واضح آرشیو وب فارسی:موج: هزينه بالاي سفر و خانه نشيني كم درآمدها
سرمايه، دلبر توكلي: كارشناسان مسائل اجتماعي بر اين باورند دور شدن مقطعي از محيط كار و ايجاد تحول در زندگي يكنواخت شهري مي تواند تا حدود بسيار زيادي از فشارهاي روحي و رواني افراد كاسته و موجبات شادابي و نشاط آنان را فراهم سازد. بنابراين ايجاد موقعيتي همچون «تعطيلات تابستان» مي تواند بهترين فرصت براي رفتن به «گردش» و «سفر» باشد. تب و تاب تعطيلات تابستاني و رفتن به مسافرت را مي توان از ترافيك هايي كه در تعطيلات آخر هفته در مبادي ورودي و خروجي شهرها مي بينيم، احساس كرد.
اگر سري به يكي از دفاتر خدمات مسافرتي يا پايانه هاي مسافرتي بزنيد شاهد تلاش گردشگران داخلي براي گرفتن بليت خواهيد بود كه البته بيشتر اين افراد را قشر كارمند و حقوق بگير تشكيل مي دهد.با تمام اين تفاسير، وقتي نگاهي اجمالي به مسافران تابستاني مي اندازيم، مي بينيم كه آمار گردشگران تابستاني نسبت به ظرفيت هاي موجود در كشور همچنان اندك است و اكثريت مردم توانايي رفتن به مسافرت و گشت و گذار را ندارند و تنها دليل آن نيز، بالا بودن هزينه سفر و عدم تطبيق هزينه هاي مسافرت با درآمدهاي سرپرست خانوار طبقه آسيب پذير و كم درآمد جامعه است.
علي مهرباني كارگر ساده يك بخش دولتي است كه حقوق ماهانه اش حدود 200 هزار تومان است. او با داشتن سه فرزند محصل كه بايد براي خريد لوازم مدرسه آنان پولي كنار بگذارد - مقداري هم هزينه ثبت نام مدرسه مي شود - چگونه مي تواند از خانه خارج شود.
او كه موطن و زادگاهش يكي از روستاهاي آذربايجان شرقي است براي رفتن به آنجا و ديدن اقوام و نزديكان، حداقل بايد مبلغي بابت پول بليت اتوبوس بدهد كه البته اگر بتواند تهيه كند،
اما تنها اين مشكل نيست كه مانع از رفتن او و خانواده اش به سفر مي شود بلكه پول توجيبي و تهيه
هديه و... دست به دست هم داده تا او حتي نتواند براي چند روزي به زادگاهش برود.
محمود خداوردي مدت 13 سال است كه تشكيل خانواده داده و حاصل اين زندگي مشترك، فرزند
12 ساله اي است كه هميشه در چنين ايامي از سر و كول پدر بالا مي رود و از او مي خواهد تابستان را به سفر بروند اما پدر هميشه شرمنده زن و فرزندش است چون درآمدش با مخارجش جور نيست و همواره بابت كرايه منزل و پرداخت وام هايي كه گرفته، به سراغ مساعده مي رود و...
او مي گويد:« 250 هزار تومان حقوق مي گيرم كه 100 هزارتومان آن را بابت آلونكي كه در جنوب تهران كرايه كرده ايم، مي دهم و
70 هزارتومان آن هم بابت اقساط وام است. حالا با 80 هزار تومان تا
شاه عبدالعظيم هم نمي شود رفت،
چه برسد به جاهاي ديگر، »
سفر اين امكان را مي دهد كه افراد كمي استراحت كرده و فشارهاي روحي را از خود دور كنند. سفر خستگي ها را از بين مي برد. حتي اگر سفري كاري باشد و مجبور باشيد ساعت هاي متمادي در كنفرانس هايي شركت كنيد در عوض با كشور يا شهر جديدي آشنا خواهيد شد.
ممكن است مسافرت اضطراب و استرس هم داشته باشد به خصوص اگر سفر همراه با گردش و بازديد از جاهاي ديدني باشد يا نياز به آشنايي با زبان هاي مختلف داشته باشيد يا مقصدتان شهري شلوغ باشد اما استرس سفر يك استرس مثبت است و مثل اضطراب تان از كار زياد يا زندگي روزمره نيست. كاهش فشار و استرس روحي هميشه به سلامتي كمك خواهد كرد.
بر اساس آنچه تحت عنوان گزارش سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري از وضعيت سفرهاي نوروزي ياد مي شود از 27 اسفند 84 تا پايان هفتم فروردين 85 ،
21 ميليون و 100 هزار نفر گردشگر داخلي به شهرهاي مختلف ايران سفر كردند كه اين رقم در سال نوروز 87 به حدود 70 ميليون نفر سفر افزايش پيدا كرد.
آنچه از اين امر بر مي آيد اينكه اين تعداد مسافر نوروزي، نويد از شوق، ذوق و استقبال مردم از مسافرت و سفر دارد اما اينكه سهم اقشار آسيب پذير از اين تعداد مسافران نوروزي، چند درصد است، قطعاً كار دشواري است اما دست يافتن به آن با استفاده از مباني علمي، امكان پذير خواهد بود و آن وقت مي توان استدلال درست و محكمي از وضعيت سفرهاي نوروزي و تابستاني داشت.
