واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: جايگاه عزت حكمت و مصلحت در سفر حج و عمره
سفر زيارتي مكه و مدينه براي انجام مناسك حج و عمره بي ترديد از جاذب ترين و بامعناترين سفرها براي يك مسلمان بشمار مي رود. اين سفر كه تبلور جلوه هاي معنوي و تجليات عرفاني است با هيچ سفري قابل قياس نيست و در نوع خود بي نظير است .
مدينه خاستگاه ولايت رسول خدا(ص ) و ائمه معصومين (ع ) است كه جاي جاي آن يادآور خاطرات دلنشين و بيادماندني از حركات و سكنات پيامبر رحمت (ص ) و اهل بيت عصمت (ع ) است . هر چند آثار گرانسنگ آن خاطرات عمده از بين رفته اما واقعيتي كه هرگز از بين نخواهد رفت جلوه حقيقت آن ذوات مقدسه توام با مظلوميت ژرف آنهاست كه هر روز بيش از پيش از عاشقان ولايت دلبري مي كند.
زائرين ورود به مدينه و برقراري رابطه معنوي با رسول گرامي (ص ) و ديگر معصومين آن ديار را بستري براي ورود به عرصه بندگي با انجام مناسك عبادي در كنار خانه خدا مي دانند و باتجديد عهد با حضرات معصومين (ع ) در سرزمين مدينه راه پيوستن به خيل بندگان خدا را در حرم الهي برخود هموار مي كنند. اعمال و مناسك پر راز و رمز حج و عمره از احرام و طواف و سعي گرفته تا وقوف در عرفات و مشعر و منا هر كدام حال هواي معنوي خاصي رابر روح و انديشه زائر حاكم مي كند و دنيائي از معرفت را به روي او مي گشايد كه تفسير اسرارآميز اين اعمال نه در صلاحيت اين قلم و نه اصولا در حوصله اين مقال و مجال كوتاه آن است .
آنچه اين قلم پس از اشاره اي كوتاه به بار ارزشي و معنوي اين سفر درصدد بيان آن است نوع مناسبات دو كشور ميزبان و ميهمان درخصوص اين سفرهاست . بي ترديد مسئله اعزام زائرين به حج و عمره و نيز نحوه برخورد كشور سعودي با زائرين بخش مهمي از مناسبات سياسي ايران و عربستان را بخود اختصاص مي دهد. مناسباتي كه به فرموده رهبر معظم انقلاب اسلامي بايد برپايه سه اصل عزت حكمت و مصلحت استوار باشد.
اكنون سئوال اين است كه اين سياست حكيمانه تا چه اندازه در رابطه با زائرين خانه خدا اعمال مي شود آيا عزت زائرين در اين سفرها محفوظ است آيا حرمت شكني و توهين و تحقيري نسبت به آنها صورت نمي گيرد و يا اگر صورت مي گيرد آيا به صورت موردي و استثنائي است يا به صورت رويه و رويكردي غالب
واقعيت اين است كه هر زائر نكته سنجي از بدو ورود به منطقه حجاز با نمونه هاي متعددي از برخوردهاي سعوديها مواجه مي شود كه در تعارض آشكار با حرمت و عزت زائرين است و نمونه بارز توهين و تحقير بشمار مي رود. اين امور همواره فكر زائر را به خود مشغول مي كند و از خود مي پرسد كه اوليا امور براي مقابله با اين حركات چه تدبيري مي انديشند اصولا آيا در فكر چاره انديشي هستند يا نه و اكنون نمونه هائي از اين بر خوردها :
انگشت نگاري و تصويربرداري از زائرين در بدو ورود به مدينه .
اين اقدام كه اخيرا به جريان افتاده تداعي كننده برخورد محافل امنيتي و محاكم قضائي با متهمين است و نه استقبال از ميهماني كه به عنوان زائر در چارچوب قوانين رسمي به كشور ميزبان قدم مي گذارد. هرچند گفته مي شود اين اقدام منحصر به ايرانيها نيست ولي با توجه به آمار گسترده زائرين ايراني بار اين حركت بردوش ايران و ايراني سنگيني مضاعفي دارد بخصوص كه علاوه بر اين حين انگشت نگاري مامورين به بهانه هاي واهي افرادي را از بين زائرين گزينش نموده و به جايگاه مخصوصي هدايت و با عريان كردن آنها اقدام به بازرسي بدني مي نمايند. اينها همه افزون بر نبود امكانات اوليه در بعضي از سالنهاي انتظار و نيز افزون بر رفتار عمومي است كه از گذشته بازائرين اعمال مي شده رفتاري كه در عرف رفت و آمدهاي بين المللي معمول نيست .
