كاخ مقوايي؛ دست ساز آمريكا

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اين جملات بخشي از سخنان حضرت آيت‌الله خامنه‌اي رييس جمهور وقت جمهوري اسلامي ايران در مجمع عمومي سازمان ملل است كه در 31 شهريور ماه 1366 ايراد شد. ** جايگاه مجمع عمومي در ساختار سازمان ملل منشور ملل متحد شش ارگان براي سازمان ملل متحد در نظر گرفته است كه مهم‌ترين و بزرگترين آنها مجمع عمومي مي‌باشد. مجمع عمومي به عنوان ارگان اصلي سازمان ملل متحد از نمايندگان همه كشورهاي عضو تشكيل شده است كه هر كدام از اعضا يك رأي دارند. تصميم در باب مسايل مهمي مانند صلح و امنيت، پذيرش اعضاي جديد و مسايل بودجه‌اي در اين مجمع مستلزم اكثريتي معادل دو سوم اعضا است كه در ساير مسايل با اكثريت ساده هم تصميم‌گيري مي‌كنند. اجلاس عادي مجمع عمومي هر سال در سومين سه‌شنبه ماه سپتامبر آغاز و تا نيمه دسامبر ادامه مي يابد. در آغاز هر يك از اين اجلاس‌ها، مجمع يك رييس جديد، 21 نايب رييس و روساي شش كميته اصلي را انتخاب مي‌كند. در آغاز هر كدام از اجلاسهاي عادي مجمع، بحث كلي در مورد نظرات اعضا شكل مي‌گيرد و در نهايت بحث‌ها در قالب چند بند خلاصه مي‌شود. نشست‌هاي مجمع عمومي سازمان ملل همه ساله ميزبان روساي جمهور و مقامات عالي سياسي كشورهاي جهان است كه هر يك از آنان به بيان ديدگاه‌هاي خود درباره مسايل جهان مي‌پردازند و از همين رو سخنراني‌هاي آنان از اهميت فراواني براي رسانه‌هاي جهان برخوردار است. نگاهي به ميزان حضور مقامات عالي رتبه جمهوري اسلامي ايران در نشست‌هاي عمومي و ساير اجلاس‌هاي حكايت از آن دارد كه روابط ايران با اين سازمان بين‌ المللي با فراز و فرودهايي رو به رو بوده است. به جز محمدعلي رجايي كه در دوران نخست‎وزيري براي شركت در جلسه شوراي امنيت در سازمان‎ملل حضور يافت، حضرت آيت الله خامنه‌اي، سيد محمدخاتمي و محمود احمدي‌نژاد روساي جمهوري هستند كه در مجمع عمومي اين سازمان شركت و سخنراني كردند. البته تا پيش از آغاز رياست جمهوري احمدي‌نژاد ايران حضور گسترده‌اي در اين نشست جهاني نداشت. احمدي‌نژاد به دليل آنكه حضور پررنگ ايران در اين گردهمايي بين‌المللي را فرصتي براي معرفي ديدگاه‌ها و مواضع جمهوري اسلامي و مقابله با سلطه‌ رسانه‌اي استكبار مي‌داند، با انجام هفتمين سفر خود به نيويورك در سال جاري ، ركورددار حضور در مجمع عمومي سازمان ملل است. نگاهي به مواضع اعلام شده از سوي روساي جمهوري اسلامي ايران در سازمان ملل نشان مي‌دهد همه آنان همگي در خلال سخنراني خود به تشريح ابعاد انقلاب اسلامي، رفع نظام تبعيض و سلطه بر جهان و مساوات و برادري تاكيد داشتند. ** نخست وزير شهيد: شوراي امنيت سازمان ملل بيشتر يك مركز اطلاعاتي است شهيد محمدعلي رجايي‌ نخستين مقام عالي رتبه در جمهوري اسلامي ايران بود كه پس از پيروزي انقلاب اسلامي در سازمان ملل حضور يافت؛ رجايي 26 مهرماه 1359 و كمتر از يك ماه از آغاز جنگ تحميلي براي شركت در جلسه شوراي امنيت سازمان ملل به نيويورك سفر كرد. براساس خاطرات نزديكان شهيد رجايي، قرار بود رييس‎جمهوري وقت ايران عازم نيويورك شود، اما با نظر امام خميني و با توجه به آغاز جنگ و اين‎كه رييس‎جمهور آن زمان فرماندهي كل قواي مسلح را بر عهده داشت، وي از اين سفر باز ماند و نخست وزير عازم اين سفر شد. رجايي كه براي ارايه گزارش جنگ به شوراي امنيت و بيان حقانيت و مظلوميت ايران در قبال تجاوز رژيم بعث عراق به گوش جهانيان عازم اين سفر شده بود، در خلال سخنراني خود از نظام حاكم بر جهان و انفعال سازمان ملل و شوراي امنيت درباره حمله عراق به ايران انتقاد كرد. با توجه به اينكه موضوع تسخير سفارت آمريكا در تهران توسط دانشجويان خط امام موجب تيرگي روابط بين دو كشور شده بود، دبير كل وقت سازمان ملل تلاش داشت تا از فرصت حضور يك مقام بلند براي بهبود روابط بهره بگيرد كه اين امر با واكنش قاطع نخست وزير شهيد رو به رو شد. نخست وزير خطاب به دبير كل تاكيد كرد كه قصد او از شركت در نشست شوراي امنيت طرح تجاوز عراق است نه مساله ايران و آمريكا. رجايي همان زمان از كاركرد شوراي امنيت سازمان ملل انتقاد و به كورت والدهايم دبير كل وقت سازمان ملل اعلام كرد: شوراي امنيت نيازمند يك تجديد سازمان و قواعد دارد براي اينكه بين آنچه كه ما از سازمان ملل و شوراي امنيت تصور داريم با آنچه كه در شورا و سازمان ملل در عمل انجام مي دهند فاصله زيادي وجود دارد. به نظر مي رسد شوراي امنيت بيشتر يك مركز اطلاعاتي در جامعه جهاني است در حالي كه دنيا نيازمند يك دستگاه جدي اجرايي است تا در موقع لزوم بتواند جلوي انحراف آن كساني را كه قدرت در دست آنها است بگيرد. آنچه سفر نخست وزير شهيد اين كشور را در تاريخ ملت ماندني كرد اين بود كه وي در جلسه مطبوعاتي با خبرنگاران براي اثبات جنايت‌هاي رژيم پهلوي عليه ملت ايران و در انتقاد از حمايت دولت آمريكا از شاه مخلوع پاي برهنه خود را روي ميز گذاشت و آثار شكنجه در زندان‌هاي اين رژيم را نشان داد كه اين اقدام حتي براي هيات ايراني همراه وي نيز تعجب‌آور بود. بالا گرفتن جنگ ميان ايران و عراق آثار خود را بر حضور مقامات عالي رتبه ايران در مجمع عمومي سازمان ملل گذاشت و موجب شد روساي جمهور ايران تا هفت سال نتوانند در سازمان ملل حاضر شوند. ** حضرت آيت‌الله خامنه‌اي: حضرت آيت الله خامنه‌اي در 31 شهريور ماه 1366 به عنوان نخستين رييس جمهوري اسلامي ايران در چهل و دومين مجمع عمومي سازمان ملل حضور يافت. ايشان در سخنان مبسوطي به ترسيم واقعيت‌هاي جمهوري اسلامي ايران پرداختند زيرا با گذشت نزديك به يك دهه از پيروزي انقلاب اسلامي نظام سلطه همواره تلاش كرده بود تا چهره‌اي خطرناك از انقلاب ايران در اذهان جهان به جاي بگذارد. رييس جمهور وقت در سخنان خود از تبعيض‌هاي حاكم بر سازمان ملل و سكوت مجامع جهاني از اين تبعبض‌ها انتقاد كرد و از سكوت و حتي كمك‌هاي آشكار و نهان غرب به رژيم صدام سخن گفت. ايشان نيز عملكرد شوراي امنيت سازمان ملل را در قبال جنگ تحميلي مورد انتقاد شديد قرار داد و تاكيد كرد: احساس ما اين است كه شوراي امنيت تحت تأثير خواست و اراده‌ي برخي از قدرتهاي بزرگ - مخصوصاً امريكا - در موضعي چنين ناشايسته و محكوم شونده قرار گرفته است. در اين صورت بايد گفت بناي امنيتي كه به پشتيباني چنين شوراي امنيتي نهاده شده، كاخي پرزرق و برق از مقواست. ملتها - مخصوصاً ملتهاي جهان سوم و به ويژه آنان كه مايلند كاملاً مستقل از ابرقدرتها زندگي