‌ اَنَا شَريك!‌

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: ‌ اَنَا شَريك!‌
حدود پنجاه سال پيش در شهر ما كرمان پيرمردي تنها به نام زندگي مي‌كرد كه زندگي‌اش از راه تلكه كردن و باج‌خواهي مي‌گذشت. وقتي در خانه‌اي جشني، عزايي، ختنه‌سوراني يا عروسي بر پا و در كنار آن به راه بود ‌‌ آن جا حاضر بود. ‌

او كه مي‌دانست سهمش از اين جشن بيشتر از يك بشقاب غذا نخواهد بود به محض پهن شدن سفره در برابر چشم ميهمانان و ميزبانان پا وسط سفره مي‌گذاشت و به بهانه وارسي كردن غذا‌ها خم مي‌شد و بعد سرفه‌اي مي‌كرد و آب دهاني غليظ در وسط يك ديگ بزرگ آش، يك قاب پلو يا يك ظرف ‌

پر ملات خورشت مي‌انداخت و بعد گوشه‌اي مي‌نشست. ‌بقيه ماجرا روشن بود. صاحبخانه آن ظرف‌هاي بزرگ غذا را كه به آب دهان آلوده شده بود به مي‌داد و او را تا دم در بدرقه مي‌كرد. او هم بي‌زحمت غذا را مي‌گرفت و يك هفته با آن مي‌ساخت تا جشن و ديگر برپا شود.‌

داستان شبيه ديپلماسي برخي از محافل سياسي و حتي تعدادي از كشورها است كه به محض به راه افتادن ! در نقطه‌اي از جهان با خرابكاري و سم‌پاشي سهمي ‌از آن ! طلب مي‌كنند، خواست و انتظار خود را وسط مي‌گذارند تا سهمي‌هم براي آن‌ها در نظر گرفته شود. پيام آن‌ها اين است كه اگر سهمي‌ پرداخت نشود در آن كار، هر چه باشد، خرابكاري مي‌كنند.‌

چندي پيش يك سفير اروپايي مقيم تهران مي‌گفت در غياب ديپلمات‌هاي آمريكايي در ايران اغلب اروپاييان امكانات اطلاعاتي خود را در اختيار ‌

آمريكاييان قرار داده‌اند و سفارتخانه‌هاي اروپايي همه ماهه گزارش‌هايي از وضعيت ايران در اختيار آمريكاييان قرار مي‌دهند.‌

او معتقد بود كه اروپاييان در اين گزارش‌ها كه ظاهراً مستند هم تهيه مي‌شود سعي مي‌كنند اوضاع را به گونه‌اي جلوه دهند و بر نقل قول‌هايي از مقامات ايراني تأكيد كنند كه ميل آمريكا را به ابراز نرمش در برابر ايرانيان سلب كنند.‌

به اعتقاد اين سفير اروپايي در غياب ديپلمات‌هاي آمريكا در ايران است كه اروپاييان مي‌توانند به دلالي سياسي اقدام كنند، خود را كانون اطلاعات مرتبط با ايران معرفي كنند، اخبار مذاكرات و مراودات خود را با مقامات ايراني به آمريكاييان بفروشند، فروش اجناس آمريكايي مشمول تحريم را گران‌تر از قيمت واقعي به ايرانيان پيشنهاد كنند، نقش دلال و محلل را در مسايل بين آمريكا و ايران بازي كنند، از اين ممر سهمي ‌براي خود مطالبه كنند و اوضاع را آن‌گونه پيش ببرند كه جاي پاي آن‌ها در آينده روابط ايران و آمريكا هم حفظ شود.‌

عجيب نيست كه در تاريخ قرون هيجده و نوزده ايران هر جا مسأله‌اي در شمال، جنوب، شرق يا غرب ايران پيش آمده پاي انگليس در وسط بوده است. اگر بين ايران و روس جنگي شده در نهايت انگليس‌ها هم در صحنه مذاكره و حل و فصل مسايل حضور داشته‌اند و سهمي ‌براي خود منظور كرده‌اند. اگر در غرب ايران با افغانستان مسأله‌اي بروز كرده انگليس نقش ميانجي بين ايران و افغانستان را بازي كرده است. حتي در جريان جنگ جهاني دوم انگليس‌ها خود را يكي از طرفين حل و فصل مشكلات بين ايران و اتحاد شوروي قرار داده‌اند. در كودتاي 28 مرداد سال 1332 هم كه نقش انگليس در كنار آمريكا كتمان ناپذير است.‌

