واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: حقوق اجتماعي مصروعان
در صورتي كه به خاطر وجود ناراحتي دندان يا لثه به دندانپزشك مراجعه كرديد، حتماً او را از بيماري خود و داروهايي كه ميخوريد مطلع سازيد، تا دندانپزشك نسبت به وضعيت بيماري شما اقدامات درماني را انجام دهد.
در صورتي كه احتمال ميدهيد در حين درمان، حمله به شما دست خواهد داد، دندانپزشك را مطلع كنيد تا از وسايلي به عنوان پيشگيري از بسته شدن احتمالي دهان استفاده كند.
در پايان بايد گفت كه تمام اقدامات درماني و بهداشتي توام با هم هستند و توجه به هر كدام ضروري است.
صرع و سالمندان
ساليان طولاني، صرع به عنوان بيماري كودكان تلقي ميشد. حال ميدانيم عليرغم اينكه صرع اغلب در دهه اول زندگي شروع ميشود، اما احتمال شروع اين بيماري در دهه ششم و هفتم زندگي نيز زياد است. منحني شيوع صرع در اطفال به اوج خود مي رسد، در سالهاي بزرگسالي به كفه رسيده و ثابت ميماند و سپس مجدداً در سنين بالاي 65 سال افزايش مييابد.
بعد از بيماري زوال عقل و سكته مغزي، صرع شايعترين بيماري مغزي در سالمندان است. ما هنوز درباره درمان و نحوه پيشگيري آن در اين گروه سني اطلاعات كمي داريم. صرع به خودي خود بدون توجه به سن، تجربه پريشانكنندهاي است و تغييرات احتمالي در روش زندگي ميتواند استرس زيادي به فرد تحميل كند. در افرادي كه تمام عمر خود را با صرع زندگي كردهاند، با رسيدن به سنين سالمندي به توجهات خاص نياز دارند و با چالشهاي جديدي روبرو خواهند شد.
حملات صرع
صرع ميتواند با اشكال بسيار متفاوتي از جمله اختلال هوشياري، لرزشهاي حملهاي و تشنجها خود را نشان دهد.
معمولاً حملاتً طولاني مدت نيستند و به طور معمول، يك يا دو دقيقه به طول ميانجامند و سپس قطع ميشوند.
اغلب موارد ما نميدانيم چرا صرع رخ ميدهد. در موارد محدودي، پزشكان ردپاي علل خاصي از جمله ضربه به سر ناشي از تصادفات رانندگي و عفونتهاي جدي مغز مانند مننژيت را پيدا ميكنند. ما ميدانيم بعد از 60 سالگي، علل ديگري نقش بازي ميكنند. سكته مغزي، شايعترين علت صرع در سنين بالا است. انسداد عروقي باعث ميشود به بعضي قسمتهاي مغز، خون و اكسيژن نرسد. آسيب حاصل ممكن است منجربه تشنج شود. بيماري قلبي نيز با مكانيسم مشابه منجر به تشنج ميشود. اين امر به دليل اين است كه ميزان خونرساني به مغز را بيش از حد كاهش ميدهد. ساير علل شناخته شده صرع در سنين بعد از 60 سالگي عبارتند از: تومورهاي مغزي، نارسايي كليوي و كبدي، ضربه مغزي و در كشورهاي ديگر مصرف الكل.
درمان
پزشكان براي درمان صرع، داروهاي ضد صرع را تجويز ميكنند. اين داروها در پيشگيري يا كاهش فركانس تشنج بسيار موفق هستند. به دليل تغيير در راههاي جذب، متابوليسم و دفع داروها در سنين سالمندي غالباً مقادير كمتري از داروها تجويز ميشود. سالمندان اغلب نياز به مصرف ساير داروها به دليل بيماريهاي ديگر دارند، بنابراين لازم است پزشك خود را از تمام داروهايي كه مصرف ميكنند، مطلع سازند. بعضي داروها حتي داروهايي مانند ضد اسيد معده ممكن است با داروهاي ضد صرع، تداخل عمل منفي داشته باشند. مصرف همزمان بعضي داروها ممكن است منجر به تغيير خلق و خو و رفتار شود.
وقتي يك سالمند به طور ناگهاني دچار افسردگي، فراموشي، اضطراب و احساس خستگي مفرط شود، بايد به پزشك خود اطلاع دهد. اين علائم امكان دارد با تغيير يا تنظيم ميزان داروها برطرف شود.
دوشنبه 4 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 156]