گفت‌وگو با مهرداد رئيسي، رئيس انجمن گويندگان جوان؛پيشكسوتان دوبله از حضور جوانان مي‌ترسند - فهيمه خضرحيدري

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گفت‌وگو با مهرداد رئيسي، رئيس انجمن گويندگان جوان؛پيشكسوتان دوبله از حضور جوانان مي‌ترسند - فهيمه خضرحيدري

انجمن گويندگان جوان در سال 1384 فعاليت خود را به صورت رسمي ‌آغاز كرد و در طول سه سال گذشته توانست با تكيه بر خلا‌قيت‌ها و نوآوري‌هاي جذاب و روزآمد، جاي خود را به عنوان انجمن گويندگان تخصصي ژانر انيميشن در جامعه هنري و در ميان مخاطبان رسانه‌هاي تصويري باز كند. تيپ‌سازي‌ها و ارائه لحن‌ها و لهجه‌هاي شيرين در دوبله انيميشن از جمله نوآوري‌هاي مهرداد رئيسي و همكاران جوانش در انجمن گويندگان جوان است كه سبب شد تا بعضي از كارهاي ارائه‌شده از سوي اين انجمن از جمله انيميشن‌هاي معروف ، ، ، و كه با‌نام خلاقانه ترجمه شده و بسياري از كارهاي به يادماندني ديگر مخاطب‌هاي بيشماري پيدا كند.

با وجود اين فضاي بسته حاكم بر جريان دوبله و غلبه روابط بر ضوابط در صداوسيما همچنان از مهم‌ترين موانع نسل جوان و تازه‌نفس علا‌قه‌مند به اين هنر به شمار مي‌رود. در دفتر انجمن گويندگان جوان با مهرداد رئيسي، بنيانگذار و رئيس اين انجمن درباره فعاليت‌ها، موانع و آينده نسل جوان هنر دوبله به گفت‌وگو نشستيم.

انجمن گويندگان جوان را چگونه و با همكاري چه تعداد از گويندگان راه‌اندازي كرديد؟

در شروع كار چيزي حدود 50 نفر عضو داشتيم، البته در حال حاضر حدود 200 نفر عضو داريم. اعضاي اوليه‌مان هم ‌بازيگران و دانشجويان بازيگري و كارگرداني تئاتر بيشتر از دانشگاه سوره بودند و به مرور اضافه شدند. ‌آگهي همكاري داديم و تعداد همكاران بيشتر شد. اين افراد را آموزش داديم و براي گويندگي آماده‌شان كرديم و ‌در اين مدت افتخار اين را هم داشتيم كه از استادان بزرگي مثل استاد علي كسمايي كه پدر دوبله ايران هستند استفاده ‌كنيم و همين‌طور از كمك‌هاي استاد چنگيز جليلوند و خسرو شايگان هم بهره ببريم. كارمان را هم با آناليز كارهاي دوران طلا‌يي دوبله ايران شروع كرديم و تلا‌ش كرديم كه موسيقي گفتاريمان ‌را جوري تعيين كنيم كه مطابق ميل مردم و يادآور آن دوران طلا‌يي باشد و در واقع ادامه‌دهنده راه اين استادان ‌بزرگ كه براي دوبله ما واقعا زحمت كشيدند، باشيم. ‌

و كم‌كم ظاهرا كارها طوري پيش رفت كه بيشتر روي انيميشن متمركز شديد. ‌

‌ بله و افتخار ‌مي‌كنم كه بگويم بيش از 90 درصد انيميشن‌هايي كه دوبله مي‌شود كار انجمن ماست؛ چه ‌ايراني و چه خارجي. در حال حاضر طرف قرارداد با مركز صبا هستيم و در تلويزيون هم تيزرهاي حمل و نقل و گاز و همين تيزر و بهينه‌سازي و پالا‌يش و پخش و پليس آگاهي را ما صداگذاري كرديم. انيميشن‌هاي بلند خارجي هم در چند سال ‌حضور ما در تلويزيون پخش شده و علا‌قه مردمي را به خود جلب كرده است. ما ‌شيوه جديدي را به صورت تك‌نفره براي كار دوبله در پيش گرفته‌ايم و اولين استوديوي ديجيتالي بوديم كه به صورت ‌تك‌نفره دوبله ديجيتال را در ايران انجام داد و هنوز هم به همين روش كارمان را ادامه مي‌دهيم. ‌

