پارادوكس جمعيتي در دنيا بچه دار شدن يا نشدن؛ مساله اين است

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: پارادوكس جمعيتي در دنيا بچه دار شدن يا نشدن؛ مساله اين است
گروه ترجمه، مينا شرفي؛ يك مجله برتر پزشكي در يكي از شماره هاي اخير خود از زوج هاي بريتانيايي خواسته بود براي كاهش مشكل گرماي جهاني كمتر بچه دار شوند اما در اكثر قسمت هاي اروپا وضعيت كاملاً با بريتانيا متفاوت است. كاهش نرخ تولد و افزايش جمعيت مسن به مشكلي براي بسياري از كشورهاي اروپايي تبديل شده است. اين درحالي است كه وضعيت كشورهايي هم كه نرخ زاد و ولد بالايي داشتند اكنون نامتعادل است.

دنيا را نجات دهيد، بچه دار نشويد، اين راه حل يكي از برجسته ترين نشريات پزشكي بريتانيا در مقاله اش براي حل مشكلات آب و هوايي جهان است. ايده يي كه نويسنده در مقاله اش ابراز كرده كاملاً واضح و مبرهن است. افزايش بي رويه جمعيت جهان فشار بي نهايتي بر منابع زميني وارد كرده و در نتيجه توليد گازهاي گلخانه يي را افزايش مي دهد. اين در حالي است كه بچه يي كه در انگلستان متولد مي شود 150 برابر بچه يي كه در اتيوپي متولد مي شود گاز گلخانه يي ايجاد مي كند و در نتيجه بهتر است در انگلستان نرخ زاد و ولد كاهش يابد تا در اتيوپي. مساله يي كه اكنون همه را نگران كرده افزايش روزافزون جمعيت دنيا است. اين افزايش جمعيت را تقريباً در اكثر سال هاي قرن بيستم شاهد بوديم. اما در سال هاي اخير شاهد تغييراتي عجيب هم بوده ايم. جمعيت جهاني همچنان در حال افزايش است اما نرخ زاد و ولد در تمام دنيا در حال كاهش است.

در دهه 70 زنان در سراسر دنيا به طور ميانگين شش فرزند داشتند و اين رقم در حال حاضر در اكثر كشورها تنها 7/2 فرزند است و در برخي از مناطق هم تنها به يك بچه محدود مي شود.

