بررسي نقش زنان در تاريخ معاصر ايران در آخرين شماره از نشريه «پگاه حوزه»

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: بررسي نقش زنان در تاريخ معاصر ايران در آخرين شماره از نشريه «پگاه حوزه»
گروه انديشه: مقاله «زنان تاريخ معاصر ايران در چهار دهه اخير»، توسط «مرتضي شيرودي» نوشته شده و در آخرين شماره از دو هفته‌نامه «پگاه حوزه» (شماره 236، مرداد‌ماه 1387) منتشر شده است.
به گزارش خبرگزاري قرآني ايران (ايكنا)، توده زنان مسلمان عمده‌ترين تلاش‌ها و اقدامات سياسي تاريخ معاصر ايران را رقم زده‌اند. مقاله حاضر نيز با فرض اين اصل، در صدد پاسخ‌گويي به اين پرسش است كه چرا بيشترين فعاليت سياسي زنان در دهه‌هاي گذشته تاريخ ايران به اين قشر متعلق بوده است؟

بخش نخست اين مقاله در شماره قبلي نشريه تقديم خوانندگان شد، با تبيين چارچوب‌هاي نظري بحث در قالب سه نظريه محافظه‌كارانه، آزادي‌خواهانه و ميانه‌گرايانه، مهم‌ترين كوشش‌ها و مظاهر فعاليت سياسي زنان تاريخ معاصر ايران در دهه‌هاي 40 و 50 را تحليل كرد. تحليل كوشش‌ها و نمودهاي فعاليت سياسي زنان معاصر ايران در دهه‌هاي بعدي را در اين شماره مي‌توانيد بخوانيد.

نتايج چندي از اين مقاله به دست مي‌آيد كه برخي از آن‌ها عبارتند از: از ميان سه نظريه‌اي كه براي تحليل فعاليت‌هاي سياسي اجتماعي زنان و زنان ايران به كار مي‌رود، نظريه آزادي‌خواهانه از قدرت تبيين‌كنندگي افزون‌تري برخوردار است. نظريه‌اي كه بر آن است كه به تشريح و تأييد توانايي زنان در تعيين هرگونه خط مشي سياسي بدون دخالت دولت و يا دخالت اندك حكومت بپردازد و مي‌كوشد ناتواني و يا كم تواني نظام سياسي در قالب‌بندي فعاليت‌هاي سياسي زنان را نشان دهد. به علاوه سعي وافري دارد تا توانايي زنان را براي تغيير الگوهاي رفتاري سياسي اجتماعي به تصوير بكشد.

در تاريخ معاصر ايران همه زنان داراي نقش سياسي اجتماعي‌اند، چه زناني كه براي توسعه ايران نگاه به بيرون دوخته بودند و چه زناني كه به رجل ميهني بي‌كفايت و سرسپرده اميد داشته‌اند و ديگر زنان. ولي با توجه تلاش اين مقاله در رونمايي وقايع تاريخي كه نقش سياسي اجتماعي توده زنان مسلمان در آن روشن است، نقش عمده را بايد به توده زنان مسلمان داد و از اين‌رو است كه بيشترين تحولات تاريخي دهه‌هاي گذشته ايران اغلب رنگ و بوي ديني و مذهبي به خود گرفته است.

البته نمي‌توان و نبايد تأثير آگاهي‌بخش زنان روشنفكر و پشتيباني‌هاي حمايتي زنان دربار را در تلاش سياسي اجتماعي اين دسته از زنان ناديده گرفت، اگرچه اين تأثيرها و حمايت‌ها اندك بوده است. بدين وسيله مقاله حاضر اثبات كرده كه توده زنان مسلمان بيش از ديگر زنان در امور سياسي اجتماعي چهاردهه اخير نقش آفريدند.

با توجه به ايفاي نقش‌هاي مختلفي كه زنان تاكنون برعهده گرفته و آن‌را اغلب با موفقيت پشت سرگذارده اند، ديگر جايي براي گفتن و نوشتن اين‌كه زنان در خانه‌ها بمانند و كار اداره كشور را به مردان بسپارند، باقي نمانده است.

زنان هم اينك مي‌توانند با غرور بگويند كه توانسته‌اند به باور و اعتمادي كه امام‌خميني‌(ره) و مقام معظم رهبري به آنان داشته‌اند، در صحنه عمل پاسخ مثبت داده‌اند. آن‌چه باقي مانده، بحث و جدال در ضرورت حضور و توانايي زنان در اداره امور نيست، بلكه آنان بايد به گذشته بنگرند و با درس و آموزش بيشتر از آن، به آينده بينديشند و به ارتقاي توانايي‌هاي خود بپردازند.

گام نخست در اين راه، تقويت نقاط مثبت گذشته و دور افكندن آسيب‌هايي است كه حضور اجتماعي آ‌نان را با خطر مواجه مي‌سازد، يكي از اين آسيب‌هاي احتمالي، سنگين شدن كفه حضور اجتماعي به زيان وظايف مادري و همسري است، البته آنان توجه دارند راه پشت سر نهاده به دليل اعتماد به نفسي بوده كه انقلاب اسلامي و رهبري آن به آن‌ها داده است و راه باقي مانده را بايد با افزايش اعتماد به نفس به پيش ببرند.

دو هفته‌نامه پگاه حوزه به صاحب‌امتيازي دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم و مديرمسئولي و سردبيري «سيد‌عباس صالحي» و با همكاري شوراي سياست‌گذاري متشكل از «عبدالرضا ايزدپناه» و «احمد ترابي» منتشر مي‌شود و به بهاي 1500 ريال در اختيار علاقه‌مندان قرار مي‌گيرد.
دوشنبه 21 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 370]