واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: هفته نامه سلامت:در آخرين گزارشهايي كه از سوي سازمان ملل منتشر شده است ، نروژ از نظر سطح زندگي بهتر اول و ايران با 100پله تفاوت در مكان صد و يكم قرار دارد از مهمترين معيار هايي كه براي زندگي بهتر در يك كشور در نظر گرفته ميشود، ميزان سلامت كودكان و ميزان مرگ و مير آنها تا سن 5 سالگي است. مهران ملكوتي يكي از مهمترين سوالهايي كه انسان هر روز از خود مي پرسد، اين است كه خوشبختي كجاي دنيا پيدا مي شود؟ خيلي ها از صبح تا شب به دنبال جواب همين سوال مي گردند و آخر شب هم خسته از از اينكه تصوري از خوشبختي پيدا نكردهاند، خوابشان ميبرد. از ديد متخصصين، بارزترين نشان خوشبختي، شادماني و احساس آرامش و آسايش است. اما اصل مطلب اين است كه اين حس، چگونه به وجود مي آيد، چيزي كه دستيابي به آن رمز اصلي خوشبختي است. حالا بشنويد از اخبار منتشر شده توسط سازمان ملل كه با معيار هاي خاص خود، ميزان خوشبختي كشورهاي مختلف را با يكديگر مقايسه كرده است. اين معيارها عمدتا به شاخص هاي زندگي كردن در جامعه بستگي دارد. در آخرين گزارشي كه سازمان ملل در روز هفتم سپتامبر سال 2005 منتشر كرد، نروژ به عنوان بهترين كشور دنيا براي زندگي كردن برگزيده شد. اما ايران در اين جدول، با صد پله اختلاف ، در رتبه صد و يكم قرار گرفت. نروژ پنج سال مداوم است كه اين مقام را از كانادا گرفته و حفظ كرده است. ايران هم از اين نظر چيزي كم ندارد و چندين سال است كه مقام خود را در اين رده بندي نگه داشته است. در گزارش سازمان ملل متحد، بهترين كشور براي زندگي بر اساس معيارهاي توسعه انساني در نظر گرفته ميشود، معيار هايي مثل طول زندگي سالم وطولاني، برخورداري از سطح زندگي استاندارد و سطح سواد و... همچنين مقياس هاي ديگري مانند اميد به زندگي، ثبت نام در مدارس، سواد و درآمد وجود دارد كه ميتواند شاخصي از ميزان پيشرفت يك جامعه باشد. سال گذشته بعد از نروژ، به ترتيب كشورهاي سوئد، استراليا و كانادا در رديف دوم تا چهارم قرار داشتند و كشور سيرالئون از ميان 177 كشور در اين فهرست در آخرين مرتبه قرار داشت. نروژ ثروتمند، به لحاظ منابع نفتي يكي از سه كشور برتر دنياست و از قبال اين درآمد رفاه فوق العاده اي را براي شهروندان خود تامين مي كند. اين در حالي است كه عربستان سعودي كه بزرگترين صادر كننده نفت در جهان شناخته مي شود در رده 77 و روسيه در رديف 56 فهرست بهترين كشورهاي دنيا براي زندگي قرار دارند.در اينباره رئيس برنامه توسعه ملل متحد ميگويد: در صورتي كه نخست وزير نروژ، با كمي شكستهنفسي ميگويد: اميد به زندگي و فقر ميزان اميد به زندگي در يك كشور يكي از مهمترين معيارهايي است كه در اين مواقع درنظرگرفته ميشود. طبق آخرين آمار منتشر شده، اين شاخص در ميان ايرانيان نسبت به دو دهه گذشته رشد چشمگيري داشته است، اما گويا اين افزايش، در افزايش رتبه ايران در ليست كشورهاي مرفه دنيا تاثيري نداشته است. بر اساس معيارهاي بين المللي، شاخص اميد به زندگي در ايران از متوسط 59/7سال در فاصله1980تا 1985 به متوسط 70/3 سال در فاصله سالهاي 2000تا 2005ارتقا يافته است. مقياسي كه مثلا براي