موضوع: پذيرش قطعنامه 598

واضح آرشیو وب فارسی:الف: موضوع: پذيرش قطعنامه 598
دكتر عباس ملكي به سوالات بينندگان الف درباره قطعنامه 598 پاسخ مي‏دهد.

در بيستمين سالگرد پذيرش قطعنامه تاريخي 598 و اجراي آتش بس در جنگ تحميلي، «دكترعباس ملكي» به عنوان «ميهمان ويژه الف» به سوالات بينندگان درباره متن و حاشيه پذيرش قطعنامه 598 و اتفاقات بعد از آن پاسخ مي دهند.

عباس ملكي دكتري مديريت استراتژيك دارد و در دوره‏ي جنگ تحميلي، رئيس دفتر مطالعات سياسي و بين المللي وزارت امور خارجه بوده وبه عنوان مسئول ثبت بخش مهمي از فرايند مذاكرات ايران و عراق ، به طور مستقيم در جريان رويدادهاي ديپلماتيك منتهي به پذيرش قطعنامه و تحولات بعد از آن قرار داشته است.

Image

بخشي از سوابق ميهمان ويژه الف:

- رئيس موسسه بين المللي مطالعات درياي خزر (هم‏اكنون)
- عضو هيئت رئيسه دانشگاه صنعتي شريف
- عضو دفتر مشاورت مقام معظم رهبري در امور بين المللي
- مديرعامل انستيتو تحقيقات نفت و گاز پتروپارس
- مدير امور بين الملل، معاونت روابط بين الملل و سياست خارجي مركز تحقيقات استراتژيك مجمع تشخيص مصلحت نظام
- عضو شوراي سردبيري مجله راهبرد، مركز تحقيقات استراتژيك
- مدير اداره قيمت گذاري نفت خام، شركت ملي نفت ايران
- عضو هيئت امناي موسسه مطالعاتي بين المللي انرژي
- مشاور رئيس بانك جهاني در امور خاورميانه و آفريقاي شمالي
- مديركل دفتر مطالعات سياسي و بين المللي وزارت امور خارجه
- معاون وزير امور خارجه در امور آموزش و پژوهش
- سفير فوق العاده و تام الاختيار جمهوري اسلامي ايران
- مشاور وزير امور خارجه
- مدير مسئول و سردبير مجلات سياست خارجي و مطالعات آسياي مركزي و قفقاز

بينندگان الف مي‏توانند سوالات و ابهامات خود را درباره متن و حاشيه پذيرش قطعنامه 598 و تحولات ديپلماتيك بعد از آن، مستقيما با آقاي دكتر عباس ملكي درميان بگذارند.

لطفا سوالات خود را بطور شفاف ، صريح و تا حد امكان خلاصه ، در جعبه انتهاي اين صفحه نوشته پس از پاكنويس ، ارسال فرماييد. آقاي دكتر ملكي درفرصت كوتاهي پس از رسيدن سوالات ، پاسخ خود را ارائه خواهند كرد.

متن قطعنامه 598

شوراي امنيت، با تأييد مجدد قطعنامه 582 خود با ابراز نگراني عميق از اين كه علي رغم درخواست هايش براي آتش بس، منازعه بين ايران و عراق به شدت سابق با تلفات شديد انساني و تخريب مادي ادامه دارد، با ابراز تأسف از بمباران مراكز صرفاً مسكوني غيرنظامي، حملات به كشتيراني بي طرف يا هواپيماهاي كشوري، نقض قوانين بين المللي انسان دوستانه و ديگر قوانين ناظر بر درگيري مسلحانه، بويژه كاربرد سلاح هاي شيميايي برخلاف الزامات پروتكل 1925 ژنو، با ابراز نگراني عميق نسبت به احتمال تشديد و گسترش بيشتر منازعه، مصمم گرديد به تمامي اقدامات نظامي بين ايران و عراق خاتمه بخشد، معتقد شد كه مي بايد يك راه حل جامع، عادلانه، شرافتمندانه و پايدار بين ايران و عراق به دست آيد.

با يادآوري مفاد منشور ملل متحد، به ويژه تعهد همه دول عضو به حل اختلافات بين المللي خود از راه هاي مسالمت آميز به نحوي كه صلح و امنيت بين المللي و عدالت به مخاطره نيفتد، با حكم به اين كه در منازعه ما بين ايران و عراق زمينه صلح حاصل شده است، با اقدام براساس مواد 39و 40 منشور ملل متحد:

1- خواستار آن است كه به عنوان يك قدم اوليه جهت حل و فصل (مناقشه) از راه مذاكره، ايران و عراق يك آتش بس فوري را رعايت كرده، به تمامي عمليات نظامي در زمين، دريا و هوا خاتمه داده و تمامي نيروهاي خود را بدون درنگ به مرزهاي شناخته شده بين المللي بازگردانند.

2- از دبير كل درخواست مي كند كه يك تيم ناظر ملل متحد را براي بررسي، تأييد و نظارت بر آتش بس و عقب نشيني نيروها اعزام نمايد و همچنين از دبيركل درخواست مي نمايد با مشورت طرفين درگير، تدابير لازم را اتخاذ نموده، گزارش آن را به شوراي امنيت ارائه نمايد.

3- مصرانه مي خواهد اسراي جنگي آزاد شده و پس از قطع مخاصمات فعال كنوني، براساس كنوانسيون سوم ژنو 12اوت 1949، بدون تأخير به كشور خود بازگردانده شوند.

4- از ايران و عراق مي خواهد با دبيركل در اجراي اين قطعنامه و در تلاشهاي ميانجيگرانه براي حصول يك راه حل جامع، عادلانه و شرافتمندانه مورد قبول دو طرف در خصوص تمام موضوعات موجود، منطبق با اصول مندرج در منشور ملل متحد، همكاري نمايند.

5- از تمامي كشورهاي ديگر مي خواهد كه حداكثر خويشتنداري را مبذول دارند و از هرگونه اقدامي كه مي تواند منجر به تشديد و گسترش بيشتر منازعه گردد احتراز كنند و بدين ترتيب اجراي قطعنامه حاضر را تسهيل نمايند.

6- از دبيركل درخواست مي نمايد كه با مشورت با ايران و عراق، مسئله تفويض اختيار به يك هيئت بي طرف براي تحقيق راجع به مسئوليت منازعه را بررسي نموده و در اسرع وقت به شوراي امنيت گزارش دهد.

7- ابعاد خسارات وارده در خلال منازعه و نياز به تلاشهاي بازسازي با كمكهاي مناسب بين المللي پس از خاتمه درگيري تصديق مي گردد و در اين خصوص از دبيركل درخواست مي كند كه هيئت كارشناسان را براي مطالعه موضوع بازسازي و گزارش به شوراي امنيت تعيين نمايند.

8- همچنين از دبيركل درخواست مي كند كه با مشورت با ايران و عراق و ديگر كشورهاي منطقه، راههاي افزايش امنيت و ثابت منطقه را مورد مداقه قراردهد.

9- از دبيركل درخواست مي كند كه شوراي امنيت را در مورد اجراي اين قطعنامه مطلع نمايد.

10- مصمم است براي بررسي اقدامات بيشتر جهت رعايت و اجراي اين قطعنامه در صورت ضرورت جلسات ديگري مجدداً تشكيل دهد.

مرتبط:

متن كامل پيام حضرت امام به مناسبت پذيرش قطعنامه 598

ناگفته‏هاي مذاكرات پس از قطعنامه 598

علي سوال 1 2008-07-17 09:31:02|

جناب آقاي دكتر ملكي
با سلام
بنده شما را از ساليان دور ( 1370) زمانيكه معاون وزير خارجه بوديد مي شناسم ،--- .
با توجه به سوابق قبلي كه تجربه مديريت ارشد را در نظام آن هم در دوران جواني تجربه نموديد و بعد هم در خارج از گود سياست و مديريت ، تجار ذي قيمتي كسب نموديد ، مخصوصا تحصيلات در آمريكا ، از شما مي خواستم بپرسم نگاه شما به فضاي سياسي نظام ايران چگونه است ؟ مديران ارشد( وزرا ، معاونين و مديران كل ، نمايندگان مجلس ) ايران را در مقايسه با استاندارد هاي جاري مديريت در كشورهاي ديگر جهان از حيث دانش روز چگونه ارزيابي مي كنيد ؟ مشكلات سياسي و مديريتي ايران را چه چيزهايي مي دانيد ؟ و راه برون رفت از اين مشكلات چيست ؟.

