حقوق - قصه‌اي كه تمام نشد

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: حقوق - قصه‌اي كه تمام نشد

حقوق - قصه‌اي كه تمام نشد

مسعود تصميمي: داستان محروميت از تحصيل دانشجويان قصه دامنه‌دار و البته پرغصه‌اي است. اما در ميان موج محروميت از تحصيل‌ها، پروژه ستاره‌دار كردن دانشجويان كه در زمان رخدادش به داغ‌ترين خبرهاي سياسي بدل گشته بود و هر روزه با كنش‌ و واكنش‌هاي هر يك از طرف‌هاي درگير و چهره‌ها و مقامات سياسي همراه بود، از غرايب اين عرصه است. اگر چه تقريبا همه آنچه در گزارش پيش رو آمده است، قبل از اين به صورت جداگانه و به مقتضاي زمان در رسانه‌هاي مختلف بازتاب داشته است، اما اين گزارش كوشيده تا علاوه بر آنكه همه وقايع را در خط زمان- جهت به دست‌دادن تحليلي منطقي از چرايي و چگونگي ستاره‌دار كردن دانشجويان- رديف كند، پاسخي باشد به وزير علوم دولت نهم كه پيش از اين در پاسخ به خبرنگاري كه از او وضعيت دانشجويان سه‌ستاره را خواسته بود، آورده كه «تعجب مي‌كنم مسئله‌اي را كه ديگر به فراموشي سپرده شده است دوباره مطرح مي‌كنيد.»

پرده‌ اول
تابستان 1385 درست يك‌سال پس‌از روي‌كار آمدن دولت نهم و درحالي‌كه جنبش‌دانشجويي به واسطه شيوع تحميل انواع هزينه‌ها از جمله محكوميت در كميته‌هاي انضباطي، اخراج از دانشگاه، احضار به نهادهاي قضايي و مواردي از اين‌دست، درحال عادت‌كردن به آنها بود، مجازات جديد سبب ‌شد تا جنبش‌دانشجويي تكاني‌خورد.
از همان هشتم شهريورماه سال 85 يعني زمان اعلام رسمي اسامي پذيرفته‌شدگان آزمون ‌كارشناسي‌ارشد، زمزمه‌هايي مبني بر محروميت عده‌اي از دانشجويان از ورود به اين مقطع شنيده مي‌شد، اما نياز به گذشت زمان بود تا اين زمزمه‌ها شكل حقيقت به‌خود گيرد. در واقع با شروع زمان ثبت‌نام در دانشگاه‌ها، گروهي از دانشجويان پذيرفته‌شده، ازطرف مسوولان دانشگاه‌ها توجيه‌ مي‌گردند كه در كنار نام‌شان يك يا دو‌ستاره وجود دارد كه قبولي‌شان را مشروط به سپردن تعهد مبني بر عدم‌فعاليت سياسي در نزد گزينش سازمان سنجش و پذيرفته‌شدن آن تعهد از سوي نهادهاي ذي‌ربط، نموده است.