انگليس‌ها سابقه‌اي طولاني در اعمال اين ديپلماسي دارند. دلالي خود را در عراق، افغانستان، چين و حالا در ايران به آمريكا مي‌فروشند. انگليس‌ها سعي دارند در صحنه اين گونه مراودات حضور داشته باشند. اهرم‌هايي هم كه براي تخريب در اختيار دارند كم نيست. از جمله اين كه رسانه‌هاي متعددي را در سطح جهان و به خصوص در منطقه تحت تأثير دارند. بقيه اروپاييان هم همين گونه عمل مي‌كنند.‌

اگر فرض اين ديپلمات اروپايي درست باشد، بعد از مذاكرات اخير ژنو كه با عقب‌نشيني آمريكاييان از پيش شرط‌هاي قبلي خود براي مذاكره با ايران بوي بهبود احتمالي روابط ايران و آمريكا در محافل اروپايي بلند شد اروپاييان قاعدتاً بايد قبل از هر كس و هر طرف ديگر نگران شده باشند. ‌‌

انگليس‌ها، فرانسوي‌ها، آلمان‌ها و بقيه اروپاييان احتمالاً نگرانند كه بر اساس گزارش‌هاي اخير رسانه‌اي، با باز شدن احتمالي دفتر نمايندگي ديپلماتيك آمريكا در تهران و بالعكس مذاكرات و مراودات ديپلماتيك ايران و آمريكا به گونه‌اي پيش برود كه ديگر نيازي به حضور متحدان آمريكا در صحنه نباشد. ‌

شايد به همين دليل بوده است كه بعد از مذاكرات موسوم به 1+5 ژنو و در آستانه دور بعدي مذاكرات، موجي از تبليغات مسموم در ارتباط با روند اين مذاكرات در غرب به راه افتاده است. به گفته يك مقام ارشد ايراني حاضر در صحنه مذاكرات ژنو ‌

پس علت چيست كه موج تبليغات منفي و مخرب در ارتباط با مسايل مربوط به ايران در محافل غربي و گاه منطقه‌اي رو به تزايد گذاشته است؟ اظهارات مقامات غربي هرچند ارشد و بلند مرتبه در نگاه اول بيشتر شبيه آب دهان همان مرحوم است كه قصد تأثير‌گذاري بر روند مذاكرات، پر رنگ كردن حضور خود در تحولات فعلي و سهم‌خواهي دارند.‌

شايد بتوان سفر وزير امور خارجه اسراييل به آمريكا و گفت ‌وگوهاي او با مقامات بلندپايه آمريكايي و در راس آنها ، همتاي خود در مورد تحولات اخير در مسايل مربوط به ايران را از اين منظر تحليل كرد. ‌ژآمريكاييان بايد مراقب باشند كه فرياد از هر سو بلند شده است. نه فقط اروپاييان و نه تنها كشور‌هاي موسوم به 5+1 كه تقريباً هر كشور ديگري كه در غياب ديپلماسي آمريكا در ايران منافعي براي خود ترسيم كرده بود مي‌كوشد در اين تحولات سهمي ‌براي خود در نظر گيرد و سهم‌خواهي و شراكت خود را به هر وسيله حتي با ارائه يك تحليل نادرست مطبوعاتي هم كه شده بيان كند.‌

تأييد يا تكذيب اين را كه حقيقتاً بهبودي در روابط آمريكا و ايران در حال شكل‌گيري هست يا نه به عهده مسئولان مي‌گذاريم. اما به فرض كه چنين فرايندي آغاز شده باشد توطئه‌هاي مخرب فراواني در پيش خواهد بود. مقامات آمريكا‌يي اگر با اين توطئه‌ها آشنايي ندارند دست كم بايد مواظب سخن گفتن خود باشند. حواسشان به و ‌‌ي دوستانشان به خصوص اسرائيلي‌ها باشد. ‌

سه شنبه 8 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 87]