مصاحبه 9 صفحه ای IGN با سازندگان GTA IV (بخش اول)

واضح آرشیو وب فارسی:بازی سنتر: مصاحبه 9 صفحه ای IGN با سازندگان GTA IV (بخش اول)

+ یکی از اولین چیزهایی که وقتی بازی معرفی شد , بهش توجه کردم این بود که شما اسم بازی رو GTA IV گذاشتین. این کار به خاطر این بود که نشون بدین این اولین دنباله حقیقی بعد از GTA III هست و همون نقشی رو ایفا میکنه که در انتقال از GTA II ( با زاویه دید از بالا ) به GTA III ( با دنیایی باز و کاملآ 3 بعدی ) شاهدش بودیم ؟
* بله , دقیقآ همین طوره. ما بیشترین تلاش ممکن رو کردیم که بازیهای Vice City و San Andreas حس تازگی و تحرک رو در این سری ایجاد کنن ولی مشکل اینجا بود که GTA III تا جایی که تونسته بود از قدرت سخت افزارهای دوره خودش بهره گرفته بود و تفاوت خیلی زیادی بین GTA III و نسخه های بعدی ایجاد نمیشد. بهبودهای اون دو نسخه بیشتر در زمینه مقیاس بازی و ارزشهای تولیدی اونها بود. در GTA IV چیزی که ما خواستارش بودیم , هیاهو و تب و تابی بود که مشابهش رو در انتقال از سبک 2 بعدی به 3 بعدی شاهد بودیم.
+ فکر میکنین مردمی که زیاد به صنعت بازیسازی وارد نیستن و اکثریت خریداران بازی رو هم تشکیل میدن , این موضوع رو میفهمن ؟ مردم تغییرات رخ داده رو حس میکنن یا نه ؟
* من فکر میکنم مردم اول باید این بازی رو امتحان کنن و بعد حتمآ متوجه خواهند شد. شما در این بازی با Niko در دنیای GTA قدم میزنین. میتونین به کاباره برین , میتونین در اینترنت بگردین و خیلی کارهای دیگه انجام بدین. وقتی بازی رو شروع کنین و این چیزها رو ببینین , فکر نمیکنم پی بردن به تفاوتهای اون با نسخه های قبلی کار زیاد سختی باشه.
ما میدونستیم این بزرگترین بازی ماست و به همین دلیل میخواستیم چیزی بسازیم که وقتی یه نفر به خاطرش کنسولی رو میخره , از خریدش پشیمون نشه و بدونه که این کنسول رو برای چی خریده. نمیشه به صراحت گفت که تفاوت این بازی با نسخه های قبلی به اندازه اختلاف بین GTA II و GTA III هست ولی مسلمآ وقتی بیشتر از 1 دقیقه این بازی رو انجام بدین تفاوتها رو میبینین.
+ من فکر میکنم چیزهای ماهرانه ای در بازی وجود داره که بعد از اندکی بازی کردن بهشون پی میبریم. اگه حدود 5 دقیقه توی خیابون راه برین و دو تا ماشین متفاوت رو سوار بشین و بخواین باهاشون یه پیچ تند بزنین , متوجه تفاوتهای زیاد بینشون میشین.
* حتی اگه 10 ثانیه هم بازی کنین , متوجه خیلی چیزها میشین. ما همیشه دوست داریم بازی ای بسازیم که وقتی انتخابش میکنین , باهاش حال کنین و مفرح باشه , کاراکتر رو وردارین و سوار ماشین کنین و از هر لحظه بازی لذت ببرین. با اینکه در همون لحظات اول هم از بازی لذت میبرین ولی همه چیز به تدریج پیشرفت میکنه. بعد از 15 , 20 , 30 و 100 ساعت بازی کردن مهارتتون پیشرفت میکنه و هنوز هم همه چیز مفرحه. چیزهای بسیار زیادی در بازی وجود داره که بعد از گذشت مدتها تازه متوجهشون میشین و به خودتون میگین من تا حالا همچین چیزی رو توی بازی ندیده بودم. ولی هنوز خیلی چیزهای دیگه مونده و شما تازه اول راه هستین. امکان نداره بگین این بازی یه ذره از قبلی ها بهتره , چون این بازی احساس GTA 3.5 بودن رو به شما نمیده !
+ بله , دقیقآ.
* ممنونم ( میخنده ! ) به عبارت دیگه 3 سال کار ما روی بازی به هیچ و پوچ نگذشته !