تازگي اين نوع از برخورد با فعالان دانشجويي و شايعه‌اي كه بعدها رنگ حقيقت به‌خود گرفت، مبني بر اينكه 100 تا 150 نفر از داوطلبان آزمون ارشد ستاره‌دار شده‌اند، باعث‌شد تا اين موضوع از همان بدو رخدادش مورد توجه رسانه‌هاي سياسي كشور قرار گيرد. دكتر نوربخش رئيس دبيرخانه هيات مركزي گزينش سازمان‌ سنجش وزارت علوم در مصاحبه‌اي با روزنامه اعتماد ملي در تاريخ دوم مهرماه با تاييد وجود دانشجويان ستاره‌دار، برخورد سياسي با آنها را به شدت تكذيب و آنها را داوطلبان معرفي‌كرد كه داراي نقص پرونده ثبت‌نامي هستند. حتي وي در همان مصاحبه عنوان‌ نمود كه اگر برخوردي از نگاه عمومي صورت ‌گرفته «براي مثال حادثه دانشگاه علم و صنعت و حمله دانشجويان به رئيس دانشگاه...» منظور نظر بوده است.(1) به‌رغم اين، نوربخش به اين پرسش كه چرا مسببين حادثه دانشگاه علم و صنعت و ضرب‌وشتم دكتر صالحي رئيس آن دانشگاه ستاره‌دار نشدند، پاسخي نداد. بلافاصله پس‌ از انتشار مصاحبه نوربخش با روزنامه اعتماد ملي، محمدهاشمي سخنگوي وقت دفتر تحكيم وحدت در اظهاراتي بيان كرد: «بحث نقص پرونده بهانه‌اي بيش نيست.»(2) روزنامه ‌همبستگي در فرداي همان‌روز و درحالي‌كه سرمقاله خود را به اظهارات عبدالكريم‌ سروش مبني بر اميدواري در برخورد مهرورزانه دولت نهم با دانشجويان ستاره‌دار و ثبت‌نام آنها در دانشگاه‌ها اختصاص‌داده‌ بود، خبر داد وزارت علوم همچنان از ثبت‌نام دانشجويان ستاره‌دار ممانعت‌مي‌كند.(3) اما پس از مدتي كوتاه، تمامي دانشجويان يك يا دو‌ستاره‌دار با سپردن تعهد مبني بر عدم‌فعاليت سياسي در مقطع كارشناسي‌ارشد در دانشگاه‌هاي پذيرفته‌شده، ثبت‌نام شدند. رفع اين معضل مقارن با خبررساني در رابطه با وجود دانشجوياني تحت عنوان «دانشجويان سه‌ستاره» شد. اين دانشجويان مسئله‌اي متفاوت با دانشجويان يك يا دو‌ستاره داشتند. درواقع اسامي آنها به‌رغم كسب رتبه‌هاي‌علمي ممتاز در آزمون كارشناسي‌ارشد و برخلاف دانشجويان يك يا دو‌ستاره در ويژه‌نامه پذيرفته‌شدگان آزمون‌ ارشد سازمان سنجش ذكر نشده و وزارت علوم دائما از پذيرفتن وجود چنين دانشجوياني طفره ‌مي‌رفت. حتي زاهدي وزير علوم دولت نهم در مصاحبه‌هاي گوناگون خود عنوان مي‌كرد: «عده‌اي كه خبر از وجود دانشجويان سه‌ستاره مي‌دهند، درحال نشر اكاذيب به قصد تشويش اذهان عمومي‌اند.»(4) كمي بعدتر نيز مرتضي نوربخش روزنامه اعتماد ملي را كه براي نخستين‌بار خبر از وجود دانشجويان سه‌ستاره داده‌ بود، متهم به كار غير‌اخلاقي كرد. اما به فاصله كوتاهي پس از انكار از وجود دانشجويان سه‌ستاره، اعضاي شوراي مركزي دفتر ‌تحكيم (طيف علامه) در كنفرانسي خبري كه در دفتر خبرگزاري ايلنا برگزار شد، اسامي شش نفر از دانشجويان سه‌ستاره را منتشر نمودند: «ما در پاسخ به وزير علوم كه گفته ‌بود حتي اگر يك