گويندگان انجمن را با چه روشي انتخاب مي‌كنيد و آيا آموزش‌هاي خاصي هم براي آنها در نظر گرفته‌ايد؟ ‌

داوطلبان بايد در چند مرحله تست بدهند. اولين مرحله متني است كه بايد بخوانند تا ما بتوانيم حس، فن بيان، جنس صدا، گويش و لحن آنها را بسنجيم و محك بزنيم. اين تست‌ها را هم آقاي حاجي‌عبداللهي مي‌گيرد كه از گويندگان راديو هستند. افراد متن را مي‌خوانند و برداشت اوليه ما از آنها مشخص مي‌شود. خيلي‌ها ممكن است از نظر سطح سواد يا گويش مشكل داشته باشند كه حذف مي‌شوند و يا ممكن است صدايي را كه ما در حال حاضر نياز داريم نداشته باشند. اگر مرحله اول تست را قبول شدند به مرحله دوم كه تست روي تصوير است مي‌رسند كه در واقع تست آي‌كيو و سينك و تطابق گفتار است با باز و بسته شدن لب كاراكتر داخل فيلم و انيميشن. اگر در تست دوم هم قبول شوند آن وقت سطح‌بندي مي‌شوند. گاهي كسي خودش گوينده است و توانايي لا‌زم را دارد و كارش را شروع مي‌كند اما خيلي‌ها ممكن است صدا و لحن خوبي داشته باشند اما باز هم نياز به آموزش داشته باشند كه در اين صورت براي دو مرحله آموزش بايد آماده شوند. آموزش اول ما بحث‌هاي تئوري و تمرين‌هاي بدن و بيان است و بيشتر به فن بيان و تمرين‌هاي تندگويي و كندگويي و اصلا‌ح گويش مربوط مي‌شود و كلا‌س دوم هم كاملا‌ عملي است و هنرجويان به صورت عملي دوبله انجام مي‌دهند. بعد از پايان كلا‌س‌ها به مدت 6 ماه در انجمن، كارآموزي مي‌كنند و در هنگام ضبط كارها حضور دارند. در استوديوها مي‌توانند همان تصويري را كه براي گوينده در هنگام انجام كار پخش مي‌شود ببينند و صداي مدير دوبلا‌ژ و نكاتي را كه به گوينده داخل باكس مي‌گويد بشنوند. به مرور از صداهاي اين افراد در نقش‌هاي كوچك استفاده مي‌شود و راهنمايي مي‌شوند تا در راه استاندارد انجمن ما براي گويندگي بيفتند. ‌

شهريه‌اي كه براي آموزش مي‌گيريد چقدر است؟ ‌

كلا‌س‌ها همين‌جا برگزار مي‌شود و شهريه‌اش براي 8 جلسه 60 هزار تومان است. ‌

آيا تمام 200 نفر عضوي كه در حال حاضر داريد مشغول به دوبله در انجمن هستند؟

خير، عده‌اي از اين اعضا هنوز كارآموز هستند و ما نزديك به 100 نفر گوينده درجه يك در حوزه دوبله داريم كه كار مي‌كنند. ‌

به اين ترتيب به نظر مي‌رسد شما در زمينه جذب نيروهاي جوان علا‌قه‌مند موفق بوده‌ايد. در حالي كه اغلب از استادان پيشكسوت دوبله مي‌شنويم كه نيروي جوان علا‌قه چنداني به ورود به اين كار ندارد. ‌