ناگفته نماند رفتن يك خانواده از شهر ساكن به زادگاه خود در واقع مسافرت نيست چون بر اساس آنچه براي مسافرت و سفر تعريف مي شود گردشگري يعني اينكه به مكاني بروي كه آنجا را به قصد ديدن و تفريح انتخاب كرده اي و حضور در آن مكان، متناسب با استفاده از اماكن پذيرايي و اقامتي است.اما قريب
به اتفاق سفرهاي شهرستاني شامل مردماني است كه بيشتر در شهرهاي بزرگ و حومه كلانشهرهاي كشور سكونت دارند و اغلب از فرصت هاي به دست آمده بهترين استفاده را مي كنند و به زادگاه خود مي روند و قطعاً گنجاندن اين افراد به عنوان گردشگران داخلي تا حدودي علمي نيست.
البته خيلي راحت مي توان حدس زد كه هزينه سفر و گردشگري، همخواني چنداني با وضعيت درآمدي و اقتصادي اقشار آسيب پذير جامعه ندارد به همين منظور هم سازمان متولي گردشگري در معاونت گردشگري اقدام به راه اندازي بخش گردشگري داخلي كرد و «همگاني، همه زماني و همه مكاني كردن سفر» را به عنوان شعار سال 86 خود اعلام كرد اما با وجود انتخاب اين شعار نگاهي به آگهي هاي تورهاي تابستاني حكايت از چندبرابر شدن نرخ تورها نسبت به سال گذشته دارد. برخي از دست اندركاران صنعت گردشگري معتقدند در تمام دنيا فصل كم و پرتقاضا براي سفر وجود دارد و نرخ ها براساس آن تغيير مي كنند برهمين اساس در ايران نيز خلاف اين موضوع نمي توان حركت كرد و تعطيلات تابستان، فصل سفر در ايران محسوب مي شود و خواه ناخواه قيمت ها افزايش پيدا مي كنند.
از سوي ديگر اين افزايش نرخ در تورهاي داخلي موجب شد كشورهاي همسايه اقدام به ارائه بسته هاي سفر براي تعطيلات تابستان با قيمت هاي قابل رقابت با گردشگري كنند به همين جهت هم شاهد آن هستيم كه تورهاي خارجي از رونق بيشتري در مقايسه با تورهاي داخلي برخوردار هستند. محمدعلي اينانلو از كارشناسان اكوتوريسم در اين خصوص مي گويد: «در كشورهايي كه از نظر گردشگر پررونق هستند راهكارهايي را براي رونق گردشگري داخلي و خارجي ارائه مي دهند كه موجب شگفتي مي شود چراكه نرخ هاي اعلام شده آن در ايام پرمسافر چطور مي تواند براي برگزاركنندگان داراي منفعت اقتصادي باشد.»
وي در ادامه در خصوص طرح تورهاي ارزان قيمت گفت: «با رواج دادن كلمه تورهاي ارزان قيمت موافق نيستم بهتر است بگوييم تور با قيمت مناسب چراكه قرار نيست مردم با دريافت خدمات بسيار پايين ارزان سفر كنند.»
شعله جليلي از تورگردانان پرسابقه كشور در پاسخ به اينكه راهكار جلوگيري از خروج ارز از كشور و رونق تورهاي داخلي چيست، گفت: «نمي دانم در اينجا بايد از چه كسي انتقاد كرد،از سازمان متولي يا سازمان حمل ونقل يا هتلداران چرا كه از چند وقت قبل بليت هاي قطار كه اقشار با درآمد متوسط امكان سفر با آن را دارند از سوي برخي نهادها رزرو شده است و واقعاً در بخش حمل ونقل داراي مشكل هستيم.»
وي با تاكيد بر نقش گردشگري داخلي در بالابردن فرهنگ گردشگري در كشور افزود: «تا هنگامي كه مردم در داخل سرزمين خودمان سفر نكنند با مقوله گردشگري آنطور كه بايد آشنا نمي شوند. هنوز مردم كشورمان در بازديد از موزه ها اشتياقي نشان نمي دهند.»
اما مشكلات در تورهاي تابستاني تنها به نرخ هاي ارائه شده ختم نمي شود بلكه نبود نظارت دقيق و درست بركار دفاتر خدمات مسافرتي در تعطيلات نوروز موجب سرگرداني ده ها نفر از گردشگران ايراني در داخل و خارج از كشور شد.
زهرا نبي زاده عضو جامعه تورگردانان در اين خصوص مي گويد: «در گذشته بر قيمت تورها نظارت مي شد اما اين كار به جايي نرسيد و معمولاً برنامه اي كه به سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري اعلام مي شد با آنچه اجرا مي شد، متفاوت بود بنابراين نظارت به اين شكل حذف شد.»
او با تاكيد بر اينكه«نظارت جزءبه جزء تور امكان پذير نيست»، گفت: «سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري از شرايط دفاتر خدمات مسافرتي و تورها اطلاع ندارد و نظارت گسترده اي را نمي تواند انجام دهد، مگر اينكه ابزارهايي در اختيار داشته باشد كه در اين شرايط به جايي نمي رسد.»
وي افزود: «سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري براي نظارت بايد مطلع باشد كه آژانس هاي مدعي طبيعت گردي، راهنماي متخصص يا مجوز دارند و آيا تور را مطابق با استانداردها اجرا مي كنند؟»
به گفته نبي زاده اكنون گروه هاي مختلفي در سايت هاي اينترنتي بدون مجوز براي راه اندازي تور به خصوص طبيعت گردي تبليغ مي كنند و نخستين قدم سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري در نظارت، منحل كردن اين گروه هاي غيرمجاز است چون فعاليت آنها در تخريب ذهنيت گردشگر و مقصد تاثيرگذار است. اگر مشكلي در اين تورهاي بدون مجوز ايجاد شود چه كسي پاسخگو است؟،
پنجشنبه 17 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 287]