+ ساختن همزمان GTA IV برای دو کنسول متفاوت چطور بود ؟
* چالشها و مشکلات زیادی برای هر دو کنسول وجود داشت ولی ما بالاخره تونستیم به نقطه ای برسیم که بازی رو هر دو عالی به نظر برسه و از کاری که کردیم راضی هستیم. ما قبل از این عرضه همزمان بین کنسول اصلی (Lead Platform ) و بقیه کنسولها نداشتیم , ممکنه بازی ای رو روی PC و XBOX با هم منتشر کرده باشیم ولی این انتشار بعد از نسخه کنسول اصلی بوده نه همزمان با اون. در مجموع این کار برای اعضای بخش فنی شرکت بسیار مشکل و چالش برانگیز بوده.
باز هم میگم ساختن همزمان بازی برای دو کنسول کار طاقت فرسایی بود ولی فکر میکنم ما تصمیم درست رو گرفتیم و در حق هیچ کدوم از نسخه ها ظلم نکردیم. چیزی که در گذشته ما رو آزار میداد این بود که بازی رو یک کنسول قدرت زیاد خودش رو نشون میداد و روی کنسول دیگه با قدرت نهایی اون فاصله زیادی داشت ولی این دفعه ما کاری کردیم که بازی از قدرت هر دو کنسول استفاده کنه و محدودیتها رو کنار بزنه.
+ سری GTA روی PS2 اون طور که باید و شاید واقع گرا نبود و عناصر داخل بازی رو به شکل واقعی نشون نمیداد که البته با توجه به قدرت کنسول دلیلش مشخصه. ولی الآن شما با سیستمهایی سر و کار دارین که میتونن نمایش واقعی تری از دنیای بازی نشون بدن. شما این دفعه چطوری حس واقعی بودن رو منتقل میکنین بدون اینکه بازی بیش از حد واقعی و خسته کننده بشه ؟
* ما اول از همه تا جایی که تونستیم توی GTA IV همه چیز ریختیم ! در مرحله دوم اون رو تصفیه کرده و تا جایی که میشد تمیزش کردیم. خیلی چیزها رو که در ابتدا در بازی قرار دادیم و بعدآ متوجه شدیم به درد بازی نمیخورن , تغییر دادیم یا حذف کردیم.
ما مسلمآ نمیخواستیم GTA IV بازی ای کاملآ واقع گرا باشه و برای همین شهر مورد نظر خودمون رو در بازی قرار دادیم و زمان داستان بازی رو هم باب میلمون تغییر دادیم و میخواستیم چیزی متفاوت از بازیهای گذشته داشته باشیم.
+ فکر میکنین واقع گرایانه تر شدن بازی , اعتراض و سر و صدای سیاستمداران ضد GTA رو از قبل هم بیشتر میکنه ؟
* من فکر میکنم سیاستمدارها صرف نظر از اینکه بازی چه شکلی هست یا چه چیزهایی رو شامل میشه میخوان سر و صدا راه بندازن. GTA یه هدف ساده هست که سیاستمدارها و روزنامه نگارها همیشه دوست دارن بهش حمله کنند و زیاد کاری ندارن که ما توی این بازی چیکار میکنیم و چیکار نمیکنیم. این بازی یک تجربه آزاد هست که به بازیکن اجازه میده کارهایی رو انجام بده که در حالت واقعی هم میتونه بکنه. به همون قدری که این بازیها روز به روز پر رنگ و لعاب تر میشن و انتخابها و قابلیتهای بیشتری ارائه میدن , به همون مقدار هم آسون تر میشه ازشون ایراد گرفت.
یکی از مثالها به مصرف مشروب برمیگرده. ما توی این بازی مشروب هم داریم و شما میتونین اون رو مصرف کنین و مست بشین ! ولی در عین حال Mini Game ای مربوط به رانندگی در حالت مستی نداریم. در بازی میشه با حالت مستی سوار ماشین شد ولی بعضی توانایی ها تحت تآثیر قرار میگیره و میتونین به بازی ادامه بدین ولی تآثیر جالبی روتون نخواهد داشت.
ممکنه فکر کنین دارم چرت و پرت میگم ولی ما دوست داریم بازی ای بسازیم که تا جایی که میشه بی نقص باشه و تا جایی که ممکنه زیبا و من هم از خودسانسوری به شدت بیزارم.

+ یکی از چیزهایی که ما در دو سال اول حضور XBOX 360 دیدیم , این بود که شما با پرداخت مبلغی بیشتر , شاهد کار شرکتهایی بودین که تنها به بالاتر بردن رزولوشن بازیهاشون مشغول بودن و کار بیشتری انجام نمیدادن. مفهوم تر بگم , ما هنوز بازیهای زیادی ندیدیم که بشه به راحتی و اطمینان خاطر گفت به جز مسآله گرافیک , در زمینه دیگری امکان اجرای اونها روی PS2 و XBOX وجود نداره.