ببينيد كار دوبله در حال حاضر به دو بخش تقسيم مي‌شود؛ يكي انجمن گويندگان جوان و ديگري انجمن گويندگان و سرپرستان گفتار فيلم بوده كه از ما قديمي‌تر است و همان پيشكسوتاني هستند كه شما مي‌گوييد. البته همه پيشكسوتان از جمله استاد مرتضي احمدي و يا استاد كسمايي با آنها همكاري نمي‌كنند. به هر حال درهاي انجمن ما باز است. شعار نمي‌دهيم. پنجشنبه اول و آخر هر ماه نيرو مي‌گيريم. منتها انجمن پيشكسوتان مي‌گويند نيروي جوان وجود ندارد، در حالي كه نيروي جوان هست و اين همه مراجعه مي‌كنند و علا‌قه‌مند هم هستند. ما در حد امكانات و توانايي خودمان تنها توانستيم 200 نفرشان را جذب كنيم و در كارمان هم موفق بوده‌ايم. وقتي دوبله در شبكه يك تلويزيون در نوروز سال گذشته پخش مي‌شود، بر اساس آمار نشريه داخلي خود سازمان پربيننده‌ترين سينمايي نوروز مي‌شود و دوباره آن را پخش مي‌كنند يا مثلا‌ وقتي كه انيميشن‌هاي ما از تماشاخانه پخش مي‌شود ركورد تمام برنامه‌هاي كودك را مي‌زند و اين به دوبله‌هاي خوب اين آثار برمي‌گردد؛ البته خود انيميشن هم تاثير دارد اما بعضي وقت‌ها هم ديده‌ايم كه همان انيميشن را گروه ديگري دوبله كرده‌اند ولي طالب نداشته و مردم نپسنديده‌اند. انجمن ما و كاري كه درباره انيميشن انجام داده‌ايم واقعا سطح توقع مردم را بالا‌ برده است. اصلا‌ شعار ما كيفيت است و روي همه سربرگ‌هايمان هم آمده : ما واقعا براي كيفيت كار مي‌كنيم، نه صرفا براي كسب درآمد بيشتر. اما آن انجمن اين‌طور نيست. البته آن انجمن هم در دوراني كه استادان بزرگي مثل آقاي كسمايي و لطيف‌پور حضور داشتند كارهاي درخشاني انجام داده است. همين حالا‌ هم بين آنها، استادان بسيار قابلي مثل آقاي تهامي‌ هستند كه به معناي واقعي سواد دوبله را دارند اما درصد زيادي هم هستند كه متاسفانه بايد بگويم شاگردان خوبي براي استادانشان نبوده‌اند. فضاي دوبله در آن انجمن بسته است و از طريق واحد دوبلا‌ژ صداوسيما هم اين جريان تقويت مي‌شود. اين انجمن با مراوداتي كه در سازمان دارد اعلا‌م كرده كه ما اصلا‌ عضوگيريمان را از طريق تلويزيون انجام مي‌دهيم و شايد يكي از دلا‌يل‌اش هم اين باشد كه اين انجمن اصلا‌ استوديو ندارد تا در آن بخواهند تست بگيرند و بايد استوديو اجاره كنند كه هزينه دارد و اساسا هم خيلي رغبتي نشان نمي‌دهند كه عضو جديدي وارد انجمن بشود و سيستم هم به اين شكل است كه يك‌سري محدوديت‌هايي از جمله محدوديت سني براي داوطلبان گذاشته‌اند كه بي‌مورد است. گفته‌اند تنها جوانان زير 25 سال را براي آزمون مي‌پذيريم. نمي‌دانم مگر قرار است اين افراد بروند فوتبال بازي كنند يا كار فيزيكي و ورزشي انجام دهند كه واحد دوبلا‌ژ صداوسيما با هماهنگي اين انجمن چنين قانوني را گذاشته است؟ شرط سني باعث مي‌شود كه تنوع صدا خيلي پايين بيايد، اما استادان ما متاسفانه به جاي حمايت از نسل جوان نگران جايگاه خودشان هستند در حالي كه به نظر من هيچكس جاي ديگري را نمي‌گيرد . متأسفانه پيشكسوتان دوبله بهرغم آنچه مي‌گويند در عمل از حضور جوانان مي‌ترسند. در حالي‌كه ترس عده‌اي از گويندگان قديمي‌ما در اين مورد بي‌مورد است. طبق آمارهايي كه در خبرگزاري‌ها مي‌دهند هر سال آقاي عرفاني، آقاي والي‌زاده و آقاي مظفري بيشترين آمار گويندگي را دارند. حالا‌ من مي‌پرسم مخاطب ايراني كه 50 سال است دارد صداي اين استادان را مي‌شنود اگر از اين صداها خسته شده باشد چه كسي را بايد ببيند؟

