طرح عملياتي كودتاي نوژه

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: طرح عملياتي كودتاي نوژه
پايگاه نوژه : مبدا و محور عمليات
از نظر رهبران كودتا فتح تهران مساوي با پيروزي در سراسر كشور تلقي مي شد . آنان با تجربه و تصويري كه از چگونگي كودتاي 28 مرداد 1332 و پيروزي انقلاب اسلامي در 22 بهمن 1357 داشتند تصور مي كردند كه با سقوط تهران مراكز نظامي ـ اداري ساير شهرها با توجه به ضرباتي كه همزمان با عمليات تهران توسط شاخه هاي كودتا در سراسر كشور بر آنها وارد مي شد و به تعبيت از تغيير قدرت در مركز با رهبران كودتا اعلام همبستگي مي كنند و مترصد اجراي فرمان هاي « شوراي نظامي » مي شوند.
با اين تصور طبيعي تر اين بود كه مبدا و مركز عمليات كودتا در تهران شناسايي مي شد و نه در نزديكي همدان . البته در طرح اوليه كودتا پايگاه يكم نيروي هوايي در مهرآباد به عنوان مركز ثقل كودتا انتخاب شده بود. اما بزرگترين نقطه قوت اين پايگاه همان امتيازي بود كه بزرگترين نقطه ضعف آن نيز محسوب مي شد. پايگاه در تهران بود و اين امتياز بزرگي بود. اما اين پايگاه در مناطق مسكوني محصور و در دسترس مردم بود و اين ضعف بزرگي محسوب مي گرديد. كودتاگران از اين بيم داشتند كه در روز عمليات پس از پروازهاي نخستين و بمباران اهداف تعيين شده مردم از هر سو به پايگاه هجوم برند و پس از خارج كردن پايگاه از دست محافظين در سطح باندها پراكنده شوند و امكان فرود و صعود را از هواپيماها بگيرند و كودتا با شكست مواجه شوند. لذا آنان درصدد شناسايي پايگاهي برآمدند كه :
1 ـ داراي هواپيما باشد .
2 ـ به تهران نزديك باشد .
3 ـ خارج از شهر باشد .
4 ـ عناصر مستعد و قابل جذب داشته باشد .
5 ـ رهبران عمليات هوايي كودتا حداكثر آشنايي را با پرسنل و امكان آن داشته باشند .
« پايگاه نوژه » (1 ) در آن زمان و در ارتباط با كودتاگران به دليل امتيازاتي كه داشت براي اهداف كودتا مطلوب تشخيص داده شد :
اول از نظر داشتن هواپيماهاي قابل تجهيز به سلاح سنگين بر پايگاه مهرآباد برتري داشت .
دوم نزديك ترين پايگاه به تهران بود.
سوم در 60 كيلومتري همدان (دور از دسترس مردم ) قرار داشت .
چهارم تيمسار محققي (او قبلا فرمانده پايگاه يكم مهرآباد بود. اما اين به تنهايي براي طرح عمليات هوايي كودتا كافي نبود) تيمسار مهديون سروان نعمتي سروان ايران نژاد سروان پوررضايي و... در آنجا خدمت كرده و اماكن و پرسنل پايگاه را مي شناختند.
طرح اشغال پايگاه نوژه و آغاز عمليات
براي تصرف پايگاه نوژه به عنوان كليد عملياتي كودتا 12 هدف تعيين شده بود و براي نيل به اهداف تعيين شده 12 تيم مركز از كلاه سبزهاي تيپ نوهد (حدود 100 نفر) 300 تا 400 نفراز فريب خوردگان ايل بختياري و 12 نفر راهنما (از داخل پايگاه ) درنظر گرفته شده بود. قرار بود با شروع عمليات تسخير پايگاه نوژه توسط عوامل نفوذي كودتا در مخابرات كليه ارتباط داخل پايگاه به جز برج كنترل كه خود داراي بيسيم بود قطع شود.
پس از تصرف كامل پايگاه نوژه تيمسار محققي براي شروع و رهبري عمليات هوايي در اتاق فرماندهي عمليات هوايي استقرار مي يافت و همزمان با استقرار او در پست فرماندهي سروان حميد نعمتي سروان محمد ملك ; سروان كيومرث آبتين و سروان فرخ زاد جهانگيري كه هر كدام سرپرست يك تيم بودند آماده به پرواز در آوردن نخستين اسكادران هوايي شامل 16 هواپيما از 53 فروند هواپيماي مجهز به سلاح سنگين كه براي عمليات در نظر گرفته شده بود مي شدند.
در مجموعه عمليات نظامي كودتا عمليات هوايي در تضمين پيروزي نقش محوري داشت و برگ برنده كودتا محسوب مي شد. لذا براي عدم برخورد عمليات هوايي با هر گونه مانع احتمالي بايد تا لحظه شروع كودتا اقدامات از هر جهت طبق طرح كودتا پيش مي رفت . يكي از نيازهاي اساسي اين بود كه در روز كودتا هواپيماها بايد مسلح به سلاح سنگين و آماده پرواز باشند.
وجود جو خصومت ميان عراق و ايران مي توانست زمينه ساز چنين تمهيدي باشد. ولي تيمسار محققي و مهديون كه بيش از ديگران به عمليات هوايي حساس بودند از اين بيم داشتند كه مبادا به هر دليل جو خصمانه ميان عراق و ايران كاهش يابد و بر سر راه مسلح شدن هواپيماها اشكال اساسي پيش آيد. از اين رو از بني عامري درخواست كردند كه موضوع را با ستاد پاريس در ميان گذارد تا چاره انديشي هاي لازم به عمل آيد :
« محققي و مهديون نگران اين موضوع بودند كه چنانچه روابط خصمانه ايران و عراق به حالت عادي تبديل شود مهمات سنگين هواپيماها از روي آنها پياده شده و به انبارها منتقل گردد. در نتيجه در روز كودتا هواپيماهاي مسلح در اختيار نباشد. در نتيجه به حكومت جمهوري اسلامي فرصت مجهز شدن و مقابله داده شود (مسلح كردن هر هواپيما اگر همه امكانات در اختيار باشد حداقل 2 ساعت زمان مي برد) به همين جهت به بني عامري پيشنهاد كردند كه از طريق پاريس اين مشكل حل شود تا حالت خصمانه همچنان داغ نگه داشته شود . حملات گاه به گاه هوايي با توپخانه ارتش عراق در بهار سال 59 (قبل از كودتا) ناشي از درخواست بني عامري و هماهنگي نمايندگان سيا و موساد و عراق بود تا ارتش و نيروي هوايي مجبور باشد هواپيماها را در زير مهمات سنگين نگه دارد » . (2 )
پيرو هماهنگي هاي ايجاد شده بين دوستان تهران و پاريس حملات زميني و هوايي عراق عليه ايران با نزديك شدن زمان كودتا گسترش يافت . در مقايسه با 139 حمله اي كه عراق در فاصله 1358 1 13 تا 1359 2 31 انجام داد از 1359 3 1 تا 1359 4 19 (آغاز كودتا) 115 حمله هوايي و زميني به ايران صورت گرفت . در روز 1359 4 18 (روز قبل از كودتا) منطقه باويسي تپه رش پاسگاه شورشيرين و پاسگاه انجير مورد حمله زميني و سومار و نخجير مورد حمله هوايي رژيم عراق قرار گرفت . همچنين در روز 1359 4 19 حوالي سنندج آماج حمله هوايي و ارتفاعات غرب پاوه هدف حمله زميني قرار گرفت .
قرار بر اين بود كه در پي حملات هوايي عراق آژير قرمز پايگاه كه در عين حال به معناي رمز عمليات هوايي كودتا بود به صدا در آيد و پرسنل هوايي به آماده كردن هواپيماها مشغول شوند. پس از آماده شدن هواپيماها و پس از روشن شدن هوا خلبانان وابسته به كودتا در ظاهر براي حركت به سمت مرزها و تلافي حملات عراق و در واقع براي حركت به سوي تهران و بمباران اهداف از پيش تعيين شده از روي باند پرواز مي كردند. به جز دو فروند ـ يكي براي تامين پوشش هوايي پايگاه نوژه و ديگري جهت حركت به دزفول براي تهديد پايگاه وحدتي به پيوستن به عمليات كودتا يا خنثي ماندن در برابر آن ـ بقيه به سمت تهران حركت مي كردند.
