واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: دیالیز(تراکافت) (به انگلیسی: dialysis) فرایندی است که در آن ترکیب مواد حل شونده در یک محلول با در معرض قرار گرفتن با محلول دیگر که از طریق غشای نیمه تراوا از هم جدا شدهاند، تغییر میکند. مولکولهای آب و مواد با وزن مولکولی کم میتوانند از منافذ غشا عبور کرده ولی مواد با وزن مولکولی زیاد مانند پروتئینها نمیتوانند عبور کنند. دیالیز در تصفیه خون بیماران دچار نارسایی کلیه استفاده میشود.
دید کلی
دیالیز(تراکافت) در مبتلایان به [نارسایی حاد کلیه]وقتی سطح نیتروژن اوره سرم (BUN) آنها به ۱۰۰ - ۷۰ میلیگرم در دسیلیتر میرسد. یا هنگامی که کلیرانس کراتینین آنها به کمتر از ۲۰ - ۱۵ میلیلیتر در دقیقه کاهش مییابد، شروع میشود. به مجموعه نشانهها و علایمی که به علت آثار سمی افزایش مواد نیتروژنی و دیگر مواد زاید در خون ایجاد میشود، سندرم اورمی]] گویند. وضعیت عقلانی و روانی این بیماران تغییر میکند و عاقبت دچار گیجی شده و نهایتا به اغما میروند. سندرم اورمی هنگامی قابل پیش بینی است که کلیرانس کراتینین از ۱۰ میلیلیتر در دقیقه به ازای ۱٫۷۳ متر مربع سطح بدن کمتر شود.
در دیالیز(تراکافت) انتخاب روش درمانی از بین همودیالیز، دیالیز صفاقی و یا دیالیز پیوسته آهسته صورت میگیرد. همودیالیز شایعترین روش مورد استفاده در درمان نارسایی کلیهاست. همودیالیز نسبت به روشهای دیگر باعث ایجاد تغییرات سریعتری در سطح پلاسمایی مواد حل شونده و برداشت سریعتر آب اضافی تجمع یافته در بدن میشود. دیالیز صفاقی نسبت به همودیالیز در خروج مواد حل شونده خون ۸/۱ و در خارج کردن آب اضافی بدن ۴/۱ کارآیی دارد ولی میتواند بطور مستمر ۲۴ ساعته مورد استفاده قرار گیرد. روشهای پیوسته آهسته برتری آن پایداری بیشتر وضعیت همودینامیک بیمار است و نقطه ضعف آن ارائه آموزش خاص به پرستاران و گرانی آن است.
[ویرایش] روش همودیالیز
همودیالیز شایعترین روش درمان جایگزین کلیه در بیماران کلیوی است. در این روش خونی که از یک مسیر عروقی ثابت یا موقتی بدست میآید با سرعت ۳۰۰ میلی لیتر در دقیقه یا بیشتر به درون مویرگهایی که از غشاهای نیمه مصنوعی ساخته شدهاند، پمپ میگردد. در سمت مقابل، مایع دیالیز که حاوی کلراید سدیم، بیکربنات و غلظتهای مختلفی از پتاسیم است، حرکت میکند.
انتشار از طریق غشا این امکان را فراهم میآورد که مواد دارای وزن مولکولی کم مثل اوره بر اساس شیب غلظت از سمت خون به سمت مایع دیالیز حرکت کنند. به همین ترتیب بیکربنات به سمت پلاسما انتشار مییابد. خارج کردن آب اضافی به کمک اولترافیلتراسیون صورت میگیرد که این امر به فشار هیدرواستاتیک دو غشا بستگی دارد. بطور متوسط هر بیمار به ۴ ساعت دیالیز به صورت سه بار در هفته نیاز دارد تا به حد کلیرانس کراتینین بیش از ۱۴۰ لیتر در هفته برسد.
[ویرایش] ابزار همودیالیز
صافی (Dialyzer) جعبه یا لولهای است که دارای چهار دریچهاست. دو دریچه در تماس با خون و دو دریچه در تماس با محلول است. این دو قسمت توسط غشای نیم تراوا از هم جدا میشوند. جنس غشاها از سلولز یا سلولز مصنوعی است.
آب بیماران در هر جلسه در معرض ۱۲۰ لیتر آب قرار میگیرند. همه مواد با وزن مولکولی کوچک موجود در آب قابلیت دسترسی به جریان خون بیمار را دارند، درست مثل زمانی میماند که این مواد از طریق وریدی به بدن بیمار وارد شوند. به همین دلیل خالص کردن آب مصرفی در دیالیز که کنترل شده باشد از اهمیت زیادی برخوردار است.
محلول دیالیز محلول دیالیز شامل سدیم، [ذذدببلتبل[پتاسیم]]، منیزیم، کلر، استات، بیکربنات و دکستروز است. PH این محلول حدود ۷٫۳ - ۷٫۱ است.
ماشین دیالیز ماشینهای مدرن دیالیز شامل پمپ خون، سیستم انتقال محلول دیالیز و نمایشگرهای ایمنی مناسب هستند
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت رسیک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 438]