اشاره روايات به فساد در زمان ظهور بيان‌گر توصيف زمان ظهور است

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: اشاره روايات به فساد در زمان ظهور بيان‌گر توصيف زمان ظهور است
گروه انديشه: روايات بسياري در متون ما اشاره به فساد در زمان ظهور مي‌كند و اين در حالي است كه منظور از اين فساد، نه به عنوان پيش‌شرط ظهور، بلكه بيان‌گر توصيف زمان ظهور است.
به گزارش خبرگزاري قرآني ايران (ايكنا)، باور مهدوي و فرهنگ انتظار در طول تاريخ با انديشه‌ها و برداشت‌هاي نادرست بسياري در آميخته شده است. انديشه‌ها و برداشت‌هايي كه به تدريج به آسيب‌ها و آفت‌هاي جدي براي اساس و بنياد اعتقاد به ظهور منجي در فرهنگ شيعه شده‌اند.

«محسن گودرزي» در مقاله «آسيب‌شناسي باور به ظهور منجي» به اين مهم پرداخته و مي‌نويسد: برخي از آسيب‌هاي موضوع ظهور مربوط به «هنگامه ظهور» است. هنگامه ظهور؛ يعني زماني كه ظهور اتفاق خواهد افتاد. بديهي است كه مراد از زمان، زمان تقويمي نيست. زمان تقويمي را كسي جز خداوند نمي‌داند. بلكه مراد از زمان ظهور، زمان پيش‌شرطي و زمان زمينه‌اي است، بنابراين وقتي از هنگامه ظهور پرسش مي‌شود، مقصود اين است كه پيش‌شرط ظهور چيست؟ زمينه ظهور حضرت(عج) كدام است؟ و در چه شرايطي حضرت مهدي(عج) ظهور خواهد كرد؟

گودرزي دليل كساني كه معتقدند جهان شمولي فساد، پيش شرط ظهور است را رواياتي عنوان كرده است كه مي‌گويند حضرت مهدي(عج) زماني ظهور مي‌كند كه جهان پر از ستم شده است و در اين باب مي‌نويسد: روايات فرواني وجود دارد كه درباره جهان پيش از ظهور، از تعبير «كما ملئت ظلما و جورا» استفاده كرده‌اند؛ مثلا رسول خدا(ص) مي‌فرمايند: «لا تقوم الساعة حتي تمتلئ الارض ظلما و عدوانا ثم يخرج رجل من عترتي فيملؤها قسطا و عدلا كما ملئت ظلما و عدوانا؛ قيامت برپا نمي‌شود تا زماني‌كه زمين از ستم و دشمني آكنده شود، آن‌گاه مردي از خاندان من قيام كند و زمين را هم‌چنان كه از ظلم و جور آكنده شده، از عدل و داد پر كند.»

نويسنده با اشاره به اين موضوع كه اين نظريه تأثير مستقيمي بر فرهنگ انتظار و تعيين وظايف منتظران دارد، اذعان كرد: انگاره‌اي كه از دل نظريه فوق در باب انتظار بيرون مي‌آيد، نفي امر به معروف و نهي از منكر و تعطيلي هرگونه حركت اصلاح‌طلبي است. گروهي از كساني كه پيش‌شرط ظهور را فراگيري فساد مي‌دانند، بر اين باورند كه نبايد جلوي فساد را گرفت. از ديدگاه اينان هرگونه مانع تراشي در راه انجام فساد و منكرات، منجربه تأخير در ظهور مي‌شود.

مؤلف در نقد اين نظريه مي‌نويسد: اگرچه روايات مورد استناد صحيح‌اند، اما استنباطي كه از آن‌ها شده، درست نيست. سؤال اين است كه روايات مورد استناد، بيان‌گر توصيف زمان ظهورند يا يا بيان‌گر پيش‌شرط ظهور؟ فرق است ميان اين‌كه گفته شود ويژگي‌هاي اجتماعي هنگامه ظهور چيست و اين‌كه گفته شود پيش‌شرط ظهور حضرت مهدي(عج) چيست.

گودرزي با بيان اين مطلب كه مورد اول ويژگي‌هاي جامعه جهاني را به هنگام ظهور توصيف و پيش‌بيني مي‌كند، ولي مورد دوم شرط ظهور حضرت(عج) را توضيح مي‌دهد، افزود: بديهي است كه ميان اين دو، تفاوت وجود دارد. به عنوان نمونه اگر گفته شود در فصل بهار فرزندان فلان خانواده متولد مي‌شوند، آيا بدين معناست كه فصل بهار علت ولادت است يا فصل بهار توصيف هنگامه ولادت است؟

وي در ادامه اين جستار افزود: در بحث ما نيز همين مسئله صادق است. خيلي فرق است ميان اين‌كه بگوييم: «حضرت مهدي(عج) چون فساد فراگير مي‌شود، ظهور مي‌كند.» يا اين‌كه بگوييم: «حضرت مهدي(عج) در زماني كه فساد فراگير است، ظهور خواهد كرد.» ميان اين دو تفاوت ظريفي وجود دارد.

مقاله «آسيب‌شناسي باور به ظهور منجي» نوشته «محسن گودرزي» در نشريه دانشجويي «ياد يار» ويژه امام زمان(عج) منتشر شد. اين نشري با صاحب امتيازي حوزه معاونت فرهنگي دانشگاه آزاد اسلامي بروجرد و به مدير مسئولي محمديحيي شريف‌طبع مشغول فعاليت در حوزه‌هاي علمي و فرهنگي است.
دوشنبه 28 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 162]