نكته قابل تامل در ارتباط با نيروي هوايي اين است كه اين نيرو در دوران انقلاب با ميثاق خود با امام در 19 دي ماه 1357 و درگيري با گارد در روزهاي 21 و 22 بهمن 1357 در پيروزي انقلاب نقش مهمي ايفا كرد . و حال براي شكست انقلاب زوج « ليبراليسم » (بختيار) و « فاشيسم » (اويسي ) نيز تمامي اميد خود را به نيروي هوايي بسته بودند. چنانكه عراق نيز در حمله به ايران در وهله اول انهدام مراكز هوايي را هدف قرار داد.
اهداف تعيين شده براي بمباران
با رسيدن هواپيماها به تهران نقاط زير مورد حمله قرار مي گرفت :
بيت امام در جماران مهرآباد نخست وزيري ستاد مركزي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ستاد مركزي كميته هاي انقلاب اسلامي (ميدان بهارستان ) پادگان ولي عصر(عج ) (پادگان امام حسين (ع ) (پادگان خليج (شهيد بهشتي ) كميته انقلاب اسلامي منطقه 9 كميته انقلاب اسلامي منطقه 4 كاخ سعدآباد (چون آنجا را انبار مهمات مي دانستند) لويزان (پادگان نوجوانان )
بگفته همه افراد دستگير شده از جمله تيمسار محققي بيت امام نخستين و مهم ترين هدفي بود كه بايد بلافاصله بمباران مي شد :
« نقاطي كه در طرح بود قبل از هر عمليات ديگر منزل امام و بعد زدن باندهاي مهرآباد و عبور سوپر سونيك يعني شكستن ديوار صوتي بر روي تهران و حفظ برتري هوايي از اين جهت كه پايگاه هاي ديگر نتوانند بر ضد ما وارد عمل شوند . » (3 )
بيت امام (4 ) نه فقط اولين هدف عمليات هوايي را تشكيل مي داد بلكه بمباران آن نيز با ساير اهداف كاملا متفاوت بود . براي اين منظور 3 هواپيما به خلباني سه تن از بهترين خلبانان كودتا در نظر گرفته شده بود . هواپيماي اول به خلباني سروان نعمتي ماموريت داشت 4 بمب 750 پوندي (شعاع تخريبي از مركز اصابت 750 فوت ) بر روي هدف رها كند . هواپيماي دوم دو عدد موشك (ماوريك ) (از دقيق ترين موشك ها در زدن اهداف ثابت و متحرك ) شليك مي كرد. جماران تنها هدفي بود كه براي حمله به آن از موشك استفاده مي شد . و ماموريت هواپيماي سوم پرتاب 4 بمب نفر خوشه اي (هر بمب مركز از 650 نارنجك تاخيري از صفر تا 30 دقيقه ) بود . پس از پايان بمباران هاي مكرر و متنوع جماران هواپيماي نعمتي به سمت راديو و تلويزيون مي رفت و دو هواپيماي ديگر محدوده بمباران شده جماران را زير رگبار مسلسل مي گرفتند و چنانچه ميزان انهدام را كافي تشخيص نمي دادند از هواپيماهاي ديگر كمك مي گرفتند. پس از بمباران جماران و بمباران مهرآباد (به جهت سلب قدرت مقابله هوايي از جمهوري اسلامي ) با شكستن ديوار صوتي پيروزي نخستين مرحله كودتا (عمليات هوايي ) به نيروي زميني اعلام و علامت آغاز مرحله دوم كودتا يعني تسخير مراكز زميني بوسيله قواي مسلح داده مي شد.
حمله به بيت امام مركز ثقل كودتا را تشكيل مي داد و به معناي بدست آوردن كليد پيروزي كودتا بود :
« بر سران كودتا كاملا مشخص بود كه تا زماني كه امام زنده است مردم با يك كلمه ايشان به خيابان ها ريخته و عمل كودتا را عقيم خواهند كرد... به همين جهت از بين بردن امام يكي از مهم ترين هدف هاي كودتا بود و براي اجراي آن بيش از ساير هدف ها هواپيما و مهمات سنگين در نظر گرفته شده بود » . (5 )
اهداف تعيين شده براي تسخير
پس از بمباران هاي هوايي و شكسته شدن ديوار صوتي در تهران اين مراكز بايد اشغال مي شد :
راديو تلويزيون فرودگاه مهرآباد ستاد نيروي دريايي ستاد ارتش جمهوري اسلامي پادگان حر پادگان قصر پادگان جمشيديه زندان اوين .
