اعتماد به نفس چيست؟

واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: اعتماد به نفس چيست؟
آيا تا به حال به ارزش واقعي خود فكر كرده ايد؟ چه اندازه به خود احترام مي گذاريد؟ در مواجهه با مشكلا ت چگونه بر خورد مي كنيد؟
با قدرت و قوت رفتار مي كنيد يا ضعف و انفعال؟
اصولا با شكست چگونه روبرو مي شويد؟ خود را مقصر مي دانيد و به سرزنش و ملا مت خود مي پردازيد، يا شكست را به عنوان واقعيتي از زندگي مي پذيريد؟ در مقايسه خود با ديگران چه حالتي به شما دست مي دهد؟
خانواده، مدرسه، دوستان چه تصوري از شما دارند؟ شما را فردي موفق مي دانند يا سست و بي اراده؟
حتما مي پرسيد طرح اين سوال ها، بيانگر چه مو ضوعي است؟بله، درست حدس زديد، اعتماد به نفس مساله اي است كه هر روز با آن مواجهيم و فردي كه اعتماد به نفس دارد، خود را شايسته مي داند و شايستگي، ويژگي عام شخصيت اوست، اين نگرش مقطعي و زود گذر نيست.
احساس خود باوري، توانايي و دريافت واقع بينانه از خويش، جزو امتيازات شخص محسوب مي گردد، و از حالت نااميدي و ياس وهمچنين داشتن تصور نادرستي از قابليت ها جلوگيري مي كند، وي هرگز مدعي نيست كه تمام قابليت هاي بالفعل را داراست، بلكه راه وصول را براي خود هموار و باز مي بيند.
كسي كه به خودش احترام بگذارد و نفس خويش را گرامي شمارد و خود را با تمام نقص ها و ضعف ها به حساب آورد، به خود اعتماد داشته، گرفتار خود پنداره منفي نمي گردد و هيچ گاه زنداني خيالا ت نمي شود، اما شخصي كه تصور نادرستي از خويش دارد و گرفتار پندارهاي خيالي است، به گونه اي كه در تحصيل، روابط اجتماعي، سياسي، خانوادگي، اقتصادي و ... خود را بسيار مقبول و شايسته معرفي مي كند و به دنبال شخصيتي كاذب و دروغين است، چون زمينه و توان رسيدن به اين آرزوهاي مطلوب برايش فراهم نيست، همواره ياس و نااميدي را تجربه مي كند و دچار افسردگي مي شود.
عاقبت افرادي كه چنين تصوري از خود دارند، جز انزوا و محدود نمودن خويش، براي پوشش وضعيت دروغين يا فعاليت هاي رياكارانه چه مي تواند باشد؟
به تعبير يكي از روان شناسان مشهور: «خود پنداره كاذب، همانند گنجي است كه در وسط آن ديناميت كار گذاشته شده است و ما يه تخريب و ويراني خواهد شد.»
فرد متكي به نفس، چون شناخت درستي از خود دارد و نقاط ضعف و قوت خود را مي داند، براي رفع نقص ها تلا ش بيشتري مي كند و هرگز احساس كوچكي و حقارت نخواهد كرد.
در قرآن كريم و روايات اهل بيت تاكيد زيادي بر احترام به خويشتن و عزيز شمردن آن شده است، تاجايي كه عزت نفس، مايه كرامت و بزرگي بر شمرده شده و خود كم بيني، مايه هلا كت و سقوط انسان معرفي شده است.
پس از توضيح اجمالي پيرامون اعتماد به نفس، به بررسي راه هاي نيل به آن مي پردازيم و ويژگي هايي را كه اعتماد به نفس به ارمغان مي آورد برمي شماريم:
استقلا ل عمل: افراد برخوردار از اعتماد به نفس، در اعمال خويش مستقل عمل مي كنند و از هرگونه وابستگي به ديگران دوري مي جويند، آن ها در انجام اعمال فردي و اجتماعي به توانايي هاي خويش تكيه مي كنند و با توجه به استعدادهاي خود، وارد ميدان عمل مي گردند، اين بدان معنا نيست كه فرد از مشاركت و مشاوره با ديگران سرباز مي زند، بلكه در كنار هم فكري و مشاركت، استقلا ل خوش را حفظ كرده و زير چتر ديگران زندگي نمي كند.
مسووليت پذيري: فرد داراي اعتماد به نفس، مسووليت خود را با اطمينان كامل مي پذيرد و از هرگونه ضعف و سستي دوري مي جويد، او همچنان كه سعي در ارائه نقش مثبتي دارد، تكاليف فردي، خانوادگي و اجتماعي خود را به نحو مطلوب انجام مي دهد.
پيشرفت گرا: انسان مثبت گرا و داراي اعتماد به نفس، درصدد پيشرفت و افزايش قابليت ها و توانايي هاي خويش است و براي رسيدن به جايگاه برتر، تلا ش و كوشش مي كند.
جديت و سخت كوشي: اين امتياز سبب ايجاد روحيه تلا ش پيگيري و مقاومت در انسان مي شود و فرد را از بي ارادگي و سست عنصري نجات مي دهد.
پذيرش ناكامي ها: آگاهي از محدوديت ها و واقعيت هاي موجود مي تواند تصويري واقع بينانه به انسان ارائه كند، اگرچه با شناخت توانايي ها مي توان در كسب موفقيت روزافزون گام برداشت، اما قبول شكست و ناكامي به عنوان يك واقعيت در زندگي به كسب تجربه براي نيل به پيروزي كمك مي كند.
موثر بودن: توانايي تاثيرگذاري بر ديگران، معجزه اعتماد به نفس است.
فرد داراي اعتماد به نفس، چون براي خود حرمت و عزت قائل است، از قله تواناي هاي خويش بالا رفته و با بروز استعدادهاي عالي، ديگران را تحت تاثير و زير نفوذ خويش قرار مي دهد.
روش هاي تقويت
اعتماد به نفس