پاسخ | نقل قول
6 0

دكتر ملكي - پاسخ سوال 1 2008-07-17 23:59:16|

فضاي سياسي حاكم در ايران مانند ديگر كشورهاست. اگر از نزديك مسائل كشورهاي ديگر را دنبال كنيد، ملاحظه مي فرمائيد كه اكثر كشورها اين مشكلاتي كه ما داريم را دارند. بجز كشورهاي كاملا ديكتاتوري كه يك نفر نظر مي دهد و نظرش بدون مشورت با ديگران بعنوان تصميم مورد عمل واقع مي شود، ديگر كشورها داراي مشكل تفرق عقايد و تفاوت ديدگاه نخبگان سياسي هستند و بنابراين در تصميم گيري ها دچار تفرقه مي گردند و يا ديرتر به تفاهم مي رسند. نمونه اي براي نوع اول تصميم گيري كره شمالي است. چند ماه قبل كيم جونگ ايل يكباره اعلام كرد كه ورود اتوموبيل هاي ژاپني بخصوص خودروهاي ساخت تويوتا به كره شمالي ممنوع اعلام مي شود، زيرا او همانروز از يكي از خيابانهاي پيونگ يانگ رد مي شده ترافيك شديدي را شاهد بوده است. مشاهده كرده كه يك خودرو تويوتا در ميانه خيابان خراب شده و او دستور توقف ورود انواع اتوموبيل هاي تويوتا را صادر كرده است. گرچه شكي نيست كه كره شمالي از اين كار يك هدف سياسي را دنبال مي كرده است، اما در آن كشور نيازي به بررسي فني خودروهاي تويوتا توسط يك مرجع مهندسي وجود ندارد. ترافيك هم نيازي به متخصص در ارزيابي موضوع ندارد و تصميم گير مي تواند بجاي كارشناسان راهنمايي و رانندگي نظر تخصصي دهد و آنگاه كه قرار است مثلا سيگنالي به ژاپن داده شود، رئيس جمهور كشور راسا در اين زمينه تصميم مي گيرد.
اما اگر كشوري متشكل از طبقات مختلف و لايه هاي اجتماعي متفاوت باشد و نمايندگان اين طبقات در بخش هاي حاكميتي حضور داشته باشند، آنگاه لاجرم تفاوت آراء در همه زمينه ها وجود دارد و عملكرد قانون به طريقي است كه گونه گونگي نظريات را بصورتي به يكديگر نزديك مي سازد كه تصميم نهايي اولا منافع ملي كشور را بهينه مي نمايد و ثانيا مصالحه اي مابين آراء و عقايد ناشي از منافع طبقات را بوجود آورد.
بدين لحاظ آنچه كه در صحنه سياسي و اجتماعي كشور مي گذرد، اينطور نيست كه تنها در ايران باشد و يا بدون شياهت با كشورهاي ديگر باشد. اگر فرض نمائيم كه ايالات متحده آمريكا كشوري آزاد و دمكراتيك است، آنگاه صداهاي متفاوت و كاملا متضادي كه از واشنگتن بگوش مي رسد در نگاه اول محيطي مغشوش و بدون قاعده را به ذهن متبادر مي نمايد، توجيه مي شود. در سايه مباحثات تند و جدال هاي لفظي به تدريج يك تصميم ساخته مي شود و نهايتا توسط يك نهاد و يا يك مقام سياسي اعلام و يا اعمال مي گردد.
بنابراين از ديدگاه نظري روند تصميم گيري در كشور كم و بيش مانند ديگر نقاط جهان است. اما اگر بخواهيم كه بهره وري در اين چارچوب را افزايش دهيم آنگاه نكات ديگري نيز مطرح مي شود. اولين آن اين است كه بلجاظ حجم دولت در ايران تقريبا براي كساني كه مايلند فعاليت هاي سياسي، اجتماعي و حتي اقتصادي داشته باشند، اكثر فرصت ها در داخل دولت و يا در ارتباط با دولت تعريف مي گردد. در حاليكه اگر حجم دولت درايران مانند اكثر كشورها متناسب و معقول باشد، مثلا در بخش اقتصادي بجاي 85 درصد كه سهم دولت از اقتصاد ايران است ما با دولتي چابك و كوچك و دخالتي حدود 30 درصد روبرو بوديم، آنگاه اين مقدار علاقه و اشتياق براي ورود به دولت و رقابت را شاهد نبوديم. شايد در آن صورت اكثر فارغ التحصيلان باهوش دانشگاه ها جذب بخش خصوصي مي شدند.
دوم آنكه درآمد نفت و ازدياد آن در سالهاي اخير يك امر واقعي است. اين درآمد چون همانند نروژ در صندوقي براي آيندگان حفظ نمي شود، بنابراين در امور جاري و عمراني دولت هزينه مي گردد. بعبارت ديگر اين حجم عظيم درآمد به نوعي در جامعه پخش مي گردد، و برخي از افراد مايلند كه از اين درآمد بيشتر نصيب آنها شود و اين موضوع خود رقابت بيشتري را براي تصدي مسئوليت هاي دولتي در ميان افرادي كه مايلند سود خود را بيشينه نمايند مي كند و از طرف ديگر كساني را كه مايلند به كشور خدمت نمايند، اما حاضر نيستند كه در چرخه رقابتي بالا شركت نمايند را به تدريج از سيستم حذف مي كند.
سوم آنكه ما در ايران واقعا اگر براي هر كالا و يا خدمتي ارزشي قائل باشيم، براي زمان يا ارزشي قائل نيستيم و يا آن را در رده هاي كم اهميت جاسازي مي نمائيم. مديريت زمان خود يك علم جدي در مجموعه مديريت استراتژيك است. به همين دليل در كشور پروژه هايي وجود دارند كه از قبل از انقلاب شروع شده وهنوز به اتمام نرسيده اند. اگر پروژه اي در موعد مقرر تمام شود، آن يك واقعه بي نظير است.
راه برون رفت از اين وضعيت به نظر من عبارتست از:
1. كوچك شدن حجم دولت
2. فعال شدن سياست خارجي براي مطرح شدن بيشتر ايران در منطقه خود تا جويندگان كار بتوانند در كشورهاي همسايه نيز فرصت هاي شغلي بيايند.
3. توجه جدي به مديريت زمان و پايان يافتن به موقع پروژه ها
4. ايجاد فضاي حقوقي مناسب براي كساني كه به قراردادهاي خود متعهدند.

پاسخ | نقل قول
2 0

سوال 2 2008-07-17 10:12:37|

دليل واقعي پذيرش قطعنامه در شرايطي كه نيروهاي ايران در عمق خاك عراق حضور داشت و برتري نظامي از آن ايران بود چه بود ؟ علت عقب نشيني هاي غيرمنتظره از خاك عراق در فاصله ي كمي به پذيرش قطعنامه چه بود ؟ نظر حضرت امام ( ره ) در اين راستا چه بود ؟

پاسخ | نقل قول
4 2

دكتر ملكي - پاسخ سوال 2 2008-07-18 00:00:02|

زمان پذيرش قطعنامه نيروهاي ايران در عمق خاك عراق حضور نداشتند. برتري نظامي را بايد ايتدا تعريف كرد. نيروهاي ايراني از روحيه بالا و توانايي هاي ابتكاري برخوردار بودند، در طرف مقابل نيز نيروهاي عراقي از تجهيزات پيشرفته و جديد بهره مند بودند. تقريبا تا آخر جنگ هرگاه وسيله و يا مهماتي از عراقيها به غنيمت نيروهاي ايراني در مي آمد، آن وسيله كاملا نو و ساخت همان سال توسط اتحاد شوروي، فرانسه، انگلستان، آلمان شرقي، برزيل و در آخري ها ساخت آمريكا بود.

