واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: خانواده سبز: دانشگاه «رگنسبورگ» در روز دوازدهم سپتامبر، مملو از جمعيتي است كه در انتظار شنيدن سخنان رهبر ديني خود، «پاپ بنديكت شانزدهم» هستند. وي در حالي كه رابطهاي ميان عقل و ايمان را محور بحث خويش قرار داده است، به ناگاه و در ميان حيرت ديگران، مسئله «جهاد» را مطرح كرده و اقدام به بازگويي خاطرهاي ميكند. وي كه به دليل زيركي خاص خود به بالاترين مقام ديني در ميان كاتوليك مسيحيهاي جهان رسيده است، سخنان خود را به نقل از «مانوئل دوم»، امپراتور بيزانس در پاسخ به يك عالم مسلمان ايراني ميآورد و ميگويد:« به من نشان ده كه محمد چه چيز جديدي ارائه داده است، و تو تنها چيز بد و غير انساني خواهي يافت، همانند اين كه او حكم كرده ايماني را كه او وعظ كرده است، بايد با شمشير گسترش داد». پاپ استدلال امپراتور بيزانس را نيز به عنوان دليلي محكمهپسند براي سخنان خود نقل ميكند كه گفته بود:« خداوندا به خونريزي خشنود نيست و رفتار غيرعقلاني با ماهيت وجودي خداوند در تعارض است. ايمان يك ميوه روح است و نه جسم. بنابراين اگركسي بخواهد ديگري را به سوي ايمان هدايت كند، بايد از اين توان خود بهره گيرد كه به نيكي سخن گويد و به حق بيانديشد و نه ابزار خشونت و تهديد... براي قانع ساختن يك روح عقلاني نياز به دست سنگين نيست، نياز به ابزار ضرب و شتم و هر وسيلهاي ديگري براي تهديد به مرگ كسي نيست». پاپ در حالي اين سخنان را مطرح كرد كه در ذهن خود نميتوانست خاطرات فجايع هموطنش كه در چند صد كيلومتري محل تولد او به دنيا آمده بود را از خاطر خود خارج سازد. آيا پاپ در آن لحظات، توانسته بود پاسخي بر اين معما بيابد كه چرا هموطن او، «آدولف هيتلـر» به عنوان يك مسيحي معتقد، ميليونها انسان (از جمله يهوديان) را كشته و بسياري از آنها را در كورههاي آجرپزي سوزاند؟ اما گويا پاپ در آن لحظات، همه خاطرات خود را به دست فراموشي سپرده بود. او حتي به رهبر پيشين خود، «پاپ ژان پل دوم» فقيد كه اينك توانسته بود بر جايگاه او تيكه زند نيز اعتنايي كرد؛ چرا كه اگر پاپ ژان پل دوم زنده بود، هيچگاه به جانشين خود اجازه ايراد چنين سخناني را نميداد. رهبر فقيد كاتوليكهاي جهان در آن دوران كه مصادف با جنگهاي بسياري در جهان بود، تنها به اتحاد ميان اديان ميانديشيد و هر سه اديان توحيدي يهوديت، اسلام و مسيحيت را به يك خداي واحد و ابراهيم متصف ميكرد. البته موضوع پاپ جديد نيز در ابتدا اينچنين نبود؛ چرا كه وي در جاي ديگر بر وحدت بنيادين سه دين ابراهيمي تاكيدي ويژه داشت اما حتي اطرافيان پاپ نيز متوجه آن نشدند كه چرا رهبر ديني و پدر مقدسشان اين چنين اسلام را مورد تاخت و تاز خود قرار ميدهد؛ در حالي كه خاطره «فاشيسم» به عنوان داغي بر پيشاني تاريخ آلمان و از جمله خود پاپ به عنوان يك آلماني مسيحي باقي مانده است. تنها ساعاتي پس از پايان سخنان پاپ در اين دانشگاه، موج انتقادات نسبت