واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: صنعتيسازي ساختمان از حرف تا عمل
بحث فناوري و توسعه صنعتي ساخت و ساز در كشور به مناسبتهاي گوناگون و از جمله در خلال مباحث مرتبط با معماري و ارتقاء تكنولوژي ساخت مطرح شده است. اما در عمل و با تعريف جامع و كامل از روش ساخت صنعتي، پيشرفت محسوسي در اين زمينه مشاهده نشده و لاجرم ركود فناوري با بزرگترين بخش اقتصاد كشور همراه بوده است. مقوله ساخت صنعتي ديگر نميتواند بحثي حاشيهاي به حساب آيد و بايد به موضوعي داراي اولويت و حتي اضطراري بدل شود. كارشناسان اعتقاد دارند هر قدر شروع شايسته و همهجانبه اين اقدام به تاخير بيفتد، به جز خسارتهاي جبرانناپذير مالي و اتلاف منابع در سطح ملي، انجام آن نيز مشكلتر شده و از يك روند طبيعي، به روندي سراسر بحراني تبديل خواهد شد.
دهم تيرماه مصادف بود با روز ملي صنعت و معدن، به همين تقارن هفته 10 تا 16 تيرماه امسال بنا بر پيشنهاد شوراي راهبردي فناوريهاي نوين ساختماني به عنوان هفته ارتقاء صنعت ساختمان تعيين شده است. به همين مناسبت ميزگردي با حضور كارشناسان و اساتيد دانشگاه برگزار شد.
در اين نشست عليرضا قهاري رئيس هيات مديره انجمن مفاخر معماري ايران گفت: معماري ما در ادوار گذشته در هر عصري داراي تكنيك و فناوري پيشرفته بود، اما امروزه متخصصان نتوانستند در دهههاي اخير صنعت ساختمان را به پاي پيشرفتهاي جهاني برسانند.
وي افزود: البته كوتاهي و قصور مختص متخصصان نيست، بلكه در هر زماني حاكمان و گردانندگان جامعه نيز بايد دانش را از كارشناسان طلب و براي آن سرمايهگذاري كنند.
قهاري ادامه داد: شوراي راهبردي فناوريهاي نوين ساختمان كه در زمينه ارزان و مقاومسازي كار ميكند، به اين نتيجه رسيد كه نميتوان جامعه دچار رخوت در ساخت و ساز را با شوك و بيان محاسن يك فرهنگ متحول كرد، بلكه اين كار نياز به زمان و برنامهريزي درازمدت دارد.
وي يادآور شد: متخصصان ما به آساني ميتوانند با دانش روز دنيا همگام شوند، به شرط اينكه فرصتهاي پژوهشي لازم در اختيار آنان قرار گيرد و در بودجه كشور پيشبيني شود. با اينكه ادعا ميشود كه ميخواهيم در زمينه تحقيقات با دنيا برابري كنيم، سهم بودجه پژوهشي بزرگترين بخش اقتصاد كشور، چيزي نزديك به صفر است.
قهاري اظهار داشت: اگر بخشي از عوارض كه به طور ناعادلانه از انبوهسازي گرفته ميشود، صرف پژوهش شود، ميتوان در زمينه معماري و سازه به دانش روز و در نتيجه ارتقاء صنعت ساختمان دست يافت.
وي با اشاره به مقوله دهساله كردن برنامهريزي ارتقاء صنعت ساختمان (97 - 1387) گفت: فشار براي ساخت مسكن و رفع نياز آن، نبايد به كيفيسازي لطمه بزند.
در ادامه دكتر محمود گلابچي استاد دانشگاه تهران و عضو شوراي تدوين مقررات ملي ساختمان با اشاره به اينكه مفهوم صنعت ساختمان چند دهه است در دنيا مورد توجه قرار گرفته است،افزود: به فرايند توليد ساختمان در ايران به عنوان يك صنعت نگريسته نشده و بايد مباحث اقتصاد كلان جامعه در ارتباط با صنعت ساختمان مورد توجه واقع شود.
وي يادآور شد: 8 درصد توليد ناخالص ملي كشور در بخش صنعت ساختمان قرار دارد. با فرض عمر ساختمان در كشور بين 25 تا 30 سال و مقايسه آن با كشورهاي صنعتي كه 100 سال برآورد ميشود، مانند اين كه 4/3 توليد ناخالص ملي يعني 6 درصد آن را سالانه از دست ميدهيم.