پاسخ | نقل قول
1 1

مهرشاد قرباندوست - سوال 3 _ آيا پذيرش قطعنامه، تحميلي بود؟ 2008-07-17 10:13:14|

1-آيا در پذيرش قطعنامه 598 ،اختيار وآزادي عمل با طرف ايراني بود يا اينكه اين قطعنامه همچون جنگ به ما تحميل شد؟
2-فكر مي كنيدچرا امام خميني(ره) هنگام پذيرش قطعنامه ازآن تعبير به"نوشيدن جام شوكران" كردند. احساس ايشان رادر پذيرش قطعنامه 598، چگونه ارزيابي مي كنيد؟

پاسخ | نقل قول
1 1

دكتر ملكي - پاسخ سوال 3 2008-07-18 00:03:16|

1.نمي دانم منظورتان از تحميلي چيست؟ اگر منظورتان دستور يك يا مجموعه اي از كشورها به تهران براي پايان دادن جنگ بود، مي دانيد كه از ابتداي جنگ كشورهاي غربي، شرقي، غيرمتعهدها و جهان سوم داراي نظراتي بودند كه در برخي اوقات ايران حتي حاضر به شنيدن آن ها نيز نبود، زيرا اعتقاد داشت تاز ماني كه نيروهاي تجاوزگر در داخل اراضي ايران قرار دارند هرگونه مذاكره به او براي تثبيت مواضع خود كمك مي‏كند. اما اگر منظورتان اين است كه پذيرش قطعنامه محصول شرايط يك دوره خاص است، اين مطلب صحيح است.

2.در هر فرآيند بين المللي نتيجه كار برآيند فعاليت هاي طرف هاي متعدد است. به همين دليل حضور بيشتر در نهادهاي بين المللي، امتيازهاي قابل توجهي براي كشور فراهم مي آورد. در ابتداي جنگ ديپلماسي جمهوري اسلامي ايران تا حدودي بهت زده بود. اما به تدريج دريافت كه بايد پابپاي رزمندگان از منافع كشور دفاع كند. به تدريج تسلط عراق در مجامع بين المللي كمرنگ شد و در مجامعي مانند غيرمتعهدها و كنفرانس اسلامي ايران توانست با ديپلماسي فعال از تركتازي عراقي ها جلوگيري نمايد. سپس ايران به طرف دبيرخانه ملل متحد و دبيركل رفت. در يك دوره اين كار عملي نشد، زيرا سفير ما در نيويورك اعتقاد داشت كه اصلا اين سازمان يك نهاد استكباري است و به ما اجازه فعاليت نمي دهند. اما با تغيير سفير و توجه وزارت امور خارجه به تدريج با تصميم گيران داخل ملل متحد رابطه نزديك برقرار شد. بخصوص شخص دبيركل آقاي خاوير پرز دوكوئيار و دستياران او مانند جيميانو دو پيكو و يان الياسون و فردريك سوان. در جريان تصويب قطعنامه هاي قبلي نيز ايران با مقامات ملل متحد و شوراي امنيت مذاكره مي كرد اما در جريان مذاكرات مربوط به قطعنامه 598 مذاكرات ايران و دستياران دبيركل بيشتر شد. اين قطعنامه به ايران تحميل نگرديد، بلكه اين قطعنامه حداقل هاي طرف ايراني مانند بازگشت نيروهاي عراقي به مرزهاي دو كشور و تشكيل كميته اي براي تعيين متجاوز را داشت.

پاسخ | نقل قول
0 0

رضا فرهاد نژاد - ُسوال 4 2008-07-17 10:01:34|

1 - افرادي از نمايندگان مجلس اشاره داشته اند كه پس از آزادي خرمشهر در سال 1361، كشورهاي عربي منطقه طرح صلحي را پيشنهاد كردند كه به موجب آن پس از برقراري صلح بين ايران و عراق صندوقي با سرمايه گذاري كشورهاي عربي منطقه به خصوص عربستان تشكيل مي گرديد و مبلغ 100 ميليارد دلار در آن سرمايه گذاري مي شد. ايران و عراق به نسبت 2 به 1 قادر به برداشت از اين صندوق به عنوان غرامت جنگي بودند. اين مساله در بولتن داخلي مجلس شوراي اسلامي ذكر شده بود. در اين خصوص توضيح بفرمائيد.
2 - به نظر شما امروز با نگاهي به گذشته طرح شعارها و حتي اتخاذ مواضعي در خصوص فتح بغداد يا كربلا و ساقط كردن رژيم صدام در طول جنگ كه به كرات شاهد آن بوديم تا چه حد با شرايط آن زمان جهان و مناسبات بين المللي تطابقت داشت؟

پاسخ | نقل قول
5 0

دكتر ملكي - پاسخ سوال 4 2008-07-18 00:04:28|

در مورد طرحي پس از آزادي خرمشهر از سوي اعراب اين طرح رسما به ايران پيشنهاد نگرديد و گزارش مكتوبي در اين زمينه من در وزارت خارجه نديده ام. اما اين به معناي آن نيست كه حتما چنين طرحي وجود نداشته است. ليكن با توجه به قرائن من فكر نمي كنم كه اعراب آماده بودند كه حتي يك دلار به ايران بپردازند. كمااينكه در مقاطع ديگر نيز اين كار را نكردند. يادآوري مي كنم كه در جريان حادثه زلزله بم ابتدا اعلام شد كه كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج فارس 400 ميليون دلار براي بازسازي در اختيار جناب آقاي خاتمي قرار مي دهند. اما پس از آن معلوم گشت كه چنين نيتي ندارند.
در هر جنگي بخش مهمي از آن به ايجاد روحيه مابين رزمندگان و همچنين تشويق مردم به كمك به جبهه ها و اعزام نيروهاي مردمي تخصيص دارد. اگر صدام حسين بدنبال ساقط كردن نظام جمهوري اسلامي بود، چرا طرف مقابل نبايد چنين هدفي را مطرح كند؟ بهرحال برخي از مقامات و فرماندهان در فكر تصرف مناطقي از عراق بودند، اما تا آنجا كه من اطلاع دارم امام به فكر تصرف عراق و ايجاد يك حكومت از طرف خودشان نبودند و در اين زمينه بيشتر اميدشان خيزش مردم عراق براي سرنگوني رژيم صدام بود.

