واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: آلزهایمر
بیماری استثنائی پوست مغز
در ماه نوامبر 1906 در سی هفتمین جلسه کلینیک روانپزشکان سلطنتی در مونیخ آلمان Alois Alzheimer معاون ریاست کلینیک سخنرانی داشت که موضوع آن " بیماری استثنائی پوست مغز " بود. این گزارش با استقبال کمی مواجه شد و در مدت سخنرانی هیچکس خودش را برای بحث و گفتگو معرفی نکرد.
داستان این بیماری همینطور آرام وبی صدا آغاز شد ، و در عرض 100 سال تبدیل به یکی از بزرگترین مشکلات علم پزشکی ، اجتماعی وسیاسی جوامع امروزی گردید .
در حقیقت اصل قضیه درست 5 سال قبل از این سمینار در فرانکفورت آغاز می شود ، آن زمان دکتر آلیاس آلزهایمر بعنوان دکتر ارشد در مرکز بیماران روانی و اپی لپسی یک کلینیک درن آن زمان کار می کرد ، در این کلینیک بر خلاف سایر بیمارستانهای آن زمان که رسم بود این نوع بیماران را با جلیقه های مخصوص می بستند ویا در اطاقهائی به تنهائی بستری می کردند، بیماران در این کلینیک مورد مراقبت های ویژه ای نظیر" حمام آرامش" قرار می گرفتند .
در روز 6 نوامبر 1901 یک بیماری را مورد معاینه قرار داد بنام Augusta Deter در بر خورد اول نام بیمار را می پرسد و او می گوید: Augusta دکتر می پرسد نام فامیل شما چیست ؟
ولی بیمار مجدداً می گوید: Augusta و در جواب اینکه چه نامی شوهر شما دارد؟ او باز می
گوید : فکر می کنم Augusta پاسخ او در مقابل این سئوال که آیا ازدواج کرده است ؟می گوید:
با آگوستا . د رپاسخ اینکه آدرسش کجاست او می گوید: همه جا، اینجا ، آنجا ، سپس دکتر آلزهایمر از بیمار می خواهد که تا عدد هشت را روی کاغذ بنویسد ،ولی این بیمار51 ساله به جای اعداد فقط نام خودش یعنی آگوستا را می نویسد ، و زیر لب تکرار می کند:
" من خودم راگم کرده ام" بعدها دکتر آلزهایمر در یادداشتهایش در مورد خانم آگوستا می نویسد "که علائم این بیماری به هیچ بیماری که تا کنون شناخته شده شباهت ندارد" . علائم آن ابتدا با حسادت زیادی نسبت به شوهرش آغاز شده و حدود 4 سال ونیم طول می کشد تا خانم آگوستا فوت می کند. در طول بیماری او دچار سردرگمی عمیقی می شود به حدی که از موقعیت خوش کاملاً بی خبر بوده یعنی او بیشتر حافظه اش را از دست داده بوده او اغلب فریاد می زد وقادر نبوده حرف اطرافیان را بفهمد ویا خودش با دیگران صحبتی بکند . وقتیکه خانم آگوستا در نهم آپریل 1906 فوت می کند دکتر آلزهایمر مغز او را مورد تحقیق قرار می دهد ، او یک روانپزشکی بود که به بیولوژی علاقه زیادی داشت و مطمئن بود که بیماریهای روانی حتماً ریشه جسمانی دارند ، بهمین دلیل تمام لایه های مغز کوچک شده خانم آگوستا را مورد بررسی قرار می دهد.
او زیر میکروسکوپ ماده بخصوصی را کشف کرد که روی سراسر سلولهای بیرونی پوست مغز بیمار پخش شده بود .
این ماده همان Beta-Amyloid-Plaques معروف است که دکتر آلزهایمر کشف کرد .این همان ماده ای است که امروزه آنرا مسئول نابودی بمرور بافت مغز می شناسند و بهمین دلیل این بیماری را آلزهایمر می نامند.
نام Morbus Alzheimer را حتی ر ئیس دکتر آلزهایمر در سال 1909 در دفتر روان درمانی خودش برای این بیماری نوشته بوده است . با اینهمه دهها سال هیچکس علاقه ای به علائم این بیماری که خیلی با دقت نوشته شده بود نشان نمی داد، و علت آن این بود که تجزیه تحلیل روانی طرفداران زیادی یافته بود دیگر کسی به ریشه های بیولوژی بیماری های روانی توجهی نداشت. تا بالاخره در سال 1960 توجه به بیماری آلزهایمر ظاهر شد ، خصوصاً بعلت افزایش روز افزون این بیماری .
آمار مبتلایان به این بیماری در ایران درست مشخص نیست ولی در کشور آلمان که جمعیتی معادل 80میلیون نفر دارد امروزه یک میلیون و400 هزار نفر مبتلا به آلزهایمر هستند . پزشکان معتقدند که طی 20 سال آینده شاید این آمار دو برابر شود ، بهمین دلیل هم متخصصین با تمام انرژی بدنبال تحقیق و یافت دارو های موثر برای این بیماری هستند . یکی از امید ها کشف آمپولی است که مانع نابودی سلولهای پوسته مغز شود . منبع:
--------------------------------------------------------------------------------
فرمیسک2009-Sep-24, 13:08
چگونگی مراقبت از بیماران مبتلا به آلزهایمر
اگر در خانواده شما افراد سالمند ی زندگی می کنند که محبوب و مورد احترام شما هستند ممکن است گاه در مورد آنها نگران و دچار تردید شوید که فراموشکاری یا اختلال حافظه آنها مربوط به بیماری است یا نه ؟
آلزایمر شایع ترین نوع دمانس «زوال عقل در سنین پیری» است. در این بیماری تحلیل رفتن و کاهش تدریجی بافت مغز باعث زوال عملکرد و توانایی عقلانی می شود.