در اينجا بايد يادآور شد بچه هايي كه در سال هاي اوج زاد و ولد به دنيا آمده اند هنوز تشكيل خانواده نداده و بچه دار نشده اند، بنابراين افزايش شديد جمعيت در سال هاي آتي در راه است. مردم شناسان اين پديده را جنبش آني جمعيت ناميده اند.سازمان ملل متحد در گزارش اخير خود اعلام كرده تا سال 2050 جمعيت جهان به 5/11 ميليارد نفر خواهد رسيد. به گفته دكتر ديويد كولمن پروفسور مردم شناسي در دانشگاه آكسفورد نرخ رشد جمعيت در حال حاضر در اوج است اما از سال 2070 اين نرخ رو به كاهش خواهد گذاشت. از ديد مردم شناسان 1/2 فرزند براي هر زوج ايده آل ترين گزينه است. در اروپا آخرين باري كه نرخ باروري بالاي اين رقم بوده به اواسط دهه 60 ميلادي بازمي گردد. اما اكنون براي اولين بار در تاريخ نرخ زاد و ولد در اروپاي جنوبي و شرقي به زير 3/1 رسيده و اين در حالي است كه سازمان ملل نرخ تولد زير 5/1 را وضعيت بحراني اعلام كرده است. در ايتاليا در مطالعه يي كه اخيراً انجام شده مشخص شده در شهرهايي چون ميلان و بولونيا نرخ زاد و ولد كمتر از يك است كه اين كمترين ميزان اعلام شده در جهان است.اوضاع در آسيا و در كشوري همچون ژاپن هم چندان ايده آل نيست. نرخ زاد و ولد در ژاپن از سال 1975 تا 2001 تقريباً به يك سوم كاهش يافته و از 91/1 به 33/1 رسيده است. اما سايز ميانگين خانواده ها همانند قبل است ولي شاهد خانواده هاي كمتري در اين كشور آسيايي هستيم. نيمي از زنان ژاپني تا قبل از 30 سالگي ازدواج نمي كنند و 20 درصد آنها هم هرگز تن به ازدواج و تشكيل خانواده نمي دهند. اين مساله تنها محدود به كشورهاي توسعه يافته نمي شود. در كشورهاي شرق آسيا كه جزء كشورهاي فقير به حساب مي آيند هم نرخ زاد و ولد از 4/2 در سال 1970 به 5/1 در حال حاضر رسيده است. نرخ زاد و ولد در چين از 06/6 به 8/1 كاهش يافته. اين رقم براي كشورهايي چون تايلند، سنگاپور، تايوان و برمه 5/1 است. اين ميزان در كره جنوبي به كمترين حد رسيده و زوج ها در اين كشور تنها 1/1 فرزند دارند.دكتر جين فالكينگهام مردم شناس دانشگاه ساوتهمپتون در اين باره مي گويد؛«كاري كه مردم اروپا در طول 150 سال توانستند به آن دست پيدا كنند آسيايي ها در طول 30 سال به آن رسيده اند.» نرخ پايين باروري زنگ هشدار را براي دولت هاي آسيايي به صدا درآورده. اين مساله باعث شده دولت كره جنوبي براي كنترل و تنظيم خانواده ها در اين كشور دست به كار شود. سنگاپور ماليات را از خانواده هاي با بيشتر از دو فرزند حذف كرده و ژاپن هم هزينه پرستاري براي خانواده هايي كه بچه دار مي شوند را برعهده گرفته. البته در همه جاي دنيا وضع به اين منوال نيست. نرخ رشد جمعيت در آفريقا هنوز هم بسيار بالا است. نرخ زاد و ولد در كنيا در دهه 70 كه در اوج رشد جمعيت خود قرار داشت به 1/4 درصد رسيد و اين مساله باعث دو برابر شدن جمعيت اين كشور در 17 سال شد. البته اين رشد در حال حاضر كمتر شده اما در 11 كشور آفريقايي نرخ رشد جمعيت هنوز بالاي 6/2 درصد است. انتظار مي رود جمعيت اوگاندا، بوركينافاسو و كنگو تا سال 2050 سه برابر يا حتي بيشتر شود. در عين حال تا سال 2050 هند جاي چين را به عنوان پرجمعيت ترين كشور دنيا خواهد گرفت. تا آن سال جمعيت هند به يك ميليارد و هفتصد و پنجاه ميليون خواهد رسيد و چين يك ميليارد و چهارصد ميليون نفر جمعيت خواهد داشت و امريكا با يك ميليارد و چهارصد و بيست ميليون نفر دومين كشور پرجمعيت در سال 2050 خواهد بود. به اعتقاد مردم شناسان وضعيت قسمت هاي مختلف اروپا در زمينه رشد جمعيت با هم متفاوت خواهد بود. انتظار مي رود رشد جمعيت در ايتاليا، اسپانيا، يونان و آلمان به شدت كاهش يابد و اين كشورها سالانه صدهزار جمعيت خود را از دست بدهند. اين كاهش رشد جمعيت در شرق روسيه، روماني و بلغارستان شديدتر هم خواهد بود و انتظار مي رود جمعيت اين كشورها نصف شود. اما در انگلستان، فرانسه، هلند و اسكانديناوي كه نرخ رشد جمعيت بين سال هاي 1900 تا 1960 كاهش يافته بود، دوباره افزايش خواهد يافت. در بريتانيا به رغم كاهش زاد و ولد در اسكاتلند نرخ رشد جمعيت تا 8/1 درصد زياد شده. در هلند اين مقدار 73/1 درصد و در سوئد 9/1 درصد است. دكتر جان كللند در اين باره مي گويد؛«نرخ زاد و ولد در كشورهاي اروپايي هرگز بيشتر از اين با هم تفاوت نخواهد داشت. كشورها با نرخ رشد جمعيت و كشورها با نرخ كاهش جمعيت مشكلات خاص خودشان را خواهند داشت. اگر نرخ رشد جمعيت در اروپا 5/1 بماند جمعيت آنها در 65 سال نصف خواهد شد و اگر نرخ رشد جمعيت در آفريقا همچنان بالا بماند فقر و بيسوادي هرگز از آن رخ برنخواهد بست.»

منبع؛ اينديپندنت
سه شنبه 29 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 74]