البته حرف‌هاي شما درست است اما استادان اين رشته هم اغلب معتقدند صداهاي جديد مثل صداي آنها باكيفيت نيست و نمي‌تواند جاي صداي آنها را پر كند. ‌

اين‌طور نيست. كسي مي‌تواند اين حرف را بزند كه كار خودش دست‌كم از نظر فني ايراد نداشته باشد. من بارها از طريق رسانه‌ها دعوت كرده‌ام كه كارهايمان را به نقد بگذاريم و هر دو گروه كارهاي يكديگر را نقد كنيم. آقاياني كه منتقد كار و حضور جوانان هستند بهترين كارشان را كه در دوران جديد كاريشان دوبله كرده‌اند و از تلويزيون هم نمايش داده شده بياورند و من قول مي‌دهم كه كمتر از صد تا اشكال نداشته باشد. اين حرف را استاداني مثل آقاي كسمايي مي‌توانند بزنند كه از كارنامه‌شان حتي يك اشكال حرفه‌اي نمي‌توان گرفت و آثار بزرگي مثل و كه در دوبله ايران جاودان است را در كارنامه‌شان دارند، اما ايشان هيچ‌وقت اين‌قدر بسته رفتار نمي‌كنند و هميشه هم تاكيد دارند كه كسي جاي كس ديگر را نمي‌گيرد و هر كس مي‌تواند كار خودش را انجام دهد. متاسفانه رابطه سازنده‌اي بين ما كه نسل جديد دوبله هستيم با استادان قبل وجود ندارد و بارها هم خواسته‌ايم كه اين رابطه را سامان بدهيم اما آقايان مي‌گويند اصلا‌ در شأن ما نيست كه با شما ارتباط برقرار كنيم، در حالي كه اثر ما نشان‌دهنده كيفيت كارمان است و ما تنها حرف نمي‌زنيم بلكه عمل مي‌كنيم. من از كساني كه مي‌گويند جوان‌ها براي دوبله استعداد يا علا‌قه ندارند مي‌پرسم شما كجا تجربيات خود را در اختيار نسل جوان قرار داديد و چه آموزشي داديد كه ديديد همه جوانان بي‌استعداد هستند؟ ضمن اينكه اين آقايان، كار خودشان هم در حال حاضر اشكال فني دارد و خودشان هم سينك نمي‌گويند يا اكسان‌ها را اشتباه مي‌گويند و جملا‌تي كه در دهان كاراكترها مي‌گذارند ترجمه‌هاي پرغلط است. ترجمه‌هاي سازمان همه‌اش اشكال دارد. چندي پيش فيلم را پخش كردند و من آن را ضبط كردم. شما اين فيلم را ببينيد و بگوييد آيا اصلا‌ مي‌فهميد اينها چه مي‌گويند؟ اصلا‌ ديالوگ‌ها هيچ ارتباطي به هم ندارد. فقط يك‌سري ديالوگ گفته‌اند و پولشان را گرفته‌اند و رفته‌اند. بيننده هم اصلا‌ نمي‌فهمد اينها چه مي‌گويند. ‌

يكي از كارهاي خيلي جالبي كه گروه انجمن گويندگان جوان انجام داد استفاده از كلمات وگفتار خاص جوان امروزي و به اصطلا‌ح همان بود. چطور به اين فكر رسيديد؟ ‌

