واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: افتتاحيه اى به وسعت تاريخ چين
همه چيز همان گونه بود كه انتظارش مى رفت. استاديوم «آشيانه پرنده» بهترين ميزبان مراسم افتتاحيه تاريخ المپيك لقب گرفت تا پكن از اين آزمون بزرگ و مورد توجه ملت ها موفق بيرون بيايد. ساعت ۸ و ۸ دقيقه و ۸ ثانيه روز ۸ ماه ۸ و سال ۸ مشعل بزرگترين رخداد ورزشى جهان روشن شد تا چينى ها قدرت اقتصادى را در كنار فرهنگ غنى و سنت هاى جالب و دوست داشتنى شان به نمايش بگذارند. بيست و نهمين المپيك به طرز شگفت آور و جالب توجهى با آموزه هاى حركات موزون و برنامه هاى بى نقص پيوند خورد، مخصوصاً ابتداى مراسم با هنرنمايى طبال هاى چينى كه مو را بر اندام هر بيننده اى سيخ مى كرد و اين پرسش را در ذهن بيننده ايجاد مى كرد كه هماهنگى و برنامه ريزى اين افتتاحيه چه ميزان وقت و انرژى را از برگزاركنندگانش گرفته است؟ انفجارها و نورافشانى هايى كه آسمان پكن را شبيه به بهشت نورها كرده بود و ويژه برنامه هايى كه چين براى آغاز ترتيب داده بود، به جايى رسيد كه «ژاك روگ» رئيس كميته ملى المپيك به هيجان بيايد و نظرش را اينگونه به تماشاگرانى كه كيپ تا كيپ استاديوم «آشيانه پرنده» را به اشغال خود درآورده بودند، بيان كند: «يك دنيا، يك رؤيا. اين چيزى است كه امشب با آن روبرو هستيم.» ديگر كمتر كسى به سياست مى انديشد و بحث ها و جنجال هاى سياسى را در ورزش دخيل مى داند. روح المپيك از همان روزى كه در آتن شكل گرفت بر پايه صلح و دوستى آغاز به كار كرد و مودت و همبستگى مردمان جهان را آرزو كرد. بى جهت نيست شاخه زيتون هنوز هم به عنوان نماد صلح جهانى محسوب مى شود و اولين بار به جاى مدال هاى رنگارنگ، حلقه هاى زيتون بر سر پيروزمندان قرار داده مى شود. امروز البته هنوز هم آمريكا مى خواهد سياسى عمل كند و به جاى اينكه پرچمدار كشورش را به «داراتورس» شناگر ۴۱ ساله اى كه پنجمين المپيك را تجربه مى كند بسپارد و يا «فلپس» شناگر نابغه آمريكايى در طلايه كاروان حركت كند، پرچم را به لوپز لومونگى مى سپارد كه همان ورزشكارى است كه در دوى ۱۵۰۰ متر و براى صعود به المپيك در رده سوم قرار گرفت (!) اما آمريكايى ها با نگاهى سياسى چنين تصميمى را به مرحله اجرا درآوردند و از او كه پناهنده اى به آمريكا است( به خاطر درگيرى هاى اخير دارفور و منطقه اى كه سياست چينى ها، خشم آمريكايى ها را موجب شده) استفاده كردند تا پاسخى سياسى در محيطى ورزشى بدهند... اما روح المپيك مى خواهد كشورها به خاطر ورزش خصومت ها را كنار بگذارند و مرزها را فراموش كنند و در كنار هم بودن و با هم بودن را تجربه نمايند اما مراسم افتتاحيه، سوپرايزى بزرگ براى ايرانيان داشت؛ اول از همه پخش مستقيم مراسم از صدا و سيما كه حرف و حديث هاى فراوانى را به همراه داشت و موجبات خوشحالى مردم ايران را فراهم كرد. كلاً سازمان صدا و سيما در اين چند سال سياست مناسبى را در دستور كار قرار داده و به سليقه جامعه اهميت مى دهد، هر چند قطع و وصل هاى سانسورچى ها تا حدودى از تب و تاب بينندگان كاست اما براى اولين بار در تاريخ انقلاب، صدا و سيما مراسم افتتاحيه را براى مردم ايران پخش كرد تا آنها نيز از آخرين برنامه و اتفاقات ورزشى جهان بى خبر نباشند. موضوع دوم پرچمدارى «هما حسينى» نماينده زن ورزش ايران در كاروان اعزامى بود كه ابتدا اعتراض برخى از محافل را برانگيخت اما بازتاب مثبت فراوانى در خارج از مرزهاى ايران داشت و گزارشات مختلفى در اين مورد گرفته شد اما نكته جالب سوم «خوش پوشى» كاروان اعزامى ايران به المپيك بود كه واقعاً بسيارى از ايرانيان را شگفت زده كرد. وقتى نوبت به كاروان اعزامى ايران رسيد تا در استاديوم «آشيانه پرنده» رژه بروند، بزرگترين سوپرايز اتفاق افتاد و كاروانى به رنگ سبز و شلوار سپيد چشم ها را متوجه خود كرد. اين براى اولين بار بود كه كاروان اعزامى ايران تا اين حد «خوش تيپ» به نظر مى آمد و بايد به سازمان ورزش و كميته ملى المپيك براى اين حسن سليقه و انتخاب تبريك گفت. رنگ سبز كه برگرفته از پرچم ايران است، نماد آرامش و دوستى است و ر نگ سپيد كه در پرچم كشورمان موجود است، نشانه صلح، صفا و صميميت مى باشد كه ايران با استفاده از اين ۲ رنگ پيام «ويژه» خود را در المپيك به جهانيان اعلام كرد.
•••
المپيك عرصه نبرد و كسب عنوان است. همه ورزشكاران از هر كشور بزرگ و كوچكى مى آيند تا با كسب مدال هاى رنگارنگ، از خود نامى در تاريخ بشريت ثبت كنند. وقتى شكست هاى نااميدكننده ورزشكاران ايرانى را مى بينيم، با تعجب از زبان مجريان مى شنويم كه مهم حضور در المپيك است و اينگونه مى خواهند به گونه اى از زهر تلخ شكست ها بكاهند اما بهتر است بدانند مردم ايران از هر جهت در اين باره توجيه هستند و اعلام چنين اظهارنظرهايى به هيچ عنوان از رسانه ملى پسنديده نيست. ضعف ساختارى و زيربنايى ورزش ايران در چنين عرصه هايى است كه نمايان مى شود و بايد براى قهرمانى تلاش بيشتر و مستمرترى داشت. المپيك آوردگاه جهانى براى همه ورزشكاران است. هر كه بيشتر عرق ريخته باشد و سختى هاى بسيارى را تحمل كند، موفق خواهد شد.
پنجشنبه 24 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابرار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 376]