پاسخ | نقل قول
1 0

محمدرضا - سوال 5_ نقش لاريجاني 2008-07-17 10:14:55|

با تشكر از شما و الف، نقش آقاي جواد لاريجاني در تدوين و تصويب قطعنامه 598 چه بوده است؟
اگر ايشان از طرف ايران قطعنامه را تا تصويب پيش بردند، چرا يكسال پس از تصويب قطعنامه ايران آن را پذيرفت؟

پاسخ | نقل قول
4 0

دكتر ملكي - پاسخ سوال 5 2008-07-18 00:05:47|

در يك دوره آقاي دكتر محمد جواد لاريجاني معاون امور بين الملل وزارت امور خارجه بودند و مذاكرات با سازمان ملل در اين معاونت پي گيري مي شد. اما در زمان تصويب قطعنامه فكر مي كنم كه اين موضوع در سطح وزير امور خارجه پي گيري مي گرديد.

پاسخ | نقل قول
0 0

محمود - سوال 6 _ سيروس ناصري 2008-07-17 10:15:52|

نقش آقاي سيروس ناصري در جريان مذاكرات و قطعنامه چه بوده است؟ و آيا اين درست است كه ايشان در كارهاي تجارت نفت دست داشته است و دارد و آيا درست است كه تابعيت دوگانه ايراني-آمريكايي دارد؟

پاسخ | نقل قول
2 1

دكتر ملكي - پاسخ سوال 6 2008-07-18 00:44:19|

آقاي سيروس ناصري دوره طولاني كه بخشي از زمان جنگ و پس از آن را نيز در بر مي گرفت، سفير نزد ملل متحد در دفتر اروپايي آن در ژنو بودند. او از ديپلمات هاي كارآفرين، خلاق و با پشتكار بود و در مورد مذاكرات مربوط به پايان جنگ از خود توانايي و فداكاري قابل توجهي نشان داد. او اولين فردي است كه مذاكرات دوجانبه با مقامات عراقي را از طريق برزان تكريتي برادر صدام در ژنو شروع كرد.
فكر مي كنم او پس از اتمام دوره فعاليت خود در ژنو و در دوره آقاي خاتمي به فعاليت هاي نفتي مشغول شد. شايد بلحاظ اينكه وزارت امور خارجه از او مانند دوره آقاي دكتر ولايتي استفاده نكرد.

پاسخ | نقل قول
0 0

سوال 7 2008-07-17 10:16:06|

با وجودي كه در جريان مذاكرات ژنو، طارق عزيز سيگار برگي برلب گذاشته و رفتار قلدرآميز داشت، چرا آقاي ولايتي و هيات ايراني چهره‏اي مظلومانه و ضعيف به نمايش گذاشت؟

پاسخ | نقل قول
5 0

دكتر ملكي - پاسخ سوال 7 2008-07-18 00:45:35|

كشيدن سيگار برگ در مذاكرات رسمي و چندجانبه نشانگر قلدري و يا تسلط بر طرف مقابل نيست و يا شايد در دوره جديد ديگر اين گونه نيست. كمااينكه طارق عزيز بخشي از حاكميت بعثي در عراق بود و ادب و رفتار او نيز مانند ديگر بعثي ها بود. مثلا همه اعضاي هيئت عراقي داراي اسلحه كمري بودند و يا تقريبا يك رنگ لباس مي پوشيدند. طرف ايراني اكثرا چهره هاي دانشگاهي و يا ديپلماتيك بودند. بخوبي مشخص بود كه رفتار آنان رفتاري از سر فرهيختگي است.

پاسخ | نقل قول
0 0

ناشناس - سوال 8 2008-07-17 10:16:51|

به نظر شما سر و سامان دادن قطعنامه 598 سخت بود يا قطعنامه هاي هسته اي اخير؟ دليل بياوريد

پاسخ | نقل قول
4 0

دكتر ملكي - پاسخ سوال 8 2008-07-18 00:47:14|

من در جريان فعاليت هاي عملي قطعنامه هاي اخير هسته اي نبوده ام. اما فكر مي كنم كه هركاري براي آنكه به هدف برسد و نتيجه بدهد بايد افرادي زحمت بكشند، وقت بگذارند، سختي ها را تحمل نمايند، در عين پشتكار صبر بر مصائب نيز داشته باشند و در نهايت به حقانيت راه خود ايمان داشته باشند. در دوره مربوط به مذاكرات قبل و بعد از تصويب قطعنامه 598 اكثر افراد اين چنين بودند و در نهايت مورد قدرداني رهبري انقلاب نيز قرار گرفتند. در حال حاضر وضع چگونه است، من نمي دانم.

پاسخ | نقل قول
0 0

عبدالله جاسكي - سوال 9_ [email protected] 2008-07-17 10:17:54|

بفرماييد كه بالاخره گرفتن غرامت جنگي اصلا امكان دارد ؟چطور وچگونه ؟
گرچه شما و نه سايت الف به اين سوال جواب نخواهيد داد ولي راستش را بگوييد كه آن كاسه ي زهر امام بالاخره جه بود و كجا رفت ؟
نتيجه جنگ را فارغ از هياهوهاي سياسي براي ايران، با فرض رسيدن به تمامي خواسته هايمان كه فرضا صد (100) باشد چند ارزيابي ميكنيد؟