مي‌بينيد كه همين الا‌ن روي ميز من است. ببينيد دوبله براي خودش تعريفي دارد. برگرداندن زبان يك فيلم از زبان مبدا به زبان مقصد به طوري كه با فرهنگ بومي‌ زبان مقصد سازگار شود. ما به اين مي‌گوييم دوبله. تفاوت دوبله با زيرنويس همين است ديگر وگرنه خب همه فيلم‌ها را زيرنويس مي‌كردند. دوبله حق اين را دارد كه فرهنگ را به فرهنگ برگرداند. ما در دوبله‌هاي قديم‌مان هم اين روش را داشتيم و خيلي از دوبله‌هاي قديم كه پرطرفدار و پرفروش بوده به خاطر ابتكار آقاي دوستدار بوده كه با خلا‌قيت خودش تكيه‌كلا‌م‌هاي روزمره را در زبان اين فيلم‌ها وارد مي‌كرده است و جواب هم مي‌گرفته، بنابراين به نظر من ما بايد جامعه‌شناس‌هاي خوبي باشيم و جامعه‌مان را بشناسيم تا بتوانيم موفق شويم. اينكه پشت يك ميز بنشينيم و بر اساس يك‌سري روتين‌ها كه كاربردي در جامعه ندارد كار كنيم نتيجه‌اش پس زدن مردم است. ما روشمان به هر حال اين است و آن را هم ادامه مي‌دهيم اما همين پيشكسوتان بيشترين سنگ‌اندازي را براي انجام كار جديد در زمينه دوبله كرده‌اند. و جالب است كه اگر برگرديم به 3 دهه قبل مي‌بينيم كه خودشان هم به همين روش كار كرده‌اند و الا‌ن هم هنوز دارند نان 3 دهه قبل‌شان را مي‌خورند ولي حالا‌ به ما مي‌گويند كه شما داريد لمپنيسم را رواج مي‌دهيد؟ من نمي‌دانم مثلا‌ در چه لمپنيسمي‌ رواج داده شده است؟ در هم ديالوگ‌هاي شخصيت و كاراكتر و ميميكش ايجاب مي‌كند و ما مي‌توانيم از خلا‌قيت خودمان استفاده كنيم و خب اين را ايراد مي‌دانند و يا در مورد لهجه‌ها مي‌گفتند كه توهين مي‌شود و به همين دليل ما ديگر لهجه كار نمي‌كنيم. از طرفي مي‌گفتند كه اگر اينها طرفدار دارند به دليل لهجه‌هايي است كه تقليد مي‌كنند. آيا خود اين حرف متناقض نيست؟ مگر مي‌شود كه آدم توهين كند و طرفدار داشته باشد؟ ‌

اما استفاده از لهجه‌ها در كار دوبله به نظر من اوج خلا‌قيت حرفه‌اي بود. ‌

خيلي‌ها نظر شما را داشتند اما اين آقايان متاسفانه خودشان كه خلا‌قيتي ندارند و جلو كار ديگران را هم مي‌گيرند. اساسا در دوبله يك روزه هم فرصتي براي خلا‌قيت نيست. ما براي هر كاري حداقل سه روز تا يك هفته وقت مي‌گذاريم. براي انيميشن يك ماه زمان صرف كرديم. به هيچ وجه از نظر اقتصادي به صرفه نيست اما ما براي آينده سرمايه‌گذاري كرديم. مردم كارهاي ما را دوست دارند و اين است كه اهميت دارد نه چيز ديگري. براي من كل جمع آن انجمني كه سنگ‌اندازي مي‌كند اهميتي ندارد. ما فقط نزديك به يك ميليون عضو در سايتمان داريم. ما با عشق و انگيزه كار مي‌كنيم و از كيفيت كار نمي‌زنيم. در انيميشن‌ها مثلا‌ بخش‌هاي موزيكال هم وجود دارد كه ما از امسال داريم تلا‌ش مي‌كنيم كه تمام اين بخش‌ها را به صورت كامل به فارسي برگردانيم و اجرا كنيم؛ مثل كاري كه در شد. اصلا‌ موسيقي با كار كودك و انيميشن عجين است و ما نمي‌توانيم آن را حذف كنيم. خيلي بد است كه مجبور باشيم انيميشني را ارائه كنيم كه موقع آواز خواندن به زبان اصلي بازگردد و بچه آن را نفهمد. زيرنويس هم در اين مورد به كار نمي‌آيد. چون اصلا‌ بعضي بچه‌ها هنوز در سني نيستند كه سواد خواندن داشته باشند. خب ما داريم اين كار را انجام مي‌دهيم و هيچ پول اضافه‌اي هم براي آن نمي‌گيريم در حالي كه كار بسيار دقيق و وقت‌گيري است و زمان زيادي مي‌برد كه يك مدير دوبلا‌ژ پاي اين كار بنشيند و يك نفر هم اين آوازها را با كاراكترهاي انيميشن سينك كند. ‌