به طور خلا صه، عوامل تاثيرگذار، در رشد اعتماد به نفس موارد زير است:
ارتباط با خدا: مهمترين روش در كسب اعتماد به نفس، ارتباط با خداوند است، اتكال به خداوند باعث بي نيازي و استقلا ل در شخصيت و عزت نفس فرد مي شود، در واقع انسان در اعتماد به خدا از هر چيزي كه رنگ تعلق و وابستگي به غير خدا داشته باشد، آزاد مي گردد.
شناخت بهتر خويش: شناخت استعدادها و قابليت هاي خويش و درك ارزش هاي انساني، در كسب اعتماد به نفس مفيد است و انسان را از ياس و نااميدي رهانيده و به فردي متكي به خويش و متعهد به خود تبديل مي كند.
تكيه بر توانايي هاي خود: براي كارهاي خود، ارزش قائل شود، در كارهايي كه انجام مي دهد تمركز داشته باشد، بر توانايي هاي خود اصرار بورزد و تا مي تواند با محدوديت هاي اجتناب ناپذير زندگي كنار بيايد.
خطر پذيري: با استفاده مطلوب از تجربيات جديد و نهراسيدن از شكست، روحيه خطرپذيري را در خود باور نمايد.
خود ارزيابي:فرد ياد بگيرد كه اين ارزيابي را به تنهايي انجام دهد و براي جلوگيري از ناراحتي خود به نقطه نظرهاي ديگران توجه نكند، روي احساسات خود تمركز نمايد، اين كار ها باعث تقويت احساس خود برتري شده و اختيار فرد به دست ديگران نمي افتد.

ارزيابي مثبت از خود

نسبت به خود مهربان باشد و شخصيت خويش را با ديد مثبت ارزيابي نمايد، خود را با صفات خوب تفسير كند و به لياقت و شايستگي خويش شك نوزد.
سه شنبه 22 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مردم سالاری]

[مشاهده در: www.mardomsalari.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 223]