سفره عروس و تزیینات آن : لباس عروس

واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین:

شما می توانید با نقل و روبان هدایای جالبی بسازید

ه سفره رنگین، یه سفره خوش آب و رنگ، سفره ای که برای شروع یک زندگی مشترک تنها یکبار پهن می شود.
سفره ای یادگار از دوران باستان و آیین زرتشت و در این حین که بسیار پرمعنا هم است.
رنگ آمیزی اجزای سفره و نوع چیدمان آنها زینت بخش سفره است. سفره ای به نام سفره عقد، سفره عقد به گواهی تاریخ، یکی از آداب و رسوم پیشینیان ما بوده که اجزای آن نماد آرزوهای خوب برای یک زندگی مشترک است.
این سفره متناسب با تعداد اجزایش، پر از معناهای ویژه و زیبا است که هرکدام پیامی را به همراه خود دارند.
سفره عقد در مراسم عقد پهن می شود و عروس و داماد بر سر آن می نشینند و به خطبه عقد گوش می دهند.

سفره عقد: معمولا شامل پارچه ترمه ای است که به روی یک پارچه سفید پهن می شود و تمامی اجزا بر روی آن قرار می گیرند.

آینه و شمعدان: آینه در بالای سفره، روبه روی عروس و داماد قرار داده می شود تا آنها یکدیگر را در آینه ببینند تا دل هایشان نسبت به هم مانند آینه صاف و زلال باشد و یک جفت شمعدان که در دو طرف آینه قرار می گیرند که شمع های روشن شمعدان ها نمایانگر روشنایی و گرمی پیوند عقد بین عروس و داماد است.

قرآن مجید و جانماز: قرآن مجید نشانه ای از تایید وصلت از سوی خدا و جانماز گواهی برای پایبند بودن عروس و داماد به اصول دینی است.

نبات: به عنوان شیرینی دوران زندگی است و اغلب از نوع زعفران و اعلا در یک ظرف بسیار زیبا و یا در یک ظرف چندطبقه چیدمان می شود و گاهی اوقات از روبان و یا تورهای زیبا برای تزئین آن استفاده می کنند.

نان و پنیر و سبزی: برای برکت زندگی در سفره استفاده می شود و اغلب اوقات در کنار نان، پنیر می گذارند و آن را نشانه وسعت روزی می دانند و سبزی هم نشانه سرسبزی و سلامتی است. امروزه برای ایجاد جلوه زیباتر، نان و پنیر و سبزی را به صورت لقمه های کوچک و با اشکال مختلف تزئین می کنند.

عسل: مراسم عسل در دهان یکدیگر گذاشتند مانند قولی است که عروس و داماد به یکدیگر می دهند تا در آینده مایه شیرین کامی یکدیگر باشند و معمولا عسل را در جامی کوچک می ریزند.

تخم مرغ: نمادی از تولید و تداوم نسل است و تعداد آن بستگی به سلیقه و اعتقادات افراد دارد. تخم مرغ ها به هر نحوی تزئین می شوند (رنگ آمیزی، چسباندن گل چینی و پولک و...)

سکه: ممکن است از سکه طلا یا سکه هایی با رنگ مجازی طلایی در سفره استفاده شود، بدین معنا که سکه نمادی است برای افزایش رزق و روزی عروس و داماد.

گردو: به علت آنکه درخت گردو از عمر طولانی برخوردار است، نماد افزایش بقای عمر عروس و داماد را به همراه خواهد داشت.

بادام: بادام را به نیت نوه دار شدن بر سر سفره می گذارند که البته آن را یک اعتقاد قدیمی می دانند.

وجود گردو، بادام و فندق را نیز نشان گسترده بودن سفره عقد به علت خوراکی های مقوی الهی می دانند و اعتقاداتی بیان کننده این مساله است که این خوراکی ها باید بدون شکاف باشند تا خللی با نام جدایی در زندگی عروس و داماد پیش نیاید.

سیب سرخ: میوه های رنگینی مانند انار و سیب سرخ یا میوه های دیگر به منزله برخورداری عروس و داماد از همه مواهب رنگارنگ و نعمت های طبیعی خداوند است.

