واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: ترس از وابستگي به قرصهاي روانپزشكي از اصليترين علل عدم مراجعه بيماران با علايم ابتلا به بيماريهاي رواني به مطبهاي روانپزشكان است. با اين حال استفاده از قرصهاي روانپزشكي بدون تجويز پزشك از شيوع بالايي برخوردار است، در حالي كه روانپزشكان اين شيوه استفاده از قرص را يك خود درماني غلط ميدانند. دكتر حميدرضا احمدخانيها، عضو هيات علمي گروه روانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي ايران در گفتوگو با ایسنا، با بيان اين كه وقتي فردي به بيماريهاي اعصاب دچار ميشود، براي درمان به پزشك مراجعه نميكند، گفت: سوال مهم اين است كه همه اين افراد تصور ميكنند كه خودشان قادر به درمان بيماريشان هستند و بحث دوم تصور غلط وابستگي به داروهاي اعصاب است، اما سوال من از مردم اين است كه چنانچه شما سنگ كليه، پرفشاري خون داشته باشيد، آيا خودتان قادر به درمان آن هستيد؟ بيماري اعصاب صد درصد جسمي است وي در ادامه اين نوع اظهارنظرها را غيرعلمي دانست و افزود: بيماريهاي اعصاب مانند ساير بيماريها بوده و جزو بيماريهاي روحي به شمار نميرود، درمان آن نيز از توان فرد خارج است. روح يك مقوله جسمي نيست كه در حوزههاي پزشكي و طبابت قرار گيرد و ما اصولا با روح سر و كار نداريم. دكتر احمدخانيها با بيان اين كه در بيماريهاي اعصاب با سيستم اعصاب مركزي در ارتباط هستيم، اظهار كرد: بيمار رواني يعني بيماري كه عملكرد سيستم اعصاب مركزي آن صحيح نباشد، بنابراين بيماري اعصاب صد درصد جسمي است. وي تصريح كرد: گفته ميشود كه چنانچه افسردگي داريد ميتوانيد با قدم زدن و ورزش كردن به ويژه شنا آن را درمان كنيد، اما اين سوال مطرح است كه آيا فردي كه فشار خون بالا دارد، صرفا با نمك نخوردن، فشار خونش پايين ميآيد؟ نه تنها اين طور نيست، بلكه بايد دارويي مصرف كند تا در پايين آمدن فشار خون كمك كند. احمدخانيها در ادامه توضيح داد: ورزش و تفريح، باعث عدم تشديد وضعيت بيماري ميشود اما اثر درماني ندارد. چنانچه بيماري اعصاب مزمن و كهنه شود، مقاومت به درمان نيز بيشتر شده و پزشك مجبور به تجويز دوز بيشتر دارو مي شود كه عوارض بسياري را به دنبال دارد. وي با تاكيد بر اين كه فردي كه در سن 10 سالگي متوجه مرض قند خود شده، مجبور به مصرف دارو تا پايان عمرش است اما در اين شرايط، زندگي عادي خود را ميگذراند، اذعان داشت: اين نياز بدن است. همچنين تعداد كمي بيماري اعصاب وجود دارد كه تا پايان عمر نياز به مصرف دارو داشته باشد. معاون انستيتو روانپزشكي يادآور شد: اغلب بيماريهاي اعصاب مانند افسردگي، وسواس، اضطراب، طول درمان داشته و بيمار نيازمند مصرف طولاني دارو نيست. همچنين فردي كه دچار بيماري اعصاب است چنانچه تحت درمان قرار نگيرد، عملكرد صحيحي نداشته و نميتواند فعاليت روزانه و يا تحصيلات خود را ادامه دهد و اين فرد در آيندهاي نزديك، سربار اجتماع شده و نيازمند كمك ديگران است. بيماري اعصاب نتيجه دو عامل ژنتيك و محيط است وي يادآور شد: مطرح كردن اين مساله كه فرد سختي نكشيده، پس نبايد مشكل اعصاب داشته باشد، كاملا غيرعلمي و تصور غلطي است. احمدخانيها بيماري اعصاب را نتيجه دو عامل ژنتيك و محيط دانست و اذعان كرد: در برخي بيماريهاي اعصاب هر دو عامل دخالت داشته و در برخي ديگر شدت يكي از آنها بيشتر است. اما اين نكته را نبايد فراموش كرد كه براي شكستن يك دست بايد ضربهاي به آن برخورد كند. بنابراين براي اين كه فردي دچار بيماري اعصاب شود، نقش آن ضربه را استرس، بازي ميكند. وي با بيان اين كه استرسهاي محيطي باعث شروع بيماري اعصاب ميشود، گفت: اين به آن معنا نيست كه با برداشتن استرسهاي محيطي فرد درمان شود، بنابراين بيماري اعصاب يك مساله روحي و اخلاقي نيست. بارها شنيده ميشود كه فرد مبتلا به بيماري اعصاب، اعتقاد يا اعتماد به نفس ضعيفي دارد اما همه اين تصورها زاييده بيماري است. بسياري از خودكشيها ناشي از بيماريهاي اعصاب است احمدخانيها تصريح كرد: در قرن اخير، 10 بيماري بيشترين ميزان خسارت را به