پاسخ | نقل قول
5 1

دكتر ملكي - پاسخ سوال 9 2008-07-18 00:49:17|

گرفتن غرامت نياز به ارزيابي واقع گرايانه از موقعيت منطقه دارد. مسبب اصلي اين جنگ رژيم بعثي به رهبري صدام حسين بود كه الآن وجود خارجي ندارد. بنابراين بايد بررسي نمود كه چگونه و از چه كسي مي توان غرامت گرفت. در جنگ كويت شوراي امنيت ملل متحد تصويب نمود كه بخشي از فروش نفت عراق به جبران خسارت هاي ناشي از حمله عراق به كويت به كويت پرداخت شود، در حاليكه براي جنگ ايران و عراق چنين مصوبه اي وجود ندارد. در عين حال كه قطعنامه 598 در بندي مي گويد: "ابعاد خسارات وارده در خلال منازعه و نياز به تلاشهاي بازسازي با كمكهاي مناسب بين المللي پس از خاتمه درگيري تصديق مي گردد و در اين خصوص از دبيركل درخواست مي كند كه هيئت كارشناسان را براي مطالعه موضوع بازسازي و گزارش به شوراي امنيت تعيين نمايند". تا آنجا كه به خاطر دارم گزارش در اين زمينه نيز تهيه گرديد و خسارت هاي ايران حدود 100 ميليارد دلار برآورد گرديد. اما مانند هر كار سياسي ديگر اين كار نيز به تمهيد محيط و مذاكره با عراق و اعضاي شوراي امنيت بخصوص اعضاي دائم نياز دارد. اين بدان معنا نيست كه اگر با اين كشورها كار نكنيم، ما در دريافت غرامت حقوقي نداريم، بلكه حقوق ما در گرفتن غرامت تغييرناپذير است. اما اگر بخواهيم اين حق را به پول و منابع مالي تبديل نمائيم راه درازي از مذاكره و چانه زني با دولت فعلي عراق و كشورهاي ديگر داريم. از طرف ديگر دولت فعلي عراق با توجه به روابط دوستانه ايران و عراق مايل است كه ايران نيز بدهي هاي عراق به اين كشور را ببخشد. اين موضوع با توجه به بخشش بدهي هاي عراق توسط امارات عربي متحده قابل توجه است. بهرحال من دريافت غرامت را كاملا غيرممكن نمي دانم اما دراين زمينه بايد كار كرد.

پاسخ | نقل قول
0 0

سوال 10 2008-07-17 10:05:24|

حمله به هواپيماي مسافربري ، پيشروي عراق در خوزستان حتي بيش از آغاز جنگ و تهديد آمريكا به حمله مستقيم به ايران و منفي شدن حسابهاي دولتي ، اينها دلايلي است كه من راجع به دليل پذيرش قطعنامه شنيده ام ، آيا دلايل پذيرش همين موارد است يا مورد مهمتري نيز وجود دارد؟

پاسخ | نقل قول
3 0

يه از خدا بي خبر به قول آقايون - سوال 11 _ چيزاي عوضي آدم مي خونه والله 2008-07-17 10:19:22|

سلام
ولي هميشه در راديو و تلويزيون مي گفتند كه اولين ماده آين قطعنامه معرفي متجاوز هست كه الان تو متن بالا اثري ازش نيست ... بعد ... آيا شرايط زمان پذيرش قطعنامه با زمان صدور قطعنتمه 598 ( نمي گوييم 582 ) فرق چنداني داشت ؟ جز ضعيف تر شدن ايران كه اون هم خيلي راحت قابل پيش بيني كردن بود ؟
كيا مشاورين حضرت امام بودن كه باعث طولاني تر شدن جنگ شدند ؟

پاسخ | نقل قول
4 0

سوال 12 2008-07-17 10:19:50|

با سلام خدمت آقاي دكتر عباس ملكي , بسيار خوشحالم كه حضرتعالي تمايلي براي پاسخ گويي به اين موضوع حساس داريد كه در تاريخ كشور ما نيز بسيار سرنوشت ساز بود ه است . 1- اگر چه قبول قطعنامه 598 به علت فرسايشي شدن جنگ و افزايش هجوم صدام به شهرهاي بي دفاع ايران و همچنين طبق نامه اي كه محسن رضايي بعنوان فرمانده سپاه به حضرت امام ارسال كرد ه بود وتقاضاي ادوات جنگي بسيار را كرده بود كه تهيه آن با توجه به وضعيت مالي كشور چندان مقدور نبود ، پذيرفته شد اما سوال من اين است كه با توجه به نامه نگاري هايي كه اخيرا نيز در رسانه از سوي برخي از مسوولين درگير در جنگ مطرح شده بود و هر كدام پذيرش قطعنامه را از ديد خودشان ارزيابي مي كنند ، حضرتعالي دليل اصلي پذيرش قطعنامه را چه مي دانيد ؟

پاسخ | نقل قول
0 0

ناشناس - سوال 13 2008-07-17 10:20:37|

2- بحث تحقق كامل مفاد قطعنامه 598 تا چه زماني پس از مطرح شدن و پذيرفتن آن از سوي ايران محقق گرديد ؟ و آيا اين قطعنامه به طور كامل از سوي عراق رعايت مي شود ؟

پاسخ | نقل قول
0 0

سوال 14 2008-07-17 10:20:53|

3- مسائلي كه اخيرا از سوي مقامات عراقي در خصوص اروند رود مطرح شده است و سخناني كه عراقي ها مبني براينكه ما قرارداد 1975 الجزاير را قبول نداريم - هرچند كه بعدا از سوي طالباني تكذيب شد - و ديدار هيات عراقي با همتايان ايراني مبني بر ميله گذاري هاي جديدي بين دو كشور آيا حكايت از نبود مفاد مستدل به هنگام گفتگو در زمان قطعنامه از سوي مقامات ايراني بوده است يا موضوع ديگري است ؟

پاسخ | نقل قول
0 0

سوال 15 2008-07-17 10:21:37|

4- پذيرش قطعنامه شايد براي بسياري از رزمندگاني كه در حال جنگ بوده اند قدري سخت و به عبارتي تعجب آور بود آيا در خصوص پذيرش اين قطعنامه براي مردم و بويژه رزمندگان ، برنامه اي از سوي وزارت خارجه و يا هر نهاد ديگر در دستور كار بود تا ضرورت اين امر را گوشزد سازد يا خير؟

