واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آنفلوآنزا و واكسیناسیون ( قسمت دوم)
در قسمت اول گفته شد.... نیازمندان به واكسنهركس مایل باشد احتمال ابتلا به سرماخوردگى را در خود كاهش دهد مى تواند این واكسن را بزند ولى مركز كنترل بیمارى ها و پیشگیرى در آمریكا (CDC)واكسیناسیون سالانه را براى گروه هاى خاصى، كه در خطر عوارض بیشتر ناشى از آنفلوآنزا هستند، توصیه مى كند. اگر میزان واكسن یا زمان واكسن زدن محدود باشد CDCپیشنهاد مى كند كه این افراد در اولویت قرار گیرند و از واكسیناسیون افراد عادى تا زمانى كه افراد پرخطر واكسینه نشده اند، خوددارى شود.بنابر گزارش هاى سال ،۲۰۰۵ CDCافراد حائز شرایط براى دریافت واكسن را این گونه تعریف مى كند:1 - افرادى كه احتمال درگیرى بیشترى با عوارض ناشى از آنفلوآنزا را دارند؛ این گروه مهمترین دریافت كنندگان واكسن هستند:- افراد ۶۵ سال و بالاتر.- افرادى كه در خانه هاى سالمندان، مراكز خدمات بهزیستى یا در مراكز نگهدارى بیماران خاص به طور بلند مدت زندگى مى كنند.- بزرگسالان و كودكان بالاى ۶ ماه كه مبتلا به بیمارى هاى مزمن قلب و ریه مانند نارسایى قلبى و آسم هستند.- بزرگسالان و كودكان بالاى ۶ ماه كه به طور منظم نیازمند اقدامات پزشكى هستند یا در طول سال گذشته به علت بیمارى هاى متابولیك (مثل دیابت)، بیمارى هاى مزمن كلیوى یا ضعف سیستم ایمنى [ناشى از درمان هاى شیمى درمانى و یا بیمارى هاى شدید روماتیسمى و ایدز] در بیمارستان بسترى بوده اند.-كودكان ۶ تا ۱۸ماهه كه به طور مداوم تحت درمان با آسپرین هستند. این كودكان در صورت سرماخوردگى در خطر سندرم رِى Reyeهستند.(سندرم رى، بیمارى است كه بعد از بیمارى هاى ویروسى نظیر سرماخوردگى یا آبله مرغان رخ مى دهد و با تهوع، دانه هاى پوستى و گیجى همراه است. در صورت شدت یافتن مى تواند تشنج یا كما ایجاد كند)-خانم هایى كه در فصول شایع سرماخوردگى، حامله مى شوند.-تمام شیرخواران ۶ تا ۲۳ماهه.-تمام افرادى كه به هر دلیل نیازمند كمك هاى تنفسى یا ترشحى در دستگاه تنفس هستند. (معمولاً با سختى بلع یا تنفس درگیر هستند. مثل آسیب هاى مغزى و نخاعى، صرع یا سایر بیمارى هاى عصبى حركتى.)2 -افراد بین ۵۰ تا ۶۴ سال. حدود یك سوم این جمعیت در زیر گروه ۱ (با اولویت بالا) براى واكسیناسیون قرار دارند.3 - افرادى كه ممكن است بیمارى را به افراد پرخطر منتقل كنند. مانند كارمندان سازمان هاى بهداشت و سلامت، پرستاران كودكان ۶ تا ۲۳ماهه و كسانى كه در تماس نزدیك با سالمندان بالاى ۶۵ سال قرار دارند.چگونگى و زمان تجویز واكسنواكسن آنفلوآنزا به صورت یك دوز مایع 5/0میلى لیترى به داخل عضله تزریق مى شود. به طور معمول واكسن به عضله دمتوئید یا عضله دالى شكل كه در خارج بازو قرار دارد تزریق مى شود. بهترین زمان واكسیناسیون، ماه هاى نوامبر و اكتبر (مطابق آبان و آذر شمسى) است. نكته مهم این است كه به علل ذكر شده در بالا، واكسن باید هر ساله تزریق شود و تزریق یك یا چندبار واكسن براى تمام عمر كفایت نمى كند.
