تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 16 آبان 1403    احادیث و روایات:  
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1826549963




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

نويسنده: سيدرضا ميرمحمدي اسلام گرايي، پيروز ميدان منازعات سياسي تركيه


واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نويسنده: سيدرضا ميرمحمدي اسلام گرايي، پيروز ميدان منازعات سياسي تركيه
خبرگزاري فارس: سالهاست كه فضاي سياسي تركيه شاهد تقابل و منازعه دامنه دار لائيسم و اسلامگرايي است و در اين ميان لائيك ها همواره تلاش كرده اند تا با استفاده از تمام ابزارهاي فشار قانوني و غير قانوني، فرصت و امكان رشد و قدرت يابي را از جبهه اسلامگرايي سلب كرده و عرصه را بر اين جريان رو به توسعه تنگ سازند.


سالهاست كه فضاي سياسي تركيه شاهد تقابل و منازعه دامنه دار لائيسم و اسلامگرايي است و در اين ميان لائيك ها همواره تلاش كرده اند تا با استفاده از تمام ابزارهاي فشار قانوني و غير قانوني، فرصت و امكان رشد و قدرت يابي را از جبهه اسلامگرايي سلب كرده و عرصه را بر اين جريان رو به توسعه تنگ سازند. اين زور آزمايي سياسي در ماههاي اخير به اوج خود رسيد و با تصاحب كرسي رياست جمهوري توسط حزب عدالت و توسعه كه به نوعي آخرين سنگر اقتدار و حاكميت لائيك ها بود، اين جبهه خود را در آستانه شكستي سنگين از حريف قدرتمند خود ديد و در صدد برآمد تا از آخرين برگه هاي برنده اي كه در دست دارد، استفاده كند.

شكايت دادستان كل تركيه از حزب عدالت و توسعه به دادگاه قانون اساسي اين كشور و درخواست انحلال آن به اتهام نقض اصول لائيسم و ضربه زدن به اين اصل اساسي كه بعد از روي كار آمدن آتاتورك در سال 1923م لباس قداست به تن كرده بود، شايد آخرين تيري بوده باشد كه از سوي لائيك ها به اردوگاه اسلامگرايان پرتاب شد تا بلكه با انحلال اين حزب قدرتمند، كندي يا وقفه اي در جريان پرشتاب اسلامگرايي بوجود آيد. بعد از هفته ها كش و قوس و گمانه زني در عرصه محافل و رسانه هاي سياسي و خبري تركيه و منطقه، بالاخره دو روز پيش درخواست دادستان كل تركيه در جمع 11 نفره قضات دادگاه قانون اساسي اين كشور به راي گذاشته شد و نهايتا تقاضاي انحلال حزب عدالت و توسعه راي نياورد و رد گرديد. بي ترديد اين رويداد مهم در سرنوشت سياسي تركيه نقش قابل توجهي ايفا خواهد كرد و از هم اكنون مي توان ادعا كرد كه راي دادگاه قانون اساسي، اين كشور را در يك جهت و مسير تازه اي از دوران حيات سياسي خود وارد كرد.

نقطه اي كه هم اكنون اسلامگراها در آن قرار گرفته اند عقبه اي 25، 30 ساله دارد و اين جريان براي رسيدن به آن، راهي طولاني و دشوار را پشت سر گذاشته است. در يك تقسيم بندي دوره اي و از يك منظر خاص، شايد بتوان كودتاي ژنرال كنعان اورن در سال 1981م را نقطه آغاز تقابل جدي و ملموس لائيك ها با جريان اسلامگرايي در نظر گرفت.

يك سالي از پيروزي انقلاب اسلامي در ايران و استقرار جمهوري اسلامي به رهبري حضرت امام خميني (ره) در كشورمان نگذشته بود كه دامنه امواج اين رويداد تاريخي از مرزهاي كشور عبور كرد و طنين عدالت محور و حق مدار آن در منطقه انعكاس يافت. بسياري از تحليل گران و آگاهان مسائل سياسي تركيه كودتاي ژنرال اورن را نوعي مقابله پيش گيرانه با تاثيرات غير قابل انكار انقلاب اسلامي در جامعه تركيه قلمداد كرده و آنرا اقدامي در راستاي صيانت از لائيسم در آن كشور ارزيابي كرده اند.