پس از تسخير صدا و سيما گروه سياسي كودتا كه قبلا 24 ساعت تمرين كرده بود در آنجا استقرار يافته و فعاليت خود را در جهت تثبيت كودتا آغاز مي كرد . سرهنگ ابراهيم تحملي كه قبلا 40 ـ50 اطلاعيه تهيه كرده بود از جمله افرادي بود كه در راديو و تلويزيون مستقر مي شد تا بر پخش اطلاعيه ها و اعلاميه هاي كودتا نظارت كند.
كودتاگران در صورتي كه از تصرف راديو و تلويزيون عاجز مي ماندند قصد داشتند آن را بمباران كنند تا اين رسانه همگاني موثر در بسيج مردم عليه كودتا از دست جمهوري اسلامي خارج بشود.
زندان اوين پس از اشغال بوسيله يك گروه 80 نفره از لشكر 2 با تعدادي تانك و نفربر مورد محافظت قرار مي گرفت . هواداران سلطنت بلافاصله مسلح و ضميمه نيروهاي كودتا مي شدند همين اقدام در مورد زندان جمشيديه نيز بايد عملي مي شد.
عوامل كودتا در قرارگاه نيروي دريايي علاوه بر بازداشت مخالفين در قرارگاه وظيفه داشتند تا ستاد ارتش جمهوري اسلامي ايران را اشغال كنند و « شوراي نظامي كودتا » آنجا را مقر فرماندهي خود قرار دهد.
گروه هاي عملياتي تا 24 ساعت برنامه داشتند و بعد از آن آزاد بودند تا به ابتكار خود عمليات را پيش برند .
« عواملي در مخابرات بودند كه قرار بود هنگام اجراي نقشه (كودتا) تلفن قسمتي از تهران قطع شود » . (6 ) اين عوامل براي نشان دادن توانايي و آمادگي خود در انجام ماموريت محوله در خرداد ماه بيش از 500 دستگاه گوشي تلفن در سطح شهر را قطع كردند .
در سطح شهر تهران نيز بايد بين 100 تا 200 نفر از دژبان مركز تعدادي از لشگرهاي 1 و 2 تعدادي از مزدوران سرسپردگان در برخي عشاير ملبس به پوشش نظامي گروه هاي اوباش مسلح به سلاح سرد و گرم پخش مي شدند و با اعمال خشونت و ارعاب مردم سعي در قرق كردن شهر مي كردند. همچنين در نظر بود تعدادي غير نظامي مسلح به اضافه شماري از مامورين ساواك منحله و عده اي تك تيرانداز ماهر و گروه ويژه بني عامري به نام « گروه نجات گروگان » به دنبال بمباران هاي هوايي منازل مسكوني و مسئولين جمهوري اسلامي ايران را مورد حمله قرار دهند و در صورت كمترين مقاومت در جا حكم اعدام را اجرا كنند.
در بين كليه مراكز تعيين شده اشغال راديو و تلويزيون هدف محوري و گام مكمل بمباران جماران براي تضمين پيروزي كودتا بود. پس از استقرار گروه سياسي در ساختمان صدا و سيما با پخش برنامه هاي از پيش تعيين شده در جهت سلب اراده مردم و تخريب روحيه آنان تلاش مي شد. بايد بطور مداوم خبر بمباران جماران و شهادت حضرت امام پخش مي گرديد و در حاشيه آن با مارش هاي نظامي و رعب انگيز اخبار بازداشت و ترور مسئولين جمهوري اسلامي سقوط مراكز نظام يكي پس از ديگري اعلام همبستگي شخصيت ها و گروه ها و مراكز نظامي و... خوانده مي شد. در كنار همه اين ها بايد مكررا پيام شريعتمداري مبني بر غلط بودن فتاوي امام و تاييد كودتا به عنوان « اقتضاي مصالح دين و ملت » و دعوت مردم به آرامش و پرهيز از خشونت و .. پخش مي شد.
كودتا در شهرستان ها
همزمان با پخش خبر بمباران جماران و ديگر مراكز نظامي و سياسي و اعلام اسامي مراكز تخليه شده در شمال غربي و غرب و جنوب و شرق ايران نيروهاي زير وارد عمل مي شدند :
در آذربايجان شرقي : بقاياي « حزب جمهوري خلق مسلمان » در آذربايجان غربي : صنار و چنگيز مامدي در باختران : پاليزبان در خوزستان : بخشي از لشگر 92 زرهي اهواز به اضافه افراد خودفروخته عشاير به فرماندهي سرهنگ عزيز مرادي در اصفهان و كهكيلويه : دسته هايي از عوامل كودتا در عشاير ايل بختياري و بويراحمدي در فارس : باند خسرو قشقايي در خراسان : قسمتي از لشكر 77 پياده مشهد در بلوچستان : سرداران مرتبط با كودتا.