* درسته , منم این مسآله رو کاملآ قبول دارم. راستش من دوست ندارم زیاد راجع به بازیهای بقیه شرکتها صحبت کنم چون میدونم بازی سازی کار خیلی سختیه , میشه گفت یه جور عذابه. ساختن بازی در این رزولوشن کار فوق العاده مشکلیه و میتونم دلیل محافظه کاری بعضی ها رو درک کنم. ما در این بازی کاری متفاوت انجام دادیم ولی بقیه بازیسازها رو هم سرزنش نمیکنیم. میشه گفت برای افزایش جمعیت بازیکنها و مخاطبان بازیها , تنها کاری که باید کرد اینه که سطح و کیفیت این رسانه ( بازیهای کامپیوتری ) رو گسترش بدیم. ممکنه بعضی بازیسازها با این نظریه مخالف باشن و حتی اون رو کاری ساده به حساب بیارن , ولی نظر ما متفاوته. ما میخوایم حس طراوت و جنبش و زندگی ای در این بازی بسازیم که تا قبل از اون امکان پذیر نبوده و با این کارمون مردم جدیدی رو به جمعیت بازیکنها اضافه میکنیم.
+ در زمان عرضه GTA III با ایده جدیدی مبتنی بر ساخت بازیهای با محیط آزاد (Open World) آشنا شدیم و این سبک به یک استاندارد جدید تبدیل شد. خیلی از شرکتها کورکورانه از کار شما تقلید کردند و این پدیده به چیزی طبیعی تبدیل شد. حالا که به نسل بعدی کنسولها وارد شدیم , حالت آزاد و Open World یه چیز طبیعی شده و خیلی از بازیها اون رو شامل میشن و به یک استاندارد تبدیل شده. حالا توی این نسل جدید چه چیزی جدیدی اتفاق خواهد افتاد ؟ آیا سینماتیکهای بازی فرقی میکنن ؟ آیا این داستان بازی هست که اون رو به یک پدیده تبدیل میکنه ؟ یا هوش مصنوعی اون چیزی هست که نسل جدید بهش نیاز داره ؟
* فکر میکنم همون طور که گفتین در نسل قبل حرکت به حالت 3 بعدی در دنیای Open World و تعامل با محیط چیز جدیدی بود. شما خیلی کارها میتونستین انجام بدین و لذت ببرین ولی به علت ضعف سخت افزاری کنسولها جزییات زیادی در بازی وجود نداشت. ما میدونیم که این اولین بازی بزرگ ما روی کنسولهای جدید هست و به اون کسی که حاضره 500 دلار بابت انجام این بازی هزینه کنه حق میدیم.
برای ما در نسل جدید جزییات در درجه اول قرار داره. همه چیز در این بازی با جزییات بیشتری در دسترس هست و هرچیزی بهتر از قبل شده. میشه گفت در نسل قبل شما میتونستین هرچیزی میخواین به بازیتون اضافه کنین ولی مسلمآ نمیتونستین این کار رو با دقت و جزییات بالا انجام بدین. حالا میشه داستانهایی پردازش کرد که زنده تر از قبل به نظر برسن , شخصیتها و کاراکترهایی ساخت که پر جنب و جوش تر و واقعی تر از قبل باشن و همین طور فیزیکی قوی در بازی قرار داد. میشه گفت فیزیک یکی از مثالهای بارز در موردپیشرفت صنعت بازیسازی هست.

+ یکی از اولین چیزهایی که در مورد جزییات بازی به یاد دارم , اینه که توی اولین نمایش بازی در لحظه ای که یه نفر داشت رانندگی میکرد , یه دست انداز توی خیابون وجود داشت. این میتونه نشون دهنده این باشه که یه خیابون توی بازی بعد از مدت زمان مشخصی دیگه به صورت اولیه نیست.
* این هم یکی از دلایلی هست که من فکر میکنم بچه های بخش هنری در این بازی سنگ تمام گذاشتن. از این جور چیزها در GTA III هم داشتیم. مثلآ در اون بازی هم بعد از لود شدن بازی شاهد بودیم کاغذ و تیکه های روزنامه با باد به این سو و آن سو میرن. ولی با توجه به کنسولهای جدید ما میتونیم کارهای فوق العاده بیشتری انجام بدیم. میشه گفت به جای اینکه ایده های قدیمی رو دوباره پرورش بدیم و روشون کار کنیم , اومدیم چیزهای جدیدی ایجاد کردیم و سعی کردیم همه چیز رو به سمت جلو هدایت کنیم و پیشرفت داشته باشیم. به عبارت بهتر کارهایی انجام بدیم که در گذشته قادر به انجام دادنشون نبودیم. کیفیتی به بازی بدیم که قبلآ نمیتونستیم.