گل: گل نشانی از طراوت و شادابی است و اکثر افراد برای گل آرایی سفره های عقد از رز قرمز که نماد عشق و محبت است استفاده می کنند و گاهی اوقات هم گل های زیبای دیگری در کنار این گل مورد استفاده قرار می گیرد.

حلقه: حلقه عضو رسمی و اولیه یک سفره عقد به حساب می آید که معمولا حلقه عروس و داماد یک شکل هستند و در جعبه ای زیبا قرار می گیرند و در سفر یک جایگاه خاص را به او می دهند که جایگاه آنها را می توان به طرق مختلفی تزئین کرد. حلقه را فقط در انگشت دست چپ می کنند زیرا تنها انگشتی است که یک رگ مستقیم به قلب دارد.

اسپند: البته دود کردن اسپند در منقل کوچک و فانتزی آتش یک افتتاحیه برای نشستن عروس و داماد بر سر سفره عقد است و هدف از آن دور شدن چشم بد و حسود از این وصلت برای تازه عروس و داماد است تا آنها از گزندی در امان باشند.

کله قند: ساییدن دو کله قند کوچک و هم اندازه به روی تور قند که در بالای سر عروس و داماد گرفته شده نمایانگر باریدن شادی و شیرینی بر سر آنها است.

قو: همیشه دو قو بر سر سفره عقد ایرانیان دیده می شود. دلیل وجود این پرنده بر سر سفره عقد این است که قو تنها حیوانی است که پس از مرگ جفتش با جفت دیگری هم نشین نمی شود.

خلاصه یک سفره عقد هست و چندین حرف و حدیث که البته بهتر است بگوییم اعتقادات زیبایی که پشت پرده هر یک از اجزای سفره پنهان شده اند. در خانواده های ایرانی این سفره بیشتر بنا به اعتقاداتش پهن می شود تا زیبایی اش چرا که اعتقادات بسیار شکیل تر از نما هستند.
اما شما از این جشن دست خالی بر نمی گردید زیرا عروس و داماد به رسم یادگاری تحفه ای ناقابل به شما هدیه می دهند.

مقداری نقل رنگی، سکه طلایی رنگ و حتی قندهای مخروطی شکل داخل بسته های کوچک که با تورها و شکوفه های زیبا تزیین شده اند به شما هدیه می دهند.

امروزه سفره عقد که بیشتر معروف است به خنچه عقد در طرح های گوناگونی در بازار برای فروش عرضه می شوند که در برگیرنده مدل های کلاسیک، سنتی، مدرن و با قیمت های متفاوت هستند.

تاريخچه سفره گواه گيري (سفره عقد) درايران باستان

درگذشته ايرانيان باستان به جشن عروسي سور ميگفتند عروس لباس سبز مي پوشيده وتور یا پارچه اي سبزرنگ روي سرمي انداخته،داماد نيزعرقچين سبز بر سر و روي شانه راست او چادرشب يا دستمال سبزانداخته مي شده در پشت سرداماد برادر يا يكي ازبستگان بسيارنزديك او مي ايستاده و دردست(يادرسيني كوچك)يك دستمال سبز،يك انارشيرين يك تخم مرغ يك قيچي وكمي نقل وشيريني وآويشن همراه با نخ وسوزن سبز رابالاي سرداماد نگه مي داشته،يادرداخل سفره اي به نام سفره گواه(سفره عقد)قرار مي دادند. (شايان ذكراست كه زرتشتيان عزيزكشورمان هم اكنون نيز به همين شيوه مراسم برگزار مينمايند.)

سفره گواه معمولا سبزرنگ وشامل مواردزيراست.

نگاره اشو زرتشت-كتاب اوستا و كُشتي باز نشده-شمع يالاله ياچراغ روشن-قند سبز-گلدان گل و سرو-نقل وشيريني-انارشيرين-يك تخم مرغ-يك عدد قيچي-يك ظرف كوچك آويشن مخلوط با برنج وسنجد-نخ وسوزن سبز-لورك عروسي(مخلوط هفت نوع آجيل شيرين) كه روي آن نقل وشيريني ريخته شده-گلاب وآينه.