پس از كودتا
1 ـ تثبيت قدرت
پس از تسخير راديو و تلويزيون بلافاصله به مدت 3 شبانه روز (72 ساعت ) حكومت نظامي اعلام مي شد در اين مدت با سه ترفند ارعاب مردم به طرق گوناگون از جمله تيرباران هاي خياباني فريب مردم يا تاييد كودتا بوسيله روحانيون همراه با كودتا باج دهي به مدافعين انقلاب (اعلام عفو عمومي ) و با تغذيه كودتا از طريق فراخواندن كليه عناصر اخراجي و فراري به سر كار در اسرع وقت و... قدرت توسط نظاميان مهار مي شد . اعلاميه اي كه متن آن از پيش آماده شده و تاريخ 1359 4 21 (با احتساب زمان لازم براي تثبيت كودتا و يا احتمال عقب افتادن موعد كودتا) را دارد به عنوان نخستين بيانيه حكومت كودتا چنين بود :
« همقطاران عزيز! ساعت مورد فرا رسيد ارتش وطن پرست ايران حكومت پوسيده آخوندها را برچيد. كليه واحدهاي ارتش ژاندارمري و شهرباني اعلام همبستگي نمودند. هر گونه مقاومت به شدت سركوب خواهد شد. آماده اخذ دستورات باشيد »
شوراي نظامي كشور 1359 4 21
شاخه سياسي مصر بود كه بختيار 48 ساعت پس از كودتا به ايران بيايد و در پست نخست وزيري مشغول به كار شود . اما بني عامري كه وزن چنداني براي « سياسيون » قائل نبود تاكيد داشت كه بختيار نبايد زودتر از يك هفته پس از كودتا به ايران بيايد!
كودتاي 1359 4 19 چنانكه طراحي شده بود بايد به منصه ظهور مي رسيد :
از نظر ايفاي نقش اوباش به نسخه دوم كودتاي 28 مرداد 1332 (در قياس وسيع تر)
از جهت آمادگي براي كشتار ميليوني تالي كودتاي 1965 ژنرال سوهارتو عليه سوكارنو . (البته در مقياس پنج تا ده برابر در كودتاي اندونزي بين 500 هزار تا يك ميليون نفر از مردم كشته شدند . در صورتيكه سروان حميد نعمتي به يكي از خلبانان گفته بود : « ما مي توانيم تا پنج ميليون نفر را بكشيم » )
از لحاظ نقش كليدي عمليات هوايي در عمليات كودتا مهم تر از جنگ 6 روزه اسراييل در سال 1967 (به دليل نقش اطلاعاتي و مشورتي « موساد » در ستاد پاريس ) بود.
اما علاوه بر همه اينها آنچه كه به اين كودتا ويژگي مي بخشيد بعد « مذهبي » كودتا يا « كودتاي مذهبي » شريعتمداري و قمي و زنجاني و روحاني و امثالهم عليه مذهب راستين و اصيل و يورش « اسلام آمريكايي » بر « اسلام ناب محمدي (ص ) » .
2 ـ دستگيري بني صدر :
بني صدر در اين زمان به عنوان رئيس جمهور قانوني كشور شناخته مي شد و هنوز خيانتهاي او آشكار نشده بود. بني صدر ابتدا در ليست كساني بوده كه بايد ترور مي شد. اما بعدا تصميم گرفته شد او را دستگير كنند و از كشتن او صرف نظر شد. نكته قابل توجه اينجاست كه كودتاگران چرا از كشتن بني صدر به عنوان بالاترين مقام اجرايي كشور صرف نظر مي شود در صورتيكه افرادي با مسئوليت هاي به مراتب پايين تر ترور مي شوند.
3 ـ كودتا و قدرت هاي جهاني :
« جهت جلوگيري از هرگونه تهاجم احتمالي از طرف شمال كشور نيروي دريايي وظيفه داشت كه بلافاصله در صورت مشاهده چنين عملي تنگه هرمز را بسته تا به اين وسيله دولت هاي غربي مجبور به مداخله و معارضه با شوروي شوند. ولي مهندس قادسي با اطمينان خاطر اظهار مي داشت كه چنين اتفاقي نخواهد افتاد و طبق اظهار دكتر بختيار شوروي در اين توافق (انجام كودتا) سهيم است » .
