عطارد(تير)

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: عطارد ( تير ) نزديكترين سياره به خورشيد و نيز كوچكترين سياره خاكي است . هر سال در حدود سه بار به عنوان ستاره درخشان شامگاهي در نزديكي افق مغرب و نيز به عنوان يك ستاره صبحگاهي ظاهر مي شود . به خاطر سرعت كم آن نسبت به زمين از لحاظ افسانه اي ، خداي روشني ناميده شده است .

- عطارد ) Mercury ) در مواقعي عطارد در درخشندگي شبيه زحل مي شود اما معمولا به واسطه درخشندگي همسايه اش ، خورشيد ناپديد مي گردد . عطارد در يك مدار بيضي شكل با خروج از مركز 2/0= e و ميل زياد ( 7 درجه نسبت به دايره البروج ) با نيم قطر اطول* Au 3/0 و در يك دوره تناوب مداري نجومي 96/87 روز به دور خورشيد مي گردد . دوره تناوب چرخشي نجومي عطارد 64/58 شبانه روز است ،شعاع عطارد 2440 كيلومتر است . جرم آن kg 23 10 * 3/3 مي باشد . چگالي متوسط آن m3 / kg 5420 مي باشد . عطارد مانند زمين داراي يك هسته فلزي از آهن و نيكل است كه نسبتا سرد و جامد است زيرا يك سياره كوچك سريعا گرما از دست مي دهد . ميدان مغناطيسي عطارد شبيه ميدان مغناطيسي زمين ولي ضعيفتر از آن است . اين سياره همانند يك آهنرباي دائمي است ميدان مغناطيسي زمين صد بار شديدتر از آن است . آلبدوي سطحي آن ( كسري از نور خورشيد كه توسط شئ منعكس مي شود ) خيلي كم است زيرا در سيارات بدون جو ، صخره ها منعكس كننده هاي ضعيفي مي باشند . دماي سطحي آن از حدود k 7000 در نقطه قرين خورشيدي تا حدود k 1000 در طرف تاريك تغيير مي كند . عطارد جو ندارد و نمي تواند گرما را نگه دارد از اين رو دماي شب و روز تفاوت زيادي با هم دارند . نيروي جاذبه در سطح عطارد 37/0 زمين است . عطارد قمر ندارد ، شباهت زيادي با ماه دارد . ميدان مغناطيسي آن ذرات باردار را از باد خورشيدي اطراف سياره منحرف مي كند . با استفاده از شباهتهاي قمري مي توانيم يك الگوي كار براي تحول عطارد با مراحل كلي زير ترتيب دهيم : 1 گرم شدن سطح بوسيله تراكم يا تلاشي راديواكتيو 2- آتش فشاني سنگين 3- شكل گيري حوضچه ها به هم فشرده 4- پر كردن حوضچه ها با شارشهاي گدازه اي آتش فشاني 5- آتش فشاني كم شدت چون ماه و عطارد هر دو فاقد جوهاي قابل توجهي هستند آب و هوا ، سطوحشان را فرسوده نمي كند . اين سياره كوچك ، اندكي از ماه بزرگتر است . در سال 1974 ميلادي سفينه فضايي مارينر 10 از كنار عطارد گذشت و چندين هزار عكس از آن به زمين مخابره كرد . در آن گودالهاي بسيار و چندين دشت مسطح وجود دارد برخي از گودالهاي بزرگ آن مانند گودالهاي ماه پرتوهاي نوراني پخش مي كند . طي هزاران ميليون سال سطح عطارد مورد اصابت خرده سنگهاي فضايي قرار گرفته است در زمانهاي بسيار پيش يعني فقط حدود چند ميليون سال بعد از شكل گيري عطارد ، شديدترين بمباران در ان رخ داده است . بعضي از اجسام برخورد كننده ، گودالهايي با قطر صدها كيلومتر بوجود آورده اند . در همين زمان آتشفشانها نيز فعال شده و سطح گودالها را با سنگهاي مذاب پوشانده اند ولي اكنون هيچ آتشفشان فعالي در عطارد ديده نمي شود . فاصله عطارد از خورشيد ميان 47 تا 69 كيلومتر تغيير مي كند . عمر منظومه شمسي 4.6 ميليارد سال است . سفينه مارينر جو بسيار رقيق از هليوم در اطراف سياره كشف كرد . مقدار اين گاز به اندازه اي كم است كه فشار جو در سطح عطارد يك ميليارد بار كمتر از فشار جو در زمين است . حيات مانند نمونه هاي زميني نمي تواند در عطارد وجود داشته باشد زيرا در آنجا هوا نيست و دما بسيار بالا است . رصد كردن سياره عطارد دشوار است . نزديك بودن مدار آن به خورشيد سبب مي شود كه هيچ گاه 027 دورتر از قرص خورشيد ديده نشود . در نتيجه تنها قبل از طلوع و بعد از غروب آفتاب مي توان آن را در نزديكي افق ديد . حركت مداري عطارد سريع است و به همين سبب در هر بار گردش به دور خورشيد امكان ديد آن به چند روز محدود مي شود . عطارد نيز مانند ماه دوره هلالي ( اهله ) دارد ، زيرا بخشهايي از ان را مي توانيم ببينيم كه توسط خورشيد نوراني شده اند . هلالهاي عطارد تنها به كمك تلسكوپ قابل رؤيت است .

( Au* 1 : يك واحد نجومي برابر است با فاصله متوسط زمين از خورشيد كه تقريبا برابر 150 ميليون كيلومتر است . )

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 219]