنين حامليني ممكن است حتي به مدت بيشتر از يك سال به دفع ميكروب ادامه دهند.
به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) ـ منطقه خوزستان ـ به شهادت تاريخ هيچ بلايي هولناك تر از وبا نبوده است. عجيب اين است كه روشهاي درماني و اطلاعات جديد امروزي نتوانسته است ترس از بيماري را در ساكنين نواحي كه بيماري هنوز حالت بومي دارد كاهش دهند. انسان علي رغم اينكه ميتواند بيماري را با موفقيت معالجه كند نتوانسته است در بيشتر نقاط اين كره خاكي وبا را كنترل كند.
هفتمين جهانگيري (اپيدمي) بيماري كه در سال 1958 در اندونزي شروع شد، در سال 1991 با گسترش به آمريكاي جنوبي كامل شد. اين بيماري قبلا باعث ابتلاي ميليونها مورد مرگ هزاران نفر گرديده است. بيماري عليرغم اينكه يكي از شناخته شده ترين بيماريهاي عفوني است درمانش در صورتي كه به درستي اعمال گردد، ساده و موثر است و حداقل شرايط بهداشتي براي پيشگيري از آن لازم است به طرز بيرحمانه گسترش يافته است.
يك سال بعد از كشف عامل بيماري، اولين واكسن آن در سال 1885 تهيه شد. اين فرآورده باعث واكنشهاي مضر شديدي ميشد. هافكين واكسن ديگري تهيه كرد كه در هند به طور گستردهاي آزمايش شد.
ويبريوكلراها با سيلهاي كوتاه، خميده، گرم منفي، متحرك، فاقد اسپورواكسيد از مثبت هستند. جنس ويبريو شامل 33 گونه كاملا شناخته شده است كه از اين ميان يازده گونه از نمونههاي باليني انسان جدا شده است.
بيماريزايي به دليل ترشح عدم قوي از باكتري است كه سم وبا، اندوكسين وبا يا كلراژ نوئيد ناميده ميشود. سم زماني توليد ميشود كه موجود بيماريزا از طريق عامل كلونيزاسيون پيلي كه پيلي تنظيم شونده با سم نيز ناميده ميشود به اپيتليوم متصل شده باشد.
بيماريزايي اين باكتري از راه دهاني ـ مدفوعي با آلوده ساختن آب يا غذا منتقل ميشود. در فرد سالم اسيديته معده به عنوان مانعي متوسط در برابر ويبريوكلرا عمل ميكند. غذا و مواد قليايي سبب ميشوند كه باكتري بتواند حتي اگر تعدادش كم باشد، يك تا ده هزار عدد عفونت ايجاد كند.
بيماري بعد از سپري شدن دوره نهفته (كمون) دو تا سه روزه ناگهاني شروع ميشود. علائم اوليه بيماري شامل اسهال و استفراغ هستند. در اوايل بيماري مواد جامد و سپس مادهاي آبكي بدون بو و حاوي الكتروليتهايي همچون كلريد سديم (Nacl)، پتاسيم و بيكربنات دفع ميشود. چشمان بيمار فرورفتگي پيدا ميكنند، گونهها و پوست چروكيده ميشوند بيمار ممكن است به دليل از دست رفتن سريع آب و اختلال الكتروليتي ناشي از آن فوت شود. اگر درمان صورت نگيرد، نسبت مرگ و مير موردي ممكن است به 60 درصد برسد اما اگر درمان صورت گيرد اين نسبت به يك درصد هم نمي رسد، افراد بالاي پنجاه سال ممكن است به صورت حاملين مزمن در آينده و به صورت متناوب تا ساليان متمادي به دفع ميكروب ادامه دهند.
يکشنبه 10 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 269]