آلزایمر با توانایی فکر کردن ،استدلال و ارتباط اجتماعی فرد رابطه دارد و می تواند منجر به ناتوانی او در مراقبت از خود شود. تصور این که شما یا یکی از افراد خانواده تان دچار این بیماری شوید می تواند نگران کننده باشد.
اما یکی از بهترین راه های رفع این نگرانی، داشتن اطلاعات در مورد بیماری است . انجمن آلزایمر یک مرکز جهانی دارد که با استفاده از اینترنت قابل دسترسی برای همه است . در این سایت در باره بیماری و آخرین تحقیقات مربوط به آن اطلاعات کامل موجود است. علاوه بر این مجموعه ای از تست های ساده قابل دستیابی است که می تواند علایم اولیه و هشدار دهنده را مشخص کند. با وجود این تشخیص آلزایمر تنها با مشاهده علایم اختصاصی و بررسی دقیق بیمار توسط پزشک انجام می شود.
آلزایمر با بالا رفتن سن بیشتر بروز می کند. در حدود یک پنجم افراد بالای هشتاد سال و حدود هفت درصد افراد بالای شصت و پنج سال در معرض خطر آلزایمر هستند.
مراقبت از بیمار مبتلا به آلزایمر
میزان و نوع مراقبت از بیمار بسته به موقعیت بیمار و شدت بیماری او متفاوت خواهد بود. در بعضی مراحل برای جلوگیری از وابستگی بیمار تنها نظارت بر رفتارها و کنترل شرایط محیط او برای مراقبت کافی است. اما در مراحل نهایی که بیمار حدود خود و کنترل وظایف و فعالیت های معمولش را از دست داده است، مراقبت دقیق و اصولی مورد نیاز است. فراموشی غالباً برای بیمار مشکلاتی فراوانی را ایجاد می کند. فراموشی در هنگام آشپزی می تواند منجر به آتش سوزی و سوختگی شود. فراموشی در پیدا کردن آدرس و زمان مراجعه به خانه یا محل دیگر می تواند باعث گم شدن فرد شود. بنابراین مراقبت از این بیمار گاهی با مشکلات زیادی همراه است و شاید هرکسی از عهده مراقبت از چنین بیمارانی برنیاید. در اغلب مجامع پیشرفته حمایت های مالی ، اجتماعی و منابع آگاهی برای مراقبت در دسترس هستند که می توانند نیازهای اقتصادی و اجتماعی خانواده ها را بخصوص اگر فرد بیمار، نان آور خانه باشد برطرف کنند. ضمن این که اطلاعات و آگاهی افراد خانواده را در زمینه مراقبت و حمایت از فرد بیمار فراهم نمایند. اما باقی ماندن فرد در خانه و مراقبت از او توسط افراد خانواده و فرزندان می تواند بعضی از مسائل و آشفتگی های روانی بیمار را کاهش دهد و او را با نزدیکانش مرتبط سازد.
نشانه های احتمالی برای پیش بینی بیماری
آیا واقعاً نشانه هایی هست که بتوان قبل از بروز علایم واقعی بیماری، احتمال خطر را پیش بینی کرد؟ تحقیقات نشان می دهد که بعضی از نشانه ها می تواند قبل از بروز آلزایمر تظاهر کند مثل :
از دست رفتن حس بویایی: کاهش توانایی در تعیین و تشخیص بوها قبل از کاهش حافظه ایجاد می شود. مطالعه نشان می دهد آسیب عصب ناحیه بویایی مغز که مخصوص کنترل حس بویایی است قبل از آسیب حافظه دیده شده است .
اختلال فضای بینایی: به دلیل نرسیدن خون کافی و آسیب عصبی در ناحیه بینایی مغز یک نشانه زودرس دیگر، اشکال در اطلاعات بینایی است. این مسئله با ناتوانی در دنبال کردن و یادآوری جهات بینایی یا کپی کردن و نقاشی کردن تصاویری که فرد آنها را دیده، همراه است.
کاهش شنوایی: مطالعه روی بیماران مبتلا به آلزایمر در دانشگاه فلوریدای جنوبی نشان می دهد که 49 تا 52 درصد بیماران کاهش شنوایی داشتند.
اثر انگشت غیر طبیعی : وجود اثر انگشت غیر طبیعی در بیش از 75 درصد بیماران مبتلا به آلزایمر نشان می دهد که نوعی استعداد ژنتیک در ابتلا به این بیماری و سایر انواع دمانس ها هست .
افسردگی : تقریباً 50 درصد بیماران مبتلا به آلزایمر قبل از بروز تغییرات شخصیتی در آنها، افسردگی را تجربه کرده اند. وجود این نشانه ها در تمام افراد صرفا به معنای ابتلای قطعی آنها به بیماری نیست بلکه می تواند راهنمایی باشد تا در صورت وجود علائم واقعی بیماری بخصوص در سنین بالا، با درنظر گرفتن احتمال ابتلا به بیماری و زوال عقل، فرد را تحت نظارت و مراقبت دقیق قرار داده و از ایجاد خطر و عوارض جدی بیماری برای او و مراقبت کنندگانش جلوگیری به عمل آورد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت رسیک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 134]