واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: گزارشي از بيمارستان امدادي مشهد؛ بستري شدن بيمار در راهروي بيمارستان و كسري بودجه 500 ميليون توماني
خبرگزاري دانشجويان ايران - مشهد
سرويس: شهرستانها
اسم "بيمارستان امدادي" مشهد كه به گوشم ميخورد، ياد تصادف و اورژانس ميافتم. ياد ديوارهاي سياه و پنجرههاي غبار گرفته. سالهاست كه مردم دل خوشي از سرويسدهي نام بيمارستان شهيد كامياب (امدادي) مشهد ندارند، اما تلاش مسوولان بيمارستان براي بهتر شدن بيمارستان و كيفيت خدمات و تجهيزات است.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) _ منطقه خراسان، محوطه بيرون بيمارستان براي عبور آمبولانسها خط كشي شده، ولي فضاي سبز چندان مطلوب نيست. در داخل ساختمان بيمارستان غير از بخشها، ديوارها و پلههاي مسيرهاي عبوري همان طور قديمي و خاكسترياند. پردهها، ملحفه بيمارها و خط رنگي وسط ديوارهاي هر بخش رنگ هماهنگي دارند. فكر ميكنم يك رنگآميزي ساده چقدر محيط دلگير بيمارستان را عوض كرده است.
پرستار بخش اورتوپدي مردان از بيمارها برايمان ميگويد كه با راهاندازي يك تلويزيون روحيهشان خيلي بهتر شده و به دليل سرگرمي و بهبود روحيه درد را فراموش ميكنند و مقدار مسكني كه به آنها داده ميشود، خيلي كاهش يافته است.
رنگ بخش كودكان آبي است، با آن تختهاي كوچك و نگاههاي گريان و مادراني كه همراهي تمام وقت بچهها هستند.
بخش اورتوپدي و جراحي زنان را هم ميبينم، مشخص است كه تمام سياهيها و نااميديها پشت رنگ آبي ديوارها و پردهها و ملحفهها و لباسهاي يك بار مصرف بيماران پنهان شده اما درد و دلتنگي همچنان هست.
بخش ICU بزرگتر شده و تعداد تختها طي يك سال و نيم از ٢٠ به ٤٦ تخت افزايش يافته است. ملحفهها داخل پلاستيك روي قفسههاي اتاق قرار دارند و همه وسايل منظم هستند.
بعضي از بيماران روي تختهاي وسط راهرو بستري هستند، يك بيمار معتاد در تمام بخشها حضور دارد و از اتاقي به اتاق ديگر سرك ميكشد!
وارد اتاقي مي شوم كه ٤ تخت و ٤ بيمار دارد، يكي از بيماران ميگويد: رفتار و رسيدگي پرسنل چندان بد نيست ولي از ابتداي آمدنم به بيمارستان اسم يك پزشك متخصص را بالاي پروندهام نوشتهاند كه من بعد از دو روز تازه امروز او را ديدم.
اين بيمار ادامه ميدهد: تنها رسيدگي پرستارها و دستياران پزشك به بيمار كافي نيست و بيمار نياز دارد توضيحاتي درباره بيماري خودش از زبان پزشك بشنود.
يكي از همراهيها از اين كه بيمارش داخل بخش بستري نيست و داخل راهرو و روي تخت است، گلايه ميكند.
و بيمار بخش اورژانس ميگويد: ٤_3 روز است كه اينجا بستري هستم و به دليل نداشتن دندان و در رفتگي فك قادر نيستم غذاي بيمارستان را بخورم. ميخواهم زودتر مرخص شوم، در خانه بهتر به من ميرسند و حداقل گرسنه نيستم.
اين بيمار جانباز خون روي ملافه را نشانم ميدهد و ميگويد: از روزي كه اين جا بستري شدهام لباسم را عوض نكردهاند.
وي ميگويد: از پرسنل بيمارستان ميخواهم به جاي درمان بيماران، حداقل حال آنها را بدتر نكنند.
برايم از وضعيت تهويه و ارائه داروها ميگويد كه خوب است و ادامه مي دهد: اين جا دمپايي نداريم و مجبوريم با پاي برهنه دستشويي برويم.
به گفته مدير خدمات پرستاري بيمارستان شهيد كامياب مشهد يك درصد بيماراني كه به اين بيمارستان ميآيند به عفونتهاي بيمارستاني دچار شدهاند كه شايعترين نوع آن عفونت ادراري است.
زهره بنكداران به خبرنگار ايسنا ميگويد: در مورد هر بيماري كه مدت زمان بسترياش طولاني ميشود مجبوريم از سوند ادراري استفاده كنيم كه احتمال عفونت را بالا ميبرد.
علي بيرجندينژاد، رييس بيمارستان هم از نبود دستگاه آنژيوگرافي، MRI، كمبود پرسنل و تختهاي مورد نياز و كسري بودجه ٥٠٠ ميليون توماني ميگويد و ميافزايد: براي ما تلاش براي كسب درآمد، كاهش هزينه، جلوگيري از پرت درآمدها و نحوه برخورد با مراجعين اهميت زيادي دارد.
به گفته دكتر حسن خداپرست، مدير بيمارستان امدادي مشهد، نياز اين بيمارستان ٥٩٠ تخت است در حالي كه ٤٦٤ تخت دارد و به ازاي هر تخت ٧/١ نيرو لازم است، ولي اين رقم در حال حاضر در بيمارستان امدادي ٤٥/١ است.
وي ميافزايد: ماهانه ٦ هزار و ٧٠٠ نفر به اين بيمارستان مراجعه ميكنند و ميزان رضايتمندي در بيماران و همراهان افزايش يافته است.
خداپرست به نبود متخصص قلب و جراح توراكس (قفسه سينه) اشاره ميكند و ميگويد: اين بيمارستان ٦٧ تا ٧٠ درصد حوادث استان را پوشش ميدهد.
وي ميافزايد: سيستم آشپزخانه را تقريبا حذف كردهايم، زيرا ساختمان آشپزخانه قديمي است و هر چقدر هم سعي ميكنيم به وضعيت بهداشتي مطلوب نميرسيم.
انتهاي پيام
شنبه 15 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6350]