كنند - هرگز نمي‌توانند تضمين امنيت خود را از اين شوراي امنيت بخواهند. رييس جمهور وقت ملت ايران حق وتو و عضويت دايم چند كشور در شوراي امنيت را تبعيض ناروا خواند و تاكيد كرد كه اين دو تبعيض بايد برداشته شود. هشدار نسبت به حضور نظامي آمريكا، برشمردن اقدامات آمريكا براي مقابله با ايران و محكوم كردن اين كشور در حمايت از رژيم هاي فاشيست و نژادپرستي چون رژيم اسراييل و آفريقاي جنوبي (در آن زمان) و همچنين تأكيد بر مبارزه با فساد و حفظ بنيان خانواده و حراست از حقوق و ارزش هاي زن از جمله محورهاي كليدي سخنان ايشان بود. حدود 10 ماه بعد از اين سخنراني، ايران قطعنامه 598 را پذيرفت و به اين ترتيب جنگ تحميلي عراق كه با حمايت قدرت‌هاي شرق و غرب عليه ملت ايران شكل گرفته بود، پايان يافت. ** غيبت هاشمي رفسنجاني هرچند پس از انتخاب حضرت آيت‌الله خامنه‌اي به رهبري ملت، اكبر هاشمي رفسنجاني هشت سال رياست جمهوري‌ ايران را بر عهده گرفت اما وي در اين مدت در نشست‌هاي مجمع عمومي سازمان ملل شركت نكرد؛ در همه اين سال‌ها علي اكبر ولايتي به عنوان وزير خارجه وقت ايران عازم نيويورك مي‌شد. برخي كارشناسان علت حضور نيافتن هيات ايراني در سطح رييس جمهور در اين اجلاس‌ها را تحريم اين نشست‌ها از سوي ايران تعبير كرده و بر اين باورند كه به دليل كارشكني آمريكا و غرب در برابر ملت ايران، رييس جمهوري از اين طريق اعتراض خود را به كاركرد منفي سازمان ملل و تبعيض‌هاي رايج در اين سازمان در برخورد با برخي كشورها نشان داد. دوران رياست جمهوري هاشمي رفسنجاني با تصويب قانون ضد ايراني داماتو در مجلس آمريكا همراه بود؛ البته لابي صهيونيستي و غرب در اين مدت بيكار ننشتند و بر پايه ادعاهاي واهي كه هيچگاه هم اثبات نشد، پرونده‌هاي آميا و ميكونس را عليه جمهوري اسلامي ايران به راه انداختند. ** گفت و گوي تمدن‌ها هرچند در دوران رياست جمهوري خاتمي نيز، سيدكمال خرازي وزير امور خارجه حضور پررنگي در نشست‌هاي مجمع عمومي سازمان ملل داشت؛ اما خاتمي نخستين بار شهريور ماه 1377 براي حضور در پنجاه و سومين نشست مجمع عمومي عازم نيويورك شد. تاكيد بر دستيابي به صلحي پايدار در فلسطين بر پايه تن دادن به عدالت و رفع تبعيض ها ازطريق پايان دادن به اشغال سرزمين فلسطين، بازگشت تمامي آوارگان فلسطيني، مراجعه به آراي عمومي و تشكيل يك كشور مردم سالار فلسطيني به پايتختي قدس شريف، خروج نيروهاي اشغالگر از اين منطقه و نيز موضوع خلع سلاح هسته اي اسراييل و دفاع از برنامه هسته اي جمهوري اسلامي ايران از محورهاي سخنان خاتمي بود. وي همچون اسلاف خويش بر حذف حق وتو به‎عنوان يك موضوع تبعيض‎آميز در سازمان‎ملل تاكيد كرد و درباره ضرورت بازنگري در قوانين اين سازمان چنين گفت: جا دارد ما اعضاي سازمان ملل متحد به بازنگري در تاريخ شكل گيري اين سازمان بپردازيم و با گفت وگوي منطقي، آن را اصلاح و كامل كنيم. شكل گيري سازمان ملل متّحد همزمان با دوره سياهي از زندگي بشر بود كه بسياري از كشورهاي عضو، شرايط تلخ و شوم دوران استعمار را تجربه مي كردند و در نتيجه سازمان، نمادي از سلطه باشگاه قدرت ناعادلانه حاكم در جهان شد. امروز شرايط دگرگون شده است و فرصت تجديد سامان اين سازمان و به