پاسخ | نقل قول
1 0

سوال 16 2008-07-17 10:21:51|

5- آيا در ميان مسوولين آن زمان فرادي بودند كه با پذيرش قطعنامه مخالفت مي كردند ؟ علت مخالفت آنان چه مورد ي بوده است ؟
6- نقش آقاي ولايتي در به ثمر رسيدن اين قطعنامه چه مقدار بوده است ؟

پاسخ | نقل قول
2 0

محمد حسن - سوال 17 2008-07-17 10:07:37|

جناب آقاي دكتر ملكي

بفرمائيد آيا ايده ادامه جنگ بعد از آزاد سازي خرمشهر با واقعيات نظام بين الملل در تضاد نبود ؟
آيا نظام بين الملل مي پذيرفت كه ما مثلا حتي يك استان عراق را اشغال نمائيم چه برسد به فتح عراق و بعد حركت به سمت آزاد سازي قدس ؟
به نظر شما مديريت سياست ادامه جنگ در تضاد با واقعيات روابط بين الملل مخصوصا در نظام دو قطبي آنزمان نبود ؟
يك سئوال هم راجع به وزارت خارجه داشتم ، آقاي ملكي ارزيابي شما از توان كيفي و تخصصي ديپلمات هاي وزارت خارجه در مقايسه با استاندارد جهاني چيست؟ ضعف و قدرت وزارت امور خارجه در چيست ؟ چرا ديدگاههاي بدنه كارشناسي وزارت خارجه (به عنوان فرد كاملا مطلع و ذي مذخل مي گويم ) با بدنه مديريتي وزارت خارجه و شوراي عالي امنيت ملي در مورد استراتژيها و سياستگذاريهاي حوزه خارجي در تضاد است ( مانند رابطه با آمريكا ، مانند سياست نگاه به شرق ،مانند مذاكرات هسته اي و .... ) ؟

اميدوارم آقاي دكتر جواب هاي كليشه اي و كلي نفرمائيد

پاسخ | نقل قول
4 1

مهدي - سوال 18 2008-07-17 10:10:59|

از آنجا كه شما يك ديپلمات با تجربه هستيد، خواهش ميكنم نظر شخصي خود (نه نظر نظام يا دولت) را به اين سوال بفرماييد.
قطعنامه 598 در سال 65 در اوج قدرت ايران صادر شد، ولي به بهانه هاي مختلف (مثلا جابجايي بند اول با دوم قطعنامه، يا اينكه اول اعلام شود عراق متجاوز است) ايران قطعنامه را نپذيرفت. اما يكسال و نيم بعد وقتي در شرايط ضعف قرار گرفتيم، ايران مجبور به پذيرش قطعنامه شد.
با در نظر گرفتن تجربه اي كه ما از آن زمان بدست آورده ايم، نظرتان در مورد بسته پيشنهادي فعلي كشورهاي 5+1 چيست؟ آيا ادامه روند انعطاف ناپذيري بصورت نامحدود، و عدم پذيرش تعليق حتي بصورت موقت، منجر به پيروزي ديپلماسي كشورمان خواهد شد يا نه؟ آيا اين احتمال وجود ندارد كه يكي دو سال بعد (مانند قطعنامه 598) در حالت ضعف مجبور به پذيرش تعليق غني سازي شويم؟
آيا نشان دادن انعطاف بصورت پذيرش تعليق موقت سه تا شش ماهه (بعنوان يك ابزار ديپلماتيك براي رسيدن به يك طرح قابل قبول ايران و كشورهاي غربي)، مفيد است يا نه؟

پاسخ | نقل قول
5 0

حسين - امامي - سوال19 2008-07-17 14:23:23|

سلام
پذيرش قطعنامه با يك سال تاخير بنظر تنها مسير عاقلانه اي بود كه ايران را از بسياري از تبعات ادامه جنگ نجات داد.
آيا اينكه دولتمردان عراق پيش از ايران قطعنامه را پذيرفتند آنهم در شرايطي كه توازن قدرت از بين رفته بود وعراق فاو و حلبچه را بازپس گرفته بود و در حال پيشروي بود، نشاندهنده درايت بالاتر صدام نبود؟

پاسخ | نقل قول
0 0

irna - abass karimi- سوال 20 2008-07-17 14:24:26|

واقعيت پذيرش قطعنامه چه بود..آيا اين درست است كه امريكا تهديد كرده بود كه تهران را با بمب اتم مي رند و امام به اين دليل قطعنامه را پذيرفت... چه شد كه جام زهر مشهور سر كشيده شد و 8 سال جنگ از سوي مسئولان ايراني به ما ايراني ها تحميل شد..

پاسخ | نقل قول
1 0

مرتضي-سوال 21 2008-07-17 14:19:35|

با سلام به جناب دكتر سوال بسيار مهمي دارم وان اين است كه چندي پيش دكتر ابراهيم يزدي گفته بودند كه زماني ما قطعنامه را قبول كرديم كه دولت امريكا وقتي هواپيماي ما را در خليج فارس با موشك زد مسئولان ان زمان سريع جنگ را تمام كردند ايا شما اين تحليل را قبول داريد

پاسخ | نقل قول
0 0

محمد - دانشجوي علوم سياسي-سوال 22 2008-07-17 14:25:47|

با سلام فكر نمي كنيد اگر ما قطعنامه را زود تر مي پزيرفتيم مقداري از خسارات كمتر مي شد از يك سو اقاي رفسنجاني مي گويند كه ما از سال 65 متوجه اين نكته بوديم كه ما جنگ را نمي توانيم پيروز شويم با توجه به اين حرف ها ايا ما زماني جنگ را تمام نكرديم كه كشور ما مستقيما با امريكا در سال 67 درگير شد و طي ان ما جزيره فاو را از دست داديم و امريكا هوا پيماي ما را زد با تشكر از شما اگر سوالات مرا جواب دهيد

پاسخ | نقل قول
0 0

hossein - from canada -سوال 23 2008-07-17 14:28:36|

you was living in USA , is true some members of Iranian government have nice home or private island in canada or in USA?
stolen money from Iranian oil?
by end of the war I lost my brother in war from bassij .
and I wounded also, but I never understand who"s run all this mafia in and out of Iran?

