نمایشگاهی بی سر و ته؛ محض رفع‌تکلیف

واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > دیدگاه ها - هما کبیری وقتی بیلبوردهای خیابانی از اتفاق مهمی خبر دادند و همه را برای بازدید از آن دعوت کردند - والبته این اتفاق چیزی نبود جز اولین نمایشگاه مد و لباس- تصور من و شاید خیلی‌های دیگر این بود که در زمینه پوشاک دارد اتفاق نابی می افتد که 30 سال است نیفتاده و حتما اگر آن را از دست بدهیم، نصف عمرمان بر فناست. در اوج بارندگی و در اولین روز افتتاح این نمایشگاه باشکوه راهی مرکز بین المللی نمایشگاه های تهران شدم. در ذهنم مرور می‌کردم که قرار است چه چیزهایی در نمایشگاه ببینم. انواع لباس های پوشیده و در عین حال زیبا و برازنده‌ای که تا حالا نمونه شان را جایی ندیده ام. تنوع رنگ در انواع لباس های ایرانی- اسلامی و حتی لباس های کشورهایی مثل ترکیه، مصر و ... حتی به فکر خرید و سفارش کار بودم و کیف پولم را چک کردم که ببینم به اندازه کافی پول همراهم هست یا نه. اول از همه با ورود به فضای باز نمایشگاه جا خوردم. چون همه در حال بازگشت بودند؛ با چهره هایی نه چندان راضی و خشنود. پیش خودم گفتم شاید از اسلامی بودن لباس ها جا خورده اند. اما خیلی زود متوجه شدم که نمایشگاهی با آن همه تبلیغ و بگیر و ببند، فقط در یک سالن برگزار شده. وارد سالن هم که شدم، قبل از این که چند تا غرفه شرکت کننده را ببینم، فهمیدم چرا کسانی که برمی‌گشتند پکر بودند. سالن 8 و 9 نمایشگاه خیلی هم شلوغ نبود. تعداد زیادی از غرفه ها خالی بودند و معلوم بود که استقبال بی استقبال! می گویند مشت نمونه خروار است. از اولین غرفه ها معلوم بود که تا پایان سالن چه خبر است. انواع مجله های خانوادگی، موسسه های خیریه، نخ ریسی و رنگرزی، مدل پرده و لوازم خانگی، خدمات سفره عقد و تزیین میوه های سر عقد و انواع شیرینی ها، شمع های تزیینی، انواع زیورآلات و هر چیز دیگری که فکرش را بکنید از شیر مرغ تا جان آدمیزاد در آنجا پیدا می شد. چند غرفه انگشت شمار هم لباس های ایرانی داشتند که همه شامل انواع چادرهای ملی بود. نتیجه این که این نمایشگاه به هر چیزی شبیه بود جز به نمایشگاه مد و لباس. نمایش زنده انواع لباس ها را هم که تعطیل کرده بودند، از لباس های محلی و سنتی ایران هم که خبری نبود، مانکن ها هم که همه چادر به سر بودند، هیچ خرید و سفارشی هم که در کار نبود، پس دیگر از نمایشگاه مد و لباس چه باقی می ماند؟ تازه، برای همین چهار قلم هم، انواع ماشین های پلیس 110 و گشت ارشاد و خانم های امر به معروف و بسیج نمایشگاه را قرق کرده بودند. شاید بشود گفت بیشتر نصف جمعیت بازدیدکننده هم همین ها بودند. چند تا شرکت تولیدی و برندهای معروف هم حضور داشتند که مدام تبلیغ لباس هایشان را می کردند، لباس هایی که البته بیشتر جنبه لباس خانه و راحتی داشتند. سوالی که پیش می آید این است: چرا وقتی هنوز فرهنگ نمایشگاهی مانند مد و لباس در کشور ما جا نیفتاده، نمایشگاهی با این عنوان، با این وسعت تبلیغ برگزار می شود؟ چرا می‌خواهیم ادا در بیاوریم؟ و دیگر اینکه آیا همه جای دنیا بحث حجاب، پوشش و لباس اینقدر چالش برانگیز است که برای برگزاری نمایشگاهی که می تواند بهترین جا برای برطرف شدن شبهه ها باشد، این همه دعوا و مرافعه به وجود می آید؟ این نمایشگاه هیچ اتفاق خاصی نبود و تنها فرصتی برای تبلیغ بعضی شرکت ها بود که به دلیل شرایط نامساعد و فضای بدی که وجود داشت، آن ها هم در هدفشان ناکام ماندند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]

[مشاهده در: www.khabaronline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 283]

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب

صفحات پیشنهادی

نمایشگاهی با تابلوهای پشت و رو !
نمایشگاهی بی سر و ته؛ محض رفعتکلیف اما خیلی زود متوجه شدم که نمایشگاهی با آن همه تبلیغ و بگیر و ببند، فقط در یک سالن برگزار شده. وارد سالن هم که شدم، قبل از ...

اجتماع و خانواده

گامی بزرگ به سوی کاهش آلودگی هوا: ارائه وام صفر درصد برای ...

نابسامانی در اجرای قانون هوای پاک: چرا تهران نفس نمی‌کشد؟

نسل زد و اقتصاد زبان؛ پولی که با کلمات جا به‌ جا می‌شود

چالش‌های تهران در برابر زلزله؛ ساختمان‌های ناایمن و زیرساخ...

همکاری سازمان استاندارد و ایران خودرو، گره از کار رانا باز...

نحوه اجرای متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان در سال 1404؛ جزئیات...

پرستاران در انتظار افزایش حقوق و بهبود شرایط کاری؛ جزئیات ...

بحران کمبود مدرسه در تهران؛ شهرداری به دنبال راهکارهای نوی...

پدل در مشهد جان گرفت؛ چهار زمین جدید با استانداردهای جهانی...

آداب و رسوم شب یلدا در اصفهان؛ از کرسی تا حافظ‌ خوانی

پلیس راهور: طرح ویژه برخورد با تخلفات رانندگی در سراسر کشو...