كشورهاي بريتانيا 87/2 و براي تركيه كه در اين آمار پايين تر از ايران است، 70/05 سال گزارش شده است. البته نبايد فراموش كرد كشورهايي مثل سوريه، كاستاريكا، كوبا و بسياري كشورهاي ديگر كه از نظر اقتصادي از ما عقبتر هم هستند، اميد به زندگي بالاتري نسبت به ما دارند. كاهش مرگ و مير كودكان زير پنج سال، افزايش دسترسي مردم به خدمات بهداشتي و سطح سواد و ايجاد امكانات در مناطق روستايي از عواملي است كه اميد به زندگي در بدو تولد را از حدود 70 سال در سال 78 به 71 /7سال در 83 افزايش داده است. اما چيزي كه بيشتر از همه در اين گزارش جلب نظر مي كند، ميزان درآمد است. براي مثال در اين گزارش آمده است كه حدود 2 درصد مردم ايران با درآمد كمتر از 1 دلار در روز سر ميكنند كه البته ميشود گفت، آنها تقريبا زندگي نمي كنند! در اين گزارش آمده است كه تقريبا نيمي از شش ميليارد جمعيت دنيا درآمدي كمتر از 2 دلار در روز دارند و سه چهارم از اين جمعيت فقير نيز در روستاها زندگي ميكنند. اميد زنان وضعيت زنان يكي از شاخص هايي هستند كه هميشه در معيار هاي زندگي بهتر و اميد به زندگي و وضع اقتصادي مورد توجه خاص، قرار ميگيرند. شاخص اميد به زندگي زنان ايراني از 69 به 72 سال رسيده كه اين مسئله نشانگر توجه دولت ايران به مسئله سلامت زنان است. عبدالاحد، نماينده صندوق جمعيت ملل متحد در ايران مي گويد:10 سالانه نيم ميليون زن در جهان به جهت عوارض ناشي از حاملگي و زايمان جان خود را از دست مي دهند . همچنين 3/2 درصد بيسوادان بالاي 15 سال جهان را زنان تشكيل ميدهند و 60 درصد كساني كه به مدرسه نميروند، دختر هستند و بههمين خاطر است كه هنوز راه زيادي در پيش است؛ اما ايران در زمينه پيشرفت زنان گامهاي موثري برداشته به نحوي كه نسبت سواد زنان به مردان از 94 به 97 درصد و نسبت دختران و پسران در مدارس و همه سطوح تحصيلي از 85 به 93 درصد رسيده است و ميزان مرگ و مير مادران از 52 هزارم درصد به 37 هزارم درصد رسيده است. در اين بين اما نبايد افت آمار در خصوص مسايل مختلف زنان و مسايل جنسيتي، ارتقاي نقش زنان در سطوح تصميمگيري، بازنگري قوانين زنان، الحاق به كنوانسيون منع تبعيض عليه زنان كه همچنان حرف و حديثهايي دارند را از نظر دور داشت. بر اساس گزارش سازمان ملل درباره وضعيت زنان، ايران به لحاظ دارا بودن نمايندگان زن در مجلس رتبه 151 را دارد. طبق فهرست، سوئد هم با داشتن 45/3 درصد نماينده زن، در بالاترين مرتبه قرار دارد. به لحاظ وضعيت مديريت زنان دركشور، ايران در مقام 71ام قرار دارد. فيليپين، كاستاريكا و فيجي مقام اول تا سوم دنيا را دارا هستند. به لحاظ مالي، زنان ايراني در رتبه هشتادم حقوق ومزايا قرار دارند. زنان لوكزامبورگ، نروژ و آمريكا مقام اول تا سوم را دارند. بد نيست بدانيد، درآمد زنان هم در ايران سه دهم درآمد مردان است كه بيشتر به خاطر كناره گيري زنان از مشاغل است. طبق فهرست منتشر شده، عمدتا كشورهاي اروپايي، دركنار امريكا و ژاپن دررتبه اول تا بيستم بهترين كشورهاي دنيا براي زندگي قرار دارند و بيست كشور آفريقايي هم بدترين كشورهاي دنيا براي زندگي هستند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 480]