◊ ناشنوایی‌ و اختلال‌ در شنوایی‌

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: ناشنوایی‌ و اختلال‌ در شنوایی‌ عبارت‌ است‌ از كاهش‌ توانایی‌ یا ناتوانی‌ كامل‌ در شنیدن‌. ناشنوایی‌ می‌تواند به‌ علت‌ مشكل‌ در استخوان‌های‌ كوچك‌ موجود در گوش‌ میانی‌ كه‌ صدا را انتقال‌ می‌دهند یا مشكل‌ در شاخه‌های‌ عصب‌ هشتم‌ مغزی‌ كه‌ صدا را به‌ مغز انتقال‌ می‌دهند باشد. بنابراین‌ دو نوع‌ ناشنوایی‌ وجود دارد: ناشنوایی‌ انتقالی‌، كه‌ در آن‌ استخوان‌های‌ كوچك‌ موجود در گوش‌ میانی‌ تخریب‌ می‌نوشند و صدا را انتقال‌ نمی‌دهند (اتواسكلروز). ناشنوایی‌ حسی‌ ـ عصبی‌، كه‌ در آن‌ عصب‌ هشتم‌ مغزی‌ (عصب‌ شنوایی‌) اغلب‌ به‌ دلایل‌ ناشناخته‌ آسیب‌ می‌بینید. ناشنوایی‌ مختلط‌، شامل‌ هر دو نوع‌ ناشنوایی‌ انتقالی‌ و حسی‌ ـ عصبی‌
ـ علایم‌ شایع‌: در شیرخوار: پاسخ‌ ندادن‌ به‌ صداهای‌ محیط‌، خصوصاً صداهایی‌ كه‌ قاعدتاً باید شیرخوار را از جا بپرانند. در افراد مسن‌: مشكل‌ داشتن‌ در افتراق‌ (گوش‌ دادن‌ انتخابی‌ به‌) صداهای‌ محیط‌ اطراف.‌ وزوز گوش‌، سرگیجه‌، درد. بلند كردن‌ صدای‌ رادیو یا تلویزیون‌.
ـ علل‌ بیماری: ۱. مادرزادی‌ در اثر توارث‌ ژنتیكی‌ غالب‌ یا مغلوب‌ ۲. عفونت‌های‌ مزمن‌ گوش‌ میانی‌ یا گسترش‌ عفونت‌ به‌ گوش‌ داخلی‌ ۳. تولید موم‌ گوش‌ به‌ مقدار زیاد ۴. اختلالات‌ رگ‌های‌ خونی‌، از جمله‌ بالا بودن‌ فشارخون‌ ۵. صدمه‌ به‌ سر ۶. تومور ۷. لخته‌های‌ خونی‌ كه‌ به‌ رگ‌های‌ كوچك‌ تغذیه‌كننده‌ عصب‌ شنوایی‌ می‌روند. ۸. مولتیپل‌ اسكلروز (ام‌.اس‌) ۹. سیفلیس‌ ۱۰. اختلالات‌ انعقاد خون‌ ۱۱. عفونت‌ ویروسی‌ مثل‌ اوریون‌ ۱۲. قرار گرفتن‌ طولانی‌ مدت‌ در معرض‌ صداهای‌ 85 دسی‌بل‌ یا قوی‌تر ۱۳. بالا رفتن‌ سن‌. اكثر افراد بالای‌ 65 سال‌ در شنیدن‌ صداهای‌ زیر (با فركانس‌ بالا) مشكل‌ دارند.
ـ عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر: سابقه‌ خانوادگی‌ ناشنوایی‌ مادرزادی‌ یا اكتسابی‌، مصرف‌ داروهایی‌ مثل‌ ضد التهاب‌های‌ غیراستروییدی‌، سیس‌ پلاتین‌، اریترومایسین‌ها، جنتامایسین‌، استرپتومایسین‌، توبرامایسین‌، كینین‌، فوروسماید، اسید اتاكرینیك‌، یا دوزهای‌ بالای‌ آسپیرین‌، و سایر داروها. افرادی‌ كه‌ در مشاغلی‌ مشغول‌ به‌ كار هستند یا تفریحاتی‌ دارند كه‌ سطح‌ صدا در آنها بالا است‌، مثل‌ نواختن‌ موسیقی‌های‌ سنگین‌ یا كارگرانی‌ كه‌ با مته‌های‌ بادی‌ قوی‌ آسفالت‌ خیابان‌ را می‌كنند.
