يك فنجان چاى بخوريم و گپ بزنيم

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: يك فنجان چاى بخوريم و گپ بزنيم
لئوبوسكاليا‎/ تهمينه مهربانىفرهنگ ما اين جورى است كه به خيال خودمان همه چيز را تجزيه و تحليل مى كنيم! من مى گويم: «من مى خواهم با شما دوست باشم» و شما بلافاصله مى گوييد: «دليلت چيست موضوع را توضيح بده!» مسخره است! براى دوست شدن و دوست بودن چه توضيحى بالاتر از خوددوستى وجود دارد من مى گويم: «بياييد امشب به جاى چسبيدن به آن صندلى هاى مسخره و زل زدن به برنامه هاى تلويزيون، دور هم باشيم، يك فنجان چاى بخوريم، گپى بزنيم، بخنديم، گريه كنيم وخدا مى داند چه حرف هاى به درد بخورى كه داريم به هم بزنيم.» و شما مى پرسيد: «منظورت چيست مگر آدم عاقل بدون «هيچ» مناسبتى مى رود خانه كس ديگرى » چه مناسبتى مهمتر و بالاتر و قشنگ تر از اينكه «با هم باشيم» و «تنهايى هايمان را با هم قسمت كنيم» و «خوش بگذرانيم.»يك لحظه به اين حرفى كه مى زنم با دقت فكر كنيد: همه ما يك تاريخيم، يك تاريخ شگفت آور! هر كدام از ما پدرى و مادرى و اجدادى داريم و خدا مى داند كه دنباله اين ماجرا تا كجا كه نمى رسد. تا خود آدم و حوا. همه ما با هم فرق داريم، همه ما منحصر به فرد هستيم و تمام زيبايى خلقت، به همين تفاوت هاست.در زندگى معاصرانگار همه دوست دارند همه ما را مثل توليدات كارخانه پفك ، شكل هم كنند، ولى اشتباه مى كنند. ما با هم فرق داريم! از ازل اين طور بوده و تا ابد هم اينطور خواهد بود و اين يكى از شگفتى هاى دلپذير هستى است و ارزش آدم ها به همين «منحصر به فرد بودن» آنهاست. خب! دليلى بهتر از اين براى آنكه دور هم جمع شويم، سراغ داريم ما مى توانيم كنار هم بنشينيم و نگاه هاى متفاوتمان را نسبت به زندگى، عشق، هنر، خدا وهر چه كه شما دلتان بخواهد، به همديگر بگوييم. اين جورى مى دانيد چقدر نگاه تازه به زندگى پيدا خواهد شد بياييد دست از اين تجزيه و تحليل هاى مسخره برداريم. بياييد دست از برچسب زدن به هم برداريم. يك فنجان چاى خوردن در كنار همديگر را دست كم نگيريد! دور هم نشستن و شاد بودن و خنديدن را دست كم نگيريد! با هم گريه كردن را دست كم نگيريد! با هم توى دشت وكوه دويدن را دست كم نگيريد! حتى اگر وقتى كنار هم هستيم، توى سر همديگر هم بزنيم، هزار بار بهتر از آن است كه پاى تلويزيون بنشينيم و قهرمانى هاى الكى و تصنعى «آرتيسته!» را تماشا كنيم. فقط با بودن در ميانه ميدان زندگى، زمين خوردن، برخاستن، زخمى شدن، گريه كردن، خنديدن، نااميد شدن، اميدوار بودن و... است كه مى شود زندگى را ياد گرفت و لذت آن را دريافت. زندگى، دستورالعمل هاى از پيش تنظيم شده نيست. تا توى استخر نيفتيم، با بهترين كتاب آموزش شنا هم، شنا ياد نمى گيريم و لذت سبكى و طراوت آب را هم درك نخواهيم كرد، «با هم بودن» و «در كنار هم زيستن» و «غمخوار يكديگر بودن» همان نكته شگفت آور است . بياييد با «در كنار هم بودن» رحمت و بركت خداوند را در زندگى هايمان جارى كنيم و از اين سياهچال تنهايى و غربت بيرون بياييم.
پنجشنبه 20 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]