مردم بازیهای کامپیوتری رو نسل بعد سرگرمی ها میدونن و دوست دارن در بازی هرکاری میخوان انجام بدن. ما هم داستان گویی کامل و زیبا رو دوست داریم ولی بیشتر از اون به کسب تجربه های جدید در راههای جدید فکر میکنیم.
چیزی که نمیتونستیم روی PS2 و XBOX بهش دست پیدا کنیم , جزییات بسیار زیاد و عمق بالای بازی بود. توی بازیهای قبلی هم خیابونها شبیه خیابونهای واقعی بودند ولی این دفعه شما میتونین متر به متر خیابونها رو واقعآ درک کنین و مثلآ فردی رو ببینین که سرش رو بین دستهاش گرفته و اشک از چشمش جاری شده. در این بازی مکالمه ها , فیزیک و خیلی چیزهای دیگه متحول شده و شما شاهد بازی جدیدی هستین. در بازیهای قبلی هم شما خیلی کارها میتونستین انجام بدین حتی در GTA III . مثلآ در San Andreas میتونستین بازیهای فرعی انجام بدین , گاو صندوق باز کنین , برین برقصین , از هواپیما چتر بازی کنین , به رادیو گوش بدین و خیلی کارهای دیگه توی شهر انجام بدین. همه اینها عالی بودن ولی این دفعه در نسل جدید چیزهایی در بازی وجود خواهند داشت که تا پیش از این ممکن نبوده.
+ یه کم از قابلیتهای تلفن و ارتباطش با قسمت Multiplayer بازی بگین.
* تلفن یکی از نکته های برتر طراحی بازی بود. یادمه وقتی که طراحان بازی اون رو به من نشون دادن , بلافاصله گفتم این چیز بی نظیریه و شما کار فوق العاده ای کردین. ما از Vice City تلفن رو داشتیم ولی در اون زمان فقط برای نویسنده های بازی کاربرد داشت , چون به وسیله اون تنها داستان بازی رو جلو میبردن. تلفن در اون بازیها خیلی وقتها نقش Cut Scene (میان پرده بازی) رو ایفا میکرد ولی نقش خاصی روی جریان کلی بازی و پیش بردن اون یا هدایت بازیکن نداشت.
ما تلفن رو دوست داشتیم و میدونستیم که در بازی بهش نیاز داریم و میخواستیم قابلیتهایی مثل SMS زدن رو به وسیله اون به بازی اضافه کنیم. ولی بعد تصمیم گرفتیم کارهای بزرگتری هم به وسیله اون انجام بدیم. تصمیم گرفتیم دوستی های مردانه (Male Friendship) رو هم در کنار دوست دخترها قرار بدیم و جزییات روابط دوست دختری رو هم گسترش بدیم. برای همین از این ایده استفاده کردیم که انجام مآموریتها یا سایر کارها به کمک دوستانتون هم امکان پذیر باشه. این دفعه میتونیم از طریق تلفن به قسمت Multiplayer متصل بشیم و خیلی کارهای دیگه انجام بدیم. این دفعه به جای اینکه منوهای مختلف رو ببینین , با ورداشتن تلفنتون بیشترین آزادی ممکن رو خواهید داشت.
+ تلفن و موبایل دقیقآ یکی از بزرگترین تفاوتهای دنیای واقعی امروز با سال 2001 که GTA III عرضه شده هست و همه زندگی ما رو تحت تآثیر خودش قرار داده.
* ما دوست داریم ببینیم که بازیها کاری میکنن که شما در رسانه های دیگه نمیتونین انجام بدین و تلفن هم یکی از این مثالهاست. این بازیها در حقیقت تکرار زندگی روزمره در شهری خاص هستند و تفاوتشون با بقیه رسانه ها اینه که شما نمیتونین به وسیله تلویزیون یا کتاب همون تجربه بازیها رو داشته باشین. تلفن هم چیزیه که هم در بازی و هم در واقعیت شما رو تحت کنترل خودش درآورده و خیلی از کارهاتون برپایه اون هست. شاید بشه گفت تلفن در این بازی یکی از عوامل واقعی تر شدن اون هست.

