واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: يكي از سحر آميز ترين حوضه هاي تحقيقات نجومي در سالهاي اخير، تحقيق در مورد سياره هاي ديگري شبيه به زمين است كه بدور ستاره اي شبيه به خورشيد مي چرخند، مي باشد.
در سالهاي اخير، حدود 100 سياره كشف شده اند كه در مدارهايي، حول ستارهاي ديگر مي چرخند، اما هيچكدام از اين شبه سيارات به طور جزئي شبيه زمين نيستند. بر طبق آخرين شبيه سازيهاي رايانه اي
توسط پروفسور جونز (Barrie Jones) و پروفسور نيك اسليپ (Nick Sleep) از دانشگاه آزاد، ميليونها جهان زميني شكل مي توانند در كهكشانها پراكنده شده باشند، ولي براي شناسايي آنها فقط بايد منتظر پيشرفت كافي تلسكوپ ها باشيم.
پروفسور جونز مي گويد:آ« با اينكه ما هنوز قابليت آشكار سازي كششهاي جذر و مدّي، مانند زمين را نداريم، اما مي توانيم به طور تئوري، اين موضوع كه، منظومه هاي سياره اي، يك سياره شبيه زمين دراند را، اثبات نماييم.
پروفسور جونز و پروفسور اسليپ مشغول استفاده از يك برنامه ي رايانه اي هستند تا زمينهايي را كه كاملاً شرايط زمين در مظومه ي شمسي را دارند در منظومه هاي سياره اي شناخته شده قرار دهند، براي كه بفهمند اين سياره ي كوچك، يعني زمين قبل از اينكه توسط چنگال كششي عظيم همسايگان غول پيكرخودجذب شوند، چه مدت دوام مي آورد.
در همايش كشوري انگلستان در شهر بريستول، پروفسور جونز گفت:آ« نتايج شبيه سازي آنها در مورد مدارهاي سياره اي همراه با مناطق قابل زندگي نزديك ستارگان(كه عموماً با نام مناطق گولدي لاك معروفند)، مناطقي هستند كه دماي آنجا اجازه مي دهد، آب به صورت مايع روي سيارهاي زميني شكل موجود باشد.آ»
هر سياره اي كه در اين مناطق يافت شده است، جاي طبيعيِ بالقوه اي براي زندگي مي تواند باشد، در برخي منظومه ها، يك يا بيشتر از سياره هاي غول پيكر خيلي نزديك و چسبيده به مناطق قابل سكونت هستند، به همين علت زمين نمي تواند در يك مدار پايدار باقي بماند.
اما در منظومه هاي ديگر، امكان بقاي درازمدت وجود دارد، بنا براين منظومه ها بايد از اهداف مهم و درجه اول، در تحقيقاتِ زندگي آنسوي منظومه هاي شمسي باشند.
منظومه اي تاكنون خيلي شبيه به منظومه ي شمسي بوده است منظومه ي Urasae Majoris 47 مي باشد. اين منظومه داراي يك ستاره از نوع خورشيد ولي مسن تر از خورشيد مي باشد كه با نام UMa 47 معروف است.
اين به آن معناست كه اين ستاره كمي داغتر و درخشان تر از خورشيد است، بنا براين منطقه ي قابل سكونت اين منظومه بايد كمي دور تر از اين ستاره به نسبت فاصله ي زمين تا خورشيد بايد باشد. اين منظومه از حدود 1AU تا حدود 1.9AU گسترده شده است، در حاليكه منظومه ي شمسي امروزي ما، از 0.8AU تا 1.7AU كشيده شده است( به طور تقريبي فاصله ي بين مدار ناهيد تا مدار مريخ).
1AU برابراست با ميانگين فاصله ي بين خورشيدوزمين است كه حدود 93 مايل يا 150 ميليون كيلومترمي باشد.
منظمومه ي Uma47 به داشتن دو سياره ي غول پيكر در مدارهاي اطراف خود معروف است. سياره ي داخلي حداقل 54/2 برابر حجم مشتري را داراست در حاليكه سياره ي خارجي از سياره ي مشتري كوچكتر و شايد كم حجمتر باشد.
هر دوي اين سيارات غول پيكر به نسبت فاصله ي مشتري تا خورشيد، به UMa47 نزديكتر هستند. در دوره هاي منظومه ي شمسي، سياره ي غول پيكر داخلي منظومه ي UMa47 را مي توان معادل كمربند سياركها در نظر گرفت و سياره ي غول پيكر خارجي اين منظومه را در مداري بين اين كمربند و مشتري قرار داد، بنابراين اين سيارات غول پيكر از محدوده ي خارجي منطقه ي قابل زندگيِ منظومه هاي ستاره اي دور نيستند. با اين وجود پروفسور جونز واسليپ يافته اند كه علي رغم نسبت همسايگي و حجم هاي بزرگشان، يك سياره ي زميني شكل مي تواند در مدارهاي مختلف و متعددي در مناطق قابل زندگي، باقي بماند.
پروفسور جونز مي گويد:آ«يك نظام براي كشف سيارات شبه زمين و پيدا كردن محلي براي زندگي حتماً ارزشمند و قابل تأمل ومي باشد.آ»
روي هم رفته تيم OU ( (open university با تكيه بر بررسي چندين منظومه ي سياره اي تخمين مي زند كه بخش مناسب اين منظومه ها مي تواند زمينهاي قابل سكونت را شامل شود، حتي اگردرتمام اين منظومه ها سيارات غول پيكري كه به اندازه ي فاصله ي مشتري تا زمين نزديكتر باشند.
اگر اين نتيجه گيري درست باشد، شبه زمين هاي قابل سكونت ميتوانند در كهكشان زياد باشند.
پروفسور جونز مي گويد:آ«حداقل 100 بيليون زمين در راه شيري مي تواند موجود باشد و شايد هم خيلي بيشتر.اگر ما منظومه هايي شبيه منظومه ي خودمان هستندپيدا كنيم، بايد سياره اي غول پيكر به اندازه ي قابل قبولي از مناطق قابل سكونت فاصله داشته باشد.
همه ي سيارات شناخته شده بزرگتر و حجيم تر از زمين هستند. روي كاغذ، حجم و قطر آنها شبيه سيارات غول پيكر خودمان يعني مشتري و كيوان هستند و غالباً از هيدروژن و هليوم تشكيل شده اند، درست شبيه ساختار ستارگان، در حاليكه زمين از مواد سخت درست شده است.
گروه نجوم دانشگاه آزاد تحقيقات دقيق وگسترده اي براي بررسي سيارات تشكيل داده است تا عبور سيارات را از مقابل ستاره هاي مادر را مورد مطالعه قرا دهند. دانشگاه هايي كه در اين تحقيق همكاري مي كنند عبارتند از: بلفاست، لِستر ،كمبريج و سنت اندروز.
اگر چه قاعده ي عبور، براي كشف سيارات بزرگ مناسب است، اما اين تكنيك مي تواند به زودي سياره هايي كه از زمين خيلي بزرگتر نيستند را كشف نمايد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت رسیک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 192]