واضح آرشیو وب فارسی:موج: رسانه ها در دو دقيقه
جمهوري اسلامي سرمقاله: «مجلس هشتم و آزمون اول»
اكنون نوبت نمايندگان مجلس هشتم است تا در اولين آزمون غبررسي راي اعتماد به سه وزير پيشنهاديف به موكلاني كه آنان را به اميد ايجاد تحول مثبت در جايگاه مجلس شوراي اسلامي و احياي نقش نظارتي روانه خانه ملت كرده اند نشان دهند كه وكيل الدوله اند يا وكيل المله. اين اولين بزنگاه از آن رو از اهميت زيادي برخوردار است كه برخلاف دولت كه در سال پاياني عمر خود قرار دارد نمايندگان اين مجلس ماه هاي آغازين فعاليت خود را سپري مي كنند و تصميمات و نحوه تعامل آنان با دولت به عنوان رويه و شيوه ارتباط و تعامل اين مجلس با دولت بعدي هم قلمداد مي شود و درصورت عملكرد سنجيده و پخته مجلس هشتم دولت دهم فارغ از اينكه صاحب رئيس جمهوري متفاوت باشد يا نه در مي يابد كه در انتخاب وزرا و مديرانش بايد دقت عمل بيشتري به خرج دهد چرا كه ديگر با مجلسي صد درصد همراه مواجه نيست كه هر آن اراده كند بتواند وزرايش را عوض كند. ...اگر مجلس شوراي اسلامي از جايگاه واقعي خود برخوردار باشد به آنها اجازه نمي دهد كه با وجود سر دادن شعار جوانگرايي و اعتماد به نسل جوان و متخصص و متعهد وزرايي كهنسال را جايگزين مديران جوان تر كنند آن هم در پستها و وزارتخانه هايي كه ذاتا نيازمند سركشي به نقاط مختلف كشور و حضور فعال در طرح هاي عمراني و جاده سازي و ريل كشي در مناطق صعب العبور است. درايت و مصلحت سنجي نمايندگان در بررسي صلاحيت وزراي پيشنهادي مي تواند اين نكته را به دولتهاي بعدي گوشزد كند كه طرد و نفي مديران با تجربه و كار بلد كشور كه با بودجه بيت المال تربيت يافته اند و پس از سالها تجربه اندوزي آماده ارائه خدمات ارزنده و راهگشا به اين ملت و اين سرزمين هستند به بهانه حضور در دولتهاي سابق و سابقه همكاري با گذشتگان رفتاري در خور دولتهاي جمهوري اسلامي نيست چرا كه رئيس جمهوري كه شعار كابينه اي به تعداد جمعيت كشور را سر مي دهد نبايد دايره انتخاب خود را آنچنان تنگ و تنگ تر كند كه جز معدودي از اطرافيان خود را كه از گذشته ايام با يكديگر حشر و نشر داشتند نتواند (نخواهد) براي احراز پستهاي مديريتي انتخاب كند. كيهان سرمقاله: «آن سوي شنيده ها،» حسين شريعتمداري «شنيده شده كه آقا در جلسه سران قوا با ايشان فرموده اند بهتر است مجلس هشتم براي نشان دادن تعامل سازنده خود با دولت به هر سه وزير پيشنهادي رأي بالايي بدهد»، «گفته مي شود كه آقا با معرفي فلاني به عنوان وزير موافق نيستند»، «يك خبر موثق حاكي از آن است كه فلاني و فلاني با رئيس جمهور شرط كرده اند كه فقط در صورت توافق آقا حاضرند به عنوان وزير معرفي شوند»، «آقاي احمدي نژاد با معرفي فلاني و بهماني براي وزارت موافق نبوده ولي از آنجا كه مي دانسته مجلس به افراد موردنظر وي رأي نمي دهد به ناچار فلاني و فلاني و فلاني را معرفي كرده است»، «از آنجا كه افراد معرفي شده گزينه واقعي و مطلوب احمدي نژاد نيستند، در صورت كسب رأي اعتماد و آغاز به كار با رئيس جمهور اختلاف نظر پيدا مي كنند و بار ديگر شاهد تغيير وزرا خواهيم بود»، «آقاي فلاني با دو گوش خود شنيده است كه فلاني بعد از اشاره آقا و با اعلام نظر مثبت ايشان حاضر به پذيرش پست وزارت شده است»، و...اين جملات طي چند روز گذشته و در فاصله ميان معرفي سه وزير جديد تا امروز كه هنگام رأي اعتماد- يا عدم اعتماد- مجلس به وزراي معرفي شده است، به صورت درگوشي، ارسال پيامك، پچ پچ در محافل چندنفره و... ميان اين و آن رد و بدل مي شد. ... در حالي كه همه مي دانند رهبر معظم انقلاب به هنگام رأي دادن در انتخابات مجلس، رياست جمهوري و... حتي اجازه نمي دهند نزديكترين افراد به ايشان از نام نامزد يا نامزدهايي كه برگزيده اند باخبر شوند، چگونه كساني مي توانند تصور كنند كه آن بزرگوار، مثلاً درباره فلان گزينه رئيس جمهور فلان نظر موافق يا مخالف را داده اند؟ متاسفانه شماري از شواهد و قرائن موجود حكايت از آن دارند كه برخي از شايعات ياد شده را افرادي ساخته و پرداخته و نهايتاً منتشر كرده اند كه در انتخاب فلان نامزد معرفي شده به وزارت و يا رأي عدم اعتماد مجلس به وي، منافع گروهي و حزبي خاصي داشته اند، اشخاصي كه شنيدن نام آنها قبل از آن كه ملامت برانگيز باشد، حيرت آور است، و بگذريم...
چهارشنبه 16 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]