انتقاد حکمت از جوان؛

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: حكمت در نامه ای به رامبد جوان؛ یادآور تلاش گروه سازنده ی فیلم ورود آقایان ممنوع در زمان ساخت فیلم شد و نسبت به واكنش جوان در نسبت دادن فیلم به تلاش شخصی وی؛ انتقاد كرد.

منیژه حكمت، تهیه كننده فیلم ورود آقایان ممنوع، با ارسال نامه ای به رامبد جود، كارگردان فیلم، از واكنش وی پس از ساخت فیلم و نسبت دادن آن به ماحصل تلاش و تدبیر كارگردانی خود درمقام كارگردان را مورد نقد قرار داد.

چیزی که باعث شد این مطلب را بنویسم رفتار تو در تریبون های مختلف بعداز نمایش موفق فیلم «ورود آقایان ممنوع» بود و این را به عنوان تذکری دوستانه از جانب کسی که کمی بیشتر از تو در فضای این سینما نفس کشیده، بدان. این روزها فیلم های زیادی درباره اخلاق ساخته می شود درحالیکه سینما خود می تواند موضوع اخلاق باشد.

رامبد عزیز

می دانی که سینما یک کار گروهی است و آدم های زیادی در خلق یک فیلم مشارکت دارند. البته بدیهی است که سهم همه مساوی نیست و هرکس به فراخور وظیفه و حرفه اش عمل می کند، مرزبندی دقیقی هم بین مسئولیت ها هست تا تداخل وظیفه، کار را مختل نکند. اما در بعضی موارد این مرزبندی شکسته می شود و تعریف دیگری از کار گروهی مطرح می شود و آن زمانی است که یک یا چند بخش از این مجموعه نتواند همپای دیگران جلو برود و توازن مجموعه به هم بخورد. آنگاه آنچه اولویت پیدا می کند به سرانجام رسیدن کار است نه تقسیم دقیق مسئولیت ها.

ما در «ورود آقایان ممنوع» با چنین چیزی رو به رو بودیم. ساختن این فیلم که به حق فیلمنامه ی پرزحمتی به لحاظ اجرا داشت، توان فنی بالایی را می طلبید که تجربه ی داشتن چند مجموعه طنز۹۰ شبی با اجراهای سردستی تلویزیونی و شرایطی که خودت بهتر می دانی پاسخگوی آن نبود و انتخاب تو به دلیل موانعی بود که ارشاد بر سر راه انتخاب های دیگرمان ایجاد کرد و با توصیه برخی دوستان و تائید ارشاد به نام تو رسیدیم.

در روزهای اولیه کار برایمان مشخص شد که اجرای این کار برای تو بسیار مشکل تر از چیزی است که فکر می کردیم به خصوص که خودت اصلا این حس را نداشتی و آن را خیلی ساده فرض می کردی. در برخی صحنه ها حضور نداشتی یا حضور موثر نداشتی، دکوپاژ قبل از فیلمبرداری برایت معنی نداشت و تا مدتی گمان می کردی دکوپاژ وظیفه فیلمبردار است و او باید لنز، قاب و زاویه دوربین را مشخص کند. شاید چون به این سیستم در ۹۰ شبی های تلویزیون عادت داشتی. جایی که کارگردانی یعنی بازیگردانی و نه بیان داستان با دوربین.

ولی قبول کن که سینما یک کمی فرق می کند و باید کمی دقیق تر باشیم. در آن مقطع، تصمیم ما می توانست تغییر کارگردان باشد یا کمک به او برای به انجام رساندن کار که با مشورت با گروه، راه دوم را انتخاب کردیم. البته شاید به روی تو نیاوردیم. از تدوین گر فیلم که در مراحل کوتاه کردن فیلمنامه و انتخاب عوامل مشارکت داشت، خواستیم به لحاظ فنی بر کار نظارت داشته باشد و اگر به خاطر داشته باشی برخی راش های گرفته شده را تکرار کردیم چون ازنظر فنی قابل قبول نبود و این هزینه ی مضاعف برای تهیه کننده داشت. تهیه کننده ای که به اعتراف خودت هنگام فیلمبرداری امکانات بی نظیری در اختیارت قرار داده بود و گروهی که از همه نظر تو را حمایت می کردند و تو حتما ً باید به یاد بیاوری که فیلم چگونه ساخته شد. به عنوان مثال به یادت می آورم که سکانس های لواسان را چطور گرفتیم و به خصوص موقع فیلمبرداری سکانس والیبال که تو حضور نداشتی و رفته بودی تخمه ی آفتابگردان بخری!!

رامبد عزیز

همانطور که حتما ًمی دانی مرحله ی پس از فیلمبرداری(پس تولید) بخشی از کارگردانی است که بسیار مهم است. تو در این زمان هم حتی لحظه ای حضور نداشتی و تمام مراحل تدوین، صداگذاری، میکس، ساخت موسیقی و لابراتوار بدون تو انجام شد چون مشغول یکی از همان ۹۰ شبی ها بودی به طوری که همه ی عوامل فیلم از بازیگران گرفته تا دستیاران بسیار بیشتر از تو پیگیر فیلم بودند و واقعا ًمشخص نبود که به سرنوشت این فیلم بی علاقه ای یا این شیوه ی معمول تو در فیلمسازی است.

رامبد عزیز

احتمالاً شبی که فیلم آماده شده را برای اولین بار در جشنواره دیدی؛ دچار احساسات مختلف شدی. از بعضی قسمت ها خوشت آمد و خندیدی و بعضی قسمت ها هم تو را متعجب کرد. سکانس هایی که نبود یا کوتاه شده بود و موسیقی که برای صحنه ای خاص ساخته شده بود و آن را تغییر می داد و حتی تیتراژ فیلم، که تو آن را ندیده بودی و تو را غافلگیر می کرد.

با خودت فکر کن آیا این عکس العمل طبیعی یک کارگردان در اولین نمایش فیلمش است؟ یا او باید به همه چیز اشراف داشته باشد چون همه چیز در ذهن او شکل گرفته همانطور که خودت در مصاحبه ات گفتی!!

می توانی نگاهی هم به بهروز افخمی بیندازی که برای دستکاری در فیلمش در مرحله صداگذاری چه الم شنگه ای به راه انداخت و کمی بیاموزی.

حال فیلم با توفیق نسبی رو به رو شده است و بحمدالله پس از مدت ها توانستیم تو را ببینیم که در تریبون های مختلف به وفور حاضر می شوی و در توصیف چگونگی ساخت فیلم صحبت می کنی، ظاهرا ًچگونگی ساخت آن را خوب به یاد نمی آوری ولی من می توانم با نشان دادن فیلم های پشت صحنه کمکت کنم تا یادت بیاید که فیلم چگونه و توسط چه کسانی ساخته شد.

رامبد جان

دزدی فقط از دیوار مردم بالا رفتن نیست. مصادره حاصل زحمات دیگران هم هست، نفهمیدن کپی رایت هم هست و ما از همین نفهمیدن ها ضربه می خوریم و اخلاق را از دست می دهیم. وقتی با دیگران درست رفتار نمی کنیم و حق دیگران را ضایع می کنیم. تو هنوز آینده را پیش رو داری و حتما ًراضی نیستی که دیگران هم با تو چنین کنند و فرزندت در دانشگاهی درس بخواند که تحقیق و پایان نامه اش را بدون ذکر ماخذ به نام خودشان چاپ کنند، به خاطر خودت، فرزندت و آینده ی سینما کمی فکر کن.

دوستدار تو منیژه حکمت.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 208]