دانشجوي محروم از تحصيل وجود دارد اسمش را اعلام‌كنند، ليست دانشجويان محروم از تحصيل را به‌همراه دلايل محروميت‌شان ذكر ‌مي‌كنيم، «حنانه عزيزي رتبه 18 ادبيات‌عرب كه خودش هيچ‌گونه فعاليت‌سياسي‌اي نداشته و به خاطر فعاليت‌هاي سياسي پدرش يوسف عزيزي از ورود به دانشگاه محروم شده، زهرا جاني‌پور رتبه 54 رشته محيط‌زيست كه به دليل محكوميت دوران تحصيل كارداني‌اش اجازه ورود به مقطع ارشد را ندارد، سيامك كريمي رتبه 17 حقوق‌بشر از دانشگاه بوعلي‌سيناي همدان كه به‌رغم اينكه هيچ‌گونه محكوميتي در كميته‌هاي انضباطي و نهادهاي قضايي نداشته صرفا به‌دليل فعاليت‌هاي دوره كارشناسي‌اش حق ورود به دوره ارشد را ندارد، ياشار قاجار رتبه 34 مهندسي‌ مكانيك از دانشگاه پلي‌تكنيك و محسن فاتحي رتبه 5 جامعه‌شناسي كه به همان‌دليل فعاليت‌هاي دوره كارشناسي مورد برخورد قرارگرفته‌اند.» در همان‌جلسه از حامد حسن‌دوست، مهدي اميني‌زاده و پيمان عارف به عنوان دانشجوياني كه در ميانه راه تحصيل در مقطع ارشد از دانشگاه‌هاي محل تحصيل اخراج شده‌اند نام برده و اضافه ‌شد «به‌زودي اسامي تعدادي ديگر از دانشجويان سه‌ستاره اعلام‌خواهد‌شد.»(5) دفترتحكيم خيلي‌ زود وعده خود را عملي‌كرد و اسامي شش نفر ديگر از دانشجويان سه‌ستاره به نام‌هاي روزبه رياضي‌مقدم، سعيد اردشيري، شورش مرادي، سالار ساكت، و علي ذاتعلي‌فرد را منتشر‌نمود.(6) با‌ جدي‌تر شدن قضيه به‌واسطه معرفي‌ شدن اين دانشجويان، مجلس‌هفتم كه پيش‌ از اين در مسئله دانشجويان يك و دو‌ستاره‌دار جسته و گريخته موضع‌گيري كرده بود وارد كارزار شد. دكتر شهريار مشيري نماينده مردم بندرعباس و عضو كميسيون آموزش مجلس‌هفتم در اولين مصاحبه مطبوعاتي‌اش در تاريخ 10 آبان 85 عنوان نمود: «بنده از طرف كميسيون آموزش ماموريت‌يافته‌ام تا اين موضوع را پيگيري‌‌ نمايم. صبح امروز چهار نفر از دانشجويان كه هنوز در دانشگاه ثبت‌نام نشده‌اند به من مراجعه ‌كرده و قرار بر اين‌ شد تا فردا به همراه ديگر دانشجويان با مدارك كامل‌تر به من مراجعه‌ نمايند.»(7) وي يك‌روز پس‌ از كنفرانس مطبوعاتي‌اش اعلام‌كرد: «مدارك دانشجويان امروز كامل و جهت اقدامات بعدي به‌كارگرفته‌ خواهد ‌شد.»(8) با وجود موضع‌گيري اين عضو مجلس هفتم و پوشش موضوع دانشجويان سه‌ستاره توسط رسانه‌هاي‌داخلي و خارجي از جمله روزنامه معتبر گاردين و انعكاس آن توسط نهادهاي‌بين‌المللي، وزير علوم همچنان از عدم‌وجود دانشجويان سه‌ستاره دم‌ مي‌زد.(9) سازمان ديده‌بان حقوق‌بشر نيز در گزارشي كه در تاريخ 27 مهرماه در رسانه‌هاي‌داخلي بازتاب يافت اسامي دانشجويان سه‌ستاره را برشمرد(10) روشنفكران و شخصيت‌هاي‌ برجسته سياسي داخل كشور نيز به مانند عبدالفتاح سلطاني، محمدعلي دادخواه، بابك احمدي، رضا عليجاني، هرميداس باوند و ديگر افراد نيز به انتقاد از عملكرد اخير وزارت علوم پرداختند.(11) آيات عظام منتظري و صانعي نيز در ديدار با جمعي از اعضاي دفتر‌ تحكيم، محروميت دانشجويان از تحصيل به علت فعاليت‌هاي سياسي را «مغاير با نصوص صريح شرع مقدس اسلام» دانسته.(12)
