عبید زاکانی

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: بکشت غمزه‌ی آن شوخ بی‌گناه مرا

ز حد گذشت جدائی ز حد گذشت جفا

شوریده کرد شیوه‌ی آن نازنین مرا

در ما به ناز می‌نگرد دلربای ما

ای خط و خال خوشت مایه‌ی سودای ما

میکند سلسله‌ی زلف تو دیوانه مرا

میزند غمزه‌ی مرد افکن او تیر مرا

کرد فارغ گل رویت ز گلستان ما را

دلا با مغان آشنائی طلب

دارم بتی به چهره‌ی صد ماه و آفتاب

لطف تو از حد برون حسن تویی منتهاست

خوشا کسیکه ز عشقش دمی رهائی نیست

جفا مکن که جفا رسم دلربائی نیست

دلداده را ز تیر ملامت گزند نیست

ما را ز شوق یار بغیر التفات نیست

ترک سر مستم که ساغر میگرفت

رمید صبر و دل از من چو دلنواز برفت

سیاه چرده بتم را نمک ز حد بگذشت

ز سنبلی که عذارت بر ارغوان انداخت

مرا ز وصل تو حاصل بجز تمنا نیست

دگر برون شدنم زین دیار ممکن نیست

جانا بیا که بی تو دلم را قرار نیست

حاصل ز زندگانی ما جز وبال نیست

هرگز دلم ز کوی تو جائی دگر نرفت

در خانه تا قرابه‌ی ما پر شراب نیست

دلی که بسته‌ی زنجیر زلف یاری نیست

بیش از این برگ فراق رخ جانانم نیست

سر نخوانیم که سودا زده‌ی موئی نیست

نه به ز شیوه‌ی مستان طریق ورائی هست

دوشم غم تو ملک سویدا گرفته بود

ز من مپرس که بر من چه حال میگذرد

دردا که درد ما به دوائی نمیرسد

نسیم خاک مصلی و آب رکن آباد

دلم ز عشق تبرا نمی‌تواند کرد

ساقیا باز خرابیم بده جامی چند

ترا که گفت که با ما وفا نشاید کرد

نقش روی توام از پیش نظر می‌نرود

گرم عنایت او در بروی بگشاید

دوش اشگم سر به جیحون میکشید

هرگز کسی به خوبی چون یار ما نباشد

دوش لعلت نفسی خاطر ما خوش میکرد

مردیم و یار هیچ عنایت نمیکند

ز کوی یار زمانی کرانه نتوان کرد

بی روی یار صبر میسر نمی‌شود

سعادت روی با دین تو دارد

لعل نوشینش چو خندان میشود

باد صبا جیب سمن برگشاد

کجا کسیکه مرا مژده‌ی چمانه دهد

سپیده‌دم به صبوحی شراب خوش باشد

جوقی قلندرانیم بر ما قلم نباشد

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 294]