در اين رابطه در جاي ديگر چنين مي گويد :
« بني عامري روزي خوشحال و خندان وارد مي شود كه مژده ! از پاريس خبر داده اند كه شما به محض اينكه عمليات را شروع كرديد چنانچه تا دو ساعت احساس كرديد كه در حال شكست هستيد يا آمريكا مستقيما وارد عمل خواهد شد و يا قدرت شرق . بني عامري در منزل نعمتي به وي اطمينان مي دهد كه شوروي نيز جزو كشورهاي مورد توافق است به شرط اينكه استان هاي شمالي كشور آرام شوند » .
منبع : كتاب كودتاي نوژه موسسه مطالعات و پژوهشهاي سياسي بهار 1384
ارجاعات :
1 ـ پايگاه سوم نيروي هوايي تا قبل از انقلاب « پايگاه شاهرخي » ناميده مي شد . پس از پيروزي انقلاب به « پايگاه حر » تغيير نام يافت . به دنبال واقعه پاوه در دهه سوم مرداد ماه 1358 و صدور فرمان تاريخي امام در 58 5 27 خطاب به نيروهاي مسلح جهت پاكسازي كردستان از عناصر آشوبگر يكي از خلبانان حزب اللهي پايگاه حر « نوژه » به ياري شهيد چمران شتافت و در ماموريت هاي كردستان به شهادت رسيد. به همين مناسبت نام پايگاه حر مجددا تغيير كرد و پايگاه شهيد « نوژه » نام گرفت .
2 ـ ستوان ناصر ركني (بازجويي )
3 ـ تيمسار محققي (بازجويي )
4 ـ منطقه مسكوني محل اقامت امام در جماران بوسيله عباس دهقاني ـ از طريق دوربين ـ شناسايي شده بود .
5 ـ ستوان ناصر ركني (دست نوشته )
6 ـ سرهنگ ابراهيم تحملي (بازجويي )
منبع : مركز اسناد انقلاب اسلامي
از نظر رهبران كودتا فتح تهران مساوي با پيروزي در سراسر كشور تلقي مي شد . آنان با تجربه و تصويري كه از چگونگي كودتاي 28 مرداد 1332 و پيروزي انقلاب اسلامي در 22 بهمن 1357 داشتند تصور مي كردند كه با سقوط تهران مراكز نظامي ـ اداري ساير شهرها با توجه به ضرباتي كه همزمان با عمليات تهران توسط شاخه هاي كودتا در سراسر كشور بر آنها وارد مي شد و به تعبيت از تغيير قدرت در مركز با رهبران كودتا اعلام همبستگي مي كنند و مترصد اجراي فرمان هاي « شوراي نظامي » مي شوند
قرار بر اين بود كه در پي حملات هوايي عراق آژير قرمز پايگاه كه در عين حال به معناي رمز عمليات هوايي كودتا بود به صدا در آيد و پرسنل هوايي به آماده كردن هواپيماها مشغول شوند. پس از آماده شدن هواپيماها و پس از روشن شدن هوا خلبانان وابسته به كودتا در ظاهر براي حركت به سمت مرزها و تلافي حملات عراق و در واقع براي حركت به سوي تهران و بمباران اهداف از پيش تعيين شده از روي باند پرواز مي كردند
با رسيدن هواپيماها به تهران نقاط زير مورد حمله قرار مي گرفت : بيت امام در جماران مهرآباد نخست وزيري ستاد مركزي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ستاد مركزي كميته هاي انقلاب اسلامي (ميدان بهارستان ) پادگان ولي عصر (عج ) پادگان امام حسين (ع ) پادگان خليج (شهيد بهشتي ) كميته انقلاب اسلامي منطقه 9 كميته انقلاب اسلامي منطقه 4 كاخ سعدآباد (چون آنجا را انبار مهمات مي دانستند) لويزان (پادگان نوجوانان )
پس از بمباران هاي هوايي و شكسته شدن ديوار صوتي در تهران اين مراكز بايد اشغال مي شد : راديو تلويزيون فرودگاه مهرآباد ستاد نيروي دريايي ستاد ارتش جمهوري اسلامي پادگان حر پادگان قصر پادگان جمشيديه و زندان اوين
چهارشنبه 2 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 462]