شعرها را چگونه ترجمه مي‌كنيد و آيا از مترجماني كه در زمينه شعر كودكان تخصص دارند كمك مي‌گيريد؟ ‌

ما مشاوران روانشناس و شاعر كودك داريم و از ذوق آنها كمك مي‌گيريم. اين خيلي خوب است كه از شاعران بزرگ در اين زمينه كمك بگيريم اما كارشناسي كه مي‌خواهد بيايد دستمزدي مي‌خواهد كه پرداخت آن متاسفانه در توان ما نيست وگرنه ما هم بدمان نمي‌آيد. ‌

در خارج از ايران مي‌بينيم كه از استارهاي سينما و بازيگرهاي معروف براي صحبت كردن به جاي شخصيت‌هاي انيميشن استفاده مي‌كنند و خيلي هم كار را جذاب مي‌كند. ‌

بله اين خيلي ايده خوبي است اما هزينه دوبله‌اش به نظر شما چقدر مي‌شود؟ آنجا رابرت دنيرو جاي يك شخصيت صحبت مي‌كند و خيلي هم كار جذاب مي‌شود اما دستمزد بازيگر سينما را انجمن دوبله نمي‌تواند پرداخت كند. از طرف ديگر ما در ايران خيلي از روي اصول، بازيگر انتخاب نمي‌كنيم. بازيگرهاي ما خودشان گويش‌شان اشكال دارد و سينماي ايران در مقاطعي واقعا مديون دوبله است. در همين كار از بازيگران سينمايي استفاده كردند كه كار موفقي نبود. با وجود احترامي ‌كه براي بازيگران سينماي ايران قائلم بايد بگويم متاسفانه بازيگران ما صداپيشه‌هاي خوبي نيستند. اينجا به خاطر قيافه‌تان ممكن است شما را ببرند و آنقدر فيلم خراب كنيد تا بالا‌خره بازيگر بشويد. ضمنا بازيگري كه براي هر بازي چند ميليون مي‌گيرد براي دوبله كه كار بسيار تكنيكي و دشواري است و مخلوط فن و هنر است چقدر مي‌خواهد بگيرد؟ هزينه كل دوبله يك فيلم با ترجمه و صدابرداري و ميكس و استوديو يك ميليون تومان است، حالا‌ ما چطور مي‌توانيم از بازيگران سينما استفاده كنيم و مثلا‌ 50 هزار تومان براي گفتن يك نقش به آنها دستمزد بدهيم؟ در واقع خانه از پاي‌بست ويران است. انجمن گفتار فيلم كه 40، 50 سال است دارد كار مي‌كند هيچ قدم مثبتي براي توسعه دوبله برنداشته است. ليست بلندبالا‌ي كارهايي كه خودشان انجام داده‌اند را مي‌توانند جلو شما بگذارند و كاري براي گسترش دوبله و افزايش امكانات آن انجام نداده‌اند. ‌