عوارض احتمالى و موارد منع منصرفواكسن آنفلوآنزا عوارض زیادى ندارد و بیشتر این عوارض خفیف هستند، مانند درد در محل تزریق، درد عضلانى كل بدن، تب و احساس ناخوشى. به ندرت واكنش هاى شدید حساسیتى نیز ممكن است رخ دهد. در ۱۹۷۶ یك مورد از سندرم گیلن باره یاGBS «Guillen Barret Syndrom» به دنبال تزریق واكسن گزارش شده است. در مطالعات بعد از آن تنها یك بار این مطلب تأیید شد و امكان ابتلا به GBSدر اثر واكسیناسیون، یك در میلیون محاسبه گشت.GBS یك بیمارى عصبى عضلانى است كه با تب و اختلالات حركتى مشخص مى شود و معمولاً پس از بیمارى هاى ویروسى بروز مى كند.• افراد زیر نباید واكسن آنفلوآنزا بزنند :*افرادى كه به تخم مرغ حساسیت دارند.*افرادى با سابقه حساسیت به واكسن.*كسانى كه اخیراً یك بیمارى تب دار داشته اند (هر چند مى توان از مواردى مثل سرماخوردگى یا بیمارى هاى خفیف چشم پوشى كرد)*كسانى كه در واكسیناسیون قبلى خود در كمتر از ۶هفته دچار یك بیمارى عصبى مانند GBSشده باشند.اثربخشى واكسیناسیون به كارایى واكسن بر علیه ویروس ها و دقت در تهیه آن، سن و وضعیت سلامت افراد دریافت كننده واكسن بستگى دارد. در افراد سالم زیر ۶۵ سال، واكسن ۷۰ تا ۹۰ درصد جلوى ابتلا به سرماخوردگى را مى گیرد. در كودكان زیر ۱۵ سال نیز واكسن حدود ۷۷ تا ۹۱ درصد بر علیه بیمارى هاى تنفسى ناشى از آنفلوآنزا كارایى دارد. ولى در افراد بالاى ۶۵ سال میزان كارایى واكسن در مقابل بیمارى كاهش مى یابد. در این افراد، هدف از واكسن، تخفیف شدت، دوره زمانى و عوارض بیمارى است. با استفاده از این واكسن،حدود ۶۰-۵۰ درصد از بسترى شدن هاى ناشى از سرماخوردگى یا سینه پهلو و ۸۰ درصد از مرگ و میر ناشى از آنفلوآنزا در افراد بالاى ۶۵ سال كاسته شده است. میزان كاهش بیمارى در این گروه ۳۰ تا ۴۰درصد بوده است.به تازگى نوع جدیدى از واكسن آنفلوآنزا عرضه شده است كه حاوى ویروس زنده ضعیف شده است و LAIV نام گرفته است. این واكسن در سال ۲۰۰۳ مجوز گرفته و با سایر انواع واكسن متفاوت است، چرا كه اولاً فاقد ویروس كشته شده است و ویروس زنده ضعیف شده در آن وجود دارد و ثانیاً به صورت اسپرى بینى به افراد داده مى شود. مزیت دیگر این واكسن كاهش علائم عمومى ناشى از واكسن است [چون واكسن فقط وارد دستگاه تنفسى مى شود] LAIV در حال حاضر به غیر از زنان باردار، براى افراد ۵ تا ۴۹ ساله قابل تجویز است. افراد پرخطر براى سرماخوردگى و شیرخواران نباید از این واكسن استفاده كنند.ترجمه: آرش مهذبمطالب مرتبط:زمستان و سرماخوردگی تفاوت سرماخوردگی و حساسیت سرماخوردگی را جدی بگیریم سرماخوردگی، آنفولانزا یا آلرژی ؟ 15 روش مبارزه با سرماخوردگی سرما بخورید ؛ آنتی بیوتیك نخورید! برای درمان و مقابله با آنفلونزا چه باید بكنیم؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 753]