واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مصطفی علی پور : ترجمه های ضعیف غربی ادبیات ایران را دچار آسیب کردمصطفی علی پور - شاعر ، گفت : شاعران جوان ما سعی می کنند به ترجمه های دست چندم و گاه ضعیف اروپایی و غربی رجوع کنند و گمان می کنند اگر این ترجمه ها را بخوانند می توانند شعرشان را جهانی کنند یا می توانند فریادهایشان را همه فهم کنند که به نظرم یک از آسیب های بزرگ شعر جوان و ادبیات امروز ماست .این شاعر با بیان این مطلب افزود : بعد از دهه 60 شعر جوان امروز را می توان شعر تجربه نامید و به نظر می رسد که شاعران جوان ما درحال تجربه هستند ، هرچند در روند این تجربه خیلی به تجربه های نسلهای قدیمی ترشان پایبند نیستند ، خصوصا نسلی که انقلاب و جنگ راتجربه کرده و از این تجربه هم آثار خوبی در حوزه شعرعرضه کرده است که جوانان امروز کمتر به این موضوع توجه دارند .مصطفی علی پورخاطر نشان کرد : دهه 70 حادثه ناگواری را در حوزه شعر جوان پیش رو داشت که جنبه تخریبی آن از سازندگی اش بیشتر بود ، اما آنچه دست آورد نسل جوان امروز ما شد این بود که دانش ادبیات را از مسیر تجربه کردنشان کنار بگذارند ، یعنی شعر گذشته ما کمتر توسط جوانان مطالعه می شود و اصولا نسل گذشته ما خوانده نمی شود و اگر هم خوانده شود خوب درک نمی شود .مصطفی علی پورادامه داد : شاعران جوان ما سعی می کنند به ترجمه های دست چندم و گاه ضعیف اروپایی و غربی رجوع کنند و گمان می کنند اگر این ترجمه ها را بخوانند می توانند شعرشان را جهانی کنند یا می توانند فریادهایشان را همه فهم کنند و این به نظرم یک از اشکالات بزرگ شعر جوان امروز است .این شاعر معاصر تصریح کرد : اصولا جوانان دهه 60 به بعد دچار بحران هویت شده اند که این بحران هویت خصوصا در حوزه معنا و اخلاق ( مناسباتی که معنا ختم می شود ) شعر امروز جوان دیده می شود ، مثلا در ادبیات و فرهنگ ما اندیشه ، تفکر ، اخلاق جزء عمیق ترین موضوعات مطرح شعرفارسی از آغاز تا امروز بوده است که این موضوع را متاسفانه در شعر جوان امروز یا دیده نمی شود و یابسیار کم است .وی به مهرگفت : شاعر جوان امروز بیش ازانتظارشاعرسرگردانی است و نمی داند به کجا می رود و نمی تواند راه خودش را پیدا کند و اندیشه های انسانی در شعرش کمتر مطرح است ، نا امیدی گاهی درشعرجوان ما بیش از حد خود را نشان می دهد و تجربه هایی مانند معنا گرایی و اخلاق گرایی دراشعارشان به حداقل می رسد و تجربه های فردی و شعریشان عمدتا تجربه های خصوصی و شخصی است یعنی تجربه های نسل امروز نیست .مصطفی علی پور یاد آور شد : دغدغه و درد اجتماعی و انسانی درمعنایی که درشعرو ادبیات فارسی سراغ داریم درشعر نسل جوان ما اصولا وجود ندارد یا به ندرت دیده می شود و اگر گاهی اشعارشان نشان دهنده حرفهای کلی فلسفی باشد عمدتا نگاهی ترجمه ای است و نگاهی که خود شاعر بر اثر مطالعه و کنکاش تجربه کرده باشد نیست و تاثیری از دیگران است .این شاعرافزود : شاعران جوان امروز درکشان از موضوعات بیرون عمیق نیست و شاید بعضی ها این مسئله را به اقتضای سنشان بدانند که البته من این دیدگاه را نمی پذیرم ، چون شاعران بزرگ ما در سنین جوانی بهترین شعرها را گفته اند و لااقل شعرهای انسانی و معنا گرای خوبی سروده و درک نسبتا خوبی نسبت به جهان پیرامونشان داشته اند ، از نیما که در دوران جوانی شعر های خوبی سروده و در سال 1301 " افسانه " را منتشر می کند تا شاعرانی مانند اخوان ثالث ، احمد شاملو ، پروین اعتصامی ، فروغ فرخزاد و ...که فروغ فرخزاد که در 32 سالگی در گذشت یعنی بهترین آثار خود را در سنین جوانی خلق کرد و شاعران بسیار دیگر که سراغ داریم .مصطفی علی پور در پایان گفت : در آثار جوانان کمتر اشعاری را می توان دید که قابل توجه و تامل باشد و با داوریهایی که درخصوص شعر جوان داشته ام " شعرجوان امروز " را عقده گشایی های فردی می دانم یعنی اگر این جوانان کاستی های جوانی و فردی و خصوصی خود را برآورده کنند شاید شعر را کنار بگذارند و این عقده ها یکی از مصیبت های شعر جوان ماست ، نکته دیگر این است که جوان امروز در حال تجربه می باشد و ممکن است این تجربه ها در تعدادی از شاعران به جای خوبی ختم شود و شعر مقصد خوبی پیدا کند که بعید هم نیست ، البته من از شعر جوان نا امید نیستم و فکر می کنم همین تعدد تنوعی که در شعردهه 70 پیش آمده خود نشانگرکوششهایی در حال صورت گیری است و امیدوارم بخشی از این کوشش ها به جاهای درست و قابل تاملی ختم شود و این کار تجربه ای برای نسل های آینده باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 399]