خصوص تغيير ساختار شوراي امنيّت فراهم آمده است. خاتمي در اين نشست با طرح پيشنهاد رهبر معظم انقلاب اظهار داشت: تا وقتي حق وتو باقي است، مسلمانان ششمين عضو داراي حق وتو در شوراي امنيت باشند كه اين امر براي كشورهاي عضو جنبش عدم تعهد نيز قابل تعميم است. وي افزود: وقت آن رسيده است كه همگي با تفاهم، بر حقّ تبعيض آميز وتو خط بطلان بكشيم و گام ديگري را در به رسميت شناختن حق مساوي و عادلانه همه كشورهاي عضو برداريم. هرچند برخي تحليلگران سفر خاتمي به نيويورك را به دليل شعار اصلاحات وي سرآغازي براي از سرگيري روابط قطع شده تهران – واشنگتن مي‌دانستند اما چنين امري رخ نداد و دو رييس جمهور شكارچيان خبري جهان را ناكام گذاشتند. خاتمي در نخستين حضور خود در سخناني پيشنهاد نامگذاري سال 2001 به نام سال گفت و گوي تمدن‌ها را مطرح كرد كه از سوي اعضاي اين سازمان پذيرفته شد اما با وقوع حادثه 11 سپتامبر و حمله به برج‌هاي دوقلوي تجارت جهاني در نيويورك در سال 2001 اين نامگذاري با لشكركشي آمريكا به افغانستان و عراق به بهانه مبارزه با تروريسم مصادف و از اذهان محو شد. در حقيقت خاتمي زماني از گفت و گو بين فرهنگ‌ها و تمدن‌ها سخن به ميان آورد كه رييس جمهوري آمريكا، ملت ايران را محور شرارت ناميد و با تشبيه لشكركشي خود به دو كشور مسلمان افغانستان و عراق به جنگ‌هاي صليبي، در حقيقت مقابله با تمدن‌ها را كليد زد. نخستين حضور خاتمي در نيويورك با تجمع اعتراضي منافقين و سلطنت‎طلبان همراه بود؛ حتي در حين سخنراني خاتمي يك زن منافق در طبقه فوقاني سالن اجلاس مجمع عمومي با سر دادن شعارهايي سعي كرد كه نظم سالن را به هم بزند كه مأموران امنيتي به‎سرعت او را از سالن خارج كردند. البته خاتمي دو سال بعد يعني 1379 نيز براي شركت در كنفرانس بين المللي گفت و گو و مجمع هزاره سران ملل متحد به آمريكا رفت و بار ديگر از گفت و گوي تمدن‌هايي كه پايه گذار آن بود اما هرگز عملياتي نشد، دفاع كرد. اين‎بار نيز منافقين و معاندان نظام در برابر حضور رييس‎جمهور ايران در سازمان‎ملل ساكت ننشستند و پوسترهاي اهانت آميزي عليه رييس جمهوري وقت ايران منتشر كردند؛ در يكي از اين پوسترها شامل عكسي از خاتمي نقش بسته شده بود كه وي از سوي مخالفان نظام قاتل خطاب شده بود. ** احمدي نژاد و ايده هاي نو محمود احمدي نژاد سومين رييس جمهور ايران اسلامي است كه حضور همه ساله در سازمان ملل را در كارنامه كاري خود ثبت كرده است؛ وي در سال 1384 در حالي براي شركت در شصتمين نشست مجمع عمومي سازمان ملل راهي نيويورك شد كه هنوز با گذشت نزديك به سه ماه از انتخاب وي به عنوان رييس جمهوري ايران، سران بسياري از كشورها از انتخاب وي بهت زده بودند. در آن ايام، يكي از سايت‌هاي ضد انقلاب مدعي حضور ايران در ماجراي تسخير لانه جاسوسي آمريكا در تهران شد و به دنبال آن رسانه‌هاي نظام سلطه تلاش كردند با دستمايه قرار دادن اين موضوع مانع از صدور ويزا براي منتخب ملت ايران شوند. تلاش رسانه‌ها كارگر نشد و احمدي نژاد نه فقط براي شركت در اين نشست بين المللي بلكه براي يك برنامه گسترده‌تر اعم از گفت وگو با رسانه‌هاي مطرح جهاني و ملاقات با اقشار مختلف مردم آمريكا عازم اين كشور شد. احمدي نژاد كه