كودتاي ژنرال هاي ارتش تركيه در طي دهه هاي بعد از روي كار آمدن جمهوريت در تركيه به رهبري آتاتورك به يك رويه سياسي - نظامي تبديل شده بود و هر وقت آنان احساس مي كردند اصول لائيسم و ميراث مصطفي كمال پاشا به شكلي زير سئوال رفته و يا در معرض تهديد قرار مي گيرد، با چراغ سبز غرب دست به كودتا زده و حكومتي نظامي را روي كار مي آوردند. در واقع بطور سنتي ژنرال هاي ارتش تركيه خود را حافظ اصول و اركان لائيسم در تركيه به حساب مي آوردند و ابايي از اينكه به راحتي كودتا كرده و بساط دموكراسي را بر هم چينند، نداشتند.

در فرايند و سير تاريخي- سياسي تقابل لائيسم و اسلامگرايي در تركيه، يكي ديگر از فراز ها و نقاط عطف، پيروزي چشم گير حزب اسلامگراي رفاه به رهبري نجم الدين اربكان در انتخابات شهرداري هاي سال 1994م بود. بدست گيري و مديريت موفق شهرداري هاي كلان شهر هاي تركيه از جمله آنكارا، استانبول، ازمير و... بدنبال پيروزي در اين انتخابات، نردبان ترقي و پيشرفت اسلامگراها در فعاليت هاي سياسي اجتماعي شد و بصورت چشم گيري اقبال مردم به آنان را در پي داشت. بطوري كه در اولين انتخابات پارلماني پس از آن، حزب رفاه پيروزي قابل توجهي بدست آورد و اربكان رهبر حزب در نتيجه ائتلاف با حزب راه راست به رهبري خانم تانسو چيللر به نخست وزيري رسيد.

در سال 1997م اگرچه دولت اربكان با قطع همكاري خانم چيللر و انصراف وي از ائتلاف با او، كه تحت فشارهاي شديد و حتي تهديدات ارتش ( شبه كودتا ) صورت گرفت، سقوط كرد و متعاقب آن حزب وي با انشعاب دروني مواجه شد، ولي روند رو به رشد اسلامگرايي در ميان اقشار مختلف مردم همچنان تداوم يافت. در جبهه مقابل هم، احزاب و رهبران لائيك با دادگاهي كردن رهبران اسلامگرا و انحلال احزاب تاسيس شده توسط آنان ( رفاه، سعادت و... )، تقابل خود با اسلامگرايي را ادامه دادند.

ظهور حزب عدالت و توسعه به رهبري رجب طيب اردوغان( معاون وقت اربكان در حزب رفاه ) در صحنه سياسي تركيه به عنوان يك حزب اسلامگراي اصلاح طلب، صفحه جديدي از دفتر تاريخ فعاليت هاي سياسي اسلامگراها در اين كشور را گشود و اين جريان را وارد مرحله جديدي كرد. اين مرحله جديد، ويژگيهاي متمايزي نسبت به ادوار گذشته موقعيت اسلامگراها دارد و از جهاتي در تاريخ 85 ساله تشكيل جمهوريت در تركيه بي سابقه به حساب مي آيد. مشخصه ها و ويژگيهاي اصلي اين دوره كه در واقع فاكتورها و عوامل اقتدار حزب عدالت و توسعه به نمايندگي از جريان اسلامگرايي نيز محسوب مي شود، در محورهاي زير قابل دسته بندي است :

1- حزب عدالت و توسعه اولين حزب اسلامگراي تركيه است كه از زمان تاسيس جمهوري تركيه به تنهايي اكثريت مطلق كرسي هاي مجلس را در انتخابات پارلماني بدست آورد و موفق شد بدون ائتلاف با احزاب ديگر دولت را تشكيل دهد. حتي ساير احزاب مطرح و قدرتمند اين كشور نيز در بيست سال گذشته و از زمان تورگوت اوزال به بعد نتوانسته بودند در انتخابات پارلماني به تنهايي به اين توفيق دست پيدا كنند. اين امر باعث شد تا حزب عدالت و توسعه از آسيب هاي يك دولت ائتلافي كه معمولا شكنندگي و سقوط را در پي دارد، مصون مانده و براي تشكيل دولت و معرفي كابينه نيازي به احزاب ديگر نداشته باشد.