به سخنان او آغاز شد. جالب آن بود كه اين اعتراضات تنها محدود به مسلمانان نشد بلكه حتي مخالفان بسياري در دنياي مسيحيت و كشور آلمان پيدا كرد. از يك سو آشوريان، مواضع پاپ را به شدت محكوم كردند و از سوي ديگر افرادي همچون رهبر حزب سبز آلمان نسبت به سخنانش موضع تند و صريحي گرفتند. آشوريها در پيام خود آورند:«اكنون كه زمانه گفتمان است و دادوستد بين اديان در آغاز ظهور اسلام مي تواند نمادي زنده براي گفتمان باشد، دريغ كه نگاه آن جناب به دور از تمدن پويا و پرتحرك است». آنان در ادامه بيانيه خود آوردهاند:«اگر قرار است كه آن زخمهاي كهنه را باز كنيد، طبيعي است تا مسلمانان جهان هم از جنايات جنگجويان صليبي كليساي كاتوليك در قرون وسطي عليه ديگر مسيحيان، مسلمانان و يهوديان بگويند». از سوي ديگر رهبر حزب سبز،«فولكرپيك» اين اظهارات را تلاش پاپ براي برتري دين مسيحيت بر ديگر اديان خواند و گفت:«اظهارت پاپ در خصوص اسلام يك طرفه است و او بايد به وحشيگري كليسا نيز توجه داشته باشد». وي تصريح كرد:«پيروان و مروجان اديان مسيحيت، اسلام و يهوديت بايد در جهت آزادي اديان تلاش كنند، نه اين كه به دنبال برتري دادن يك دين بر اديان ديگر باشند». اين پايان ماجرا نبود؛ چرا كه مسلمانان بسياري از اقصي نقاط جهان مواضع تند وتصريح نسبت به پاپ گرفته و برخي حتي او را وامدار تفكرات صهيونيستي خواندند؛ مسئلهاي كه با توجه به مواضع پاپ چندان دور از ذهن به نظر نميآيد. البته اين براي اولين بار نيست كه پاپ چنين مواضعي را اتخاذ ميكند؛ چرا كه به گزارش بيبيسي، وي بر خلاف سلف خود، پاپ ژان پل دوم، قبل از اين كه به سمت پاپ رهبر كاتوليكهاي جهان منصوب شود، به عنوان فردي محافظهكار در امور الهيات تخصص داشته و به نظر ميرسيد كه با تلاشهاي پاپ ژان پل دوم براي گسترش گفتگوها با دنياي اسلام مخالف بود. وي همچنين در زماني كه به عنوان كاردينال در كليسا مشغول به فعاليت بود؛ با پيوستن تركيه به اتحاديه اروپا مخالفت كرد و گفت:«تركيه به يك دامنه فرهنگي متفاوت تعلق دارد و اگر اين كشور به اتحاديه اروپا بپيوندد، اشتباه بزرگي در روند حركتي تاريخ جهان صورت گرفته است». جالبترين موضع پاپ نسبت به مسلمانان طي چند وقت اخير نيز انتقاد وي از رهبران مسلمان نسبت به ناتواني در آنچه كه وي «افتادن به منجلاب تاريكي بربرسيم جديد» خواند، انتقاد كرد. اين سخنان در حالي است كه گويا پاپ به دليل بالا رفتن سن و سالش، جنگ جهاني اول و دوم و عاملان آنها كه همگي مسيحي بودهاند را فراموش كرده و بربريت را به اسلام نسبت داد. ديروز دو كليسا در كرانه باختري به دليل اظهارت تند پاپ آتش زده شدند وامروز... آيا پاپ با سخنانش دوباره به فكر راه انداختن جنگهاي صليبي است؟! اگر سخنان پاپ از روي عمدي نباشد (كه خود نيز اينچنين گفته است) پس بياييد در مسجد و كليسا براي سلامتي و شفا و دوري از جهالت پاپ دعا كنيم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 217]