در مدينه در فضاي معنوي بين الحرمين كه صبحها محل تجمع شيعيان قبل و بعد از تشرف به بقيع بوده و زائرين در اين مكان به صورت جمعي و يا فردي بدور از چشم ماموريني كه عمدتا در بقيع متمركز شدند با صداي شكسته در گلو به زمزمه و انابه مي پرداختند و فضاي معنوي دلنوازي را در اين مكان مقدس رقم مي زدند اكنون در اختيار دست فروش هائي قرار گرفته كه پس از نماز صبح بلافاصله بساط خود را پهن مي كنند و وجب به وجب اين مكان مقدس را براي فروش اجناس خود اشغال مي نمايند. شواهد فراواني حاكي است كه اين افراد از ناحيه مامورين هدايت و حمايت مي شوند تا فضاي آكنده از عطر معنويت آنجا را با زرق و برق اجناس و سروصداي تبليغ كالا آلوده كنند و داغي مضاعف بر دلهاي خسته از مظلوميت ائمه بقيع (ع ) و مادر دردانه آنها سلام الله عليها بنشانند.
تبليغات گسترده اي كه در بقيع و ديگر اماكن عليه معتقدات شيعه و در جهت القا تفكر وهابيت صورت مي گيرد. اين تبليغات هم به صورت انتشار جزوات فارسي و نوارهاي تبليغي صورت مي گيرد و هم بصورت برقراري ارتباط و صحبت با افراد خاص بويژه جوانان و نيز به شكل سخنراني در مراكز تجمع بويژه در بقيع انجام مي شود در همه اين موارد با استفاده از افراد آشنا به زبان فارسي سعي در شبهه افكني و ايجاد سئوال و ابهام نسبت به عقائد و باورهاي شيعه دارند.
اين سخنرانيها در مواردي به تحريك احساسات مذهبي زائرين منتهي مي شود و آنها را به عكس العمل وامي دارد; عكس العملي كه بعضا به اصطكاك با مامورين منجر مي گردد. اين اصطكاك به دليل اهرمهاي فشاري كه در اختيار مامورين است نوعا بنفع آنها تمام شده و گاهي به ضرب و شتم و توهين و تحقير زائرين مي انجامد. بايد توجه داشت كه بسياري از زائرين ما نيز اهل مطالعه نيستند و ممكن است براحتي تحت تاثير شبهه افكني هاي اين افراد قرار گيرند و خداي ناكرده ره آورد آنها از سفر معنوي حج و عمره تزلزل در عقائد و باورهاي ديني باشد.
برخورد توهين آميز با زائرين منحصر به اماكن زيارتي و هنگام ورود به مدينه و خروج از مكه نيست بلكه حتي در مراكز تجاري و فروشگاههاي بزرگي كه به بركت ارز ايرانيها رونق مي گيرد نيز همين سياست اعمال مي شود. نگارنده شخصا شاهد برخورد با يكي از زائرين محترم ايراني بودم كه در اين يكي از فروشگاهها او را به امري واهي و مضحك متهم نمودند و شتاب زده او را به پليس معرفي كردند و پليس نيز با برخوردي ناشايست اقدام به تشكيل پرونده و بازجوئي از او نموده و پس از مدتي معطلي و شكنجه روحي با اخذ تعهد او را رها نمودند. اين برخورد منحصر به فرد نبوده و در فروشگاههائي كه عربها حضور داشتند به شكل هاي مختلف تكرار مي شده .
اينها نمونه هائي از برخوردهاي آشكار مامورين سعودي با زائرين خانه خدا است . شواهد نشان مي دهد كه اين رويكرد نه تنها رو به اصلاح نيست بلكه رو به تشديد وخامت است . از طرفي مي دانيم ايران ظرفيتهاي قابلي براي مقابله با اين سياستهاي خصمانه در اختيار دارد و اهرمهاي زيادي براي ايجاد تعديل در سياستهاي سلفي هاي حاكم بر مكه و مدينه دردست دارد كه از جمله آنها اعزام سالانه حدود 600 هزار معتمر به سرزمين وحي است كه همه اين سفرها مستحبي است و به فرموده مراجع بزرگوار تقليد درصورت ضرورت و مصلحت مي توان آن را تحريم نمود و بي ترديد سعوديها در برابر اين اتفاق احتمالي بي تفاوت نخواهند بود. با اين وصف چرا وزارت امورخارجه و سازمان حج و زيارت نسبت به اين امور توجهي نمي كنند و براحتي از كنار اين رفتار ذلت بار مي گذرند مسئله اي است كه محل حرف و تامل است .
محمدحسين عبدالحميدي
چهارشنبه 2 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 141]