2- حزب عدالت و توسعه موفق شد براي اولين بار به عنوان يك حزب اسلامگرا تمامي اركان قدرت و حكومت را در تركيه بدست گيرد. اين موفقيت با بدست آوردن كرسي رياست جمهوري و ورود عبدالله گل مرد شماره دو اين حزب به كاخ چانكايا حاصل شد. باز هم اتفاقي كه در 85 سال گذشته براي اولين بار رخ داد و يك چهره اسلامگرا با داشتن زني محجبه بر كرسي رياست جمهوري تكيه زد. گفتني است كه در تركيه علي رغم برگزاري انتخابات و حاكميت نوعي دموكراسي، اصل تفكيك قوا مصداق كامل ندارد و هر حزبي كه بتواند در انتخابات پارلماني، اكثريت مطلق كرسي هاي مجلس را تصاحب نمايد، مي تواند دولت، رياست جمهوري و نهادهاي وابسته به آن را نيز در دست گيرد. با توجه به اينكه دولت و كابينه را حزب پيروز در انتخابات پارلماني تشكيل مي دهد و رئيس جمهور را نيز همان مجلس بر مي گزيند، اين موفقيت بزرگ نصيب حزب عدالت و توسعه شد و رهبران آن توانستند بر تمامي اركان حكومت مسلط شوند. ارتش، دستگاه امنيتي، نهاد متولي دانشگاهها و... كه معمولا در گذشته داعيان قدرتمند حفاظت و صيانت از لائيسم تلقي مي شدند زير نظر نهادي (رياست جمهوري) قرار دارند كه هم اينك صندلي رياست آن در دست يك چهره اسلامگرا به نام عبدالله گل افتاده است.

3- امروزه حزب عدالت و توسعه از پشتوانه و حمايت قوي مردمي در تركيه برخوردار است و اكثريت غالب مردم اين كشور، پشت سر اين حزب قرار گرفته اند. اين واقعيت انكار ناپذير دو علت عمده و اساسي دارد. اول اينكه مردم تركيه بدنبال چند دهه عملكرد ضعيف و ناسالم احزاب لائيك چپ و راست، تشنه روي كار آمدن جرياني سالم با مديريتي كارآمد و گره گشا بويژه در عرصه هاي اقتصادي بودند كه اين گمشده خود را در عملكرد رهبران جريان حاكم نظير اردوغان، عبدالله گل و همكاران تيمي آنان يافتند. واقعيت اين است كه عملكرد اسلامگراها چه در مديريت شهرداري ها و چه در دولت طي 10، 12 سال گذشته موفق و كارآمد بوده و توانسته رضايت مردم را جلب نمايد. دوم اينكه با توجه به اكثريت 98 درصدي مسلمان مردم تركيه، حزب عدالت و توسعه با طرح شعارها و ديدگاههاي اسلامي در اداره امور كشور و رعايت نسبي اخلاق و موازين اسلامي، نمايش خوشايند و قابل قبولي از اسلامگرايي نشان داده و گرايش اقشار مختلف مردم را به سمت خود سوق داده است. در مجموع مي توان گفت كه اسلامگرايي رهبران اين حزب و مديريت موفق آنان در اداره امور كشور، حمايت و پشتوانه اي قوي از سوي مردم را براي آنان رقم زده است. واقعيتي كه امروزه سرنوشت تركيه را در مسير و مجراي جديدي از دوران حيات سياسي خود قرار داده است.