دكتر گلابچي با اشاره به اينكه 12 درصد از سرمايه ثابت كشور در حوزه ساختمان سرمايهگذاري ميشود، گفت: اين بخش 15 درصد از اشتغال را نيز به خود اختصاص داده است.
وي مقاوم نبودن ساختمانها در مقابل زلزله، عدم صرفهجويي در انرژي، عدم كيفيت مناسب ساختمانها، عدم تربيت نيروي متخصص در اين بخش را از مصاديق فرايند غيرصنعتي توليد ساختمان در كشور داشت.
اين استاد دانشگاه با تاكيد بر اينكه كميت، كيفيت را تغيير ميدهد، گفت: با توجه به نياز جامعه ايران مبني بر احداث 15 ميليون واحد مسكوني طي دهسال آينده، بديهي است كه ديگر نميتوان با روشهاي سنتي به ساخت ادامه داد و بايد به سمت صنعتي شدن توليد در ساختمان پيش رفت. توليد صنعتي امروزه يك ضرورت براي پاسخ به نيازهاي اوليه مردم و جامعه است.
شهريار يقيني عضو شوراي راهبردي فناوريهاي نوين ساخت نيز در اين نشست اظهار داشت: بحران مسكن موضوع روز مباحث فني و اقتصادي دستاندركاران ساخت و ساز و مديران اجرايي است. روي آوردن به توليد صنعتي و انبوهسازي مسكن براي مهار بحران گراني و كمبود مسكن يكي از راهكارهاي پيشنهادي از سوي كارشناسان است.
وي ادامه داد: انبوهسازي صنعتي ساختمان زماني مفهوم واقعي خود را پيدا ميكند كه مجموعهاي از عوامل دخيل در ساخت و ساز تحت نظامي هماهنگ و در چارچوب مقررات و ضوابط خاص خود، حاكم بر روند توليد ساختمان باشد.
يقيني يادآور شد: آنچه كه امروز در مجامع تخصصي مهندسي و در حوزه توليد صنعتي ساختمان با استفاده از فناوريهاي نوين مطرح ميشود، بطور عمده شامل روشهاي نوين سازهاي ساختمان ميشود، در حاليكه سازه تنها بخشي از فرايند توليد ساختمان است و تنها 20 تا 30 درصد از حجم عمليات ساختماني را در برميگيرد.
اكتفا صرف به توليد صنعتي سازههاي جديد و بهبود آن اگرچه از لحاظ افزايش ايمني ساختمان بسيار مهم است، اما نبايد موجب غفلت از توجه به ساير بخشهاي ساختماني و توليد صنعتي آن شود.
باقر ميلاني كارشناس اقتصادي انجمن مفاخر معماري ايران در اين ميزگرد خاطرنشان كرد: در كشوري كه 75 درصد خاك آن بر پهناي پرخطر زلزله واقع است و نياز تقاضاي مصرفي آن براي 10 سال آينده، 15 ميليون واحد مسكوني است، سبكسازي و مقاومسازي يك ضرورت است.
وي يادآور شد: محاسبات نشان ميدهد كه اگر پل اللهورديخان اصفهان با شيوههاي معمول و مرسوم امروزي ساخته شده بود، بايد طي سنوات گذشته حداقل 128 بار ديگر تخريب و از نو ساخته ميشد.
واقعيات امروز حاكي از بهرهوري بسيار كم صنعت ساختمان در كشور است كه از پيشينه درخشان آن فاصله گرفته و از استانداردهاي متداول روز دنيا دور مانده است.ميلاني گفت: تجربيات نوين علمي نشان ميدهد كه يك ديوار ساخته شده از مصالح جديد ساختماني به قطر 20 سانتيمتر از نظر مقاومت و عايقبندي برابر با ديوار بتني به قطر 12 متر است. به راستي ساخت اين ديوار 20 سانتيمتري كه عمدتا از مشتقات پتروشيمي است در كشور ما مزيت مطلق دارد يا ديوار 12 متري ساخته شده از سيمان و شن و ماسه. آنچه كه امروز صنعت ساختمان را به سوي سبكي و مقاومت سوق ميدهد، شيوههاي نوين ساخت و ساز است كه سالانه ميلياردها دلار صرفهجويي انرژي را در پي خواهد داشت و بدون استفاده از اين شيوهها ارتقاء اين صنعت سرابي بيش نخواهد بود.
چهارشنبه 12 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 566]