اولويت دهي به برنامه هاي اقتصادي زنان

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: اولويت دهي به برنامه هاي اقتصادي زنان

هايدي هارتمن* :- ترجمه: فخري شادفر : در سه ماه آخر انتخابات مقدماتي رياست جمهوري آمريكا، تبليغات وسيعي بر بهبود وضع اقتصادي صورت گرفته است. اگر روند اخير به همين صورت باقي بماند، زنان بيش از مردان در اين انتخابات شركت خواهند كرد به همين دليل هر دو حزب موجود جهت كسب قدرت با چرخش زير كانه اي از تجارت كلان به ايجاد امنيت

اقتصادي - اجتماعي روي آورده اند چراكه براي جذب راي زنان، سخن گفتن از اقتصاد باثبات مورد نياز است. در پژوهش اخير درباره «ناامني اقتصاد آمريكا» بيشترين اختلاف نگرش ميان زنان و مردان مربوط به «تامين اجتماعي» بود. اگرچه نسبت بالايي از هر دو جنس نگران كاهش يا محدود شدن مزاياي تامين اجتماعي بودند اما زنان با هر سطح درآمدي بيشتر احساس نگراني مي كردند حتي زناني با درآمد بالاي خانوادگي (92 هزار دلار و بالاتر) مضطرب بودند. در واقع حتي با اين سطح بالاي درآمد، تبعيض جنسيتي همچنان وجود دارد. تنها 30 درصد مردان با همين سطح درآمد نگران امنيت اجتماعي در آينده بودند (در مقايسه با 53 درصد از زنان) حتي در منطقه اي زنان سفيدپوست به اندازه زنان اقليت دلواپس امنيت اقتصادي خود بودند و با هر سطح درآمدي، 55 درصد زنان سفيدپوست و 58 درصد زنان اقليت نگران موقعيت اقتصادي شان بودند.
چه توضيحي وجود دارد كه «چرا حتي زنان با درآمد بالا، نگران آينده تامين اجتماعي هستند؟» سه واقعيت سخت در وراي طبقه و نژاد باعث اين نگراني اقتصادي زنان مي شود: نخست اينكه زنان داراي بچه هاي متعدد هستند و غالباً بايد تا سن بلوغ آنها را تربيت كنند چه مردان به آنها كمك مالي بكنند يا نكنند. دوم اينكه دستمزد زنان كمتر از مردان است و سوم اينكه زنان طول عمرشان بيشتر از مردان است. اين شرايط زندگي به اين معني است كه زنان تقاضاي بيشتري نسبت به منابع ناياب دارند. آنها مجبورند منابع ناچيز خود را براي ماه ها و سال هاي بيشتري ذخيره كنند البته زنان بسياري به عنوان مثال از خلال ازدواج در درآمد بالاتر مردان سهيم هستند اما نه همه آنها و نه براي تمام دوره بزرگسالي. بسياري از زنان آموخته اند كه ازدواج بليت مطمئني براي امنيت اقتصادي در بلندمدت نيست.
اين واقعيت هاي ناشي از اقتصاد بي ثبات، هميشه زنان را بيشتر از مردان نگران مي كند. نرخ بيكاري تقريباً همواره بالاترين ميزان را براي مادران مجرد داشته است (كه اين بيكاري يا ناشي از اجبار زنان در انتخاب مشاغل محدود است يا ناشي از تبعيض شغلي در بازار كار يا هر دو اين عوامل). در يافته هاي پژوهشي كه روي كارگران آمريكايي در سال 2007 به سفارش بنياد راكفلر انجام شد از هر پنج زن، يك نفر پول كافي براي پرداخت نسخه پزشكي را نداشت از هر هشت زن يك نفر استطاعت بردن فرزندانش به پزشك را نداشت و از هر 14 زن، يك نفر سال قبل را در گرسنگي به سر برده بود. نسبت زناني كه اين سختي ها را تجربه كرده بودند، دو برابر مردان در اين پژوهش بوده است. در هنگامه اين فشارها و نگراني هاي روزانه، 63 درصد زنان نگران پس انداز براي دوران بازنشستگي نيز هستند (از ميان 71 درصد زناني كه تحصيلات متوسطه را به پايان نرسانده اند و حتي 50 درصد زناني كه تحصيلات عالي داشته اند). زنان مي دانند كه تامين اجتماعي سد دفاعي مناسبي براي دوران پيري آنهاست به طوري كه بر اساس تحقيقات، حدود نيمي از زنان بازنشسته (در مقايسه با 38 درصد از مردان بازنشسته) مزاياي تامين اجتماعي را منبع اصلي درآمد خود مي دانند. در ميان مردان كارگر، جايگزين هاي بيشتري براي حقوق بازنشستگي وجود دارد: 61 درصد مردان اذعان داشته اند طرحي براي كار همراه با حقوق در دوره بازنشستگي در ذهن دارند در حالي كه تنها 51 درصد زنان چنين طرح هايي داشته اند. هر دو گروه زنان و مردان سالخورده پس از بحران اقتصادي سال 2001 بيشتر كار مي كنند اما بر اساس داده هاي «دفتر آمار كار»، زنان 55 ساله و بالاتر از سال 1980 تاكنون مشاركت بيشتري در بازار كار داشته اند. در واقع، زنان بالاي 55 سال تنها گروه جمعيتي بودند كه در طول بحران اقتصادي اخير، مشاركت بيشتري در بازار كار پيدا كرده اند.
در مقابل بيشتر مزاياي بازنشستگي كه قبلاً به عنوان كمك هزينه
از كار افتادگي پرداخت مي شد حقوق تامين اجتماعي به صورت ماهانه تا زمان حيات پرداخت مي شود. از آنجايي كه ارزش اين حقوق بايد با سطح زندگي در سراسر عمر ارتقا يابد، با توجه به طول عمر بيشتر زنان، ارزش اين درآمد براي آنها در طول زمان كمتر مي شود. از مزاياي ديگر تامين اجتماعي در كنار وابستگي حياتي درآمد زنان بازنشسته به حقوق تامين اجتماعي، پرداخت حقوق به زناني كه بچه هاي شان را بزرگ مي كنند يا شوهران شان ديگر قادر به كار كردن نيستند يا فوت كرده اند است. در واقع در اين شرايط سازمان بيمه تامين اجتماعي، وظيفه تامين بازماندگان را به عهده مي گيرد. در حال حاضر بيش از سه ميليون كودك آمريكايي تحت پوشش اين سازمان قرار دارند زيرا والدين شان قادر به كار نيستند.
در وراي طبقه و نژاد زنان به تامين اجتماعي متكي هستند به اين دليل برنامه هاي اقتصادي كانديداهاي انتخابات براي زنان در اولويت قرار دارد به همين جهت زنان به خوبي خواهند توانست ميان كانديداهاي كاخ سفيد، سنا و كنگره دست به انتخاب بزنند؛ اينكه كدام يك جهت رفع مشكلات زنان حركت خواهند كرد؟
*از نظريه پردازان برجسته فمينيستي در حوزه مسائل اقتصادي است. وي در حال حاضر، استاد دانشگاه جورج واشنگتن است. هارتمن نويسنده تعداد بي شماري مقاله و كتاب بوده و سخنراني هاي زيادي در مورد زنان، اقتصاد و سياست عمومي داشته است.
منبع انگليسي:
ww.womensmediacenter.com/ex/061608.html
منبع فارسي: www.femschool.com
دوشنبه 21 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 182]