به‌رغم همه اين موضع‌گيري‌ها، باز آنچه از وزارت علوم به بيرون درزمي‌كرد، انكار بلاوجه دانشجويان سه‌ستاره بود. در ادامه همين ‌روند، مرتضي نوربخش رئيس گزينش سازمان سنجش كه نامه ردصلاحيت عمومي سه‌ستاره‌ها به امضاي شخص او به آنها داده ‌شده ‌بود، طي گفت‌وگوي خود با خبرگزاري ايسنا اعلام‌كرد: «افرادي كه اسم خود را دانشجوي سه‌ستاره گذاشته‌اند هيچ ارتباطي با دانشجويان ستاره‌دار ندارند و تنها از اين قضيه سوءاستفاده مي‌كنند، اين عده مي‌خواهند با فشار سياسي، خود را وارد دانشگاه كنند.»(13) به همين‌خاطر دانشجويان سه‌ستاره براي آنكه توسط مسوولان وزارت علوم هم ديده ‌شوند، در 23آبان 85 در مقابل وزارت علوم تجمع كرده و در طي آن تجمع، نامه‌اي را به مسوولان وزارت علوم تحويل‌ دادند كه در آن نامه آمده ‌بود «ما از مسوولان، مال و مقام طلب نكرده‌ايم بلكه مي‌خواهيم، بگذارند همان‌طور كه فرزندان‌شان مي‌توانند تحصيل كنند، ما نيز بنا بر حق‌مان درس بخوانيم.»(14) بعدا ادعا شدكه اين نامه در وزارت علوم گم شده است و اقدامي از طريق آن ميسر نيست! سپس دانشجويان مقابل مجلس رفته و از نمايندگان خانه ملت طلب كمك نمودند. در همانجا بود كه كوچك‌زاده، نماينده تهران، برخي از دانشجويان را «مزدوران آمريكا» خطاب كرد. لحن كوچك‌زاده به‌قدري تند بود كه مشيري و مصباحي‌مقدم از ديگر نمايندگان مجلس چاره‌اي جز عذرخواهي از دانشجويان پيدا نكردند.(15) سه‌ستاره‌ها البته همزمان با ديدار با سيدمحمد خاتمي، غلامرضا مصباحي‌مقدم و كروبي كه در تمامي آنها قول رفع موضوع به آنها داده شد و هيچ‌يك نيز عملي نشد، كميته چهارنفره‌اي متشكل از مهدي اميني‌زاده، غريب سجادي، روزبه كريمي و مهدي زماني تشكيل‌دادند. دو نفر نخست، خود از دانشجويان ستاره‌دار و دو نفر ديگر نيز از جمله كساني بودند كه حل اين موضوع را مسئله اصلي دغدغه‌مندان جنبش دانشجويي مي‌دانستند. اين كميته در همان بدو تشكيل‌اش، از جمع‌آوري امضا از ميان دانشجويان سراسر كشور بر پاي طوماري كه از رياست‌جمهوري و وزارت علوم مي‌خواست تا نسبت به ثبت‌نام دانشجويان سه‌ستاره اقدام‌شود، خبردادند. تعداد اين امضاها در ابتداي امر 4000 و سپس به رقم بي‌سابقه 8000 دانشجو در سراسر كشور رسيد تا نگراني قاطبه دانشجويان كشور را به گوش مسوولان مملكت برساند.(16)