بشر تحميل ميكنند كه از اين بين چهار بيماري افسردگي، اختلال دو قطبي، وسواس و اسكيزوفرني مربوط به اعصاب است، اما اعتقاد ما بر اين بوده كه اين بيماريها كاملا قابل درمان و پيشگيري است. وي بسياري از خودكشيها را ناشي از بيماريهاي اعصاب عنوان و اظهار كرد: بيش از 50 درصد افرادي كه مواد مخدر مصرف ميكنند، مشكل روانپزشكي دارند كه بايد تحت درمان قرار گيرند اما همچنان در جامعه رها هستند. دكتر احمدخانيها خاطرنشان كرد: اولين سوال در مورد كودكي كه در خانه فرياد ميزند و اشيا را پرتاب ميكند، اين است كه سلامتياش به خطر افتاده و اين فرد دچار بيماري شده و سپس مسائل محيطي و رفتاري مطرح ميشود، بنابراين با توجه به استرسهاي روزافزون در كشور نقش بيماريهاي اعصاب بسيار مهم است. وي الگوي بيماريهاي اعصاب را در تمام كشورها مشابه دانست و افزود: وقتي فردي دچار افت تحصيلي شده و پرخاشگر يا گوشهگير ميشود و در نهايت رفتار غير معمول از خود بروز ميدهد، بايد هر چه سريعتر به پزشك مراجعه كند، زيرا اين علايم نشانههاي اوليه بيماري اعصاب است. به گزارش ايسنا، دكتر احمدخانيها با بيان اين كه 20 درصد افراد كره زمين دچار بيماري روانپزشكي ميشوند، اضافه كرد: شروع بيماريهاي اعصاب غالبا با استرس و مصرف مواد مخدر همراه است. براي شروع يك بيماري بيش از يك عامل دخالت دارد، در مواردي كه درصد بالاي ژنتيك دخيل است، فرد بدون هيچ علتي دچار بيماري اعصاب ميشود. وي خاطرنشان كرد: بسياري از بيماريها از مقطع اول دبيرستان با كم حرفي، گوشهگيري و يا افت تحصيلي شروع شده كه اين پروسه افت عملكرد تا بروز بيماري، ممكن است تا سه سال طول بكشد و هيچ فردي از خانواده هم متوجه آن نشود. احمدخانيها با بيان اين كه وجود ژن در بروز بيماريها به معناي غير قابل درمان نيست، اضافه كرد: افسردگي، اضطراب، وسواس و هراس بيشترين دلايل مراجعه كنندگان به مطبهاي روانپزشكي است، در حال حاضر افراد مبتلا به بيماريهاي اعصاب بيشتر نشدهاند بلكه آگاهي مردم و مراجعه آنها افزايش يافته است. مصرف سيگار، الكل و مواد مخدر زمينه ابتلا به بيماريهاي روانپزشكي را افزايش ميدهد وي با بيان اين كه افسردگي بيشتر در دهه چهارم عمر انسان بروز ميكند، گفت: در جوانان، افسردگي اغلب با خشونت و پرخاشگري بروز كرده و افسردگي در سنين بالاتر بيشتر به صورت گوشهگيري و انزوا است. دكتر احمدخانيها خاطرنشان كرد: افرادي كه دچار شكست تحصيلي و عاطفي ميشوند متاسفانه براي درمان بيماري خود به روشهاي غيرعلمي روي آورده و غالبا سيگار، الكل و مواد مخدر مصرف ميكنند تا از اين طريق مشكلاتشان كاسته شود، در حالي كه اين مسائل زمينه ابتلا به بيماريهاي روانپزشكي را افزايش ميدهد. وي مواد مخدر را سرآغاز شروع بسياري از بيماريهاي روانپزشكي عنوان و اظهار كرد: مواد مخدر ميتواند يك ژن خفته را در فرد بيدار كند. يكي از معضلات ما در روانپزشكي اين است كه بسياري از بيماران مواد مخدر مصرف ميكنند كه اين امر شروع بيماري را جلو انداخته و در مجموع با بيماريهاي اعصاب تعامل بسياري دارد. وابستگي به داروهاي اعصاب تصور غلطي است دكتر احمدخانيها درباره تصور غلط وابستگي داروهاي اعصاب توضيح داد: بيماران وقتي داروي اعصاب مصرف ميكنند به تصور اين كه در چند ماهه اول درمان شدهاند، بلافاصله داروي خود را بدون مراجعه به پزشك قطع مي كنند. پروسه بهبود علايم بيماري و قطع دارو چندين بار تكرار شده و در بيمار احساس وابستگي به داروهاي روانپزشكي ايجاد ميشود. در صورتي كه اين طور نيست واين يك خوددرماني غلط به شمار مي رود. وي در پايان خاطرنشان كرد: داروهاي اعصاب بسيار گران است و شركتهاي بيمهگر متحمل هزينه سنگين آن نميشوند كه اين كاملا غيرعادلانه است. البته تنها بيمارستانهاي دولتي برخي داروهاي بيماريهاي اعصاب را پوشش ميدهند و بيمههاي تكميلي هيچ پوششي نسبت به اين گونه داروها ندارند، چنانچه تعرفهها بالاتر باشد، بخش خصوصي هم تمايل به پذيرش بيماران را خواهد داشت. /salamatnews.com پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 370]