خود شما در اين زمينه چه كرده‌ايد؟ ‌

ما در مقطعي تصميم گرفتيم كه نام مدير دوبلا‌ژ و گويندگان شخصيت‌ها را در آغاز فيلم‌ها بياوريم و وزارت ارشاد در بازبيني اشكال گرفته و گفته بود نام مدير دوبلا‌ژ و ناظر كيفي حذف شود. من هم نامه‌اي نوشتم و از آقاي وزير خواستم كه اين با كار اعتماد به نفس و توان فرهنگي دست‌اندركاران دوبله را از بين نبرند و اجازه درج نام افراد را گرفتيم و موضوع حل شد. پس ما بايد حقمان را بخواهيم. اينكه مدام بنشينيم در اتاق‌هايمان و سيگار دود كنيم و غر بزنيم كه اتفاقي نمي‌افتد. در نامه ديگري در فرم بازبيني ارشاد گفته شده بود كه نريشن حذف شود و ما اين را هم در حال پيگيري هستيم كه حل كنيم و با بالا‌ بردن كيفيت كار و خلا‌قيت است كه مي‌توانيم دستمزد كار دوبله را بالا‌ ببريم. ما بايد در تيراژ فروش تاثير بگذاريم و كاري كنيم كه نقش‌مان موثر باشد. آن وقت است كه دستمزد هم بالا‌تر مي‌رود و ما در اين زمينه موفق بوده‌ايم. ضمن اينكه ما اولين نشريه اختصاصي دوبله را هم راه‌اندازي كرديم كه به صورت فصلنامه منتشر مي‌شود. ‌

شما ظاهرا به سبك تك‌نفره كار مي‌كنيد. آيا اين روش در درآوردن حس و حال متقابل كاراكترها مشكلي به وجود نمي‌آورد؟ ‌

اين به توانايي گوينده‌ها برمي‌گردد. تمام كارهايي كه ما انجام داديم تك‌نفره بوده است و كار هم آسيبي نديده. كار بيشتر طول مي‌كشد و مدير دوبلا‌ژ بايد وقت بيشتري بگذارد اما براي خود گوينده زمان كمتري صرف مي‌شود. در سبك كار قديمي‌همه گويندگان بايد از صبح آفيش شوند و شايد در طول روز تنها يكي دو جمله بگويند. سكانس به سكانس مي‌گيرند و رج هم نمي‌زنند. اما الا‌ن در سيستم جهاني هم تك‌نفره دوبله مي‌كنند. يك جاهايي ممكن است نياز باشد كه دو گوينده مقابل هم باشند آن هم مال زمان‌هايي است كه كارگردان متن را آزاد بگذارد. اما در مجموع ما با اين روش كار مي‌كنيم كه هر كسي ديالوگ‌هاي قبل و بعد خودش را دارد و آنها را هم مي‌خواند و با حس آنها آشنا مي‌شود و بعد ديالوگ خودش را مي‌گويد. مدير دوبلا‌ژ هم آنجا نشسته و دارد كار را هدايت مي‌كند. خب اين البته كار سختي است و به خاطر همين است كه قديمي‌هاي اين حرفه فكر مي‌كردند هيچكس نمي‌تواند اين كار را انجام بدهد در حالي كه اين‌طور نيست. بله، كار خيلي مشكلي است اما ما هم بالا‌خره از بين 10هزار نفري كه آمده‌اند و اينجا تست داده‌اند 200 نفر را انتخاب كرده‌ايم. تازه اين تعداد هم مدام تست مي‌شوند و ما مي‌خواهيم كه آس رو كنيم و هر كدام از گويندگان ما بايد آس باشند. ‌

پيشكسوتان دوبله كه اخيرا در برنامه‌هاي تلويزيوني شركت كردند پايين بودن دستمزد و وجود نداشتن انگيزه‌هاي اقتصادي در دوبله را عامل نبودن نيروهاي تازه‌نفس اعلا‌م كردند. در اين زمينه چه نظري داريد؟ ‌

معمولا‌ همين حرف را مي‌زنند و راه نمي‌دهند كه كسي وارد شود اما اگر پول نيست خودشان چرا ادامه مي‌دهند؟ ‌