توضيحات موارد بالا:

1- كتاب اوستا(كتاب آسماني)وكشتي:

اين دونشان اين است كه عروس وداماد وبعدها فرزندانشان تابع قوانين دين بوده وبايد برابردستورات آن رفتار كنند.

2- قند سبز:

نشان سبزبختی وشيرين كامي است كه بعد از گواه گيري(عقد) به عنوان هديه به موبدي كه گواه گرفته ميدهند.

3- چادرشب يا شال سبز:

كه برروی شانه داماد می اندازند نشانه اين است كه از اين به بعد مخارج زندگي بردوش داماد است و انداختن پارچه سبزبرروي سفره عقد به جای آن به همين مفهوم مي باشد.

4- تخم مرغ:

به اين معنا است كه همه اختياراتي كه پدر ومادرعروس و داماد درحق فرزندانشان داشته اندرا ازخود سلب كرده وبه يك تخم مرغ مصالحه كرده وآن را بيرون مي اندازند وازآن به بعد درصورتي كه ازآنها خواسته شود راهنمايي خواهند كرد ولي زوج جوان را مجبورنمي كنند كه مطابق ميل ايشان رفتاركنند.

5- انارشيرين:

نشانه شيرين كامي وفرزندان زياداست

6- برگ آويشن مخلوط با برنج وسنجد ونقل ريز:

نقل نشان شيرين كامي-برنج(درگذشته جو بكارمي بردند)نشانه بركت زندگي-سنجد محرك عشق ودلدادگي وآويشن خوش بويي وسرزندگي است كه موبد هنگام خواندن اوستاي تندرستي روي شانه عروس وداماد ميريزد.

7- نخ وسوزن:

نشان پيوند ودوختن است،اگردرزندگي زناشويي رخنه اي پديد آيد يا فاصله اي ايجاد شود بايد بانخ وسوزن مینوی(معنوی) آن را بدوزند ونگذارند بزرگترشود.

8- قيچي:

ازدو تيغه درست شده و زماني كه دو تيغه با هم كاركنند برش ايجاد مي شود يعني عروس و داماد نقش دوتيغه قيچي رادارند كه با همدلي وهم انديشي وهمكاري مي توانند زندگي را پيش ببرند.

سفره عقد

سفره عقد یکی از سفره های سنتی ایرانی است که در مراسم عقد و یا هنگام عروسی پهن می شود و عروس و داماد بر سر آن می‌نشینند و به خطبه عقد گوش فرا می‌دهند.

مراسم سفره عقد باز می گردد به دوران باستان و آئین زرتشت که معمولاً بعد از مراسم شیرینی خوران و آشنایی دو خانواده با هم ، صورت می گیرد. لباس عروس و داماد از قدیم سفید بوده و هر دو گل به گردن داشتند. این رسم آئین زرتشتی است و اکنون در هند و پاکستان هنوز پابرجاست. رنگ سفید سمبل پاکی ، بی گناهی و خلوص است سفره عقد باید بر روی زمین چیده شود. عروس و داماد پائین سفره می نشینند. سفره باید در خانه خانواده عروس انداخته شود.عروس زمانی وارد مهمانی می شود که همه مهمانها آمده باشند. داماد باید طرف راست عروس بنشیند که این نیز به آئین زرتشتی باز می گردد.

در سفره عقد، یک پارچه ترمه که نسل اندر نسل در خانواده عروس بوده گذاشته می شود که معمولاً این پارچه ترمه را در پارچه ای سفیدی که وسایل بر روی آن چیده می شود می گذارند.