+ فکر میکنم یکی از چیزهایی که جریان بازی رو عوض کرده , سیستم Cover بازی در بعضی مآموریتها هست. آیا این سیستم باعث نگرانی شما بابت کندتر شدن روند بازی نشد ؟ سیستم کاور چه پیشرفتهایی داشته و چطوری به بخشی از بازی تبدیل شده ؟
* هدف گیری و سیستمهای وابسته به اون از چیزهایی بودن که میدونستیم این دفعه قدرتش رو داریم که به اون چیزی که میخوایم برسیم. این دفعه میتونیم به خوبی از هوش مصنوعی استفاده کنیم و کار روی این مورد رو خیلی وقت پیش شروع کردیم. بچه های گروه وقتی در اکتبر 2004 کار روی San Andreas رو به پایان رسوندن , حدود 1 ماه استراحت کردند و بلافاصله کار روی این بازی شروع شد و کار خیلی با وسواس ادامه داشت. بازی سازی مثل بالا رفتن از یک کوه بلنده و هرچی به بالای کوه نزدیکتر میشیم , هوا رقیق تر میشه و کار ما هم سخت تر و سخت تر میشه.
در مراحل اولیه کار میدونستیم که این دفعه قراره برای کنسولهای نسل بعد بازی بسازیم و باید بیشتر از قبل روی سیستم هدف گیری بازی کار کنیم و توانایی این کار رو هم داریم و وقتی در ساخت بازی پیشرفت کردیم , فهمیدیم که داشتن یک سیستم کاور قدرتمند هم از نیازهای اساسی بازی هست. به این ترتیب و با پیشرفت سیستم هدف گیری و اضافه شدن سیستم کاور باید روی هماهنگ کردن همه اسلحه ها برای استفاده در این سیستم کار میکردیم و تیراندازی کور یا همون Blind Fire رو ایجاد کردیم که چیز مفرحیه !
+ آره ! تیراندازی کور با RPG باحال ترین چیز ممکنه !
* وقتی اعضای تیم به RPG رسیدند , فکر میکردند هماهنگی و تعادل بازی رو به هم میزنه ولی اون موقع تازه اول راه بودیم و تازه به چیزهایی مثل مبارزات رو در رو بدون اسلحه و دعواهای Hand To Hand رسیده بودیم و بالاخره به نقطه ای رسیدیم که بازی رو برای یه بازیکن متوسط , قابل بازی میکرد. همون طور که میدونین سری بازیهای GTA طیف گسترده ای از مخاطبان رو تحت پوشش قرار میده و همون قدر که یه بازیکن حرفه ای اون رو بازی میکنه , کسی که اصلآ بازیکن به حساب نمیاد هم جذبش میشه و به خاطر همین ما باید سعی خودمون رو بکنیم که همه رو راضی نگه داریم. اگه بیشتر از این روی سیستم هدف گیری کار میکردیم و اون رو فنی تر و حرفه ای تر از این میساختیم , خیلی ها قادر به بازی کردن نبودند.
+ در GTA IV ساختمونهای بلندی رو شاهد هستیم و در کنار اونها سیستم کاور جدیدی رو میبینیم. آیا این سیستم روی طراحی ساختمونها تآثیری نمیذاشت ؟ بهتر بگم , این سیستم باعث تجدید نظر شما در مورد طراحی کلی شهر نشد ؟
* طراحان ما سیستمهای کاور و بالا رفتن از دیوار و ... رو خیلی انعطاف پذیر طراحی کردند. در خیلی از بازیهای اکشن , سیستم کاور از پیش تعیین شده هست و در جاهای خاصی میشه ازش استفاده کرد و نرم و راحت نیست. در سیستم پویای بازی ما , کاور در هر جایی که امکانش باشه استفاده میشه که حتی میتونه شامل یک ماشین در حال حرکت یا یک جعبه باشه. برای همین بازیکنها احساس راحتی و انعطاف کرده و دنیای بازی رو دنیایی واقعی فرض میکنند.
مسلمآ در بعضی مناطق خاص از نقشه و در محیطهای داخلی که امکان درگیری و تیراندازی بیشتر هست , مکانها و وسایل بیشتری برای کاور پیدا میشه. در بقیه نقاط نقشه هم مناطقی برای کاور وجود داره که بازیکن باید اونها رو بشناسه و ازشون بهتر استفاده کنه.
ما در این بازی از مکانها و وسایل عمودی خیلی استفاده کردیم و از نردبان تا راه پله های زیاد برای رسیدن بازیکن از داخل ساختمون به پشت بام بهره گرفتیم که سیستم کاور بازی رو وسیع تر از قبل میکنه.