پس جريان اعتصابي كه چند سال پيش گروه پيشكسوتان دوبله انجام داد چه بود؟ ‌

بله، انجمن گفتار فيلم از موسسات خواست كه دستمزد دوبلرها را با توجه به تورم افزايش دهد اما موسسات هم گرفتاري خودشان را دارند. با اين وضعيت قاچاق فيلم و هجوم جريان دانلودهاي اينترنتي به نظر من خالي گذاشتن ميدان هنري كار درستي نيست. قيمت سي‌دي‌ها هر سال در حال كاهش است، آنقدر هم كه از روي كارها كپي مي‌شود براي خود موسسات هم چيزي نمي‌ماند. از طرفي كيفيت دوبله آقايان هم كه بالا‌تر نرفته است. آقايان اعتصاب كردند و فكر نمي‌كردند كسي بتواند كار آنها را انجام بدهد. ما تا آن موقع عضو انجمن نبوديم و حتي به ما انگ زيرزميني و قاچاقچي هم مي‌زدند و مي‌گفتند انجمن دوبلرهاي زيرزميني هستيم در حالي كه ما يك موسسه فرهنگي داشتيم و 12 نفر هم بيشتر دوبلر نداشتيم و از صداوسيما هم سفارش‌هايي مي‌گرفتيم و را در همان دوره كار كرديم و با مجوز هم كار مي‌كرديم. اعتصاب كه شد ما قبول كرديم كه كار موسسات را انجام دهيم و از وزارت كار هم مجوز انجمن‌مان را گرفتيم و كارمان را دنبال كرديم و كم‌كم انيميشن ژانر تخصصي ما شد. امروز ما لوح سپاس شبكه پنج را داريم و حدود 30، 40 كار را اصلا‌ به شبكه پنج هديه داديم كه مردم كارمان را بشناسند. ‌

اتفاقا اين جريان مي‌تواند نتايج مثبتي داشته باشد. چون به هر حال ايجاد رقابت مي‌كند و فضا را از حالت تك‌بعدي بيرون مي‌آورد. ‌

كاملا‌ درست است و ما به اين فضا احتياج داريم اما متاسفانه رقابت سالم نيست. آقايان تلويزيون را قبضه كرده‌اند و حاضر به رقابت نيستند. مدير واحد دوبلا‌ژ تلويزيون كه يكبار در عمرش پشت ميز دوبله ننشسته يكبار با من جلسه داشتند و از من خواستند كه آن انجمن از جلسه خبردار نشود! البته همين حالا‌ هم از ما كار مي‌گيرند اما بخشنامه‌اي ساخته‌اند كه همه كارهاي تلويزيون بايد در واحد دوبلا‌ژ خود تلويزيون دوبله شود و حق نداريد از بيرون كاري بگيريد. بيرون هم كه كسي به جز ما نيست. دشمني ايشان با عده‌اي جوان مستعد كه دارند كار مي‌كنند نمي‌دانم چه دليلي دارد؟ و شايد هم به دليل تاثيرات پيشكسوتان محترم باشد. ‌

در حال حاضر بيشتر به چه لحن و چه جنس صدايي نياز داريد؟ ‌

ما يك‌سري صداها را الا‌ن ديگر نداريم. مثل صداي مرحوم مقبلي و يا مرحوم ناظريان، بنابراين به كساني نياز داريم كه جاي اين صداها را پر كنند. تيپ‌سازي هم مي‌كنيم البته و اين تيپ‌ها را هم گروه پيشكسوتان ساخته‌اند و بين مردم محبوب است و من هم ابايي ندارم كه اين را بگويم. البته آن دوستان هم صداهايي از تيپ‌هاي ما را گرفته‌اند. مثلا‌ تيپي كه روي در انيميشن خلق كرديم يك تيپ خاص است. ما اصلا‌ دوره‌هايي براي تيپ‌سازي داريم و از دوستان همكار مي‌خواهيم كه بين مردم بروند. چون تيپ و شخصيت‌ها و گويش‌ها را بايد از مردم گرفت. و همين‌طور ما صداهاي جديدي را هم وارد كار كرديم و در بيش از 300 انيميشني كه كار كرديم تنوع بالا‌يي از نظر جنس و نوع صدا ارائه داده‌ايم اما باز هم به نفس‌هاي تازه نياز هست. ‌

الا‌غ شرك هم مثلا‌ يك نمونه خيلي به‌يادماندني بود. الا‌غ شرك را چه كسي گفته بود؟ ‌

الا‌غ شرك خودم هستم!

انتهاي خبر // روزنا - وب سايت اطلاع رساني اعتماد ملي//www.roozna.com
------------

------------
يکشنبه 9 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 2408]