پاسخ | نقل قول
1 0

مصطفي - -سوال 24 2008-07-17 14:29:22|

جناب ملكي من يكي از كساني بودم كه هنگام پذيرش قطعنامه در جبهه بودم. و به صراحت اعلام ميكنم كه مهمترين دليل پذيرش قطعنامه از طرف ايران ،ضعف شديد نيروهاي ايراني و عقب نشيني هاي پي در پي در اكثر مناطق جنگي بود. آنچه در پشت جبهه به سمع مردم ميرسيد كاملا متفاوت بود با واقعيتي كه ما با آن درگير بوديم.قبول كنيد كه در اواخر جنگ (به هر دليل) ما بسيار ضعيف تر از عراقي ها بوديم. نگوييد نه كه اگر لازم باشد دلايل بسياري براي اثبات دارم.
آيا شما غير از اين ميدانيد؟

پاسخ | نقل قول
1 0

الف محمدي - فرماندهي غلط جنگ -سوال شماره 25 2008-07-18 18:35:47|

به نام خدا
از شما انتظار جواب درستي ندارم.ولي مي پرسم.ايا نقش سياست ((جنگ جنگ تا كسب يك پيروزي قاطع براي استفاده در پشت ميز مذاكره)) كه توسط آقاي هاشمي رفسنجاني پيگيري ميشد و باعث فشار وي بر فرماندهان و رزمندگان براي انجام يا ادامه عملياتهاي ناموفق نشد را باعث نوشيدن جام زهر توسط امام نميدانيد؟
همه ميدانيم كه بعد از فتح جزاير مجنون شكستن خط طلائيه ممكن نبود اما ايشان با فشار به فرماندهان جنگ باعث متلاشي شدن دو لشكر 27 محمد رسول الله (ص)و 14 امام حسين (ع) گرديد.در حاليكه فرماندهان شكستن خط طلائيه را در ان شرايط نا ممكن اعلام كرده بودند.از همه بدتر وقتي فرماندهان قبل از عمليات كربلاي 5 نيز عدم امادگي خود را براي عمليات اعلام مي كردند و خواهان زمان بيشتر براي بازسازي و امادگي به علت شكست در عمليات كربلاي 4 بودند تهديد شدندكه اگر عمليات انجام نشود كاري مي كنند كه امام قطعنامه را بپذيرد و فرماندهان و رزمندگان به علت عشقشان به امام برا ي جلوگيري از اين قضيه راضي به اين كار شدند.گفتني هاي ديگري هم هست.اميدوارم مسئولين الف نظر مرا پخش كنند.

پاسخ | نقل قول
0 0

دوستدار ايران - سوال شماره 26 2008-07-18 17:46:37|

نكته ي مهمي كه در نظرگاه و پرسش هاي مختلف دوستان و هموطنان عزيزم مورد چشم پوشي قرار گرفته و خوب است جناب ملكي عزيز به آن اشاره فرمايند روند قطعنامه هاي سازمان ملل در باره ي جنگ عراق عليه ايران از آغاز تا مقطع قطعنامه ي 598 است. بررسي تطبيقي قطعنامه هاي صادره در باره ي جنگ تحميلي با قطعنامه ي 598 مي تواند به بسياري از ذهنيت ها و پاره اي از منفي بافي هايي كه جاهلان و بي دردان به آن دامن زده اند ، پاسخ دهد. ضمنا از ابتكار الف تشكر مي كنم و يك نكته هم به جناب ملكي عرض مي كنم : در مقام پاسخ به يك واقعه ي تاريخي بايد از اختلاط عواطف خود با بحث به شدت پرهيز كنند . ايشان به دكتر ولايتي علاقه ي خاص دارند ولي اين اقتراح مقام واكاوي تاريخ است حتي اگر لازم شود بگوييم كه نقش دكتر جواد لاريجاني در شكل گيري مفاد مثبت قطعنامه و نيز سياست هوشمندانه نه " رد " و نه "قبول" قطعنامه كه توسط لاريجاني مطرح شد و... بسيار موثر و غير قابل انكار بوده است. چنانچه آقاي ملكي هم مي دانند يكي از دلايل اختلافات جدي دكتر ولايتي با دكتر جواد لاريجاني آن بود كه در مقطعي وزير امور خارجه ( ولايتي ) در معادلات و مذاكرات خارجي مربوط به جنگ به اندازه ي معاونش (لاريجاني) نقش آفرين و موثر نبود. اميدوارم تاريخ را درست بنويسيم. درشت ننويسيم.

پاسخ | نقل قول
0 0

علي - سوال 27 2008-07-18 17:32:59|

چرا پذيرش قطعنامه براي امام سخت بود واز آن به نوشيدن حام زهر ياد كردن؟

پاسخ | نقل قول
0 0

29476

Powered by JoomlaCommentCopyright (C) 2006 Frantisek Hliva. All rights reserved.Homepage: http://cavo.co.nr/
شنبه 29 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: الف]

[مشاهده در: www.alef.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 465]