دادگاه قانون اساسي تركيه با علم به اين واقعيت ها و به رغم آنكه قضات آن از لائيك هاي متعصب هستند، نتوانست راي به انحلال حزب عدالت و توسعه داده و جلو پيشرفت فوق العاده اين حزب اسلامگرا را كه در آستانه برچيدن طومار مديريت و رهبري ضد ديني در تركيه است را بگيرد. مسلما اگر قضات دادگاه قانون اساسي اطمينان پيدا مي كردند كه با انحلال حزب عدالت و توسعه امكان جلوگيري از رشد اسلامگرايي را مي يابند لحظه اي درنگ نمي كردند و حكم به انحلال آن مي دادند. در واقع آنان به خوبي واقف بودند كه در صورت انحلال حزب عدالت و توسعه، از سويي بر شمار حاميان مردمي اين حزب در سراسر تركيه افزوده مي شد و از ديگر سو رهبران آن مي توانستند حزب ديگري را تاسيس كرده و برخي ديگر از چهره هاي قوي و توانمند حزب را كه كم هم نيستند، در مصادر امور قرار دهند.

از آنچه گفته شد مي توان نتيجه گرفت كه:

1- با رد درخواست دادستان كل تركيه از سوي دادگاه قانون اساسي اين كشور مبني بر انحلال حزب عدالت و توسعه، يا به تعبير درستتر، در پي ناتواني دادگاه قانون اساسي در تعطيلي اين حزب،روند رو به رشد جريان اسلامگرايي در تركيه شتاب بيشتري خواهد گرفت و موقعيت رهبران اين جريان را در پيشبرد اصلاحات و برنامه هاي خود بيش از پيش تقويت خواهد كرد. از جمله اينكه، قطعا شرايط جديد پيش رو، عزم رهبران حزب عدالت و توسعه را در راستاي انجام اصلاحاتي ديگر در قانون اساسي، جدي تر و مصمم تر خواهد كرد.

2- با صدور حكم ناخواسته ابقاء حزب عدالت و توسعه توسط دادگاه قانون اساسي تركيه، جبهه لائيسم و مدافعان آن در اين كشور ضعيفتر از قبل شده و شرايط سخت و دشواري براي رهبران و احزاب لائيك تركيه چه در طيف چپ گرايان مثل حزب جمهوري خواه خلق به رهبري دنيز بايكال و چه در ميان احزاب راست مثل حزب حركت ملي گرا به رهبري دولت باغچالي كه هر دو، جناح اقليت پارلمان را در اختيار دارند، رقم خواهد خورد.

3- با توجه به نقش منطقه اي و بين المللي تركيه، غرب ( اروپا و آمريكا) كه در طي دهه هاي گذشته خصوصا در دوران جنگ سرد، حساب ويژه اي روي تركيه باز كرده و جايگاه نسبتا مهمي در ناتو براي آن تعريف كرده بود، بناچار بايد راهبرد جديدي در برخورد با اين كشور اسلامي در حال رشد اتخاذ نمايد. به نظر مي رسد در مقطع كنوني غربي ها با يك وضعيت پارادوكسيكال در برخورد با تركيه- و كشور هاي مشابه آن- روبرو هستند. از يك طرف با توصيه به دموكراسي و پايبندي به ساز و كارهاي آن زمينه را براي تقويت حزب اسلامگرايي همچون عدالت و توسعه فراهم مي آورند چرا كه در صورت اجراي واقعي دموكراسي، خواست اكثريت مردم تركيه كه اسلام خواهي است، محقق مي شود و از سوي ديگر با تقاضاي كاهش نقش و دخالت نهاد هايي مثل ارتش در ساختار سياسي كشور، عملا دست آنها را در جلوگيري از رشد اسلامگرايي مي بندند. لذا مي توان گفت كه قرار گرفتن غرب در برابر چنين پارادوكسي، نهايتا ( حداقل تا اينجاي كار ) به نفع جريان اسلامگرايي تمام شده است.
......................................................................
منبع: سايت ايراس
 شنبه 19 مرداد 1387     





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 193]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب




-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن