شرط ثبت مشاغل خانگی:حداقل 5 سال سابقه کار مرتبط

واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > بازارکار - گفت و گو با رییس موسسه کار سید ابراهیم علیزاده: بی شک اگر شناسه وزیر کار دولت نهم بنگاه های زودبازده بود، شناسه وزیر کار دولت دهم هم طرح مشاغل خانگی بوده که وی از زمان رسیدن به صدارت و در همان مراسم معارفه خود بیشترین تاکید را بر این گونه مشاغل داشته و دارد. با وجود این، تا به امروز از سوی وزارت کار شاید کسی به صراحت اعلام نکرده که مشاغل خانگی به عنوان یک استراتژی برای کاهش بیکاری مطرح است که رییس موسسه کار تصریح می کند: اکنون قطعا به عنوان یک استراتژی می تواند به کار گرفته شود و مشاغل زیادی را ایجاد کند. استدلال وی نیز است که چون مشاغل خانگی هزینه ها را کم، تولید را آسان و ساعات کار را منعطف می کند، بنابراین می تواند استراتژی باشد. با وجود این محمد سپهری وقتی با این سوال مواجه می شود که آیا این طرح می تواند سالانه 2/1 میلیون شغل جدید ایجاد کند که به عنوان یک استراتژی برای کاهش بیکاری مطرح شده است، آمار خاصی در این مورد نمی دهد و تنها برای بیان ظرفیت این طرح می گوید: هر خانواده ایرانی ، می تواند یک شغل خانگی داشته باشد. رفع شدن مشکل قانونی طرح مشاغل خانگی با تصویب این قانون و چگونگی راه اندازی یک شغل خانگی نیز موضوعات دیگر مطرح شده در این گفت وگوست که متن کامل آن را می خوانید: *از زمانی که طرح مشاغل خانگی مطرح شد، یکی از انتقادهایی که منتقدان نسبت به آن مطرح کردند، پایداری این مشاغل بوده است. آیا برای پایداری این مشاغل فکری شده است که این مشاغل چگونه می توانند پایدار باشند؟ پایداری مشاغل خانگی بستگی به این دارد که این مشاغل خانگی را با یک نهادهای پشتیبان و حمایتی مرتبط کنیم. در این مورد باید این مشاغل هم به یک سری صنایع بزرگ و هم به یک سری اتحادیه و تعاونی هایی وصل شوند که به آن ها در بازاریابی و تامین مواداولیه کمک کنند. در قانون مشاغل خانگی نیز این موضوع پیش بینی و به آن توجه شده است که در زمینه تامین مواد اولیه و بازاریابی به هم وصل شوند تا پایداری آن ها حفظ شود. البته اگر این کار را نکنیم می شود مثل همین شرایط اکنون که وجود دارند و قطعا باید این کار شکل بگیرد تا شاغلان دیگر دغدغه بازاریابی نداشته باشند. *آیا این تجربه در کشورهای دیگر جواب داده است؟ منظورم این است که در کشورهایی که این تجربه را داشته اند پایداری مشاغل خانگی چگونه بوده است؟ مثلا کشور آمریکا که 20 درصد شاغلان در این بخش هستند، آن ها این چنین نهادهایی را ایجاد کردند و یا مثلا در چین و هند این چنین نهادهای پشتیبانی ایجاد شده اند که کار آموزش، مشاوره و بازاریابی را انجام می دهند. فکر می کنم اگر این کار شکل بگیرد ارتباط آن با صنایع بزرگ خودش ایجاد شود. *آیا می توان از این مشاغل خانگی به عنوان یک استراتژی برای کاهش نرخ بیکاری بهره برد؟ من اعتقاد دارم یک استراتژی و یک راهبرد می تواند باشد، نه اینکه یک چیز مکمل در نظر گرفته شود. ببینید مشاغل خانگی در دست مشاغل کوچک و متوسط جا می گیرد و از این جهت می گویم می تواند راهبرد باشد که چند ویژگی مطلوبی دارد. یکی اینکه هزینه ها را بسیار کاهش می دهد، دیگر اینکه تولید را راحت و ساعات کار را منعطف می کند. مثلا کسی که شغل خانگی دارد، اگر شبی خوابش نمی برد، می تواند با دستگاه رایانه خود کار انجام دهد یا فردی در کنار بزرگ کردن بچه خود، شغل خانگی خود را هم انجام دهد. نکته دیگر اینکه دغدغه یک سری بازرسی ها و یک سری نگرانی هایی که احتمال دارد در بخش بیرونی وجود داشته باشد، در اینجا کمتر وجود دارد. به عبارتی یک سری مشکلات بیمه ای کمتر و معافیت های مالیاتی بیشتر است و هزینه های شغل کاهش پیدا می کند. از این جهت می گویم می تواند راهبرد باشد که در کشورهای ایتالیا، چین و هند به عنوان یک استراتژی کاربر از آن استفاده می شود. فقط مشکلی که ما در این موضوع داریم، بحث فرهنگی این کار است. در این مورد خانواده ها باید این را بدانند که واقعا در محیط منزل می شود کار کرد و یا کاری را در منزل ایجاد کرد. اکنون در خیلی از کشورها این وجود دارد اما در برخی از شهرهای ما این تصور وجود ندارد که در منزل هم می شود کار کرد.احتمال دارد که یک مقاومت هایی در ذهن ما وجود داشته باشد، اما برخی از خانواده ها که به این سمت رفته اند دیده اند می شود این کار را کرد. *فکر می کنید ظرفیت ایجاد شغل آن چقدر است که بتوان از آن به عنوان یک استراتژی نام برد؟ نمی توانم اکنون در این مورد آماری بدهم. *ببینید ما سالانه نیاز به ایجاد یک میلیون و 200 هزار شغل داریم. آیا این استراتژی می تواند به این نیاز پاسخ دهد؟ به تعداد تمام خانوارهایی ایرانی که تعداد آن ها را متوسط چهار یا پنج نفر بگیریم، می توانیم مشاغل خانگی داشته باشیم، منتها احتمال دارد هرکدام از این ها از نظر شرایط و امکانات کار با یکدیگر متفاوت باشند. *به هر حال این استراتژی مشاغل خانگی می تواند سالانه یک میلیون و 200 هزار شغل مورد نیاز را ایجاد کند؟ ببینید اکنون بحث تعداد نیست. اول باید فرهنگ آن در کشور ایجاد شود. مثلا ما در شهر قم می بینیم که فرهنگ قالی بافی وجود دارد یا تابلوفرش در تبریز که دیگر شکل صادراتی پیدا کرده است. به همین شکل، مثلا ممکن است در شهری دیگر ITC یک فرهنگ شود و هرکدام از خانواده ها با کامپیوتر خود خدمات متفاوتی را ارائه کنند. من چالش مهمی که در این زمینه هست را فرهنگ می دانم. یعنی که ما باید اول به این برسیم که در خانه می شود مشاغل خانگی ایجاد کرد. اگر به این فکر برسیم به دنبال موضوعی می گردیم که بتوان از آن طریق شغل خانگی داشت. مثلا وزارت کار 200 طرح تیپی شغلی معرفی کرده که می توان از میان آن ها شغلی را جستجو و پیدا کرد. به هر حال اکنون به عنوان یک استراتژی در شرایطی که مشاغل دولتی کم است یا مشاغل مبتنی بر صنعت و کشاورزی نمی توانند تکاپوی کاهش بیکاری باشند، قطعا به عنوان یک استراتژی می تواند به کار گرفته شود و مشاغل زیادی را ایجاد کند. چون راحت تر ایجاد می شوند و اگر کسی اراده کند، ظرف 10 ، 15 روز می تواند شغلی ایجاد کند، در حالی که ایجاد یک واحد صنعتی سه سال طول می کشد. *مدتی قبل از سوی اصناف مسائلی مطرح شده بود مبنی بر اینکه طرح مشاغل خانگی مشکل قانونی دارد، این مشکل قانونی مشاغل خانگی برطرف شده است؟ بله دیگر، قانون مشاغل خانگی که تصویب شده، 214 رشته شغلی اعلام شده است و ضوابط متقاضیان را هم اعلام کرده ایم. در قانون کاملا توضیح داده شده که یک ستاد ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی از دستگاه های مربوطه مدنظر است و در استان ها هم مشخص شده که کارگروه اشتغال و سرمایه گذاری چه وظیفه ای دارد. این 214 شغل نیز در شش گروه مشاغل خانگی از جانب وزارت کار معرفی شده که تولیدات کشاورزی، دامپروری و شیلات، صنایع دستی، فعالیت‌های تولیدی صنعتی، کسب و کار با گرایش IT و ICT و هم‌چنین کسب و کار خانگی در زمینه فرهنگی وهنری شش گروه اصلی مشاغل خانگی هستند. همچنین بانک ‌ها سه میلیون تومان و صندوق مهر امام رضا (ع) پنج میلیون تومان برای این شغل‌ها اختصاص می‌دهند که شرایط ارائه این وام‌ها بسیار آسان است و افراد نیز به محض دریافت مجوز می‌توانند از این وام‌ها استفاده کنند. *برای راه اندازی یک شغل خانگی چگونه می توان اقدام کرد؟ برای اخذ مجوز شرایط عمومی مانند تابعیت ایران را دارا بودن، داشتن حداقل 20 سال سن و کارت پایان خدمت یا معافیت از سربازی برای مردان، نداشتن سابقه کیفری و اقامت در محل اجرای طرح لازم است. علاوه بر این، شرایط اختصاصی از جمله داشتن حداقل پنج سال سابقه کاری مرتبط، گواهی آموزش و مهارت، گواهی سلامت برای متقاضیان رشته های مرتبط با موادغذایی و بهداشتی، تامین سهم آورده متقاضی حداقل به میزان 20 درصد سرمایه مورد نیاز ایجاد رشته، داشتن ایده و توانایی مدیریت کار هم نیاز است که برای صدور مجوز پس از ارائه درخواست، تکمیل فرم، ارائه مستندات و بررسی درخواست، مجوز توسط دستگاه اجرایی با تایید اداره کل کار و امور اجتماعی ظرف 48 ساعت داده می شود.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]

[مشاهده در: www.khabaronline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 189]