وسایل سفره عقد: 1- آینه و شمعدان: سمبل روشنایی - داماد باید ورود عروس به مجلس را در درون آینه ببیند. 2- یک سینی که پر شده از: هفت دانه-ادویه-خشخاش-برنج-سبزی خوردن-نمک(سمبلی برای دور کردن چشم شیطان) 3- نان سنگک که معمولاً بر روی آن می نویسند"مبارک باد" به همراه پنیر و سبزی که عروس و داماد باید از آن بخورند تا شادی به خانه آنها بیاید. 4- یک ظرف انار یا یک ظرف سیب 5- تخم مرغ نمادی برای بچه دار شدن عروس و داماد 6- بادام 7- فندق که نباید شکاف داشته باشد 8- گلاب 9- شاخه نبات برای شروع زندگی شیرین 10- منقل آتش برای دور نگهداشتن چشم بد از عروس 11- سکه طلا 12- اسپند 13- دو عدد کله قند 14- نقل - باقلوا - توت شکری - نان برنجی - نان نخودچی - نان بادامی - سوهان عسلی 15 - کتاب آسمانی (در باستان اوستا گذاشته می شد و اکنون ایرانیانی که پیرو قرآن شده اند، قرآن را می گذارند) 16- جانماز 17- گردو (که ممکن است از باستان نبوده باشد)

البته امروزه سفره عقد تشکیل شده از 6 پایه اصلی: 1- بادام(می گویند نوه مغز بادام است . طبق همین گفته بادام را به نیت نوه دار شدن عروس و داماد می گذارند) 2- فندق ( که نباید شکاف داشته باشد به این نیت گذاشته می شود که زندگی عروس و داماد بدون حتی شکافی از مشکل باشد) 3- گردو (درخت گردو عمر طولانی دارد. گذاشتن گردو به نیت عمر بلند عروس و داماد است) 4- نبات (به نیت شیرینی زندگی) 5- نان (به نیت برکت زندگی) 6- تخم مرغ (به نیت بچه دار شدن عروس و داماد) که کتاب دینی، جانماز، پارچه ترمه، آینه و شمدان، نان و پنیر و سبزی، و اسپند را نیز به طور معمول در سفره به عنوان وسایل فرعی بکار می برند. بقیه وسایل سنتی را عده ای استفاده می کنند.

خطبه عقد در حضور بزرگان خوانده می شود. سپس عروس و داماد عسل را با انگشت به دهان هم می گذارند. پس از آن، اقوام و دوستان عروس و داماد به آندو طلا و جواهر هدیه می دهند پس از آن، عروس و داماد به همراه نزدیکان وارد مجلس عروسی می شوند و به جمع مهمانان دیگر می پیوندند. در این مجلس مهمانان با رقص شادی خود را به عروس و داماد ابراز می کنند. سپس، عروس و داماد برای خوردن شام به مکان درنظر گرفته شده می روند. و مهمانان بعد از شام خوردن عروس و داماد، به خوردن شام می پردازند. سپس، عروس و داماد کیک می خورند.و معمولاً خودشان کیک مهمانان را به مهمانان می دهند.و بعد از آن عروس و داماد به خانه خودشان می روند.

امروزه، آداب و رسوم غربی ها برای ازدواج با آداب و رسوم قدیمی ایران، ادغام شده و در ایران اجرا می شود. تزیین ماشین عروس و تزیین اتاق عقد از مراسمی است که از غرب وارد ایران شده است. امروزه در ایران خواهر عروس یا خواهر داماد چاقوی کیک را رقص کنان به طرف داماد می برد و از او هدیه ای که معمولاً پول است دریافت می کند تا چاقو را برای بریدن کیک به داماد بدهد. این رسم مشخص نیست چگونه به آئین ازدواج ایرانی افزوده شده. همچنین امروزه شمعی که در سفره عقد می گذارند را گاهی بعد از خواندن خطبه عقد و دریافت هدایای مهمانان خاموش می کنند که این کار توسط عروس و داماد با کفش عروس و یا با گلبرگی انجام می شود. این رسم احتمالاً در آیین زرتشتی نبوده چون زرتشتیان چنین کاری را بی احترامی به آتش می دانند.

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

این عکس تغییر سایز داده شده است. برای مشاهده در سایز اصلی ( 525‍‍×700 ) کلیک کنید.

خب اینجا یه تاپیک میزنم lol

good

اقا سامان اگر ازدواج نکردی قسمت خودت بشه اگر ازدواج کردی که قسمته شما شده

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آشپز آنلاین]

[مشاهده در: www.ashpazonline.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 5053]