ـ پیشگیری‌: از مصرف‌ طولانی‌مدت‌ یا مصرف‌ مقادیر بالاتر از دوزهای‌ طبیعی‌ داروهایی‌ كه‌ باعث‌ ناشنوایی‌ می‌شوند خودداری‌ كنید. در صورت‌ وجود بیماری‌های‌ زمینه‌ساز ناشنوایی‌، خصوصاً عفونت‌های‌ گوش‌ و مشكلات‌ آلرژیك‌ و تنفسی‌، به‌ پزشك‌ مراجعه‌ كنید. از قرار گرفتن‌ طولانی‌مدت‌ در معرض‌ صدای‌ بلند خودداری‌ كنید. اگر چاره‌ای‌ نیست‌، از محافظ‌های‌ مناسب‌ گوش‌ استفاده‌ نمایید.
ـ عواقب‌ مورد انتظار: بعضی‌ از موارد ناشنوایی‌ انتقالی‌ را می‌توان‌ با جراحی‌ درمان‌ كرد. ناشنوایی‌ ناشی‌ از قرار گرفتن‌ طولانی‌مدت‌ در معرض‌ صدای‌ بلند نیز گاهی‌ با حذف‌ صدا برطرف‌ می‌شود. اما سایر انواع‌ ناشنوایی‌ معمولاً دایمی‌ هستند.
ـ عوارض‌ احتمالی‌: ناشنوایی‌ دایمی،‌ تأخیر در كسب‌ توانایی‌ها و مهارت‌های‌ زبانی‌ در كودكان‌، تأثیرات‌ عاطفی‌ ناشنوایی‌.
ـ درمان‌: شنوایی‌ سنجی‌ و آزمون‌های‌ شنوایی‌ با یك‌ دیاپازون‌ (آزمون‌ رینه‌) برای‌ تشخیص‌ اختلالات‌ شنوایی‌. با كمك‌ این‌ بررسی‌ها می‌توان‌ شدت‌ و الگوی‌ هرگونه‌ مشكل‌ شنوایی‌ و نوع‌ ناشنوایی‌ (انتقالی‌ یا حسی‌ ـ عصبی‌) را تعیین‌ كرد. با انجام‌ كارهای‌ نسبتاً ساده‌ مثل‌ در آوردن‌ موم‌ گوش‌ یا ترمیم‌ پارگی‌ پرده‌ گوش‌ ممكن‌ است‌ مشكل‌ شنوایی‌ برطرف‌ شود. اگر ناشنوایی‌ به‌ داروها مربوط‌ باشد، تغییر در دوزاژ با قطع‌ مصرف‌ دارو ممكن‌ است‌ كمك‌كننده‌ باشد. گاهی‌ جراحی‌ برای‌ ناشنوایی‌ از نوع‌ انتقالی‌ اگر ناشنوایی‌ دایمی‌ یا ناتوان‌كننده‌ باشد: زبان‌ علامتی‌ با دست‌ و مهارت‌های‌ لب‌ خوانی‌ را فرا بگیرید. در صورت‌ توصیه‌، از سمعك‌ استفاده‌ كنید و كار با آن‌ را یاد بگیرید. در صورت‌ لزوم‌، گفتار درمانی‌ و بازتوانی‌ گفتاری‌. در صورت‌ امكان‌، از وسایل‌ مخصوص‌ برای‌ تلفن‌ خود استفاده‌ كنید. وسوسه‌ گوشه‌گیری‌ اجتماعی‌ به‌ خاطر مشكل‌ شنوایی‌ را از خود دور كنید. انزوا باعث‌ بیشتر شدن‌ مشكلات‌ ارتباطی‌ و سَرخوردگی‌ می‌شود، و سازگاری‌ را نیز مشكل‌تر می‌كند.
ـ داروها: آنتی‌بیوتیك‌ها، اگر عفونت‌ وجود داشته‌ باشد.، داروهای‌ دكونژستان‌ برای‌ سایر عفونت‌های‌ گوش‌، درمان‌ استرویید برای‌ ناشنوایی‌ حسی‌،عصبی‌ ناگهانی‌ و بدون‌ علت‌ مشخص‌.
ـ فعالیت‌: محدودیتی‌ برای‌ آن‌ وجود ندارد.
ـ رژیم‌ غذائی‌: رژیم‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود.
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید: اگر احتمال‌ می‌دهید كه‌ دچار مشكل‌ در شنوایی‌ شده‌اید، خصوصاً اگر تازگی‌ها مجبور شده‌اید مرتباً از دیگران‌ بخواهید كه‌ گفته‌های‌ خود را تكرار كنند یا اعضای‌ خانواده‌تان‌ مرتباً از شما می‌پرسند كه‌ آیا خوب‌ می‌شوید یا خیر. اگر یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ ناشنوایی‌ را پیدا كرده‌ باشد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 225]