حضور در اين سازمان را فرصتي براي روشنگري افكار عمومي جهان درباره حقايق نظام سلطه و اعلام مواضع روشن جمهوري اسلامي ايران در مسايل بين المللي مي‌داند، از آن تاريخ تا كنون هر سال در نشست‌هاي مجمع عمومي سازمان ملل حاضر شد و سخنراني كرد. از آنجا كه احمدي نژاد ديپلماسي عمومي و تنوير افكار عمومي جهان را محور اصلي سياست خارجي دولت خود قرار داده است، در اين سفرها همواره گفت و گو با رسانه‌هاي مطرح آمريكا را در برنامه‌هاي كاري خود مي‌گنجاند تا از اين طريق ديدگاه‌هاي انقلاب اسلامي ايران را براي مردم جهان تبيين كند. موضوع فلسطين و جنايت‌هايي كه رژيم صهيونيستي بر مردم آن روا مي‌دارد، تشريح ديدگاه‌هاي جمهوري اسلامي ايران، دفاع از حقوق هسته‌اي ملت ايران در دستيابي به انرژي صلح آميز هسته‌اي، انتقاد از يكجانبه‌گرايي و ساختار حاكم بر سازمان ملل، محورهاي اصلي سخنراني‌هاي احمدي نژاد در تمامي اين سفرها بوده است. وي همواره در خلال سخنراني هاي خود منطق حاكم بر شوراي امنيت و برخورداري چند كشور از حق وتو را به چالش كشيده است. احمدي نژاد در نخستين حضور خود در سازمان ملل به طور مستقيم اين سازمان را هدف سخنان خود قرار داد و گفت: سازمان ملل بايد نقطه اتكا و اميد و مشاركت دولت ها و ملتها و بستري براي گفت و گو و تفاهم در جهت تحقق صلح و آرامش جهاني باشد. تركيب شوراي امنيت بايد از يك توازن منطقي و دمكراتيك برخوردار شود و در صورت پذيرش عضويت دايم تعدادي از كشورها تركيب قابل قبولي از نمايندگان همه قاره ها و تمدن هاي عمده جهان بوجود آيد. وي از اينكه بيش از يك ميليارد و 200 مسلمان و قاره آفريقا هيچ نماينده اي در شوراي امنيت ندارند و قاره پهناور آسيا با تمدن‌هاي كهن فقط يك نماينده دارد، انتقاد كرد. احمدي نژاد در سال 1385 و هنگامي كه با طرح پرسشي پيرامون تحقيق درباره صحت افسانه هلوكاست به عنوان سنگ زيربناي ايجاد رژيم صهيونيستي، اين رژيم را با چالش مواجه كرده بود، بار ديگر بدون توجه به تلاش لابي‌هاي صهيونيستي براي برنامه ريزي عليه وي به سازمان ملل رفت. صهيونيست‌ها تلاش زيادي براي بايكوت كردن سفر احمدي نژاد و اعمال محدوديت براي ديدارها و برنامه‌هاي كاري او انجام دادند اما اين مساله مانع از آن نشد كه احمدي نژاد جنايات رژيم غاصب صهيونيستي در پايمال كردن حقوق ملت فلسطين را در مجمع عمومي سازمان ملل گوشزد نكند. هرچند نمايندگان آمريكا و رژيم صهيونيستي در هنگام سخنراني احمدي نژاد سالن سازمان ملل را ترك كردند اما سخنان وي در انتقاد از وضعيت كنوني حاكم بر جهان و نقش برخي قدرت‌ها در ايجاد اين وضعيت تشويق حاضران را در پي داشت؛ احمدي نژاد اين بار در انتقاد از شوراي امنيت چنين گفت: استفاده از شوراي امنيت به عنوان ابزار تهديد بسيار نگران كننده است.برخي از اعضاي دايم شوراي امنيت كه در منازعات بين المللي خودشان طرف منازعه هستند به راحتي ديگران را با شوراي امنيت تهديد مي كنند. وي اين سوال را مطرح كرد كه استفاده ابزاري از شوراي امنيت چه توجيهي دارد و آيا شورا را از كارآيي ساقط و حيثيت آن را مخدوش نمي كند؟ احمدي نژاد تاكيد كرد كه سوء استفاده از حق وتو با كاهش مشروعيت و كارآمدي شورا رابطه مستقيم دارد و لذا امروز اين شورا بيش از هر زمان ديگري نيازمند اصلاحات جدي است. در سال 1386 حضور تاريخي منتخب ملت با سخنراني در دانشگاه كلمبيا رقم خورد؛ اين سخنراني به قدري بازتاب بين المللي داشت كه بسياري از سياستمداران آمريكايي و ساير كشورها را به واكنش و تحليل واداشت و خشم صهيونيست‌ها را به خاطر دادن تريبون به رييس جمهور ايران برانگيخت. اين مساله موجب شد تا در سفرهاي بعدي احمدي نژاد محدوديت‌هاي بيشتري براي سخنراني و حضور وي در جمع اقشار و بويژه دانشجويان آمريكايي اعمال شود. رييس جمهوري در مجمع عمومي سازمان ملل سخنان خود را در هشت محور جمع‌بندي و در يكي از بندهاي آن بار ديگر ناتواني ساز و كارهاي بين المللي براي رفع چالش ها و برپايي صلح وامنيت پايدار را به كشورها گوشزد كرد و گفت: شرايطي ايجاد كردند كه برخي قدرتها با حق ويژه وانحصاري در شوراي امنيت چه شاكي باشند و چه متهم، همزمان دادستان، قاضي و مجري حكم مي شوند. پيروزي ديپلماسي عمومي احمدي نژاد در جريان حضورش در نشست هاي مجمع عمومي سازمان ملل موجب شد تا در آستانه چهارمين سفر وي به نيويورك يك سناتور آمريكايي از وزارت خارجه اين كشور بخواهد كه قانون مقرر را ناديده گرفته و از صدور ويزا به رييس جمهور ايران جلوگيري كند. به رغم فشارهايي كه صهيونيست‌ها براي ممانعت از انجام سفر چهارم احمدي نژاد به نيويورك به دستگاه ديپلماسي آمريكا وارد كردند اما رييس جمهوري ايران در سال 87 نيز عازم نيويورك شد و اين بار نيز تصريح كرد كه سازمان ملل قادر به حل مشكل و رفع تجاوز ، اشغال و تحميل نيست. احمدي نژاد سال گذشته (1388) پس از آنكه در يك انتخابات 40 ميليوني، بيش از 24 ميليون نفر از ملت ايران وي را براي بار دوم به رييس جمهوري اين كشور برگزيدند راهي مقر سازمان ملل شد و بار ديگر اعلام كرد: قابل قبول نيست كه سازمان ملل و شوراي امنيت كه بايد نماينده همه ملت‌ها و دولت‌ها باشند و تصميم‌گيري در آن بر اساس مردمي ترين و دمكراتيك ترين شيوه ها باشد، تحت سلطه چند دولت و در خدمت منافع و خواست آنها باشد. رييس جمهوري ارديبهشت ماه امسال نيز به منظور شركت در كنفرانس بازنگري معاهده منع گسترش تسليحات اتمي در سازمان ملل عازم نيويورك شد؛ وي تنها رييس جمهوري بود كه در اين كنفرانس شركت و سخنراني كرد. احمدي نژاد در جريان سخنراني خود 11 پيشنهاد به اين كنفرانس ارايه كرد؛ وي از اينكه برخي قدرت‌ها به استفاده ابزاري و يكجانبه از شوراي امنيت و آژانس انرژي اتمي انتقاد كرد. حال منتخب ملت براي هفتمين بار به سازمان ملل رفته است تا ضمن برشمردن ديدگاه‌هاي جمهوري اسلامي ايران براي استقرار عدالت و امنيت در جهان، بار ديگر ساختار معيوب سازمان ملل را به اعضاي آن يادآوري كند. احمدي نژاد در همين رابطه در بدو ورود به نيويورك در فرودگاه جان اف كندي اين شهر به خبرنگاران گفت: انتظار ما از سازمان ملل اين است كه نقش واقعي خود را ايفا كند و فرصت عادلانه در اختيار همه ملتها قرار دهد تا در مديريت جهاني ايفاي نقش كنند. وي با تاكيد بر اينكه همه ملتهاي بايد در اداره جهان سهيم باشند گفت : عدالت جز با مديريت همه ملتها و دولتها امكان پذير نيست. سيام 2025

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 221]