تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835352417
کیفیت آب (2)
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: کیفیت آب (2) هر ساله بیشتر از هزار ماده شیمیایی جدید تولید می شود. به دلیل قوانین سفت و سختی که علیه آلودگی محیط زیست در کشورهای توسعه یافته حاکم است و تولید کنندگان مواد شیمیای باید به آن توجه داشته باشند، این تولید کنندگان برای تولید محصولات خود به کشورهای جهان سوم، یعنی جایی که معیارها و قوانین خیلی سختگیرانه اجرا نمی شود، چشم دارند. هیچ ماده شیمیایی نمی تواند بدون آن که مواد زاید سمی از خود بر جای بگذارد، حاصل شود. به هیچ طریقی نمی توان مضرات مواد سمی را خنثی کرد و در عین حال از روشی کم هزینه بهره برد. برای دستیابی به تعادل در تولید، بسیاری از کارشناسان کنترل کیفیت بر تخلیه این مواد شیمیایی سمی به شکل رقیق شده در داخل رودخانه ها، دریاچه ها و دریاها و یا وارد نمودن آن ها به زیرزمین اتفاق نظر دارند. با این همه، مواد سمی به بدن انسانها راه می یابند. آفت کش های گیاهی مشکل دیگر محیط زیست به شمار می آیند. تنها در ایالات متحده هر ساله دو بیلیون پوند از این مواد مورد استفاده قرار می گیرند که هشت پوند (تقریبا معادل سه و نیم کیلوگرم) به ازای هر فرد آمریکایی می باشد. آفت کش های مورد استفاده از طریق مکان های خرد کردن زباله، لاشه حیوانات، فاضلاب و غیره به سیستم های آب وارد می شوند. در شماره ای از نشریه آمریکای امروز که در جولای سال 1990 چاپ شد، آورده شده بود که بسیاری از آب هایی که در سطح زمین قرار دارند و بسیاری از بخارات آن ها توسط سموم آفت کش آلوده شده و سطوح غیرقابل قبولی از مواد شیمیایی موجود در کودها را در خود دارند. مصرف ددت در سال 1972 میلادی در ایالات متحده ممنوع شد. این ماده شیمیایی برای اولین بار علیه اذیت و آزار پشه ها به کار می رفت. ددت فقط برای کنترل آزار پشه ها مورد استفاده قرار نمی گرفت، بلکه به طور وسیع به عنوان ضدعفونی کننده و آفت کش نیز مصرف می شد. در کمال تعجب هنوز ددت را در برخی از نقاط هندوستان مورد استفاده قرار می دهند. حتی پس از سی سال از ممنوع شدن مصرف ددت، آزمایشات نشان می دهند که این ماده در ماهی های صید شده از نقاط شهری و روستایی ایالات متحده وجود دارند. در هندوستان نیز احتمالا این وضعیت وجود خواهد داشت. MTBE یک ماده شیمیایی است که در صنعت تولید بنزین مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده افزودنی، به بنزین یا گازوییل امکان می دهد تا بهتر و تمیزتر بسوزد ولی پیامدهای ناگواری برای جامعه بشری در بردارد. پژوهش های دولتی در ایالات متحده نشان دادند که MTBE باعث ایجاد تومور در موش و انسان می شود. این ماده تقریبا در تمام سطح شهر یافت می شود و جزیی از دود خارج شده و از اگزوز خودروها بوده و به راحتی در سطح آب های روی زمین جذب می گردد. مشکلی که با MTBE وجود دارد، این است که در هنگام احتراق سوخت، نمی شکند و ماهیت خود را از دست نمی دهد، در عوض از سطح گازهای خارج شده از اگزوز خودروها جدا گردیده، جذب آب شده و توسط آب های روی زمین جابه جا می شود، به نقاط دوردست می رسد و به طور طبیعی از بین نمی رود. به نظر می رسد که در هندوستان، آگاهی مردم در مورد آلودگی آب آشامیدنی با آفت کش های گیاهی اندک باشد. مرکز علوم و محیط زیست در دهلی نو که یک سازمان غیردولتی (NGO) است، به سختی تلاش می کند تا فکار عمومی را از اثرات خطرناک سموم آفت کش در آب آگاه نماید. براساس مطالعاتی که در این سازمان انجام گرفته، مشخص شده است که سطح آفت کش های گیاهی، نیترات ها و فسفات ها در منابع آب شهری هشدار دهنده و خطرناک است. گزارشی با عنوان مرگ انسان ها توسط سموم آفت کش در ماه فوریه سال 1977 میلادی توسط نخست وزیر وقت – اقای آتال بهاری واجپایی- در یک اجلاس عمومی مطرح گردید. گزارش نشان می داد که رودخانه یامونا که هفتاد درصد از آب آشامیدنی ساکنین شهر دهلی را تامین می کند، حاوی سطوح هشداردهنده ای از مواد شیمیایی سمی می باشد. مرکز علوم و محیط زیست معتقد است که گیاهان آبی، ابزار و امکانات لازم برای کنترل سطح سموم آب را ندارند. این واقعیت به طور روشن به این معناست که منابع آب شهری و آبی کهدر داخل سیستم لوله کشی اب شهری جریان می یابد، سمی هستند. در واقع وقتی سموم افت کش به سیستم های آب آشامیدنی وارد شوند، خلاص شدن از دست آن ها تقریبا غیرممکن خواهد بود (برای دستیابی به اطلاعات بیشتر به سایت اطلاعاتی www. Cseindia. Org مراجعه کنید). از آن جایی که بیشتر منابع آب شهری در هندوستان، اصولا از رودخانه ها تامین می شود، کیفیت آب در سایر شهرها نمی تواند با کیفیت آب شهر دهلی متفاوت باشد. اطلاعات ارائه شده در بالا به راحتی بیان می کنند که آب موجود در سیستم لوله کشی شهری سالم و بی خطر نبوده و نوشیدن آب کلر زده به عنوان خطری برای سلامتی انسان محسوب می گردد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 291]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها