واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آفریقا - در سودان،جنوبی ها برگ رای به دست رفراندوم را رقم می زنند و همسایگان کابوس جنگ را می بینند. نیک داناوانجنوبی ها در سودان دور هم جمع شده اند و در رفراندومی شرکت می کنند که قرار است سودان را به دو قسمت تقسیم کند. با این همه هنوز هم ترس از آغاز ناآرامی های داخلی در سودان به خوبی در میان مردم احساس می شود. جنوب قرار است از سودان بزرگ جدا شود و هزاران سوال در خصوص چگونگی این مساله بر این رفراندوم و حواشی آن سایه انداخته است. قرار است مرزها را چه کسانی و بر چه مبنایی ترسیم کنند؟ سود پول نفت چگونه تقسیم می شود؟ آیا این جدایی به نبردی نو میان شمالی ها و جنوبی ها تبدیل می شود؟ آیا پس از اعلام نتیجه رفراندوم و رای بر جدایی ، مدعیان قدرت در جنوب برای تصاحب کرسی حکومت به جان هم می افتند؟ شاید سخنان عمر البشیر رئیس چمهوری سودان مرکزی دال بر احترام به نتیجه رفراندوم اندکی از تنش ها کاسته باشد، اما حقیقت این است که هنوز هم تنش در مناطق مرزی به خوبی احساس می شود. شعاری کلیشه وار است اگر ادعا کنیم که جنگ رخ نخواهد داد چرا که اینچنین نبردهایی یک برنده هم نخواهد داشت اما بازنده بسیار تا بسیار. در این فضا بد نیست نگاهی داشته باشیم به تبعات جنگی احتمالی که سودان را در ناآرامی فروخواهد برد. سنت در میان اقتصاد دان ها این است که پس از وقوع جنگ داخلی به سراغ بررسی تبعات و هزینه های آن می روند. در این فضا کارشناسان مسائل اقتصادی می نشینند و با ماشین حسابی در دست ضررهای مالی را بالا و پایین می کنند و البته ان را کنار تلفات قربانیان انسانی هم می گذارند. این بار ما قرار است کالبدشکافی را پیش از انتقال جسد به سردخانه انجام دهیم: برآورد ضرر و زیان های اقتصادی جنگ احتمالی پیش از آنکه واقعا جامه حقیقت بر تن کرده باشد. حساب گری در خصوص آینده اقتصادی کشوری مانند سودان که بر لبه پرتگاه ناآرامی اقتصادی قرار گرفته است بیشتر بازی تخمین و حساب گری است . کارشناسان اقتصادی تاکید دارند که بر اساس حقایق تاریخی ، ناآرامی های داخلی میزان تولید ناخالص ملی در هر کشوری را به شدت کاهش می دهد. این رقم به ازای هر سال از ناآرامی ها و تنش کاهش دو و نیم درصدی را نشان می دهد .در نگاهی کلی تر این کارشناسان تاکید می کنند که زمانی که کشوری خود را گرفتار ناآرامی های داخلی می کند در حقیقت هرکدام از همسایگان این کشور با کاهش هشتاد و نه صدم درصدی در رشد اقتصادی سالانه روبه رو هستند.با این آمار و ارقام ما می توانیم چهار سناریو را برای سودان پیش بینی کنیم. 1. در این حالت مبنای ما خشونت های نه چندان جدی و فراگیر در جنوب سودان است که با فرض ما استقلال را در آغوش کشیده است. این ناآرامی ها در همان حد و اندازه خشونت های رایج در این منطقه در دو سال اخیر است . 2. در این سناریو جنوبی ها و دولتمردان مرکزی در خارطوم وارد جنگ می شوند و البته این نبرد حداقل هفت سال به درازا می انجامد. این بازده زمانی مدت زمان متوسط برای ناارامی های داخلی در منطقه آفریقا است . 3. در این سناریو فرض ما بر افزایش آتش تنش و ناآرامی داخلی استوار است که تمام سودان را در برمی گیرد و حداقل 14 سال زمان می برد. 4. در سناریو چهارم که رنگ و بوی صلح هم دارد ما شاهد پیشرفت در اوضاع امنیتی هستیم و البته بهبود اوضاع نظامی ، بازگشت آواره گان ، افزایش نرخ تجارت داخلی و خارجی و اغاز سرمایه گذاری در سودان. برای بررسی تبعات اقتصادی هر کدام از این سناریوها ما مبنای کار را آمار و ارقامی قرار می دهیم که از سوی صندوق بین المللی پول در خصوص گذشته، حال و پیش بینی آینده سودان اعلام شده است . قرار است در مقام پیش بینی نرخ تولید ناخالص ملی در سودان در هر کدام از این سناریوها در مدت زمان ده سال آتی باشیم. بر این اساس بازگشت سودان به روزهای ناآرامی و جنگ می تواند در ازای ده سال آتی ، 100 میلیارد دلار خرج روی دست جهان بگذارد . مردم سودان نیز در همین بازده زمانی حداقل 50 میلیارد دلار را از دست می دهند. اگر صنعت نفت هم در این سال ها ابهت خود را از دست دهد باید زیان سالانه 6 تا 13 میلیارد دلاری را هم به این ارقام اضافه کرد.میزان ضرر اقتصادی وارد بر کشورهای همسایه سودان مانند اتیوپی ، کنیا و اوگاندا هم حداقل 25 میلیارد دلار خواهد بود. جامعه جهانی هم خود را در موقعیتی می بیند که حداقل 30 میلیارد دلار باید خرج سودان کند . البته این امار و ارقام برای تنش و ناارامی هایی است در حد و اندازه نبردهای مشابه که در چند سال اخیر در سودان دیده ایم. اگر جنگ داخلی وارد مرحله پیشرفته تری شود، بی شک بر میزان ضرر و زیان ها هم افزوده خواهد شد . کشورهای همسایه به دلیل بسته شدن راه های سرمایه گذاری در سودان و شیوع خطر به کل منطقه می توانند بیشترین آسیب ها از این ناارامی ها را ببینند. سودان در سال 2008 میلادی ، بیش از یک میلیارد دلار کمک خارجی در قالب کمک های انسان دوستانه دریافت کرد. دو میلیون سودانی جان خود را از دست دادند تا در نهایت در سال 2005 میلادی ، توافقنامه صلح میان طرفین دعوا با میانجی گری جامعه جهانی به امضا رسید. در جریان سالهای ناآرامی حداقل 300 هزار نفر هم در دارفور جان خود را از دست دادند. حقیقت این است که با هیج ماشین حسابی نمی توان درد و رنجی را که سودانی ها در صورت بازگشت به روزهای ناآرامی تجربه خواهند کرد، تخمین زد. اما یاداوری این ارقام در روزهایی که سودانی ها برگ رای به دست در صف تقدیر ایستاده اند، ضرورتی بود اجتناب ناپذیر.48فارین پالیسی یازدهم ژانویه / ترجمه: سارا معصومی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 399]