درحالي‌كه به واسطه انكارهاي متعدد محمدمهدي زاهدي از پروژه ستاره‌دار كردن دانشجويان فعال، جلسات سخنراني او و وزير كشور در دانشگاه شيراز و چند دانشگاه ديگر به تشنج كشيده شده ‌بود(17) و حتي در دانشگاه اميركبير، دانشجويان با تجمع در دانشكده رياضي اجازه حضور زاهدي در سر كلاس‌هاي درس را نداده ‌بودند، خبرگزاري فارس، خبري را در اول دي‌ماه 85 روي خروجي خود برد كه محافل دانشجويي را دچار دوگانگي‌اي از بهت و التهاب كرد. زاهدي در ديدار با دانشجويان عضو بسيج دانشجويي، جامعه اسلامي دانشجويان نه‌تنها وجود دانشجويان سه‌ستاره را پذيرفت بلكه عنوان ‌نمود: «طرح دانشجويان ستاره‌دار را ناشي از عدم‌كار تبليغاتي و رسانه‌اي وزارت علوم مي‌دانم... دانشجويان سه‌ستاره در پرونده‌هاي خود سه‌سال زندان، شلاق، تجاوز به ناموس مردم و... را داشته‌اند.»(18) اين اظهارات وزير علوم با واكنش تند دانشجويان و بسياري ديگر از چهره‌هاي سياسي كشور مواجه‌ شد. دانشجويان سه‌ستاره در مصاحبه‌هاي مختلف خود تاكيد كرده‌ بودند: «ما از وزير علوم شكايت مي‌كنيم و مجلس بايد به قيد فوريت وي را استيضاح نمايد.»(19) دكتر مشيري نيز به نمايندگي از كميسيون آموزش مجلس اظهار داشت: «من از كسي كه خودش به‌عنوان معلم گچ در دست داشته است، تعجب‌ مي‌كنم.»(20) اكبر اعلمي نيز به نمايندگي از فراكسيون اقليت گفته‌ بود: «وزير علوم بايد ادعاهايش را اثبات كند... اگر موضوع دانشجويان سه‌ستاره حل نشود وزير را به صحن علني مجلس مي‌كشانم.»(21) البته كه وزير به اين مناسبت هيچ‌گاه به صحن علني مجلس فراخوانده نشد. زاهدي اما 24 ساعت پس از واكنش شخصيت‌ها و مقامات سياسي كشور به اظهارات‌اش، آنها را تكذيب نمود و اين‌بار علاوه بر آنكه خبرگزاري فارس را متهم به كار غير اخلاقي كرد، وجود دانشجويان سه‌ستاره را پذيرفت و آن‌را معلول قوانين دولت خاتمي و پاسخ منفي وزارت اطلاعات در استعلام ثبت‌نام اين دانشجويان عنوان كرد. نكته جالب در اين ميان، اين‌ بود كه فراكسيون اقليت مجلس هفتم پس از مدت‌ها انتظار، سكوت معنادار خود را شكست و وارد قضيه دانشجويان ستاره‌دار شد؛ ورودي كه البته هيچ دنباله‌اي نداشت. بعدها سيامك كريمي يكي از دانشجويان سه‌ستاره در مصاحبه مفصلي كه سايت ادوار تحكيم (شعبه همدان) با او ترتيب داده بود، عنوان‌كرد: «فراكسيون اقليت واقعا دير وارد موضوع شد، آنها از يك سو و پيش از اين عنوان ‌مي‌كردند كه جنبش دانشجويي ديگر وزني براي تعيين كيفيت انتخابات ندارد و از طرف ‌ديگر امروز ما را به چوب اينكه اين مشكل نتيجه تحريمي است كه جنبش دانشجويي از سر گرفته است، از خود مي‌رانند.» مصطفي معين و غلامرضا ظريفيان وزير و معاون وزير دولت خاتمي بلافاصله اظهارات زاهدي را تكذيب كردند: «اگر در دوره ما دانشجوي محروم از تحصيلي وجود داشته يك يا دو نفر بوده كه آن‌هم با اخذ تعهد حل مي‌شد، نه اينكه تعداد نفرات تا اين حد زياد و به معضلي حل نشدني بدل‌گردد.»