سامان سالور: «ترانه تنهايي تهران» بازتاب فضاي جامعه است اما نقد صريح نيست

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: سامان سالور: «ترانه تنهايي تهران» بازتاب فضاي جامعه است اما نقد صريح نيست

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - سينما

سامان سالور معتقد است: «ترانه تنهايي تهران» بازتاب فضاي جامعه است و شايد اين نوع سينما آيينه‌ي تمام‌نماي جامعه باشد.

به گزارش خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)؛ روز گذشته ـ بيستم مردادماه ـ فيلم سينمايي «ترانه تنهايي تهران»، سومين ساخته‌ي سينمايي سامان سالور از سوي انجمن منتقدان و نويسندگان سينمايي در خانه شهرياران جوان به نمايش درآمد و با حضور كارگردان و برخي از عوامل آن مورد نقد و بررسي قرار گرفت.

سامان سالور كارگردان اين فيلم در اين نشست عنوان كرد: پيش از ساخت اين فيلم، طرح فيلم مستند با عنوان «مردي با آستين كوتاه» درباره‌ي افرادي كه به نصب ماهواره مي‌پردازند نوشته شد و بعدها اين طرح به مرور زمان در ذهنم جان گرفت تا اين‌كه نهايتا به طرح اين فيلم تبديل شد.

وي با بيان اين‌كه براي ساخت اين فيلم، فيلم‌نامه جامع و مدوني تهيه نشده است، تصريح كرد: بيشتر اتفاقات اين فيلم در لحظه شكل مي‌گرفت و در هر لحظه آن‌چه را كه احساس مي‌كردم مناسب است؛ مي‌نوشتم. البته طرح كلي اين فيلم از قبل مشخص بود و پتانسيل عوامل نيز به قدري بالا بود كه كار به خوبي و راحتي پيش رفت.

سالور در ادامه‌ درباره‌ي بيان انتقادي اين فيلم متذكر شد: اين فيلم بيشتر بازتاب فضاي جامعه است و شايد اين نوع سينما، آينه‌ي تمام‌نماي جامعه باشد. من به شخصه اسم آن را نقد صريح نمي‌گذارم، بلكه معتقدم اين فيلم داستان دو انسان است در جامعه‌اي كه به سمت مدرنيته گام برمي‌دارد.

اين كارگردان در مورد تصوير پررنگي كه از برج ميلاد در فيلم وجود دارد نيز توضيح داد: در اين فيلم هدف نمايش خود تهران نبود بلكه قصد داشتيم مدرنيته تهران را به تصوير كشيم و اين‌كه در اين مدرنيته، انسان‌ها چقدر احساس تنهايي مي‌كنند.

سالور، همچنين حضور اين فيلم را در بخش 15 روز با كارگردانان كن، از اتفاقات مهمي دانست كه اين فيلم تجربه كرده است و افزود: به هنگام ساخت فيلم هيچ‌گاه فكر نكردم كه قرار است فيلمي براي جشنواره‌هاي خارجي بسازم و همواره تماشاچي را به طور عام آن در نظر دارم و حتا به تماشاچي ايراني بيشتر مي‌انديشم. اما به دليل برخي مشكلاتي كه بر سر راه اكران اين‌گونه فيلم‌ها در داخل وجود دارد، اين فيلم در خارج از ايران بيشتر ديده شد و در داخل مرزهاي ايران اين‌بار، براي دومين‌بار است كه اين فيلم پخش مي‌شود.

سالور همچنين خاطرنشان كرد: زماني كه فرصت و فضايي براي ديده‌شدن اين‌گونه فيلم‌ها وجود ندارد و فيلم‌هاي خوب ما با يك سينما نمايش خود را آغاز مي‌كنند، شايد راهي جز پيوستن به سينماي بدنه به معناي فعلي آن باقي نماند. با اين‌حال اميدوارم در اين فضا خسته نشويم و يكديگر را نيز خسته نكنيم.

او در پايان صحبت‌هايش نيز در پاسخ به سوالي كه مبني بر وجود شباهت‌هايي ميان «ترانه تنهايي تهران» و آثار كيارستمي مطرح شده بود، خاطرنشان كرد: البته كيارستمي استاد بلامنازع سينماست، اما با اين‌حال، از ابتدا قصد نداشتم فيلمم حالت شبيه‌سازي داشته باشد و اگر شباهتي وجود دارد به دليل تأثيراتي است كه فيلم‌هاي ديگران در ناخودآگاه ما برجاي گذاشته است.

هوشنگ مرادي كرماني، نويسنده هم از حاضران اين نشست، درباره‌ي اين فيلم ديدگاه خود را اينگونه مطرح كرد كه؛ از اين فيلم لذت بردم و فكر مي‌كنم سازندگان جوان اين فيلم از سرمايه‌هاي اين آب و خاك‌ هستند و همين كه تسليم مسايل مبتذل نشده‌اند امري ارزشمند است.

او همچنين به وجود موانع و مشكلات بر سر كارها اشاره كرد و افزود: بايد با همه مسايل و مشكلات كار كرد و دانست به هنگام انجام يك كار، ديگران نيستند كه به فرد كمك كنند، بلكه اين خود اوست كه بايد تلاش كند و ارزش هر كار نيز به لذتي است كه از آن كار مي‌بريد.

من از ديدن اين فيلم لذت بردم و خوشحالم دانشجويان خوبي مانند شما دارم كه اكنون خود به درجه استادي رسيده‌اند.

به گزارش ايسنا، ساسان سالور ـ مدير توليد فيلم ـ مجتبي بيطرفان ـ از بازيگران فيلم ـ و تورج اصلاني ـ فيلم‌بردار ـ از ديگر حاضران اين نشست بودند و كيوان كثيريان ـ منتقد ـ هم اداره اين نشست را برعهده داشت.

گفتني است: اين فيلم كه در جشنواره كن 2008 نيز در بخش «دو هفته كارگردانان» حضور داشت، درباره بهروز است كه سابقا در جنگ بيسيمچي بوده است و به همراه پسرخاله‌اش حميد كه مهندس مخابرات و بيكار است، اكنون در تهران مشغول نصب آنتن‌هاي ماهواره‌اند.

انتهاي پيام
دوشنبه 21 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 365]