(22) اظهارات ثانوي زاهدي، علاوه بر واكنش معين و ظريفيان، واكنش مشيري را نيز به همراه‌ داشت. مشيري كه از همان روزهاي نخست تا زمان ردصلاحيت‌اش از كانديداتوري مجلس هشتم، دانشجويان سه‌ستاره را تنها نگذاشت، در مصاحبه با خبرگزاري ايلنا در اظهاراتي تكان‌دهنده همه آنچه كه در طي اين مدت بر سر دانشجويان رفته بود را مطبوعاتي كرد «با فشار بنده و برخي از همكاران نماينده در مجلس هفتم، همه دانشجويان يك‌ستاره و دو‌ستاره در دانشگاه‌ها ثبت‌نام شدند. پس از آن با يك‌سري از دانشجويان مواجه ‌شديم كه رتبه‌هاي بسيارخوبي كسب‌ كرده‌ بودند اما اسامي آنها جزء قبولي‌ها نبود، به همين‌خاطر از سازمان سنجش درخواست ‌كرديم رمز عبور تصحيح اوراق كنكور در اختيار ما قرار گيرد تا پرونده امتحاني اين دانشجويان را بازخواني كنيم. پس از اين متوجه‌شديم كه تمامي اين دانشجويان پذيرفته شده كنكور بودند اما در كنار كارنامه آنها شماره رمزي قرار داشت كه يعني قبولي آنها اعلام نشود.» وي در همان مصاحبه اضافه ‌كرده ‌بود «اينكه از وزارت اطلاعات استعلام شده ‌است درست است، اما اين وزارتخانه به هيچ‌وجه عنوان نكرده‌ بود كه اين دانشجو ثبت‌نام شود يا خير، بلكه فقط در پاسخ به استعلام، بيوگرافي افراد را فرستاده‌بودند.»(23) سخنان مشيري براي او هم بي‌دردسر نبود، در همان دوران نيز و درحالي‌كه خبرگزاري دويچه وله آلمان خبر از تشكيل كميته‌اي سه نفره جهت بررسي وضعيت دانشجويان سه‌ستاره و جدي‌تر دنبال شدن اين قضيه در مجلس هفتم داده‌بود(24) عباسپور كه به جاي مشيري عهده‌دار امور شده بود سريعا اعلام‌كرد «ما مسئله 20 نفر را موضوعي نمي‌بينيم كه بخواهد وقت كميسيون را بگيرد و كميته‌اي براي آن تشكيل شود... سعي‌ مي‌كنيم مسئله با رايزني و خواهش از مبادي ذيربط حل‌گردد.»(25) مشيري كه به‌رغم بركناري از سمت پيشين‌اش همچنان با نگراني به پيگيري موضوع مي‌پرداخت در پاسخ به اظهارات عباسپور بيان‌كرد: «اگر قرار بود مسئله با رايزني و خواهش و تمنا حل شود در اين مدت پنج ماهه حل‌ مي‌شد.»(26) مشيري راست مي‌گفت، يك ترم تحصيلي سال 85 به اتمام رسيده ‌بود و هيچ خبري مبني بر ثبت‌نام دانشجويان ستاره‌دار به گوش نمي‌رسيد و حتي گفته مي‌شد مستند به قوانين گزينش سازمان سنجش با شروع ترم بهمن‌ماه پرونده دانشجويان سه‌ستاره بسته مي‌شود. در همان زمان روزبه كريمي- عضو كميته پيگيري وضعيت دانشجويان سه‌ستاره- علاوه بر آنكه خبر از اضافه شدن تعداد دانشجويان سه‌ستاره به 23 نفر داده ‌بود با عنوان‌كردن اينكه «همه اين دانشجويان به ديوان عدالت اداري شكايت كرده‌اند و چون موضوع در آنجا در حال رسيدگي است، قوانين گزينش سازمان سنجش شامل حال اين عده نمي‌شود»(27) به همه اين شايعات پايان‌داد. البته ديوان عدالت اداري هيچ گره‌اي از كار اين دانشجويان باز ننمود. ديوان تنها در مورد دو نفر از دانشجويان اخراجي دوره كارشناسي‌ارشد، يعني پيمان عارف و حامد حسن‌دوست حكم بازگشت به تحصيل داده ‌بود كه آن‌هم به بن‌بست ‌رسيد. در همان اثنا نيز مسوول بسيج ‌دانشجويي دانشگاه اميركبير دلايل محروميت دانشجويان سه‌ستاره مبني بر چرايي منع تحصيل‌شان را به عرصه عمومي برد: «معني ندارد فردي كه آشوب مي‌كند و با نظام عناد مي‌ورزد با هزينه بيت‌المال تحصيل كند.»(28)
موضوع دانشجويان سه‌ستاره كماكان بدون هيچ‌گونه روند رو به جلويي، به اسفندماه همان سال رسيده‌ بود تا اين‌بار مادران دانشجويان سه‌ستاره جهت اعاده حق فرزندان‌شان پاپيش بگذارند. آنها طي نامه‌اي سرگشاده به احمدي‌نژاد، علاوه بر اينكه از او خواسته بودند تا با موافقت وزارت علوم‌اش بر ثبت‌نام فرزندان‌شان، مرهمي بر خون دل چند ماه‌شان شود، وي را خطاب قرارداده و نوشتند «‌براي نظامي كه با انقلابي ميليوني و مردمي بر پا شده‌ است، نازيبنده اين است كه مادري خسته و دل‌شكسته شكايت چنين رنجي را در تنهايي و با آه‌دل، به خداي خويش حوالت ‌دهد.»(29) كميته پيگيري دانشجويان سه ستاره درحالي‌كه تمامي راه‌هاي رفته‌شده را ختم به بن‌بست مي‌ديد، اين‌بار گشايش گره كار را در دستان پير نظام، هاشمي رفسنجاني يافته و در ديداري خصوصي نزد وي رفتند. هاشمي نيز علاوه بر قول پيگيري موضوع تا رفع آن، در نامه‌اي جداگانه خطاب به شوراي انقلاب فرهنگي نوشت: «دبير محترم شوراي انقلاب فرهنگي، به عنوان رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام و هم به جهت سمت شوراي انقلاب فرهنگي، تلاش گردد مشكل حل شود.» اين دستور رئيس‌جمهور اسبق و رئيس مجمع‌ تشخيص‌ مصلحت‌ نظام نيز راهي چون راه‌هاي طي‌شده قبلي نيافت.
پرده دوم:
اعلام نتيجه آزمون كارشناسي ارشد سال 86، با روش جديدي از سوي گزينش سازمان سنجش روبه‌رو بود. اين‌بار وزارت علوم حركت سال گذشته را تكرار ننموده و از همان ابتدا كارنامه فعالان دانشجويي به دست‌شان نرسيد. درحالي‌كه گفته ‌مي‌شد قريب به 50 نفر از دريافت كارنامه محرومند(30) دانشگاه بوعلي‌سيناي همدان با 50 داوطلب بدون كارنامه به‌مانند سال گذشته سكاندار تلفات دانشجويي بود. اين 50 نفر هنوز به اميد دريافت كارنامه‌هايشان چشم انتظارند.
پرده سوم:
آزمون ارشد سال جاري نيز براي فعالان دانشجويي خالي از لطف نبود. درحالي‌كه خبر رسيده چهار نفر از دانشگاه تبريز و تعدادي ديگر در دانشگاه‌هاي مختلف كشور از دريافت كارنامه محرومند و عده‌اي ديگر نيز با سپردن تعهد در برخي از مراكز اجازه انتخاب‌ رشته يافته‌اند، نرم‌افزار تقلب‌ياب براي نخستين‌بار در دنيا به كار گرفته ‌شد تا يقه عده‌اي ديگر از دانشجويان را بگيرد. آنان نيز به اين اميدند كه مسوولان وزارت علوم را بقبولانند كه تقلب نكرده‌اند.
منابع و پانوشت‌ها در دفتر روزنامه موجود ا ست
سه شنبه 25 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 260]